Του Κωνσταντίνου Παύλου*
Η μεγάλη γεωπολιτική και γεωστρατηγική αξία της Ελλάδος -ως εκ της γεωγραφικής της θέσεως- είναι γνωστή σε όλους, εντός και εκτός συνόρων. Μόνο ηθελημένα –και κατόπιν δευτέρας σκέψεως- μπορεί να την αμφισβητήσει ή αγνοήσει, κάποιος. Η αλήθεια αυτή, καθιστά την πατρίδα μας ...
διαχρονικό στόχο επεκτατικής επιβουλής, όλων των από Βορρά και Ανατολάς, γειτόνων μας και όχι μόνο, γεγονός που επιτάσσει, συνεχή εθνική εγρήγορση και επιτακτική την ανάγκη της στρατιωτικής μας ισχύος.
Σήμερα η υπολογίσιμη για την πατρίδα μας απειλή, προέρχεται, από την Τουρκία. Η άσπονδος αυτή «φίλη και σύμμαχος χώρα», εκμεταλλευθείσα το βλακώδες πραξικόπημα του Ιωαννίδη εναντίον του Μακαρίου στην Κύπρο το 1974, αλλά και την έκτοτε δική μας ανοχή στα τεκταινόμενα, επί δεκαετίες τώρα, μας προκαλεί, σκανδαλωδώς, επί συνεχούς βάσεως, χωρίς να αποκρύπτει τις εναντίον μας επιδιώξεις της, οι οποίες με δύο λέξεις είναι, επικυριαρχία ή–σε πρώτη φάση- και συγκυριαρχία, έως ότου επικυριαρχήσει απόλυτα, επί ζωτικών μας χώρων, στρατηγικής σημασίας.
Η Τουρκία ανέκαθεν, είχε και έχει, Εθνική Στρατηγική (ΕΣ)-την οποία και ακολουθεί ανεξαρτήτως, από ποιόν εκάστοτε κυβερνάται ή της οποιασδήποτε, υποτιθέμενης ή όχι συγκρούσεως, μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών, ως προς το ποιος θα έχει –εντός αυτής- την εξουσιαστική πρωτοκαθεδρία. Ο διαχωρισμός των Τούρκων σε καλούς και κακούς, όσον αφορά στην στάση τους, έναντι ημών, είναι «εφεύρεση» των εκάστοτε πολιτικών ηγεσιών μας, για να απαλύνουν και «διασκεδάζουν» -στον λαό -την φοβική ατολμία τους, στα τεκταινόμενα, εις βάρος μας.
Ο εξ Ανατολών κίνδυνος, υπήρξε και υπάρχει -ουσιαστικά- από καταρρεύσεως της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η εκάστοτε μορφή εκδηλώσεώς του, είναι θέμα στρατηγικών δεδομένων και αντιλήψεως των γειτόνων μας. Τα προς Δυσμάς, επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας, σκοπούν στην αναστήλωση της πάλαι ποτέ αλήστου μνήμης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό είναι μια ιστορική πραγματικότητα, η οποία δεν θα πρέπει ούτε να αγνοείται ούτε να διαφεύγει της προσοχής κανενός και πρωτίστως, ημών των Ελλήνων, που συνιστούμε -γι’αυτήν- τον αντικειμενικό σκοπό, μέσω του οποίου, επιδιώκει την πραγμάτωση του στρατηγικού της σκοπού.
Εάν θέλουμε, να υπάρχουμε σαν ανεξάρτητη χώρα και το Έθνος μας να συνεχίσει την ιστορική του πορεία, μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, είναι επιτακτική εθνική ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε μερικές απλές αλήθειες, από τις οποίες έχουμε αποστασιοποιηθεί -τις τελευταίες δεκαετίες- λόγω του διοχετευθέντος και επικρατήσαντος αλόγιστου και άκρατου ευδαιμονισμού, της ασθενούς μνήμης που έχουμε, σαν λαός, αλλά και κυρίως, λόγω της πάγιας πλέον ανεπάρκειας, των πολιτικών μας ηγεσιών. Ποιές είναι αυτές οι απλές αλήθειες, που δεν θέλουμε, αλλά πρέπει να δούμε κατάματα;
α. Πρέπει να υποστούμε τις τρομερά επώδυνες, αλλά αναγκαίες, οικονομικές και διαρθρωτικές αλλαγές και θυσίες που απαιτούνται άμεσα, προκειμένου να ανατάξουμε την οικονομία μας, ανακτώντας το, δυνατόν ταχύτερο, οικονομική ευρωστία και αυτοδυναμία. Άλλως, είμαστε εκ προοιμίου καταδικασμένοι σε ανυπολόγιστες εθνικές περιπέτειες.
