Νέα Δημοκρατία και Πολιτική Άνοιξη: Βίοι Παράλληλοι, παραδόξως...

"Χάνεται το έδαφος κάτω από τα πόδια της ΝΔ" και ο Α.Σαμαράς δέχεται εισηγήσεις από στενούς του συνεργάτες να προχωρήσει σε "εθνικό προσκλητήριο" προς όλους τους πολιτικούς χώρους μήπως και περιοριστούν οι απώλειες από το "ΝΑΙ" στο Μνημόνιο και σε όσα συνοδεύουν αυτό το "ΝΑΙ" (εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, απάνθρωπα μέτρα μέχρι το 2020, μόνιμη ύφεση για να υπάρξει εσωτερική υποτίμηση κλπ).


Και όταν λέμε "εθνικό προσκλητήριο" αυτό αφορά και τους διαγραμμένους του ΠΑΣΟΚ ή όποιους από το ΠΑΣΟΚ θέλουν να ενταχθούν στις τάξεις της ΝΔ, αλλά και τον Γ.Καρατζαφέρη του ΛΑΟΣ και την Ν.Μπακογιάννη, όπως πρώτο έγραψε το defencenet.gr.

Είναι και ο μοναδικός τρόπος να επιβιώσει πολιτικά και οι δύο και ειδικά η πρόεδρος της ΔΗΣΥ που ισχυρές δυνάμεις εντός και εκτός Ελλάδος την θέλουν στην επόμενη Βουλή. Και είναι ίσως η μοναδική που θα δεχθεί να προχωρήσει στο κόμμα, εκτός ίσως από μερικούς από τους "22" διαγραμμένους οι οποίοι θεωρούν ότι έκαναν το καθήκον τους στη Βουλή και από εκεί και πέρα με την προίκα του αντιμνημονιακού "ΟΧΙ" θα πάνε πολύ καλύτερα από τους συναδέλφους τους της ΝΔ. Μελάς και Κεφαλογιάνννης θέλουν να επιστρέψουν, χωρίς να απεμπολήσουν το "ΟΧΙ", όμως.

Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, αλλά στη ΝΔ κάνουν ότι μπορούν για να βρουν τρόπο να επιστρέψουν οι βουλευτές, πριν οργανωθούν σε κόμμα με δέκα ή και περισσότερους βουλευτές.

Από εκεί και πέρα κάθε ημέρα μέχρι τις εκλογές (που είναι άγνωστο πότε θα γίνουν μετά την κάθετη άρνηση του Β.Σόϊμπλε, ο οποίος ξέρει ότι το Μνημόνιο "πεθαίνει" μαζί με τις εκλογές) θα είναι ένα μαρτύριο για τη ΝΔ και τον Α.Σαμαρά που καθημερινά θα χάνουν ποσοστά και πλέον βρίσκονται στην ίδια θέση με το ΠΑΣΟΚ, απλά ξεκίνησαν από την αφετηρία του 31% και τώρα βρίσκονται στο 24%.

Ακούγονται βέβαια κάποιες πληροφορίες περί πιθανής μετεκλογικής στροφής της ΔΗΜΑΡ του Φ.Κουβέλη και συνεργασίας του με τη ΝΔ και ότι μείνει από το ΠΑΣΟΚ και μάλλον οι πληροφορίες έχουν βάση. Μην ξεχνάμε ότι τα εγκωμιαστικά λόγια του βουλευτή της ΔΗΜΑΡ Α.Ψαριανού προς τον Λ.Παπαδήμο, όταν ήταν έτοιμη η ΔΗΜΑΡ να συνεργαστεί με την συγκυβέρνηση, κάτι που δεν έγινε την τελευταία στιγμή.

Θα αλλάξουν γνώμη οι Γερμανοί και θα επιτρέψουν τις εκλογές τον Απρίλιο (ακούγεται "βαρύ" το θα "επιτρέψουν" αλλά έτσι είναι από την στιγμή που δεν υπάρχει ενεργός αντίσταση των πολιτών σε αυτό που τους έχει επιβληθεί);

Είναι πολιτικό παράδοξο ότι ο Α.Σαμαράς πρακτικά ακολουθεί την ίδια πορεία που είχε ακολουθήσει το 1993-1996:

Το 1993 ορθώνει το ανάστημά του στην τότε εκχώρηση του ονόματος "Μακεδονία" και αναγκάζει τον Κ.Μητσοτάκη να απορρίψει το πακέτο Πινέϊρο (κάποιοι, όχι λιγότερο πατριώτες από τον Α.Σαμαρά ισχυρίζονται πάντως ότι το πακέτο Πινέϊρο ήταν ότι το σχέδιο Άτσεσον για την Κύπρο: Η τελευταία ευκαιρία για μια θετική κατάληξη ενός εθνικού ζητήματος με τις λιγότερες εθνικές απώλειες για την Ελλάδα).

Eν συνεχεία ιδρύει το καλοκαίρι την Πολιτική Άνοιξη και ρίχνει την κυβέρνηση της ΝΔ.

