Σάββατο 7 Ιουλίου 2012

Επαναδιαπραγμάτευση τέλος


Έγινε πια φανερό γιατί ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς επέλεξε ως υπουργό Οικονομικών τον Βασίλη Ράπανο και, όταν η επιδίωξή του αυτή δεν ευδοκίμησε, τον Γιάννη Στουρνάρα. Της επανόδου...
στην πολιτική του μνημονίου, μετά τα προεκλογικά ψέματα περίπου τριών μηνών, θα ηγηθεί ένας εκσυγχρονιστής που δεν έχει καμία σχέση με τον γαλάζιο κόσμο. Αν τα πράγματα πάνε καλά, η νίκη θα ανήκει στην κυβέρνηση. Και αν πάνε άσχημα, την ήττα θα χρεωθεί ο ξένος, που μπορεί και να καρατομηθεί για να ικανοποιηθεί το αγριεμένο πλήθος. Υπάρχει κι άλλη προσέγγιση, που εκφράζεται από φιλικούς προς τον πρωθυπουργό κύκλους: ότι σκοπίμως δημιουργείται ατμόσφαιρα ασφυκτικών πιέσεων από την τρόικα και δύσκολων μέτρων, για να μεγιστοποιηθεί ο αντίκτυπος της απόφασης για χαλάρωση του μνημονίου (μέσω της επιμήκυνσης της προσαρμογής) η οποία θα έρθει το φθινόπωρο. Γεγονός, πάντως, είναι ότι το ρόλο του «κακού» ανέλαβε ο Γιάννης Στουρνάρας, λέγοντας την αλήθεια, που έχει εξαφανιστεί εδώ και καιρό από τον δημόσιο λόγο: Δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτα από τους πιστωτές μας, αν δεν εφαρμόσουμε το πρόγραμμα προσαρμογής που ξεχάστηκε στη διάρκεια της μακράς προεκλογικής περιόδου.

Ζήτημα συνοχής

Η στροφή στον πολιτικό ρεαλισμό συνεπάγεται σοβαρούς κινδύνους για τη συνοχή της κυβέρνησης. Ήδη στο εσωτερικό της Δημοκρατικής Αριστεράς διατυπώνονται αντιρρήσεις για τη δέσμευση που ανέλαβε ο κ. Σαμαράς έναντι των Ευρωπαίων ομολόγων του ότι θα τηρηθούν τα συμφωνηθέντα (το οποίο αυτομάτως σημαίνει ότι θα αθετηθούν τα υπεσχημένα). Είναι δύσκολο να υποθέσει κανείς ότι αν εφαρμοστούν μέτρα λιτότητας που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο το οποίο ψηφίστηκε την άνοιξη και μετά πάγωσε, θα μείνει αρραγής η Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΔΗΜΑΡ. Αν υπάρξουν διαρροές ή ακόμη και διάσπαση, οι άνεμοι θα μεταδοθούν και στο ΠΑΣΟΚ, που δεν θα θέλει να εισπράξει άλλο πολιτικό κόστος, έχοντας κατρακυλήσει από το 44% του 2009 στο 12% της 17ης Ιουνίου. Και εφόσον η βιωσιμότητα της κυβέρνησης φανεί επισφαλής, πιθανότατα θα ξεσπάσουν αναταράξεις και στο εσωτερικό της ΝΔ, με βουλευτές να ζητούν τήρηση των προεκλογικών δεσμεύσεων και άλλους να καταγγέλλουν τους εκβιασμούς της τρόικας. Μέτρα λιτότητας, λοιπόν, δύσκολα θα προωθηθούν χωρίς να ματώσει η κυβέρνηση τρικομματικής συνεργασίας, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι και οι περίφημες διαρθρωτικές αλλαγές θα έχουν καλύτερη τύχη. Στο Μέγαρο Μαξίμου και στο οικονομικό επιτελείο γνωρίζουν καλά ότι αν υλοποιηθούν με συνοπτικές διαδικασίες σοβαρές αποκρατικοποιήσεις και μαζικά λουκέτα σε δημόσιους οργανισμούς, το κλίμα θα αλλάξει και η τρόικα θα δείξει επιείκεια, δίνοντας χρόνο στην κυβέρνηση. Αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ακόμη κι αν υπάρχει ισχυρή βούληση, θα βρεθεί στην πράξη ο τρόπος για να γίνουν τέτοιου είδους βήματα σε ένα περιβάλλον υπονομευμένο.

