Υστερόγραφο

Του Θύμιου Καλαμούκη

ΥΓ 1. Δεν ανήκω σε κανέναν από τους πληθυντικούς τους. Όπως δεν ανήκει το μεγαλύτερο κομμάτι του λαού στους πληθυντικούς τους. Κυρίως όταν ακούω τις φράσεις «ζήσαμε υπερβολικά όλα αυτά τα χρόνια» ή « καταναλώναμε περισσότερα από αυτά που βγάζαμε» ή «θα δυσκολευτούμε αλλά θα τα βγάλουμε πέρα αν...
δουλέψουμε όλοι μαζί» ή την φράση σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής «μαζί τα φάγαμε». Δεν τα φάγαμε μαζί, δεν αποφασίσαμε μαζί, δεν απολαύσαμε μαζί, δεν δουλέψαμε μαζί και δεν δουλεύουμε μαζί, δεν αγωνιούσαμε μαζί. Ποτέ δεν ήμασταν μαζί, ούτε θα είμαστε μαζί. Ευτυχώς. Θα είμαστε εμείς και αυτοί, με διαφορές και αντιπαλότητα. Με διαφορετικές επιλογές, εκτιμήσεις, προσεγγίσεις και ζωές. ΕΥΤΥΧΩΣ.

ΥΓ 2. Δεν με ενδιαφέρει να πάρω μέρος στην ομοψυχία , που «έχει ανάγκη ο τόπος». Πόσο μάλλον που όταν λέμε ομοψυχία, εννοούν ησυχία, ακινησία, υποταγή, αποδοχή...
των ιδεών και των αποφάσεων τους. Και βασικά ο τόπος δεν έχει ανάγκη από ομοψυχία. Έχει ανάγκη από ισονομία και αξιοκρατία , από δικαιοσύνη, από υγεία και παιδεία, από δουλειά και ευκαιρίες.

ΥΓ 3. Δεν υπάρχει περίπτωση να πάψω να τους αμφισβητώ, να τους κοροϊδεύω, να γελάω μαζί τους, να αποδημώ την σκέψη τους, τον κενό λόγο τους, τις αποφάσεις τους, το σοβαρό ύφος τους. Δεν υπάρχει περίπτωση ούτε για ένα δευτερόλεπτο να υπακούσω σε τίποτα από όσα θα αποφασίσουν. Δεν θα εγκλωβιστώ , και έχω αποφασίσει αυτήν την φορά να μην μείνω μόνο στα λόγια.

ΥΓ 4. Να μην ξεχνάω να γελάω όταν ακούω τον Ευάγγελο Βενιζέλο να προσπαθεί να αναστήσει το σάπιο πτώμα που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Είτε με αναμόρφωση είτε με νέα ξεκινήματα είτε με νέες αφετηρίες είτε με ανασύνταξη είτε με πρόσφατη ανασύσταση. Να μην ξεχνάω ποτέ να τους απεχθάνομαι.

ΥΓ 5. Να μην ξεχνάω επίσης τι μου έλεγαν τα τελευταία 2,5 χρόνια. Πόσο με κορόιδεψαν , πόσο με δούλεψαν, πόσο με εξαπάτησαν. Να θυμάμαι πάντα ότι όποιον μου συμπεριφέρεται έτσι, δεν πρέπει στιγμή να πάψω να τον πολεμώ.

ΥΓ 6. Να μην δικαιολογήσω ποτέ αυτούς που ψήφισαν Χρυσή Αυγή και κυρίως αυτούς που είναι φασίστες στην καθημερινότητά τους, που είναι πολύ περισσότεροι από 425.000. Να μην πάψω ποτέ να αποδίδω ευθύνες στον ελληνικό λαό και μην ξαναπώ ότι είναι σοφός. Να θυμάμαι πάντα ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του γουστάρει να εξαγοράζεται και να ξεπουλιέται , συνήθως σε χαμηλή τιμή. Να αηδιάζω με τους ελληναράδες.

ΥΓ 7. Να μην ξεχνάω να διασκεδάζω τα βράδια στις 8 και στις 9 με τους παπαγάλους, που είναι ανίκανοι να παίξουν ακόμη τον ρόλο τους σωστά. Να θυμάμαι πάντα πως είναι συνένοχοι σε έγκλημα. Και να θυμάμαι ότι πρέπει ή να αρχίσουμε ή να τελειώνουμε με αυτούς.

ΥΓ 8. Να μη ξεχάσω ποτέ, όχι αυτούς που κοροϊδεύουν συνειδητά, αλλά αυτούς που έχουν ανάγκη να κοροϊδεύουν συνειδητά. Νομίζω πως είναι περισσότεροι.

ΥΓ 9. Να σιχαίνομαι πάντα αυτούς που ικανοποιούνται με το ελάχιστο και αυτούς που βολεύονται με το μέτριο.

ΥΓ 10. Να μην πασοκοποιηθώ από μια Αριστερά που με θέλει ώριμο και συνειδητό …τηλεθεατή. Από μια αριστερά των λόγων, των υποσχέσεων και των δηλώσεων. Να απαιτώ, ακόμη και τώρα, την Αριστερά των δράσεων, των ουσιαστικών συγκρούσεων , των ανατροπών και του πολέμου.

ΥΓ 11. Να μην θεωρώ αριστερό αυτό που ικανοποιεί τα δικά μου «βολεμένα θέλω», αλλά αυτό που γκρεμίζει τα δικά μου «βολεμένα θέλω».

ΥΓ 12. Να σκοτώσω την τηλεοπτική λογική, που με καθορίζει ακόμη και αν η τηλεόραση είναι κλειστή. Μαζί της να κόψω και το χέρι που κρατά το τηλεκοντρόλ, τώρα που έχω συνηθίσει να κόβω χέρια γι’ αυτά που ψήφισα.

ΥΓ 13. Να μην εκπροσωπεί ο Πάγκαλος, να μην με ενημερώνει ο Ευαγγελάτος, να μην με απειλεί ο Μίχαλος, να μην με ψυχαγωγεί ο Θέμος, να μην με συγκινεί η Τατιάνα, να μην μου λέει με τι θα πλύνω η Χατζηβασιλείου, να μην με παραμυθιάζει το διαδίκτυο, να μην με φοβίζει ο Σαμαράς, να μην με καθησυχάζει η ψευδαίσθηση, να μην μου μαγειρεύει το ντιλίβερι, να μη με προειδοποιεί ο Άνθιμος, να μη συνηθίζω τους θανάτους, να μη με αγοράζει η πιστωτική μου, να μη με συμβιβάζει ο φόβος μου.

ΥΓ 14. Να μη χρειάζομαι επαναδιαπραγμάτευση χρέους, αλλά επανακαθορισμό Χρέους.

Καλό και διαφορετικό καλοκαίρι.
Καλό και ανήσυχο χειμώνα.
πηγη