β. Πρέπει να επανακτήσουμε τον απολεσθέντα διεθνή σεβασμό, αποκαθιστώντας την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη, που χάσαμε, μετά την πολιτικό- ηθικό -οικονομική μας καθίζηση, τα τελευταία χρόνια.
γ. Πρέπει να απαλλαγούμε από τα φοβικά και μοιρολατρικά σύνδρομα, που μας κατατρύχουν τις τελευταίες δεκαετίες.
δ. Πρέπει να εκμεταλλευθούμε άμεσα και αποφασιστικά όλες τις δυνατότητες των πλουτοπαραγωγικών, πηγών που διαθέτουμε ως χώρα, εν αφθονία, δυστυχώς τελείως ανεκμετάλλευτες, μέχρι τώρα, λόγω της ατολμίας που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει τις εκάστοτε πολιτικές μας ηγεσίες. (Δεν μπορεί να παίζουμε πάντοτε τον φτωχό συγγενή που εκλιπαρεί για βοήθεια!)
ε. Πρέπει -επί τέλους- να χαράξουμε και αποκτήσουμε μια Ενιαία Εθνική Στρατηγική (ΕΕΣ) την οποία δυστυχώς ούτε ποτέ είχαμε, ούτε έχουμε, με αποτέλεσμα να μας προλαμβάνουν τα γεγονότα και να αντιδρούμε, σε κάθε μορφή απειλής - εκ των υστέρων, κατά κανόνα- απερίσκεπτα, φοβικά και με ανεπίτρεπτη για τον Έλληνα, ηττοπάθεια.
στ. Πρέπει να επανασυνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε πρώτα ΕΛΛΗΝΕΣ και εν συνεχεία οτιδήποτε άλλο απορρέει ή μας διοχετεύεται από τις διεθνείς υποχρεώσεις μας. Όλες οι χώρες του κόσμου είναι και σκέπτονται πρώτα Εθνικά και μετά οτιδήποτε άλλο.
ζ. Πρέπει να καταστούμε πανίσχυροι στρατιωτικά -όπως είμαστε κάποτε στο εγγύς παρελθόν- προκειμένου η εξωτερική μας πολιτική, απορρέουσα από μια σωστή Εθνική Στρατηγική, να στηρίζεται και στην αδιαμφισβήτητη στρατιωτική μας ισχύ, ώστε να ασκείται από θέσεως ισχύος και όχι φοβικού συνδρόμου ή πανικού.
Το πως επιτυγχάνεται η στρατιωτική ισχύς είναι γνωστό. Και εν πάση περιπτώσει για όσους δεν το γνωρίζουν: Με τα αναγκαία και σωστά εξοπλιστικά προγράμματα. Όχι με υπέρογκες δαπάνες -κατόπιν δευτέρας σκέψεως -, για μη αναγκαίες και ασύμφορες προμήθειες στρατιωτικού υλικού. Η χώρα μας δεν έχει την πολυτέλεια της ασφάλειας, των άλλων, μικρών ή μεγάλων Ευρωπαϊκών χωρών, περιβάλλεται πανταχόθεν-είτε μας αρέσει να το λέμε είτε όχι από εν δυνάμει ή εν υπνώσει, εχθρικά διακείμενους γείτονες. Δυστυχώς πρέπει να διαθέτουμε χρήματα για σοβαρούς εξοπλισμούς, εάν δεν θέλουμε να πληρώσουμε με το αίμα των παιδιών μας, τις ανεύθυνες αμπελοφιλοσοφίες των διάφορων ανεύθυνων λαϊκιστών της ψηφοθηρίας.
