Πιο επίκαιρος από ποτέ ο Φρειδερίκος Νίτσε. Στο πρώτο του βιβλίο, με τίτλο “Η Γέννηση της Τραγωδίας” (1872) και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο 15,ο Νίτσε κάνει μία ιδιαίτερα μνεία στο ελληνικό έθνος αποδεικνύοντας ότι ο ...Νίτσε είναι πολύ μπροστά από την εποχή του.
«Αποδεδειγμένα σε κάθε περίοδο της εξέλιξής του ο δυτικοευρωπαϊκός πολιτισμός προσπάθησε να απελευθερώσει τον εαυτό του από τους Έλληνες.
Η προσπάθεια αυτή είναι διαποτισμένη με βαθύτατη δυσαρέσκεια, διότι οτιδήποτε κι αν δημιουργούσαν, φαινομενικά πρωτότυπο και άξιο θαυμασμού, έχανε χρώμα και ζωή στη σύγκρισή του με το ελληνικό μοντέλο, συρρικνωνότανε, κατέληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα.
Έτσι ξανά και ξανά μια οργή ποτισμένη με μίσος ξεσπάει εναντίον των Ελλήνων, εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού έθνους, που είχε το νεύρο να ονομάσει βαρβαρικά ότι δεν είχε δημιουργηθεί στο έδαφός του. Κανένας
από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
από τους επανεμφανιζόμενους εχθρούς τους δεν είχε την τύχη να ανακαλύψει το κώνειο, με το οποίο θα μπορούσαμε μια για πάντα να απαλλαγούμε απ’ αυτούς. Όλα τα δηλητήρια του φθόνου, της ύβρεως, του μίσους έχουν αποδειχθεί ανεπαρκή να διαταράξουν την υπέροχη ομορφιά τους.
Έτσι, οι άνθρωποι συνεχίζουν να νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες. Βέβαια, πού και πού, κάποιος εμφανίζεται που αναγνωρίζει ακέραιη την αλήθεια, την αλήθεια που διδάσκει ότι οι Έλληνες είναι οι ηνίοχοι κάθε επερχόμενου πολιτισμού και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των επερχόμενων πολιτισμών είναι πολύ χαμηλής ποιότητας σε σχέση με τους ηνίοχους, οι οποίοι τελικά αθλούνται οδηγώντας το άρμα στην άβυσσο, την οποία αυτοί ξεπερνούν με αχίλλειο πήδημα».
eglimatikotita.gr
eglimatikotita.gr
2 σχόλια:
Βέβαια πρέπει να ξέρετε ότι ο Νίτσε μισούσε τους αρχαίους έλληνες φιλοσόφους (π.χ. Πλάτωνα-Σωκράτη) που έκαναν τον ελληνικό πολιτισμό τόσο ιδιαίτερο, θεωρώντας τους παρακμιακούς (Βλ.Θέληση για δύναμη). Μισούσε τη διαλεκτική, καθώς και την αυτογνωσία, γι' αυτό να μη νομισθεί ότι υπήρξε κάποια συμπάθεια εκ μέρους του ή διαύγεια στην οποία μπορεί κανείς να στηριχθεί. Αλλά αυτό το έργο του για τη γένεση της τραγωδίας είναι από τα πρώιμα, όταν η φιλοσοφική του τοποθέτηση δεν ήταν ακόμη ολοκληρωμένη.
Αγαπητη ανώνυμε...η ημιμάθεια είναι χειρότερη της αμάθεις. Ο Νίτσε δεν μισούσε τους αρχαίους Έλληνες απλά δεν χώνευε τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη για τους ιδιους λόγους που δεν χώνευε και τον Ιησού. Εκτιμούσε όμως ιδιαίτερα τους προσωκρατικούς φιλόσοφους. Ως φιλόσοφος που είναι και ο ίδιος έχει καθε δικαίωμα να έχεις τις προτιμήσεις του...δεν ειναι υποχρεωτικό να γουστάρουμε και να συμφωνούμε απαραίτητα με το Σωκράτη και τον Πλάτωνα.
Δημοσίευση σχολίου