Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Ιμια τότε , Ιμια Τώρα


Stathis Filippas την Κυριακή, 16 Ιανουαρίου 2011 στις 9:18 μ.μ.

θυμάσαι ανθρωπάκο; "θέλω να ευχαριστήσω την κυβέρνηση των ηνωμένων πολιτειών για την πρωτοβουλία και την βοήθεια τους". Μια Πατρίδα πάγωσε, ένας λαός που όπως είπε ο ξένος τύπος «Η Ελλάδα κατάπιε την υπερηφάνεια της» . Μια πολιτική κωμωδία που στήθηκε στης εσχατιές της ελληνικής πατρίδας στην νήσο Ίμια την νύχτα της 30 Ιανουαρίου 96'. Το ίδιο γραικύλο πολιτικό κατεστημένο που....
μιλούσε για Casus belli και «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες» υπόστειλε την σημαία και μαζί και το φρόνημα του ελληνικού λαού. Νύχτα ντροπής. Νύχτα ήττας. Νύχτα εφιάλτη. Την νύχτα που τα επίλεκτα νιάτα μας περίμεναν να δοξάσουν ξανά αυτή την γη , προς χάρη των μεγάλων προγόνων μας , το πρασινοκοκκινομπλε κατεστημένο μας χάρισε μια ακόμα «χαμένη πατρίδα». Από την μια πλευρά ο καλύτερος Έλληνας Αξιωματικός Αρχηγός των ενόπλων δυνάμεων , έτοιμος να τσακίσει τους γελοίους εισβολείς , σαν ένας νεότερος θεωδορακης περίμενε μόνο μια εντολή από Έναν ασήμαντο ,Ξεχνώ το όνομα , Θαρρώ, Έλληνας Πρωθυπουργός που η κακιά ώρα τον έφερε σε τέτοιο πόστο. Η Εντολή ήρθε ,, αλλά δεν είχε κανόνες εμπλοκής , αλλά τακτική αποχώρηση στρατευμάτων από την περιοχή. αυτές είναι οι στιγμές που βγαίνουν οι στολές , και από αρχηγός του στρατού γίνεσαι αρχηγός ενός ολοκλήρου έθνους .Ο μεγάλος στρατάρχης λυμπερης με το ελληνικό φρόνημα έγινε ένας απλός φρόνιμος αξιωματικός. Υπάκουσε. Ξημέρωσε νύχτα την 31η, ο ήλιος δεν ήθελε να προσφέρει , δεν συνηγόρησε στην ντροπή και την πίκρα μας . ο ίδιος ήλιος ήταν αυτός καμάρωνε χρόνια πριν για τα παιδιά του στις Θερμοπύλες, στον Μαραθώνα , στην Πίνδο ,και όπου άλλου το ελληνικό γένος έδωσε τον υπέρτατο αγώνα για ελευθερία. Τις Επόμενες ημέρες του μαύρου εκείνου γεναρη οι μίζεροι πολιτικάντηδες προσπάθησαν να μας πείσουν ότι για το καλό μας υπέστειλαν τα σύμβολα, οι Κουλτουριάρηδες μίλησαν ειρωνικά για την νύχτα εκείνη «έλα μωρέ ένας βράχος είναι», και πόσα ακόμα ανόητα και άθλια. Και όλα αυτά τα καθάρματα τα ακούγαμε , τα νιώσαμε στο πετσί μας , και όλοι απορούσαμε τελικά ποιος είναι ο αληθινός εχθρός αυτής της πατρίδας. Μήπως τελικά οι ανατολίτες γείτονες μας είναι ασήμαντοι σαν εχθροί; μήπως τελικά ο ντόπιος εισβολέας είναι πιο επικίνδυνος , μήπως τελικά επιλέξαμε τον λύκο να φυλαει τα πρόβατα; Σήμερα τόσα χρόνια μετά από όλα αυτά, η ιστορία τα λέει όλα , οι ίδιοι άνθρωποι στις ίδιες θέσεις συνεχίζουν το ξεπούλημα αλλά τώρα με το πυροτέχνημα της δήθεν οικονομικής κρίσης .Χαρίζουν την Ελλάδα με μνημόνια και μεθοδεύσεις , χαρίζουν το αιγαίο για συνεκμετάλλευση με το τουρκικό παρακράτος, χαρίζουν την Θράκη στης τράπεζες και στα πολυεθνικά συμφέροντα ,μέχρι και νησιά έβαλαν οι κρετίνοι στο μυαλό τους να χαρίσουν για το δήθεν χρέος που οι ίδιοι δημιούργησαν .Και όλοι εμείς ο ¨κυρίαρχος ελληνικός λαός¨ έχουμε μείνει απλοί θεατές σε ένα έργο που στήθηκε για εμάς. Ένα έργο που μας θέλει πρωταγωνιστές , Ένα έργο με όνομα Ελλάς. Τώρα όσο ποτέ είναι επίκαιρος ο όρκος των αρχαίων ελλήνων έφηβων μαχητών «Ου καταισχυνώ τα όπλα τα ιερά, ουδ' εγκαταλείψω τον παραστάτη αυτών, ότω αν στοιχίσω. Αμυνώ δε και υπέρ ιερών και οσίων και μόνος και μετά πολλών. Την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω, πλείω δε και αρείω όσοις αν παραδέξωμαι.» Θυμήσου ανθρωπάκο ..

αφιερωμένο στους 3 Έλληνες αδελφούς μας.
Χ.Καραθανασης - Π.Βλαχακος - Ε. Γιαλοψος που έμειναν για πάντα εκεί.
S.Filippas