Δευτέρα 11 Ιουνίου 2012

Για έβδομη συνεχή ημέρα βρίσκεται σε απεργία πείνας εργαζόμενη στις εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ


Σε απεργία πείνας βρίσκεται για έβδομη συνεχή ημέρα η Γιολάντα Κοίλια, εργαζόμενη ως φύλακας στις εγκαταστάσεις του ΟΑΚΑ -με πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας, μετά από απόφαση του Δ.Σ. του ΟΑΚΑ, να απασχοληθεί ως ημερήσιος υπάλληλος -γεγονός...
που αφενός θα επιβαρύνει την κατάσταση υγείας της ενώ αφετέρου της αφαιρεί τη δυνατότητα να "κολλά" βαρέα και ανθυγιεινα ένσημα.
Σε σχετική επιστολή -στην οποία η Γιολάντα Κοίλια διηγείται την περιπέτειά της- αναφέρει τα εξής:



"Αγαπημένοι φίλοι μου,
 Νιώθω την ανάγκη πρώτα  απ’ όλα να δηλώσω  ότι τιμώ τις ψυχές των συνανθρώπων μας πού κάτω από ασφυκτικές πιέσεις οδηγήθηκαν στον θάνατο.
   Από το 2004 εξ’ αιτίας ενός προβλήματος υγείας προσπαθούσα για μια απόσπαση, μετακίνηση η άλλο. Κατάφερα διάθεση το 2007 σε φορέα της περιοχής κατοικίας μου πού ενέκρινε η τότε Πρόεδρος του ΟΑΚΑ κα Μανού, και την ευγνωμονώ γι’ αυτό. Φεβρουάριο του 2010 ενώ το ΟΑΚΑ γνώριζε το πρόβλημα υγείας μου με ανακάλεσε πίσω  στην υπηρεσία. Από τότε ζω μια κόλαση.
  Σ’ αυτή την διετία μου ενέκριναν 3 αποσπάσεις πού ‘περιέργως’ δεν ολοκληρώθηκαν ποτέ. Μπορώ ν’ αποδείξω πολλά γι’ αυτές τις αποσπάσεις αλλά για ευνόητους λόγους δεν πρέπει ν’ αποκαλύψω ακόμα.
Το πρόβλημα της υγείας μου πού ενώ προσπαθούσα να το ισορροπώ, άρχισε να επιδεινώνεται ραγδαία εξ’ αιτίας της αναλγησίας της υπηρεσίας  με αποτέλεσμα τον Δεκέμβριο του 2011 ν’ αποκτήσω απόφαση ΚΕΠΑ με 50% ποσοστό αναπηρίας. Κι ενώ εγώ παρ’ όλες τις δυσκολίες συνεχίζω να εργάζομαι και ν’ αποζητώ μια λύση, ξαφνικά παραλαμβάνω μια επιστολή από το Δ.Σ. του ΟΑΚΑ με υπογραφή του διευθυντή το έγγραφο Α΄ όπου για να με ‘βοηθήσουν’ πήραν την συγκεκριμένη απόφαση. Κοινοποιώ και την απάντηση μου έγγραφο Β’.
   Πρέπει όμως να μάθω επίσης, ο εισηγητής διευθυντής δεν έπρεπε πρώτα να ρωτήσει κάποιον ειδικό, πόσο χρόνο χρειάζεται ένας οργανισμός για να προσαρμοστεί μετά από 9 χρόνια νύχτας σε ημερήσια εργασία: 2-3 χρόνια είναι η απάντηση. Μήπως γνωρίζει ο εισηγητής διευθυντής , ποιός θα με μεταφέρει στην εργασία μου και πώς θα επιστρέφω, αφού την ημέρα όλοι εργάζονται και δεν υπάρχει διαθέσιμο άτομο να με μεταφέρει κι εγώ απαγορεύεται να οδηγώ; Να ενημερώσω επίσης ότι αν μπορούσα να εργάζομαι μέρα θα επέστρεφα στην παλιά μου θέση πού είχα έως το 2004 ως διοικητική.
  Τέλος τα ψέματα, οι ταπεινώσεις και οι προσβολές.
Έχω μια πορεία ζωής και καριέρα στον αθλητικό χώρο πού δεν αμφισβητούνται. Μεγάλωσα 2 παιδιά μόνη μου κάνοντας 2 δουλειές, κανείς δεν θα με κάνει στρατιωτάκι ακούνητο αμίλητο κι αγέλαστο, κανείς δεν θα με αναγκάσει να χάσω την αξιοπρέπειά μου, όχι  δεν είμαι ένα ακόμα χαρτί
στην υπηρεσία τους, γιατί έτσι με αντιμετωπίζουν, ΑΠΑΙΤΩ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙ. Και αφού ο νομοθέτης δεν προέβλεψε μια διάταξη για περιπτώσεις σαν την δική μου, όφειλε η υπηρεσία να το πράξει και σας βεβαιώ ότι μπορεί, παρ’ όλο πού το ΔΣ έχει πάρει απόφαση να μην κάνει διαθέσεις.
  Και σε όλα τα φοβερά πού μας συμβαίνουν,  ΑΝΘΡΩΠΟΙ πού ‘φεύγουν’, διαφθορά, οικονομική εξαθλίωση και τόσα άλλα τραγικά, εγώ και το αίτημα μου είμαι το μεγάλο και άλυτο πρόβλημα της Ελλάδας.
  Ε όχι δεν θα με εξαναγκάσουν σε παραίτηση, γιατί αυτός είναι τελικά ο στόχος τους.

  Για τούς παραπάνω λόγους, δηλώνω με κάθε σοβαρότητα ότι :

Από απόψε, Δευτέρα 4-6-12 και 10μμ. Αρχίζω ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ και παύω και την φαρμακευτική μου αγωγή. Βρίσκομαι στον εργασιακό μου χώρο και από δω θα φύγω μόνο με 2 τρόπους, η με απόφαση του ΟΑΚΑ-αρμόδιου Υπουργείου- με ακύρωση της παράνομης απόφασης και την διάθεση μου σε φορέα της ευρύτερης κατοικίας μου, ή..................
  Ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους, ήμουν πάντα αγωνίστρια και θα συνεχίζω να είμαι μέχρι τέλους υπερασπίζοντας το άδικο, γιατί θέλω μετά από χρόνια σκληρής δουλειάς να καταφέρω να συνταξιοδοτηθώ και κυρίως γιατί θέλω να βλέπω τον εγγονό μου να μεγαλώνει.
  Ζητώ την συμπαράστασή και την βοήθειά σας. Σας παρακαλώ θερμά κοινοποιήστε το κατά την κρίση σας.
  Δεν ξέρω αν με τα παραπάνω κατάφερα να σας εξηγήσω τι ακριβώς συμβαίνει, εξ’ άλλου δεν έχω πια την διαύγεια και τη ψυχραιμία ν’ αναλύσω περισσότερο τα γεγονότα, σίγουρα όμως ξέρω ότι είναι κατάθεση ψυχής."



Η απόφαση του Δ.Σ. του ΟΑΚΑ: