Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2011

Δίκαιο και ψέματα: Πελασγού άρθρο


Παρατηρώ, άλλοτε με λύπη κι άλλοτε με μπόλικη καταφρόνια, πως οι άνθρωποι λέμε δίκαιο και εννοούμε συμφέρον, χρήμα, εξουσία, διαπλεκόμενα συμφέροντα, "μέσον"...και άλλα.Θα μου πείτε τί εννοώ..
Πόσοι από μας θεωρούμε πως ότι κι αν κάνουμε είναι δίκαιο, ακόμα κι αν είναι από σκέτο εγωισμό.Και ότι κακό μας συμβαίνει το λεμε "άδικο" και βλαστημάμε και βρίζουμε..Από το να γλιστρήσουμε στο δρόμο μέχρι να μας συμβεί κάποια μεγάλη κακοτυχία.

Αναρωτιέμαι...Σκεφτόμαστε ποτέ τις..παράπλευρες απώλειες των πράξεών μας;Συλλογιζόμαστε πως όταν κάνουμε κάτι, αυτό μπορεί να βλάψει τον συμπατριώτη μας;
Για παράδειγμα...Σκεφτείτε έναν άνθρωπο, ο οποίος εργάζεται σε μία ΜΚΟ για τα δικαιώματα των μεταναστών στην Ελλάδα..Οι άνθρωποι θα πούν..αααα τί καλός άνθρωπος..Εργάζεται για τα δίκαια των φτωχών και κατατρεγμένων..Είναι όμως έτσι;;Αυτός ο άνθρωπος μπορεί να είναι περήφανος για τη δουλειά του.Σκέφτηκε ποτέ, όμως, ότι τούτη η γή είναι ποτισμένη με το αίμα των ΕΛΛΗΝΩΝ το ιερό;;Για να μπορούμε να αναπνέουμε ελεύθερα και να πατάμε γενναία το πόδι μας στο έδαφος...Σκέφτηκε πως ο αλλοδαπός που προστατεύει(σε μία από τις καλύτερες περιπτώσεις, τις άλλες δεν θα τις πώ για να μην φανώ "ρατσιστής" και "φασίστας") θα πάρει τη δουλειά ενός Έλληνα, τα διακαιώματα εργασίας του οποίου καταπατώνται παράφορα...Δικαιώματα για τα οποία οι εν γένει "αριστερές και μη" παρατάξεις καυχιώνται πως κατακτήθηκαν με αίμα, για να ξεπουλιώνται με τον πλέον ανώδυνο τρόπο της παγκοσμιοποίησης.Ποιός έχει δίκιο;;Η ελληνίδα μάνα που δεν μπορεί να ταίσει το παιδί της, διότι προσέλαβαν Αλβανίδα στη θέση της;;Ή ο εργαζόμενος στη ΜΚΟ και προστάτης των μεταναστών, που πραγματοποιεί το έργο των δουλεμπόρων, με το αζημίωτο;;
Σκεφτόμαστε πρίν ανοίξουμε το στόμα μας να μιλήσουμε;ή το δίκαιο είναι "δικό μου" προνόμιο και οι άλλοι έχουν πάντα άδικο;Φωνάζει ο κλέφτης να φοβηθεί ο νοικοκύρης, κοντολογίς.
Και επειδή όλα στη ζωή τείνουν να έχουν κυκλική πορεία για την πλειονότητα των ανθρώπων, μην βλαστημήσεις και μην νιώσεις αδικημένος την επόμενη φορά, που μία συμφορά, μικρή ή μεγάλη, θα σε χτυπήσει.Απλώς κάνε μία καλή επισκόπηση ψυχής και βρές τις χαμένες ενοχές σου.Αυτές είναι ο δρόμος για την λύτρωσή σου και όχι τα αχ βαχ και η μοιρολατρία.
Υ.Γ. Κάποιος είπε πως όταν ο Θεός μας βάζει ένα εμπόδιο είναι για να καταλάβουμε πως έχουμε πάρει λάθος πορεία και όχι για να μας τιμωρήσει.
πηγη