Δευτέρα 9 Απριλίου 2012

Σκανδαλίδης και Δριβελέγκας παραδίνουν φιλέτα σε Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς


Αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία στα κοινοβουλευτικά χρονικά να εισάγεται στη Βουλή τροπολογία, να μη γίνεται η παραμικρή τοποθέτηση από τους καταθέτοντες βουλευτές, να μη γίνεται...
παρέμβαση από κανένα βουλευτή (ακόμη και των λεγόμενων μικρών και αριστερών κομμάτων) και να γίνεται αυτή δεκτή από τον αρμόδιο υπουργό (εν προκειμένω από τον υφυπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Ι. Δριβελέγκα). Η ΔΗΜΑΡ του Κουβέλη υπερψήφισε αυτή την αμαρτωλή και προσοδοφόρα τροπολογία (όπως και όλο το νομοσχέδιο του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, που πλέον έχει μετατραπεί στο νόμο 4061/2012), ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών» στην ψηφοφορία για την επίμαχη τροπολογία (γιατί, όπως μας δήλωσε η ειδική αγορήτριά του Ε. Αμμανατίδου, δεν πρόλαβε να πληροφορηθεί περί τίνος πρόκειται!) και η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του λεγόμενου ΚΚΕ Δ. Μανωλάκου καταψήφισε την τροπολογία χωρίς καν να τοποθετηθεί!

Ο ισχυρισμός της Ε. Αμμανατίδου δεν ευσταθεί, γιατί η τροπολογία κατατέθηκε στις 9 Μάρτη από τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ (τον Β. Κεγκέρογλου, βουλευτή Ηρακλείου, που έχει διατελέσει και υφυπουργός Εργασίας, τον Αθ. Παπαδόπουλο βουλευτή Αχαΐας και τον Σ. Εμινίδη, βουλευτή Καβάλας). Η συζήτηση και η ψήφιση κατ’ αρχήν και κατ’ άρθρο έγινε στην ολομέλεια της Βουλής στις 13 και 14 Μάρτη. Επομένως, και η Αμμανατίδου και οι εκπρόσωποι των άλλων λεγόμενων αριστερών κομμάτων είχαν όλο το χρόνο για να πληροφορηθούν, ότι πρόκειται για μια ακόμη αμαρτωλή ιστορία που αφορά οικοδομικούς συνεταιρισμούς.

Η τροπολογία αυτή ενσωματώθηκε στο άρθρο 29 του νόμου 4061, με το οποίο η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ανοίγει το δρόμο στην εταιρία Πόρτο Καρράς του Κ. Στέγγου να χτίσει 585 πολυτελέστατες βίλες σε δάσος 17.500 στρεμμάτων. Για το νόμο αυτό, που αφορά τα ακίνητα του υπουργείου, έχουμε γράψει ήδη τρία άρθρα, τα οποία είχαν και μεγάλη διάδοση στο Διαδίκτυο και γι’ αυτό δεν χρειάζεται να προσθέσουμε τίποτ’ άλλο εδώ. Η τροπολογία στην οποία αναφερόμαστε αποτελεί φωτογραφική διάταξη για τον Β’ Παραθεριστικό Οικοδομικό Συνεταιρισμό Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νομού Ηρακλείου και γι’ άλλους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς, στους οποίους έχει χορηγηθεί στο παρελθόν έγκριση «κτήσης γης» με απόφαση του υπουργού Γεωργίας. Πρόκειται για μια παλιά αμαρτωλή ιστορία που ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κατά τη δεύτερη υπουργική θητεία του Γ. Μωραϊτη (από 13.10.1993 έως 15.9.1995).

Την περίοδο 1993-1996, Γενικός Γραμματέας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος στο υπουργείο Γεωργίας ήταν ο πολιτικός φίλος του Α. Τσοχατζόπουλου Γιάννης Σμπώκος. Ο Β’ Παραθεριστικός Οικοδομικός Συνεταιρισμός Δασκάλων Νηπιαγωγών Ν. Ηρακλείου είχε νομικό σύμβουλο, τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2009, τον Μαρίνο Σμπώκο, που λέγεται ότι είναι συγγενής του Γιάννη Σμπώκου. Ανεξάρτητα από το αν είχαν ή όχι στενή συγγενική σχέση οι Μαρίνος και Γιάννης Σμπώκος, την περίοδο 1993-1996 είχαν αναπτύξει παράλληλη δράση προκειμένου να εγκριθεί (με απόφαση του υπουργού Γεωργίας) «κτήση γης» στον εν λόγω Οικοδομικό Συνεταιρισμό για μια έκταση 931 στρεμμάτων, χορτολιβαδική βραχώδη. Ταυτόχρονα, προσπαθούσαν να παρουσιάσουν αυτή την έκταση ως ιδιόκτητη του συγκεκριμένου οικοδομικού συνεταιρισμού.

Γιατί τα επεδίωκαν αυτά; Γιατί σύμφωνα με την παρ. 4 του άρθρου 50 του νόμου 998/79, «πάσα κτήση γης υπό οικοδομικού συνεταιρισμού δια τους σκοπούς αυτού εκτός εγκεκριμένου σχεδίου πόλεως ή οικιστικής περιοχής υπόκειται εις προηγουμένην έγκριση του Υπουργού Γεωργίας, παρεχομένην δι’ αποφάσεως αυτού μετά γνώμην του Τεχνικού Συμβουλίου Δασών ή μετά γνώμην της αρμοδίας υπηρεσίας, εφ’ όσον πρόκειται περί μη δασών και δασικών εκτάσεων και μετά έρευναν περί του τυχόν δασικού χαρακτήρος αυτής, της κατηγορίας της εν αυτή βλαστήσεως και της αναγνωρίσεως αυτής ως ιδιωτικής».

Με απλά λόγια, η διάταξη αυτή λέει ότι: πρώτον, ο υπουργός Γεωργίας έπρεπε, πριν εγκρίνει με απόφασή του την «κτήση γης»  στο Β’ Παραθεριστικό Οικοδομικό Συνεταιρισμό Δασκάλων Νηπιαγωγών, να εξετάσει αν η συγκεκριμένη έκταση ήταν βραχώδης ή χορτολιβαδική ή δασική ή δάσος. Αυτή την εξέταση θα την έκανε η αρμόδια δασική υπηρεσία που θα έδινε εντολή στο δασάρχη της περιοχής να κάνει πράξη χαρακτηρισμού. Στη συνέχεια, θα εξέταζε αν ανήκει στο δημόσιο ή είναι ιδιωτική.

Την έκταση αποχαρακτήρισε ο τότε νομάρχης Ηρακλείου με τη βεβαίωση 2406/ 21/6/1994, που παρέδωσε στη Διεύθυνση Πολιτικής Γης του υπουργείου Γεωργίας.

Από την πληροφόρηση που μας δίνουν τα έγγραφα που έχουμε αυτή τη στιγμή στα χέρια μας δεν προκύπτει ότι η έκταση έχει το χαρακτήρα που αναφέρεται παραπάνω και απαιτείται περαιτέρω έρευνα. Για παράδειγμα, σε έγγραφο του Νομικού Συμ- βούλιου του Κράτους αναφέρεται ότι σύμφωνα με τη Διεύ-θυνση Δασών Ν. Ηρακλειου τα 260 στρέμματα είναι βραχώδης έκταση κατά τα προβλεπόμενα στην παρ. 6γ του άρθρου 3 του νόμου 998/79. Αυτό για τους γνώστες της δασικής νομοθεσίας σημαίνει ότι η έκταση αυτή παραμένει υπό την προστασία των δασικών υπηρεσιών και δεν μπορεί να παραχωρηθεί σε Οικοδομικό Συνεταιρισμό.

Παραμένει επίσης ανοιχτό το ιδιοκτησιακό. Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι από τη στιγμή που η έκταση δεν ανήκε στον Οικοδομικό Συνεταιρισμό, ο τότε υπουργός Γεωργίας Γ. Μωραΐτης δεν είχε το δικαίωμα να εκδώσει απόφαση με την οποία έδινε «κτήση γης» στον Οικοδομικό Συνεταιρισμό. Ακόμη και σήμερα, όπως θα δούμε στη συνέχεια, ο Οικοδομικός Συνεταιρισμός δεν κατέχει νόμιμα την έκταση των 931 στρεμμάτων.