Ακολουθούν οι εκλογές της 10ης Σεπτεμβρίου του 1993 και η επιστροφή του ΠΑΣΟΚ του Α.Παπανδρέου στην εξουσία με 46,88%, τη ΝΔ να μένει πίσω με σχεδόν 40% και την νεοϊδρυθείσα ΠΟΛΑΝ να παίρνει το αξιοπρεπές 4,88%.

Μέχρι εδώ θυμίζει την πορεία που είχε η ΝΔ επί Α.Σαμαρά μέχρι τον περασμένο Νοέμβριο.

Μόνος εναντίον όλων και τα καταφέρνει.

Τις εκλογές του 1993 ακολουθεί η προεδρική εκλογή του 1995 και αφού έχουν προηγηθεί οι δημοτικές εκλογές του 1994 όπου το κόμμα δεν παρουσιάζει τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Στην προεδρική εκλογή του 1995, το ΠΑΣΟΚ του βαριά άρρωστου Α.Παπανδρέου βρίσκεται 5 μονάδες πίσω από τη ΝΔ του Μ.Έβερτ και με βαριά σκάνδαλα στην πλάτη όπως αυτό της «ροζ βίλας». Μόνο οι ψήφοι των βουλευτών της ΠΟΛΑΝ μπορούν να δώσουν τις 180 ψήφους που είναι απαραίτητες για να εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Σε διαφορετική περίπτωση η χώρα πάει σε εκλογές λόγω της αδυναμίας εκλογής προέδρου και η νίκη της ΝΔ είναι 100% βέβαιη. Όλη η κεντροδεξιά παράταξη περιμένει ότι ο Α.Σαμαράς δεν θα στηρίξει τον υποψήφιο του ΠΑΣΟΚ και η χώρα θα πάει σε εκλογές. Και τότε γίνεται ότι έγινε και τον περασμένο Νοέμβριο με τον Παπαδήμο: Η ΠΟΛΑΝ στηρίζει τον Κωστή Στεφανόπουλο και αμέσως μετά δηλώνει στήριξη στην υποψηφιότητά του και η … κυβέρνηση! Η συμπαιγνία ΠΟΛΑΝ-ΠΑΣΟΚ εμφανής.

Η χώρα δεν πάει άμεσα σε εκλογές, όπως δεν πήγε και τον περασμένο Νοέμβριο, παρά το γεγονός ότι ο Α.Σαμαράς θα κέρδιζε ίσως και την αυτοδυναμία. Αποδομείται ολόκληρο το προφίλ του Α.Σαμαρά όπως ακριβώς συμβαίνει και τώρα.

Η χώρα πάει σε εκλογές το 1996. Η Ν.Δ. του Μ.Έβερτ παίρνει λιγότερες ψήφους από το 1993 (λίγο επάνω από το 38%), το ΠΑΣΟΚ του Κ.Σημίτη λίγο πάνω από το 41%, αλλά η ΠΟΛΑΝ του Α.Σαμαρά μένει εκτός Βουλής με 2,97% και ο Α.Σαμαράς περνάει στο πολιτικό περιθώριο! Bασική αιτία η άρνησή του να ρίξει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ το 1995.

Μένει στο περιθώριο μέχρι το 2004 που τον ανασύρει ο Κ.Καραμανλής και τον κάνει αρχικά ευρωβουλευτή και το 2007 τον βάζει στην κυβέρνηση στο «αβανταδόρικο» υπουργείο Πολιτισμού.

Δηλαδή, πρακτικά η ιστορία του Α.Σαμαρά επαναλαμβάνεται: Ένα δυναμικό ξεκίνημα που βασίζεται σε ένα «ΟΧΙ», μια πλήρη αποδόμηση που έρχεται με ένα ηχηρό «ΝΑΙ» και βέβαια μια εκλογική αποτυχία η οποία ακόμα δεν έχει ολοκληρωθεί, αλλά όλα δείχνουν ότι θα συντελεστεί, αφού ως τεράστια αποτυχία θα θεωρηθεί οτιδήποτε κάτω από το ποσοστό των εκλογών του 2009 της ΝΔ, την στιγμή που το ΠΑΣΟΚ «χαροπαλεύει» στο 10% και η Ν.Μπακογιάννη αποσπά ποσοστά της τάξεως το 2,5%...

To μόνο παράξενο σε όλα αυτά είναι η ευκολία με την οποία ο Α.Σαμαράς αποδέχθηκε αυτό που ήταν κάτι παραπάνω βέβαιο ότι θα αποδομούσε πολιτικά τον ίδιο και το κόμμα του και το 1995 και το 2011-12. Πως λέγεται; Πάντως όχι πολιτική διορατικότητα. Το 1995 έδωσε 9 χρόνια ζωής στο ΠΑΣΟΚ και το 2011 εννέα χρόνια εξαθλίωσης στην Ελλάδα


ΠΗΓΗ