Εκτός απο την καταιγίδα των made by E.U and USA νομοσχεδίων, που σε λίγες ώρες γίνονται νόμοι με διαδικασίες που θυμίζουν τα...
αλήστου μνήμης "έκτακτα στρατοδικεία", ο υπο εξόντωση ελληνικός λαός βομβαρδίζεται και απο "ιδρυτικές διακηρύξεις" νέων κομμάτων και "μετώπων", τα οποία όλως τυχαίως έχουν ως κοινό παρανομαστή έναν αντιμνημονιακό λόγο που ανάλογα με την περίσταση μπορεί να έχει και ολίγον απο "πατρίδα", "Ορθοδοξία", "εθνική αυθυπαρξία" κλπ.
Είναι σαν να έχει βγεί απο ένα super market
που πουλάει σάπια και να βρίσκεσαι ξαφνικά σε μία πρόχειρα στημένη "λαϊκή" που έχει τα ..πάντα και σε τιμή "αντιμνημονιακής" ευκαιρίας.
Έκλεισα τα αυτιά και προσηλώθηκα στον πάγκο του καθε ενός ξεχωριστά.
Όλοι είχαν στον "πάγκο" τους την ελληνική σημαία. Σε άλλον υπήρχε ανάμεσα σε "πατάτες" και αυτοσχέδια σφυροδρέπανα, σε άλλον ανάμεσα σε πηλίκια και μαυροκόκκινες απομιμήσεις σβάστικας, σε άλλον ανάμεσα σε εικονίτσες και για την περίσταση αναμμένα θυμιατά τα οποία οι αθεόφοβοι είχαν βάλει δίπλα σε ρόζ και μωβ μπουμπουνιέρες.
Είδα όλους τους "λαϊκατζήδες" να είναι ζωσμένοι με "φυσεκλίκια" που όμως ήταν "άσφαιρα" , τζούφια δηλαδή όσο και το αντιστασιακό περιεχόμενο της "πολυσυλλεκτικής" ιδεολογικής τους πραμάτειας.
Αναρωτήθηκα ποιοί απο δαύτους δούλευαν λίγο πρίν στο super market, ποιοί ξεφύτρωσαν απο υπόγεια και ημιόροφους "πολυκατοικιών" και ποιοί πραγματικά ήλθαν απο το "πουθενά" δηλαδή απο τον δικό μας κόσμο, τον κόσμο του μεροκάματου, της αγωνίας, της οικογένειας, της ενορίας, της υπομονής, της καλοπροαίρετης προσδοκίας και γιατό όχι της άδολης πολιτικής αφέλειας.
Ο δικός μας κόσμος μπορεί να μήν είχε "ψαχτεί" ιδιαίτερα για το τί σήμαινε "Μάαστριχτ" ,"Σένγκεν", Σόρος , Ρόθτσιλντ, Ροκφέλερ , Ευρωπαϊκή Ένωση , ΝΑΤΟ, ΟΗΕ και Αμερική. Είχε όμως μάθει να πονάει με τον πόνο του γείτονα , του συναδέλφου ή και του άγνωστου δυστυχισμένου. Κάποιοι σαν τον Πάγκαλο θα πουν πως είχαμε "συνευθύνη" για το ότι αφήσαμε αυτό που κάποτε το λέγαμε "Βουλή των Ελλήνων", να εμπορεύεται κάθε είδους ευρωατλαντική σαβούρα. Κάποιοι άλλοι θα μας κατηγορήσουν που προσπεράσαμε βιαστικά τα ράφια της "αριστεράς" και πήγαμε στα ράφια των πράσινων και γαλάζιων "προσφορών".
Δεν ξέρω, πόση αλήθεια υπάρχει σε όλες αυτές τις απόψεις.
Αυτό όμως που ξέρω πολύ καλά είναι ότι οι περισσότεροι από όσους ζούσαμε τόσα χρόνια στο "πουθενά" και που αρνηθήκαμε να γίνουμε οι "ευνούχοι" ή τα "γιουσουφάκια" της εκάστοτε εξουσίας,και που δεν καταντήσαμε μύκητες στα ποδάρια των κομματικών νταβατζήδων , ούτε βαποράκια των ευρωατλαντικών πρεζεμπόρων,παλαίψαμε να κρατήσουμε ζεστές τις καρδιές των παιδιών μας και κερδίζαμε το ψωμί μας δουλεύοντας τίμια.
Αυτοί όμως που σήμερα ντύθηκαν "ΕΑΜίτες" γιατί είναι τόσο δυσκίνητοι;
Γιατί τους "στενεύει" τόσο η νέα τους στολή;
Μήπως στη βιασύνη τους ξέχασαν να βγάλουν τη στολή του ταγματασφαλίτη ή απλώς πάχυναν απο την πολύχρονη αδράνεια και την κρατική επιχορήγηση;
Εμείς ο απλός και τυφλωμένος απο τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης λαός μπορεί να μην ξέραμε τι είναι το "Μάαστριχτ", η "Σένγκεν" , η "Λισσαβώνα", τα "Μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα", η "Παγκόσμια ηλεκτρονική διακυβέρνηση" , η "Κάρτα Του Πολίτη". Μπορεί να μην κοιτάζαμε το "βάθος των πραγμάτων" και αν καμιά φορά το κάναμε, θόλωνε απο το ανακάτεμα το νερό και τα παρατάγαμε.
Αυτοί όμως που σήμερα έστησαν τους πάγκους τους και μας τραβούν απο το μανίκι, ήξεραν, ψήφιζαν νόμους, στήριζαν κόμματα και κυβερνήσεις, ήξεραν.
Ανάμεσά τους είναι και εκείνοι που δεν έβγαζαν άχνα όταν οι άλλοι οι "κακοί" της μπλέ και πράσινης εξουσίας, μαύριζαν και μαγάριζαν τα μαλάματα του Μακρυγιάννη, του Παπουλάκου, του Κολοκοτρώνη, του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και όλων των άλλων Αγίων, Μαρτύρων και αληθινών αγωνιστών του έθνους μας.
Ακόμα και αυτοί που έβαψαν το μαυροκόκκινο δηλητήριο του Γ΄Ράιχ με μπλέ και άσπρο χρώμα έχουν σήμερα το θράσος θα μας σώσουν απο την μανία του Δ΄Ράιχ.
Όχι και πάλι όχι.
Να φύγουμε γρήγορα απο την μπόχα του ευρωατλαντικού super market και απο τον κουρνιαχτό αυτής της ...πολύχρωμης λαϊκής, και να βγουμε στον καθαρό αέρα , στον ήλιο.
Να πέσουμε στα γόνατα σαν τον Μακρυγιάννη πρίν απο την εξέγερση του '43 και αφού ζητήσουμε συγχώρεση απο τον Θεό για την πολύχρονη ραθυμία και αδιαφορία μας για την πατρίδα, να του ζητήσουμε να μας φωτίσει το νού και τη διάννοια ώστε με καθαρό βλέμμα και ελληνική ματιά να προχωρήσουμε με εκείνους που πραγματικά θα κάνουν εθνικοαπέλευθερωτικό αγώνα και όχι ψευτοπατριωτικό σαματά.
βλ και σχετική ανάρτηση εδώ:
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2012/03/blog-post_11.html
πηγη
αλήστου μνήμης "έκτακτα στρατοδικεία", ο υπο εξόντωση ελληνικός λαός βομβαρδίζεται και απο "ιδρυτικές διακηρύξεις" νέων κομμάτων και "μετώπων", τα οποία όλως τυχαίως έχουν ως κοινό παρανομαστή έναν αντιμνημονιακό λόγο που ανάλογα με την περίσταση μπορεί να έχει και ολίγον απο "πατρίδα", "Ορθοδοξία", "εθνική αυθυπαρξία" κλπ.
Είναι σαν να έχει βγεί απο ένα super market
που πουλάει σάπια και να βρίσκεσαι ξαφνικά σε μία πρόχειρα στημένη "λαϊκή" που έχει τα ..πάντα και σε τιμή "αντιμνημονιακής" ευκαιρίας.
Έκλεισα τα αυτιά και προσηλώθηκα στον πάγκο του καθε ενός ξεχωριστά.
Όλοι είχαν στον "πάγκο" τους την ελληνική σημαία. Σε άλλον υπήρχε ανάμεσα σε "πατάτες" και αυτοσχέδια σφυροδρέπανα, σε άλλον ανάμεσα σε πηλίκια και μαυροκόκκινες απομιμήσεις σβάστικας, σε άλλον ανάμεσα σε εικονίτσες και για την περίσταση αναμμένα θυμιατά τα οποία οι αθεόφοβοι είχαν βάλει δίπλα σε ρόζ και μωβ μπουμπουνιέρες.
Είδα όλους τους "λαϊκατζήδες" να είναι ζωσμένοι με "φυσεκλίκια" που όμως ήταν "άσφαιρα" , τζούφια δηλαδή όσο και το αντιστασιακό περιεχόμενο της "πολυσυλλεκτικής" ιδεολογικής τους πραμάτειας.
Αναρωτήθηκα ποιοί απο δαύτους δούλευαν λίγο πρίν στο super market, ποιοί ξεφύτρωσαν απο υπόγεια και ημιόροφους "πολυκατοικιών" και ποιοί πραγματικά ήλθαν απο το "πουθενά" δηλαδή απο τον δικό μας κόσμο, τον κόσμο του μεροκάματου, της αγωνίας, της οικογένειας, της ενορίας, της υπομονής, της καλοπροαίρετης προσδοκίας και γιατό όχι της άδολης πολιτικής αφέλειας.
Ο δικός μας κόσμος μπορεί να μήν είχε "ψαχτεί" ιδιαίτερα για το τί σήμαινε "Μάαστριχτ" ,"Σένγκεν", Σόρος , Ρόθτσιλντ, Ροκφέλερ , Ευρωπαϊκή Ένωση , ΝΑΤΟ, ΟΗΕ και Αμερική. Είχε όμως μάθει να πονάει με τον πόνο του γείτονα , του συναδέλφου ή και του άγνωστου δυστυχισμένου. Κάποιοι σαν τον Πάγκαλο θα πουν πως είχαμε "συνευθύνη" για το ότι αφήσαμε αυτό που κάποτε το λέγαμε "Βουλή των Ελλήνων", να εμπορεύεται κάθε είδους ευρωατλαντική σαβούρα. Κάποιοι άλλοι θα μας κατηγορήσουν που προσπεράσαμε βιαστικά τα ράφια της "αριστεράς" και πήγαμε στα ράφια των πράσινων και γαλάζιων "προσφορών".
Δεν ξέρω, πόση αλήθεια υπάρχει σε όλες αυτές τις απόψεις.
Αυτό όμως που ξέρω πολύ καλά είναι ότι οι περισσότεροι από όσους ζούσαμε τόσα χρόνια στο "πουθενά" και που αρνηθήκαμε να γίνουμε οι "ευνούχοι" ή τα "γιουσουφάκια" της εκάστοτε εξουσίας,και που δεν καταντήσαμε μύκητες στα ποδάρια των κομματικών νταβατζήδων , ούτε βαποράκια των ευρωατλαντικών πρεζεμπόρων,παλαίψαμε να κρατήσουμε ζεστές τις καρδιές των παιδιών μας και κερδίζαμε το ψωμί μας δουλεύοντας τίμια.
Αυτοί όμως που σήμερα ντύθηκαν "ΕΑΜίτες" γιατί είναι τόσο δυσκίνητοι;
Γιατί τους "στενεύει" τόσο η νέα τους στολή;
Μήπως στη βιασύνη τους ξέχασαν να βγάλουν τη στολή του ταγματασφαλίτη ή απλώς πάχυναν απο την πολύχρονη αδράνεια και την κρατική επιχορήγηση;
Εμείς ο απλός και τυφλωμένος απο τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης λαός μπορεί να μην ξέραμε τι είναι το "Μάαστριχτ", η "Σένγκεν" , η "Λισσαβώνα", τα "Μεσογειακά ολοκληρωμένα προγράμματα", η "Παγκόσμια ηλεκτρονική διακυβέρνηση" , η "Κάρτα Του Πολίτη". Μπορεί να μην κοιτάζαμε το "βάθος των πραγμάτων" και αν καμιά φορά το κάναμε, θόλωνε απο το ανακάτεμα το νερό και τα παρατάγαμε.
Αυτοί όμως που σήμερα έστησαν τους πάγκους τους και μας τραβούν απο το μανίκι, ήξεραν, ψήφιζαν νόμους, στήριζαν κόμματα και κυβερνήσεις, ήξεραν.
Ανάμεσά τους είναι και εκείνοι που δεν έβγαζαν άχνα όταν οι άλλοι οι "κακοί" της μπλέ και πράσινης εξουσίας, μαύριζαν και μαγάριζαν τα μαλάματα του Μακρυγιάννη, του Παπουλάκου, του Κολοκοτρώνη, του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και όλων των άλλων Αγίων, Μαρτύρων και αληθινών αγωνιστών του έθνους μας.
Ακόμα και αυτοί που έβαψαν το μαυροκόκκινο δηλητήριο του Γ΄Ράιχ με μπλέ και άσπρο χρώμα έχουν σήμερα το θράσος θα μας σώσουν απο την μανία του Δ΄Ράιχ.
Όχι και πάλι όχι.
Να φύγουμε γρήγορα απο την μπόχα του ευρωατλαντικού super market και απο τον κουρνιαχτό αυτής της ...πολύχρωμης λαϊκής, και να βγουμε στον καθαρό αέρα , στον ήλιο.
Να πέσουμε στα γόνατα σαν τον Μακρυγιάννη πρίν απο την εξέγερση του '43 και αφού ζητήσουμε συγχώρεση απο τον Θεό για την πολύχρονη ραθυμία και αδιαφορία μας για την πατρίδα, να του ζητήσουμε να μας φωτίσει το νού και τη διάννοια ώστε με καθαρό βλέμμα και ελληνική ματιά να προχωρήσουμε με εκείνους που πραγματικά θα κάνουν εθνικοαπέλευθερωτικό αγώνα και όχι ψευτοπατριωτικό σαματά.
βλ και σχετική ανάρτηση εδώ:
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2012/03/blog-post_11.html
πηγη
4 σχόλια:
Αθήνα, 9 Μαρτίου 2012
Σε κοινή κάθοδο στις εκλογές όλων των κοινωνικών και πολιτικών αντιμνημονιακών φορέων, με το Σύνταγμα της Άμεσης Δημοκρατίας στο χέρι, και μόνο για Συντακτική Βουλή, καλεί για τις 8 Απριλίου όλους τους φορείς, το Πατριωτικό Μέτωπο.
Σε κοινή κάθοδο στις εκλογές όλων των κοινωνικών και πολιτικών αντιμνημονιακών φορέων, με στόχο την συγκρότηση Συντακτικής Βουλής και με δεδομένο το Σύνταγμα της Άμεσης Δημοκρατίας, καλεί όλους τους αντιμνημονιακούς πολιτικούς αλλά και κοινωνικούς φορείς, το Πατριωτικό Μέτωπο.
Η προοπτική αυτή η οποία διακρίνεται ως μονόδρομος και για τον ελληνικό Λαό, είναι μια παραλλαγή της απόλυτα επιτυχημένης διαδρομής την οποία με αναίμακτο και ειρηνικό τρόπο ακολούθησε ο Ισλανδικός Λαός.
Αυτό το οποίο χρειάζεται αυτή τη στιγμή η Πατρίδα και ο Λαός μας, δεν είναι προφανώς οι προτάσεις διαχείρισης της κρίσης την οποία προβάλλουν κατά κόρον τα ΜΜΕ, με καλοπροαίρετους ή μη πολιτικούς «αριστερούς και δεξιούς σωτήρες», οι οποίοι προέκυψαν και προκύπτουν καθημερινά, στο ομιχλώδες πολιτικό σκηνικό που επικρατεί στον τόπο μας.
Αυτό που χρειάζεται άμεσα είναι η συναντίληψη, πως το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι διαχειριστικό: Ήταν, είναι και δυστυχώς παραμένει, πρόβλημα λειτουργίας των θεσμών και της ίδιας της Δημοκρατίας, την οποία η πολιτική τάξη, έχει πετάξει στα σκουπίδια.
Στο πλαίσιο αυτού του πολιτικού σκεπτικού, όσοι φορείς, πολιτικοί ή κοινωνικοί, επιθυμούν πραγματικά να συμμετάσχουν σε μια διαδικασία περάσματος σε μια άλλη κοινωνία, με τις εξουσίες περασμένες στο Λαό, με πλήρη διάκριση μεταξύ τους και με ανακλητότητα κάθε μορφής αιρετής διοίκησης, καλούνται να συμπαραταχθούν στον κοινό αγώνα.
Να καλέσουμε λοιπόν τον Λαό να μας στείλει όλους μαζί σε μια Συντακτική Βουλή λίγων εβδομάδων, με το νέο Αμεσοδημοκρατικό Σύνταγμα στο χέρι και με την εγγύηση της παράδοσης στην επόμενη Κυβέρνηση όλων εκείνων εργαλείων που θα βοηθήσουν να βγει η Πατρίδα και ο Λαός μας από τον βούρκο στον οποίο τον έριξαν οι νεοταξίτες. Και παράλληλα, δρομολογώντας την τιμωρία των ενόχων, διευκολύνουμε στο μέγιστο δυνατό βαθμό την πολιτική συνύπαρξη όλων μας, ανεξαιρέτως από τον ιδεολογικοπολιτικό χώρο από τον οποίο προερχόμαστε και φυσικά αποδεικνύουμε στον Ελληνικό Λαό, πως είμαστε ενώπιον του και ενωμένοι και αποφασισμένοι.
Την ώρα αυτή που η Πατρίδα και ο Λαός μας, στενάζουν κάτω από τον ζυγό της νέας τάξης και των τοκογλύφων, η ιστορική μας ευθύνη, απέναντι ιδιαίτερα στις νέες γενιές, είναι τεράστια.
Αυτά που μας ενώνουν, όπως τουλάχιστον δηλώνουμε οι περισσότεροι «αντιμνημονιακοί», είναι ο πόθος μας να δούμε την Άμεση Δημοκρατία στην πράξη, να αποκαθίσταται η συνταγματική τάξη και να τιμωρούνται οι ένοχοι των εγκλημάτων που έγιναν σε βάρος της Πατρίδας και του Λαού μας.
Να λοιπόν η μεγάλη μας ευκαιρία να αποδείξουμε όλοι μας, πως μπροστά στο μεγάλο ιστορικό μας δίλλημα, δεν φανήκαμε μικρότεροι των περιστάσεων, δεν δειλιάσαμε και εν πάση περιπτώσει, βάλαμε σε δεύτερη μοίρα την ιδιαίτερη πολιτική μας πρόταση και προτάξαμε το συμφέρον της Πατρίδας, του Λαού αλλά και της Δημοκρατίας μας.
Η διαβούλευση στην οποία καλούμε όλους τους φορείς θα γίνει την Κυριακή στις 8 Απριλίου στις 11 το πρωί, στο ξενοδοχείο Crystal City στην Πλατεία Καραϊσκάκη, όπου θα παρουσιάσουμε και το υπό τελική διαμόρφωση Αμεσοδημοκρατικό Νέο Σύνταγμα, το οποίο προτείνει το Κίνημά μας. Ένα Σύνταγμα για το οποίο μέχρι στιγμής, δεν έχουν εκφραστεί σημαντικές διαφοροποιήσεις και το οποίο όμως παραμένει ανοιχτό για τις όποιες αλλαγές των διατυπώσεων στα άρθρα του, σε μια δεύτερη φάση κοινής συνδιάσκεψης όλων των φορέων.
Ξεκαθαρίζουμε από την πρώτη στιγμή πως το Πατριωτικό Μέτωπο, δεν διεκδικεί την πατρότητα της πρότασης, ούτε την πρωτοκαθεδρία στη διαδικασία κοινής καθόδου στις εκλογές, με στόχο την Συντακτική και μόνο Βουλή. Αυτό που διακαώς επιθυμούμε, όπως και ολάκερος ο Ελληνικός Λαός, είναι η απαλλαγή μας από τους νεοταξίτες και η παράδοση όλων των εξουσιών σε αυτόν, ένα όραμα γενιών και γενιών, από την απελευθέρωσή μας έως σήμερα.
Πέραν από την γενικότερη πρόσκληση μέσω του διαδικτύου και των ΜΜΕ, το Πατριωτικό Μέτωπο έχει ετοιμάσει προσκλήσεις που θα απευθύνονται στις διοικήσεις όλων των αντιμνημονιακών πολιτικών και κοινωνικών φορέων. Εκτιμάται πως μέσα από αυτήν την σαφή και έντιμη διαδικασία, θα ξεκαθαρίσει και το τοπίο των θέσεων των φορέων, σχετικά με το ποιοι, πόσοι και αν πραγματικά επιθυμούν να απαλλαγούμε από τη νέα τάξη και τους τοκογλύφους ή αν επιμένουμε στην παλιά κακή λογική του τύπου «μοναχός σου χόρευε».