 Τι έκανε ο Γ. Μωραΐτης; Εξέδωσε υπουργική απόφαση, με αριθμό πρωτοκόλλου 131923/3.11.1994, προφανώς μετά από παρέμβαση του τότε Γενικού Γραμματέα Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος Γιάννη Σμπώκου, αλλά και από παρεμβάσεις του νομικού συμβούλου του, με την οποία έδωσε «κτήση γης» στο συνεταιρισμό. Αυτή η απόφαση του Γ. Μωραΐτη ήταν και είναι παράνομη, γιατί δεν είχε λυθεί το ιδιοκτησιακό, που είναι μία από τις προϋποθέσεις που προαναφέραμε.

Στην υπηρεσία αυτού του Οικοδομικού Συνεταιρισμού μπήκε και ο υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γ. Παπακωνσταντίνου, που πίεζε τη Διεύθυνση Αισθητικών Δασών, Δρυμών και Θήρας να εισηγηθεί θετικά για την Εγκριση Περιβαλλοντικών Εργων (ΕΠΟ) του Β’ Παραθεριστικού Οικοδομικού Συνεταιρισμιού Δασκάλων Νηπιαγωγών νομού Ηρακλείου. Η Διεύθυνση αυτή, μέσω του Γενικού Διευ-θυντή Ανάπτυξης και Προστασίας Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος (ΓΔΑΠΔΦΠ) απάντησε στις 26.1.2012 με υπηρεσιακό σημείωμα, ότι δεν μπορεί να γίνει Εγκριση Περιβαλλοντικών Ορων, γιατί είναι ανοιχτό το ιδιοκτησιακό και ότι έχει σταλεί πάλι ερώτημα στο ΝΣΚ. Ο Γ. Παπακωνσταντίνου έγραψε στα παλιά του τα παπούτσια τόσο την παρ. 4 του άρθρου 50 του νόμου 998/79 (που έθετε, ανάμεσα στ’ άλλα, ως προϋπόθεση να είναι λυμένο το ιδιοκτησιακό της έκτασης που διεκδικεί ένας Οικοδομικός Συνεταιρισμός για να οικοδομήσει) όσο και το υπηρεσιακό σημείωμα του ΓΔΑΠΔΦΠ και στις 22 Φλεβάρη του 2012 εξέδωσε την υπουργική απόφαση Εγκρισης Περιβαλλοντικών Ορων (ΕΠΟ), προκειμένου να οικοδομήσει ο εν λόγω Οικοδομικός Συνεταιρισμός.

Δεν ήταν μόνο το υπηρεσιακό σημείωμα του ΓΔΑΠΔΦΠ που έθετε ζήτημα ότι δεν έχει λυθεί το ιδιοκτησιακό της έκτασης των 931 στρεμμάτων που ως ιδιοκτήτης της φέρεται ο Οικοδομικός Συνεταιρισμός. Ηταν και η ομόφωνη γνωμοδότηση 453/2010 του Β’ Τμήματος του ΝΣΚ. Τελικά, προκειμένου να δώσουν νομική κάλυψη στην απόφαση αυτή του Γ. Παπακωνσταντίνου, αποφάσισαν να εισάγουν στο νόμο 4061 την τελευταία στιγμή (τέσσερις μέρες πριν πάει στην ολομέλεια για συζήτηση και ψήφιση) την (ν)τροπολογία των τριών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, με την οποία πήγαν να ξεπεράσουν το εμπόδιο του ιδιοκτησιακού.

Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα της κατάπτυστης αυτής τροπολογίας: «Σε όσους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς έχει χορηγηθεί στο παρελθόν η έγκριση κτήσης γης με απόφαση του Υπουργού Γεωργίας, αυτή είναι ισχυρή και στα επόμενα στάδια αδειοδοτήσεων και εγκρίσεων…κατά τα οποία δεν ερευνάται τυχόν δικαίωμα κυριότητας του δημοσίου…»! Κάνουν ένα νομικό σάλτο και νομίζουν ότι θ’ ανοίξουν το δρόμο τόσο στον Β’ Παραθεριστικό Οικοδομικό Συνεταιρισμό Δασκάλων και Νηπιαγωγών του νομού Ηρακλείου όσο και σε άλλους Οικοδομικούς Συνεταιρισμούς να χτίσουν βίλες και μεζονέτες είτε σε δημόσια είτε σε ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις. Να ξέρουν ότι θα μας βρουν απέναντι.
πηγη