Τα ορόσημα

Στη συνεδρίαση του Eurogroup τη Δευτέρα ο υπουργός Οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας θα ακούσει αυτά περίπου που του είπαν και οι επικεφαλής του κλιμακίου της τρόικας Πολ Τόμσεν, Κλάους Μαζούχ και Ματία Μορς: ότι η επιμήκυνση του χρόνου εκπλήρωσης των δημοσιονομικών στόχων θα συζητηθεί αφού κλείσει η τρύπα στον προϋπολογισμό που άνοιξε τους τελευταίους μήνες. Αυτό στην πράξη σημαίνει εφαρμογή των μέτρων του υπάρχοντος μνημονίου αλλά και νέα μέτρα λιτότητας, για να θεραπευτούν οι αποκλίσεις. Στο τέλος Ιουλίου η τρόικα θα επιστρέψει και θα ξεκινήσει η συζήτηση που θα οδηγήσει ή όχι στη δόση-μαμούθ 31,5 δισ. ευρώ τον Αύγουστο, από τα οποία θα γίνει η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (25 δισ.), θα αποπληρωθεί ομόλογο της ΕΚΤ που λήγει (περίπου 3 δισ.) και θα καλυφθούν οι εσωτερικές ανάγκες, δεδομένου του ελλείμματος. Εταίροι και δανειστές επιμένουν ότι δεν πρόκειται να εκταμιευτεί ούτε ευρώ εάν δεν επανέλθει στις μνημονιακές ράγες το ελληνικό τρένο, εάν δηλαδή δεν εφαρμόζονται με συνέπεια όσα έχουν ψηφιστεί και δεν προωθούνται παράλληλα μεταρρυθμίσεις. Έκακτο Eurogroup για την Ελλάδα προγραμματίζεται για τις 20 Ιουλίου, ενώ δεν αποκλείεται να γίνει και έκτακτη σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. Μετά τον κάβο της αξιολόγησης από την τρόικα που θα δώσει ή δεν θα δώσει το πράσινο φως για τη συνέχιση της χρηματοδότησης, ο πρωθυπουργός θα πρέπει να φτάσει χωρίς σοβαρά τραύματα στη ΔΕΘ του Σεπτεμβρίου, όπου θα γίνει ο απολογισμός των 100 πρώτων ημερών. Αν η κατάσταση είναι ομαλή και οι εταίροι ικανοποιημένοι από τα μηνύματα που εκπέμπει η ελληνική πλευρά, τότε αρχές φθινοπώρου θα δοθεί η παράταση ενός έτους, που θα κάνει κάπως ηπιότερες τις προβλέψεις του μνημονίου. Και στο τέλος του δρόμου υπάρχει η σύνοδος κορυφής της Ε.Ε. το Δεκέμβριο, όταν η Ελλάδα θα ζητήσει την επέκταση εφαρμογής της ευρωπαϊκής απόφασης για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, ώστε να φύγει από πάνω μας χρέος ύψους 50 δισ. ευρώ. Για να συμβούν όλα αυτά, θα πρέπει η κυβέρνηση να είναι αρραγής και οι πρώτες ενδείξεις δεν είναι ενθαρρυντικές, αν λάβει κανείς υπόψη ότι το ΠΑΣΟΚ έφτιαξε σκιώδη κυβέρνηση που θα αντιπολιτευτεί την κυβέρνηση την οποία (υποτίθεται ότι) στηρίζει.



Προγραμματικές δηλώσεις

Οι εξαγγελίες Σαμαρά

«Αλήθεια», «προοπτική», «ελπίδα» και «κουράγιο» ήταν οι λέξεις που διάλεξε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς κατά την έναρξη των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης για να περιγράψει τις ανάγκες του ελληνικού λαού. Αλήθεια είναι ότι «η Ελλάδα βρίσκεται σε δύσκολη θέση», όπως ο ίδιος παραδέχτηκε, τα άλλα τρία αναζητούνται στις εξαγγελίες του είδους «η εποχή της εγκληματικότητας έχει περάσει», στη δημοφιλή αναφορά του στην κήρυξη ΑΟΖ «πολύ σύντομα» και στην επανάληψη των φιλολαϊκών δεσμεύσεων των τριών πολιτικών αρχηγών, που όμως τοποθετούνται σε βάθος τετραετίας. Με το βλέμμα στις Βρυξέλλες ο κ. Σαμαράς προσπάθησε να πείσει για τη βούληση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε διαρθρωτικές αλλαγές ανακοινώνοντας:

• Αποκρατικοποιήσεις με έμφαση στους σιδηροδρόμους, την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας, περιλαμβανομένων και παραγωγικών μερών της ΔΕΗ, τις εταιρείες υδάτων.

• Συμβάσεις παραχώρησης υποδομών (λιμάνια και αεροδρόμια).

• Αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου (αναφέρθηκε ειδικά –πέρα από το Ελληνικό– στην περιοχή ανάμεσα στο Φάληρο και το Σούνιο).

• Συγχωνεύσεις/κλείσιμο δεκάδων οργανισμών του Δημοσίου πριν από το τέλος του έτους (χωρίς απολύσεις).

• Ηλεκτρονικό περιουσιολόγιο το 2013. Μέχρι τότε θα έχουν μια τελευταία ευκαιρία να δηλώσουν την κινητή και ακίνητη περιουσία τους και να φορολογηθούν όσοι έχουν φοροδιαφύγει, διαφορετικά θα υποστούν κυρώσεις.

• Καταπολέμηση της σπατάλης στον δημόσιο τομέα με την αξιοποίηση της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης.

• Διαδικασία συμψηφισμού χρεών από και προς το Δημόσιο μέσα σε ενάμιση χρόνο.



Αγγελική Σπανού, Free Sunday
πηγη