Ήλθε η ώρα να πάμε από το «εγώ» στο «εμείς», «για να φκιάξωμεν χωρίον» όπως έλεγε και ο Στρατηγός Μακρυγιάννης.
Αθήνα, 13 Μαρτίου 2012
Προσωπικές προσκλήσεις του Πατριωτικού Μετώπου σε όλους τους επικεφαλείς των Φορέων και των Αντιμνημονιακών Κινημάτων για τη Διαβούλευση της 8ης Απριλίου.
Προσωπικές προσκλήσεις για συμμετοχή στη Διαβούλευση της 8ης Απριλίου και μάλιστα ιδιοχείρως, παραδίδει από σήμερα το Πατριωτικό Μέτωπο, σε όλους τους επικεφαλείς των Φορέων και των Αντιμνημονιακών Κινημάτων.
Με ομόφωνη απόφαση του Πολιτικού Συμβουλίου του Κινήματος, οι προσκλήσεις θα παραδοθούν σε όλους τους Πολιτικούς και Κοινωνικούς Φορείς (κόμματα, συνδικάτα, σύλλογοι, ομάδες πρωτοβουλιών κλπ), καθώς και τα Αντιμνημονιακά Κινήματα, χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση και από οποιονδήποτε ιδεολογικοπολιτικό χώρο και αν προέρχονται, πλην φυσικά αυτών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑΟΣ.
Μέσα από αυτήν την διαδικασία και δεδομένης της θέσης του ΠΑΜ, πως δεν διεκδικεί ούτε την πατρότητα της πρότασης, ούτε καμία πρωτοκαθεδρία, επιχειρείται να ξεκαθαρισθεί το τοπίο, το σχετικό με το ποιοι πραγματικά επιθυμούν να απαλλαγούμε από τη σημερινή κατάσταση και ποιοι απλά χρησιμοποιούν αντιμνημονιακό λόγο, για κατανάλωση και άγρα ψήφων.
Να υπενθυμίσουμε εδώ πως η πρόσκληση στη Διαβούλευση της 8ης Απριλίου, αφορά σε κοινή κάθοδο στις εκλογές όλων των κοινωνικών και πολιτικών αντιμνημονιακών φορέων, με στόχο την συγκρότηση Συντακτικής Βουλής και με δεδομένο το Σύνταγμα της Άμεσης Δημοκρατίας το οποίο εδώ και δύο χρόνια, προετοίμασε και παρουσίασε στον ελληνικό Λαό το Πατριωτικό Μέτωπο. Μια προοπτική η οποία είναι μονόδρομος και για τον ελληνικό Λαό, βασισμένη μάλιστα στην απόλυτα επιτυχημένη διαδρομή την οποία με αναίμακτο και ειρηνικό τρόπο ακολούθησε ο Ισλανδικός Λαός. Με αποτέλεσμα ως γνωστόν, να αρνηθεί την πληρωμή του επαχθούς χρέους και να βάλει στη φυλακή, πολιτικούς των προηγουμένων καθεστώτων, που οδήγησαν την Ισλανδία στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή.
Οι στιγμές που βιώνει η Πατρίδα και ο Λαός μας είναι τραγικές και η ευθύνη όλων μας απέναντι στην ιστορία αυτού του τόπου αλλά και στις νέες γενιές, είναι τεράστια. Το πρότυπο της Συντακτικής Βουλής, με Αμεσοδημοκρατικό Σύνταγμα και όλες τις εξουσίες περασμένες στο Λαό, είναι αδιαμφισβήτητα ο δρόμος που μας χωράει όλους. Είθε τα «όνειρα να πάρουν εκδίκηση» και να ξεμπερδεύουμε επιτέλους με αυτήν την «βασιλεία των χωροφυλάκων».
ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΑ ΚΙΝΗΤΑΙ ΤΟ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ.
ΑΝΤΕ ΝΑ ΦΑΝΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΟΙΟΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΕΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΟΡΓΑΝΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ.
Δημοσίευση σχολίου