Τα θυελλώδη χειροκροτήματα και οι επευφημίες για τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου από τις χιλιάδες των συνέδρων του μεγαλύτερου εβραϊκού λόμπι στις Ηνωμένες... Πολιτείες ήταν η σαφέστερη απόδειξη ότι το ρήγμα ανάμεσα στον πρόεδρο Ομπάμα και τον Ισραηλινό πρωθυπουργό δεν γεφυρώνεται!
Μόνο που αυτήν τη φορά το Παλαιστινιακό βρισκόταν ξεχασμένο στο περιθώριο. Εκεί όπου διαφωνούν ριζικά οι δύο πλευρές είναι στο ζήτημα του Ιράν. Ο Νετανιάχου, με το γνωστό αλαζονικό ύφος του, τόνισε επανειλημμένα ότι «δεν παίζει με την ασφάλεια του κράτους του Ισραήλ»...
«Κανείς μας δεν μπορεί να περιμένει περισσότερο» είπε, ενώ, αντίθετα, ο Αμερικανός πρόεδρος κατέστησε σαφές, τόσο μιλώντας στο ίδιο συνέδριο όσο και στον ίδιο τον Νετανιάχου, ότι ελπίζει πως υπάρχει ακόμη περιθώριο για τη διπλωματία και τις κυρώσεις να κάμψουν την Τεχεράνη.
Ο Ομπάμα ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνησή του θα προσπαθήσει τόσο με διπλωματικά μέσα όσο και με οικονομικές κυρώσεις να πετύχει τον ποθούμενο στόχο, δηλαδή να μην προχωρήσει το Ιράν στην κατασκευή πυρηνικών όπλων. Αλλά εξίσου καθαρά τόνισε ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική δύναμη για να εμποδίσει το Ιράν να πετύχει έναν τέτοιο στόχο...
Παραχώρηση
Εδώ βρίσκεται η ριζική διαφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές.
- Η ισραηλινή πλευρά πιστεύει ότι το Ισραήλ πρέπει να έχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί, εκείνο το ίδιο, τον εαυτό του από οποιαδήποτε απειλή. Δηλαδή πιστεύει ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να εμποδίσουν το Ισραήλ να προχωρήσει σε προληπτικό πλήγμα. Ο Νετανιάχου δεν είπε τίποτε για διπλωματία και κυρώσεις.
- Αντίθετα, ο Ομπάμα δίνει έμφαση στα διπλωματικά και οικονομικά μέσα, αφήνοντας απλώς να εννοηθεί ότι ισχύει η παλιότερη δήλωσή του ότι μπορεί να καταφύγει και στη στρατιωτική λύση.
Παραχώρηση στους Ισραηλινούς ήταν η τοποθέτηση του Αμερικανού προέδρου ότι δεν υποστηρίζει μια πολιτική αποτροπής ή αναχαίτισης του Ιράν, δηλαδή ουσιαστικά να ανεχθεί το Ιράν ως πυρηνική δύναμη, όπως ανέχονταν οι ΗΠΑ την πυρηνική Σοβιετική Ένωση.
Αλλά ο Ομπάμα επιμένει σε ένα λεπτό σημείο σε σαφή αντίθεση με την ισραηλινή απαίτηση: ο Νετανιάχου θέλει στρατιωτική δράση πριν το Ιράν αποκτήσει τη δυνατότητα να κατασκευάσει πυρηνικό όπλο. Ενώ ο Ομπάμα βλέπει ενδεχόμενη στρατιωτική λύση πριν κατασκευάσει πυρηνικό όπλο το Ιράν!...
Ο Ομπάμα προσπάθησε να κρατήσει τις ισορροπίες τονίζοντας για μια ακόμη φορά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες στηρίζουν το Ισραήλ, αλλά εκφράζοντας σαφέστατη διαφωνία για ένα βιαστικό πλήγμα του Ισραήλ κατά του Ιράν.
Ο Νετανιάχου έμεινε ικανοποιημένος γιατί ο Αμερικανός πρόεδρος αναγνώρισε την ανάγκη του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι σε κάθε κίνδυνο, αλλά είναι σαφές ότι η κυβέρνηση των γερακιών στο Ισραήλ δεν πρόκειται να κάνει πίσω από τον προγραμματισμό της, ο οποίος προβλέπει σίγουρα στρατιωτικό πλήγμα ή μάλλον στρατιωτικά πλήγματα πριν το Ιράν καταφέρει να φτάσει στο κρίσιμο σκαλοπάτι της κατασκευής πυρηνικού όπλου και κυρίως πριν καταφέρει να κρύψει στα βάθη της γης τις ευαίσθητες πυρηνικές εγκαταστάσεις όπου θα προχωρήσει στην ανάπτυξη των πυρηνικών όπλων...
Αδιαφορεί
Αυτή η διαφορά ανάμεσα στους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς συγκαλύπτει μια ακόμη βαθύτερη και ουσιαστική διαφορά. Η αμερικανική πρόταση αποβλέπει σε μια μακρόχρονη λύση, χωρίς πολέμους, συγκρούσεις, τρομοκρατία και αναταραχή σε ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο. Αντίθετα, η ισραηλινή επιλογή είναι μια κοντόφθαλμη πολιτική που βλέπει μόνο τον «υπαρξιακό κίνδυνο» του Ισραήλ και αδιαφορεί συνειδητά για όλες τις ευρύτερες επιπτώσεις.
Πάντως, ο Ομπάμα δεν θέλει με κανέναν τρόπο ανοιχτή σύγκρουση με το εβραϊκό λόμπι τους επόμενους οκτώ κρίσιμους μήνες, μέχρι τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Μια πολιτική λύση – όπως τη φαντάζεται ο Αμερικανός πρόεδρος – θα μπορούσε να αξιοποιήσει και όλα τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές στο Ιράν, από τις οποίες απείχαν συστηματικά – κυρίως γιατί αποκλείστηκαν – όλες οι φιλελεύθερες προσωπικότητες.
Έλλειμμα δημοκρατίας
Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν να θριαμβεύσουν οι οπαδοί του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη Αλί Χαμενεΐ έναντι των οπαδών του προέδρου Αχμαντινετζάντ, ο οποίος ολοκληρώνει σε έναν χρόνο τη θητεία του. Αυτή η αναμέτρηση ανάμεσα σε σκληροπυρηνικούς συντηρητικούς της μιας ή της άλλης απόχρωσης δείχνει το τεράστιο έλλειμμα στο επίπεδο των ελευθεριών και των δημοκρατικών θεσμών που υφίσταται σήμερα στο Ιράν, κάτι που δεν αξιοποιείται από όσους θα ήθελαν πραγματικά μια δημοκρατική προοπτική γι’ αυτήν τη χώρα. Πάντως ο Νετανιάχου δεν είναι ένας από αυτούς!...
πηγη
Μόνο που αυτήν τη φορά το Παλαιστινιακό βρισκόταν ξεχασμένο στο περιθώριο. Εκεί όπου διαφωνούν ριζικά οι δύο πλευρές είναι στο ζήτημα του Ιράν. Ο Νετανιάχου, με το γνωστό αλαζονικό ύφος του, τόνισε επανειλημμένα ότι «δεν παίζει με την ασφάλεια του κράτους του Ισραήλ»...
«Κανείς μας δεν μπορεί να περιμένει περισσότερο» είπε, ενώ, αντίθετα, ο Αμερικανός πρόεδρος κατέστησε σαφές, τόσο μιλώντας στο ίδιο συνέδριο όσο και στον ίδιο τον Νετανιάχου, ότι ελπίζει πως υπάρχει ακόμη περιθώριο για τη διπλωματία και τις κυρώσεις να κάμψουν την Τεχεράνη.
Ο Ομπάμα ξεκαθάρισε ότι η κυβέρνησή του θα προσπαθήσει τόσο με διπλωματικά μέσα όσο και με οικονομικές κυρώσεις να πετύχει τον ποθούμενο στόχο, δηλαδή να μην προχωρήσει το Ιράν στην κατασκευή πυρηνικών όπλων. Αλλά εξίσου καθαρά τόνισε ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει τη στρατιωτική δύναμη για να εμποδίσει το Ιράν να πετύχει έναν τέτοιο στόχο...
Παραχώρηση
Εδώ βρίσκεται η ριζική διαφωνία ανάμεσα στις δύο πλευρές.
- Η ισραηλινή πλευρά πιστεύει ότι το Ισραήλ πρέπει να έχει τη δυνατότητα να υπερασπιστεί, εκείνο το ίδιο, τον εαυτό του από οποιαδήποτε απειλή. Δηλαδή πιστεύει ότι οι ΗΠΑ δεν πρέπει να εμποδίσουν το Ισραήλ να προχωρήσει σε προληπτικό πλήγμα. Ο Νετανιάχου δεν είπε τίποτε για διπλωματία και κυρώσεις.
- Αντίθετα, ο Ομπάμα δίνει έμφαση στα διπλωματικά και οικονομικά μέσα, αφήνοντας απλώς να εννοηθεί ότι ισχύει η παλιότερη δήλωσή του ότι μπορεί να καταφύγει και στη στρατιωτική λύση.
Παραχώρηση στους Ισραηλινούς ήταν η τοποθέτηση του Αμερικανού προέδρου ότι δεν υποστηρίζει μια πολιτική αποτροπής ή αναχαίτισης του Ιράν, δηλαδή ουσιαστικά να ανεχθεί το Ιράν ως πυρηνική δύναμη, όπως ανέχονταν οι ΗΠΑ την πυρηνική Σοβιετική Ένωση.
Αλλά ο Ομπάμα επιμένει σε ένα λεπτό σημείο σε σαφή αντίθεση με την ισραηλινή απαίτηση: ο Νετανιάχου θέλει στρατιωτική δράση πριν το Ιράν αποκτήσει τη δυνατότητα να κατασκευάσει πυρηνικό όπλο. Ενώ ο Ομπάμα βλέπει ενδεχόμενη στρατιωτική λύση πριν κατασκευάσει πυρηνικό όπλο το Ιράν!...
Ο Ομπάμα προσπάθησε να κρατήσει τις ισορροπίες τονίζοντας για μια ακόμη φορά ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες στηρίζουν το Ισραήλ, αλλά εκφράζοντας σαφέστατη διαφωνία για ένα βιαστικό πλήγμα του Ισραήλ κατά του Ιράν.
Ο Νετανιάχου έμεινε ικανοποιημένος γιατί ο Αμερικανός πρόεδρος αναγνώρισε την ανάγκη του Ισραήλ να υπερασπιστεί τον εαυτό του απέναντι σε κάθε κίνδυνο, αλλά είναι σαφές ότι η κυβέρνηση των γερακιών στο Ισραήλ δεν πρόκειται να κάνει πίσω από τον προγραμματισμό της, ο οποίος προβλέπει σίγουρα στρατιωτικό πλήγμα ή μάλλον στρατιωτικά πλήγματα πριν το Ιράν καταφέρει να φτάσει στο κρίσιμο σκαλοπάτι της κατασκευής πυρηνικού όπλου και κυρίως πριν καταφέρει να κρύψει στα βάθη της γης τις ευαίσθητες πυρηνικές εγκαταστάσεις όπου θα προχωρήσει στην ανάπτυξη των πυρηνικών όπλων...
Αδιαφορεί
Αυτή η διαφορά ανάμεσα στους Αμερικανούς και τους Ισραηλινούς συγκαλύπτει μια ακόμη βαθύτερη και ουσιαστική διαφορά. Η αμερικανική πρόταση αποβλέπει σε μια μακρόχρονη λύση, χωρίς πολέμους, συγκρούσεις, τρομοκρατία και αναταραχή σε ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο. Αντίθετα, η ισραηλινή επιλογή είναι μια κοντόφθαλμη πολιτική που βλέπει μόνο τον «υπαρξιακό κίνδυνο» του Ισραήλ και αδιαφορεί συνειδητά για όλες τις ευρύτερες επιπτώσεις.
Πάντως, ο Ομπάμα δεν θέλει με κανέναν τρόπο ανοιχτή σύγκρουση με το εβραϊκό λόμπι τους επόμενους οκτώ κρίσιμους μήνες, μέχρι τις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου. Μια πολιτική λύση – όπως τη φαντάζεται ο Αμερικανός πρόεδρος – θα μπορούσε να αξιοποιήσει και όλα τα νέα δεδομένα που προκύπτουν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές στο Ιράν, από τις οποίες απείχαν συστηματικά – κυρίως γιατί αποκλείστηκαν – όλες οι φιλελεύθερες προσωπικότητες.
Έλλειμμα δημοκρατίας
Το αποτέλεσμα των εκλογών ήταν να θριαμβεύσουν οι οπαδοί του ανώτατου θρησκευτικού ηγέτη Αλί Χαμενεΐ έναντι των οπαδών του προέδρου Αχμαντινετζάντ, ο οποίος ολοκληρώνει σε έναν χρόνο τη θητεία του. Αυτή η αναμέτρηση ανάμεσα σε σκληροπυρηνικούς συντηρητικούς της μιας ή της άλλης απόχρωσης δείχνει το τεράστιο έλλειμμα στο επίπεδο των ελευθεριών και των δημοκρατικών θεσμών που υφίσταται σήμερα στο Ιράν, κάτι που δεν αξιοποιείται από όσους θα ήθελαν πραγματικά μια δημοκρατική προοπτική γι’ αυτήν τη χώρα. Πάντως ο Νετανιάχου δεν είναι ένας από αυτούς!...
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου