Ενα γιαούρτι στην οθόνη, την ώρα που μιλάνε, είναι το ελάχιστο που αρμόζει στην περίπτωσή τους...

Οταν έβγαλε το ριζοτομικό του ξίφος ο Λοβέρδος για να κόψει τα κεφάλια της Λερναίας Υδρας, είχε supporting, που θα 'λεγε σε άπταιστα ελληνικά και η κυρία Διαμαντοπούλου.

Του Γιάννη Τριάντη στην enet.gr
Είχε τη χορεία των «εκσυγχρονιστών» -από Ντόρα Μπακογιάννη και Μάνο μέχρι
πρωτοπόρους της ανανεωτικής Αριστεράς, που είδαν το φως τους στο σημερινό ΠΑΣΟΚ. Αυτός ο κύκλος των νέων ηρώων κυκλοφορεί μ' έναν κεραυνό στο χέρι, οσάκις γίνεται κουβέντα για το «υπερτροφικό κράτος»: Οσοι κόπτονται για τα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων, δεν λένε κουβέντα για τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα, οι οποίοι έχουν μικρές αμοιβές, απολύονται, εργάζονται περιστασιακά ή μένουν άνεργοι. Ετσι λένε, με βλέμμα που σπιθίζει, κλείνοντας το μάτι στον «κοινωνικό αυτοματισμό» -τη σύγκρουση κοινωνικών ομάδων. Ομως οι τρισόλβιοι αυτοί, που τόσο νοιάζονται για την ανθρωποθάλασσα του ιδιωτικού τομέα, ξεχνούν τα δικά τους έργα και τις ημέρες τους. Ξεχνούν ότι κάποιος νομοθέτησε και επέβαλε την ευέλικτη εργασία. Τις εύκολες απολύσεις. Τη σμίκρυνση της αποζημίωσης. Την ασυδοσία του εργοδότη. Ξεχνούν οι υποκριτές ότι οι ίδιοι -ναι, αυτοί που κόπτονται για τους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα- τους έχουν ρίξει στην κόλαση, εν ονόματι της ανταγωνιστικότητος... Ενα γιαούρτι στην οθόνη, την ώρα που μιλάνε, είναι το ελάχιστο που αρμόζει στην περίπτωσή τους...


Το φωτομοντάζ από τον καταπληκτικό...antistachef
Πηγη