Όχι με συνεχείς μειώσεις της στρατιωτικής θητείας και διαλύσεις μονάδων και στρατοπέδων για πολιτικές σκοπιμότητες. Το μεγαλύτερο οπλικό σύστημα της πατρίδος μας υπήρξε και πρέπει να είναι πάντοτε το έμψυχο δυναμικό της. Τι σημαίνει αυτό το γνωρίζουν άριστα τα στελέχη των ΕΔ και πρέπει να το τονίζουν συνεχώς, σε αυτούς που αποφασίζουν για τις τύχες της Ελλάδος.
Όχι με τον ανελέητο διωγμό και εμπαιγμό των στελεχών των ΕΔ από τους πολιτικούς, που άρχισε και συνεχίζεται ποικιλοτρόπως, από μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν.
Όχι με την διοχέτευση προς τον λαό επιπόλαιων εφησυχασμών για εξασφάλισή μας, από συμμάχους ή εταίρους, σε περίπτωση πολεμικής απειλής ή εμπλοκής μας. Μόνοι μας θα εξασφαλίσουμε την ασφάλεια της πατρίδος μας. Είμαστε Έθνος ανάδελφο. Αλίμονο σε όσους πιστεύουν ότι θα έλθουν οι άλλοι να αγωνισθούν για εμάς εάν απειληθούμε. Η πατρίδα μας χρειάζεται ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις.
Τι σημαίνει ισχυρές ΕΔ;
-Σύγχρονα οπλικά συστήματα.
-Σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση των ανδρών.
-Εθνική και στρατιωτική παιδεία
-ΑΝΩΤΑΤΟ ΗΘΙΚΟ στελεχών και στρατιωτών.
Μια χώρα με σωστή Εθνική Εξωτερική Πολιτική και ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, ποτέ και από κανέναν. Με δύο λόγια, η Ελλάδα για να μπορέσει να επιζήσει πρέπει να καταστεί-από πάσης πλευράς και για όλους – μια αδιαμφισβήτητα υπολογίσιμη ήρεμη δύναμη και απειλή, για τον οποιονδήποτε την επιβουλεύεται καθοιονδήποτε τρόπο.
Σήμερα, το βασικό ερώτημα είναι μπορούν οι πολιτικοί μας να ανταποκριθούν και επιτύχουν τα ανωτέρω; H δική μου απάντηση είναι όχι. Εάν μπορούσαν δεν θα είχαμε φθάσει στην σημερινή αξιοθρήνητη, από πάσης πλευράς θέση, εντός και εκτός συνόρων.
Στην δημοκρατία όμως, ευτυχώς, δεν υπάρχουν αδιέξοδα, διότι παρέχει το δικαίωμα στον πολίτη, να μην εκλέγει, ανίκανους, ακατάλληλους και διεφθαρμένους! Αλλά να εκλέγει, τους έντιμους, τους ικανούς και τους κατάλληλους, που μπορούν να ανταποκριθούν απόλυτα στο Εθνικό και κοινωνικό τους χρέος, έναντι χώρας και λαού.
Για την πατρίδα μας, τίποτα δεν έχει χαθεί οριστικά, μπορεί και πάλι- σύντομα -να βρει τον δρόμο της. Από εμάς τους Έλληνες εξαρτάται, εάν θα αποστασιοποιηθούμε από την μέχρι τούδε «πεπατημένη», που μας έφερε, σχεδόν, στην εθνική αυτοκαταστροφή, την οποία βιώνουμε σήμερα ή όχι. Πρέπει να στραφούμε προς την σωστή κατεύθυνση της εθνικής ανατάσεως, η οποία δεν μπορεί ούτε να ζητηθεί ούτε να πραγματοποιηθεί, με ή από σκουριασμένα μυαλά, του παρελθόντος! Χρειάζονται νέοι άνθρωποι, με καθαρά μυαλά να αναλάβουν τα ηνία της χώρας.
Σήμερα ο νοήμων Έλληνας, αυτούς ψάχνει και περιμένει,, να εμφανισθούν και να ζητήσουν την ψήφο του. Θα βρεθούν; Αυτό είναι το ζητούμενο!
ΠΗΓΗ: ''ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ''
Η μεγάλη γεωπολιτική και γεωστρατηγική αξία της Ελλάδος -ως εκ της γεωγραφικής της θέσεως- είναι γνωστή σε όλους, εντός και εκτός συνόρων. Μόνο ηθελημένα –και κατόπιν δευτέρας σκέψεως- μπορεί να την αμφισβητήσει ή αγνοήσει, κάποιος. Η αλήθεια αυτή, καθιστά την πατρίδα μας ...
διαχρονικό στόχο επεκτατικής επιβουλής, όλων των από Βορρά και Ανατολάς, γειτόνων μας και όχι μόνο, γεγονός που επιτάσσει, συνεχή εθνική εγρήγορση και επιτακτική την ανάγκη της στρατιωτικής μας ισχύος.
Σήμερα η υπολογίσιμη για την πατρίδα μας απειλή, προέρχεται, από την Τουρκία. Η άσπονδος αυτή «φίλη και σύμμαχος χώρα», εκμεταλλευθείσα το βλακώδες πραξικόπημα του Ιωαννίδη εναντίον του Μακαρίου στην Κύπρο το 1974, αλλά και την έκτοτε δική μας ανοχή στα τεκταινόμενα, επί δεκαετίες τώρα, μας προκαλεί, σκανδαλωδώς, επί συνεχούς βάσεως, χωρίς να αποκρύπτει τις εναντίον μας επιδιώξεις της, οι οποίες με δύο λέξεις είναι, επικυριαρχία ή–σε πρώτη φάση- και συγκυριαρχία, έως ότου επικυριαρχήσει απόλυτα, επί ζωτικών μας χώρων, στρατηγικής σημασίας.
Η Τουρκία ανέκαθεν, είχε και έχει, Εθνική Στρατηγική (ΕΣ)-την οποία και ακολουθεί ανεξαρτήτως, από ποιόν εκάστοτε κυβερνάται ή της οποιασδήποτε, υποτιθέμενης ή όχι συγκρούσεως, μεταξύ πολιτικών και στρατιωτικών, ως προς το ποιος θα έχει –εντός αυτής- την εξουσιαστική πρωτοκαθεδρία. Ο διαχωρισμός των Τούρκων σε καλούς και κακούς, όσον αφορά στην στάση τους, έναντι ημών, είναι «εφεύρεση» των εκάστοτε πολιτικών ηγεσιών μας, για να απαλύνουν και «διασκεδάζουν» -στον λαό -την φοβική ατολμία τους, στα τεκταινόμενα, εις βάρος μας.
Ο εξ Ανατολών κίνδυνος, υπήρξε και υπάρχει -ουσιαστικά- από καταρρεύσεως της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η εκάστοτε μορφή εκδηλώσεώς του, είναι θέμα στρατηγικών δεδομένων και αντιλήψεως των γειτόνων μας. Τα προς Δυσμάς, επεκτατικά σχέδια της Τουρκίας, σκοπούν στην αναστήλωση της πάλαι ποτέ αλήστου μνήμης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Αυτό είναι μια ιστορική πραγματικότητα, η οποία δεν θα πρέπει ούτε να αγνοείται ούτε να διαφεύγει της προσοχής κανενός και πρωτίστως, ημών των Ελλήνων, που συνιστούμε -γι’αυτήν- τον αντικειμενικό σκοπό, μέσω του οποίου, επιδιώκει την πραγμάτωση του στρατηγικού της σκοπού.
Εάν θέλουμε, να υπάρχουμε σαν ανεξάρτητη χώρα και το Έθνος μας να συνεχίσει την ιστορική του πορεία, μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, είναι επιτακτική εθνική ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε μερικές απλές αλήθειες, από τις οποίες έχουμε αποστασιοποιηθεί -τις τελευταίες δεκαετίες- λόγω του διοχετευθέντος και επικρατήσαντος αλόγιστου και άκρατου ευδαιμονισμού, της ασθενούς μνήμης που έχουμε, σαν λαός, αλλά και κυρίως, λόγω της πάγιας πλέον ανεπάρκειας, των πολιτικών μας ηγεσιών. Ποιές είναι αυτές οι απλές αλήθειες, που δεν θέλουμε, αλλά πρέπει να δούμε κατάματα;
α. Πρέπει να υποστούμε τις τρομερά επώδυνες, αλλά αναγκαίες, οικονομικές και διαρθρωτικές αλλαγές και θυσίες που απαιτούνται άμεσα, προκειμένου να ανατάξουμε την οικονομία μας, ανακτώντας το, δυνατόν ταχύτερο, οικονομική ευρωστία και αυτοδυναμία. Άλλως, είμαστε εκ προοιμίου καταδικασμένοι σε ανυπολόγιστες εθνικές περιπέτειες.
β. Πρέπει να επανακτήσουμε τον απολεσθέντα διεθνή σεβασμό, αποκαθιστώντας την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη, που χάσαμε, μετά την πολιτικό- ηθικό -οικονομική μας καθίζηση, τα τελευταία χρόνια.
γ. Πρέπει να απαλλαγούμε από τα φοβικά και μοιρολατρικά σύνδρομα, που μας κατατρύχουν τις τελευταίες δεκαετίες.
δ. Πρέπει να εκμεταλλευθούμε άμεσα και αποφασιστικά όλες τις δυνατότητες των πλουτοπαραγωγικών, πηγών που διαθέτουμε ως χώρα, εν αφθονία, δυστυχώς τελείως ανεκμετάλλευτες, μέχρι τώρα, λόγω της ατολμίας που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει τις εκάστοτε πολιτικές μας ηγεσίες. (Δεν μπορεί να παίζουμε πάντοτε τον φτωχό συγγενή που εκλιπαρεί για βοήθεια!)
ε. Πρέπει -επί τέλους- να χαράξουμε και αποκτήσουμε μια Ενιαία Εθνική Στρατηγική (ΕΕΣ) την οποία δυστυχώς ούτε ποτέ είχαμε, ούτε έχουμε, με αποτέλεσμα να μας προλαμβάνουν τα γεγονότα και να αντιδρούμε, σε κάθε μορφή απειλής - εκ των υστέρων, κατά κανόνα- απερίσκεπτα, φοβικά και με ανεπίτρεπτη για τον Έλληνα, ηττοπάθεια.
στ. Πρέπει να επανασυνειδητοποιήσουμε ότι είμαστε πρώτα ΕΛΛΗΝΕΣ και εν συνεχεία οτιδήποτε άλλο απορρέει ή μας διοχετεύεται από τις διεθνείς υποχρεώσεις μας. Όλες οι χώρες του κόσμου είναι και σκέπτονται πρώτα Εθνικά και μετά οτιδήποτε άλλο.
ζ. Πρέπει να καταστούμε πανίσχυροι στρατιωτικά -όπως είμαστε κάποτε στο εγγύς παρελθόν- προκειμένου η εξωτερική μας πολιτική, απορρέουσα από μια σωστή Εθνική Στρατηγική, να στηρίζεται και στην αδιαμφισβήτητη στρατιωτική μας ισχύ, ώστε να ασκείται από θέσεως ισχύος και όχι φοβικού συνδρόμου ή πανικού.
Το πως επιτυγχάνεται η στρατιωτική ισχύς είναι γνωστό. Και εν πάση περιπτώσει για όσους δεν το γνωρίζουν: Με τα αναγκαία και σωστά εξοπλιστικά προγράμματα. Όχι με υπέρογκες δαπάνες -κατόπιν δευτέρας σκέψεως -, για μη αναγκαίες και ασύμφορες προμήθειες στρατιωτικού υλικού. Η χώρα μας δεν έχει την πολυτέλεια της ασφάλειας, των άλλων, μικρών ή μεγάλων Ευρωπαϊκών χωρών, περιβάλλεται πανταχόθεν-είτε μας αρέσει να το λέμε είτε όχι από εν δυνάμει ή εν υπνώσει, εχθρικά διακείμενους γείτονες. Δυστυχώς πρέπει να διαθέτουμε χρήματα για σοβαρούς εξοπλισμούς, εάν δεν θέλουμε να πληρώσουμε με το αίμα των παιδιών μας, τις ανεύθυνες αμπελοφιλοσοφίες των διάφορων ανεύθυνων λαϊκιστών της ψηφοθηρίας.
Όχι με συνεχείς μειώσεις της στρατιωτικής θητείας και διαλύσεις μονάδων και στρατοπέδων για πολιτικές σκοπιμότητες. Το μεγαλύτερο οπλικό σύστημα της πατρίδος μας υπήρξε και πρέπει να είναι πάντοτε το έμψυχο δυναμικό της. Τι σημαίνει αυτό το γνωρίζουν άριστα τα στελέχη των ΕΔ και πρέπει να το τονίζουν συνεχώς, σε αυτούς που αποφασίζουν για τις τύχες της Ελλάδος.
Όχι με τον ανελέητο διωγμό και εμπαιγμό των στελεχών των ΕΔ από τους πολιτικούς, που άρχισε και συνεχίζεται ποικιλοτρόπως, από μεταπολιτεύσεως και εντεύθεν.
Όχι με την διοχέτευση προς τον λαό επιπόλαιων εφησυχασμών για εξασφάλισή μας, από συμμάχους ή εταίρους, σε περίπτωση πολεμικής απειλής ή εμπλοκής μας. Μόνοι μας θα εξασφαλίσουμε την ασφάλεια της πατρίδος μας. Είμαστε Έθνος ανάδελφο. Αλίμονο σε όσους πιστεύουν ότι θα έλθουν οι άλλοι να αγωνισθούν για εμάς εάν απειληθούμε. Η πατρίδα μας χρειάζεται ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις.
Τι σημαίνει ισχυρές ΕΔ;
-Σύγχρονα οπλικά συστήματα.
-Σκληρή στρατιωτική εκπαίδευση των ανδρών.
-Εθνική και στρατιωτική παιδεία
-ΑΝΩΤΑΤΟ ΗΘΙΚΟ στελεχών και στρατιωτών.
Μια χώρα με σωστή Εθνική Εξωτερική Πολιτική και ισχυρές Ένοπλες Δυνάμεις, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα, ποτέ και από κανέναν. Με δύο λόγια, η Ελλάδα για να μπορέσει να επιζήσει πρέπει να καταστεί-από πάσης πλευράς και για όλους – μια αδιαμφισβήτητα υπολογίσιμη ήρεμη δύναμη και απειλή, για τον οποιονδήποτε την επιβουλεύεται καθοιονδήποτε τρόπο.
Σήμερα, το βασικό ερώτημα είναι μπορούν οι πολιτικοί μας να ανταποκριθούν και επιτύχουν τα ανωτέρω; H δική μου απάντηση είναι όχι. Εάν μπορούσαν δεν θα είχαμε φθάσει στην σημερινή αξιοθρήνητη, από πάσης πλευράς θέση, εντός και εκτός συνόρων.
Στην δημοκρατία όμως, ευτυχώς, δεν υπάρχουν αδιέξοδα, διότι παρέχει το δικαίωμα στον πολίτη, να μην εκλέγει, ανίκανους, ακατάλληλους και διεφθαρμένους! Αλλά να εκλέγει, τους έντιμους, τους ικανούς και τους κατάλληλους, που μπορούν να ανταποκριθούν απόλυτα στο Εθνικό και κοινωνικό τους χρέος, έναντι χώρας και λαού.
Για την πατρίδα μας, τίποτα δεν έχει χαθεί οριστικά, μπορεί και πάλι- σύντομα -να βρει τον δρόμο της. Από εμάς τους Έλληνες εξαρτάται, εάν θα αποστασιοποιηθούμε από την μέχρι τούδε «πεπατημένη», που μας έφερε, σχεδόν, στην εθνική αυτοκαταστροφή, την οποία βιώνουμε σήμερα ή όχι. Πρέπει να στραφούμε προς την σωστή κατεύθυνση της εθνικής ανατάσεως, η οποία δεν μπορεί ούτε να ζητηθεί ούτε να πραγματοποιηθεί, με ή από σκουριασμένα μυαλά, του παρελθόντος! Χρειάζονται νέοι άνθρωποι, με καθαρά μυαλά να αναλάβουν τα ηνία της χώρας.
Σήμερα ο νοήμων Έλληνας, αυτούς ψάχνει και περιμένει,, να εμφανισθούν και να ζητήσουν την ψήφο του. Θα βρεθούν; Αυτό είναι το ζητούμενο!
ΠΗΓΗ: ''ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ''
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου