υποστηρίξει το PKK κατά της Τουρκίας. Στόχος της προσπάθειας αυτής του Λίμπερμαν μπορεί να θεωρηθεί ότι είναι ο έλεγχος της προσπάθειας επέκτασης της Τουρκίας στην ανατολική Μεσόγειο αλλά και η απόσπαση της προσοχής της Τουρκίας από την ανατολική Μεσόγειο στο Κουρδιστάν και στο Κουρδικό ζήτημα.
Το Κουρδιστάν καταγράφεται στους γεωγραφικούς χάρτες ως μια περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στο Ισραήλ και το Αζερμπαϊτζάν, δύο στενούς συμμάχους (βλ. Αζερμπαϊτζάν-Ισραήλ: Η σιιτική-εβραϊκή συμμαχία).Ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν θα παρέχει πολλά πλεονεκτήματα στις δύο αυτές συμμάχους χώρες. Μέσω του PKK, το Ισραήλ θα μπορούσε να ανοίξει μια κερκόπορτα στη Συρία, το Ιράκ και την Τουρκία και επίσης θα του προσφέρει μια πιο εύκολη πρόσβαση στην περιοχή αυτή.
Πολλοί Εβραίοι που ζουν σήμερα στο Ισραήλ προέρχονται από το Κουρδιστάν και γνωρίζουν τη γλώσσα και τον πολιτισμό της περιοχής. Αυτό σημαίνει ότι η Μοσσάντ είναι σε θέση να διαθέτει μεγάλη δεξαμενή απο εξειδικευμένα στελέχη για τις ανάγκες της στην περιοχή αυτή. Το ιστορικό παρελθόν της Μοσσάντ στο Ιράκ από το 1950 με την χρησιμοποίηση των Ιρακινών Εβραίων σε διατεταγμένες αποστολές συνηγορεί σε αυτό.
Στην ταχέως μεταβαλλόμενη Μέση Ανατολή, φαίνεται ότι το Ισραήλ ασκεί πιέσεις για τη διάσπαση του Ιράκ και την αναβίωση του Κουρδιστάν.
Eίναι μαι έξυπνη επιλογή του Ισραήλ. Η πρόταση του Λίμπερμαν δεν είναι ένα ανόητο σχέδιο. Οι Κούρδοι αποτελούν μια σημαντική εθνοτική ομάδα στη Μέση Ανατολή, με πληθυσμό περί τριάντα εκατομμύρια. Περί τα είκοσι εκατομμύρια ζουν στην Τουρκία, οκτώ εκατομμύρια περίπου στο Ιράν, άλλα επτά στο Ιράκ, και σχεδόν δύο στη Συρία. Ενα εκατομμύριο Κούρδοι ζούν διάσπαρτοι σε γειτονικές χώρες, συμπεριλαμβανομένων του Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία, Ισραήλ, καθώς στην Ευρώπη όπου τα 3/4 ζούν στην Γερμανία .
Βασικό χαρακτηριστικό της ευρύτερης περιοχής αποτελεί ο όρος "Εθνος-Κράτος" και ο τεχνητός σχηματισμός κρατών.Ο "όρος" Κράτος υποδηλώνει μια πολιτική και γεωπολιτική οντότητα, όρος "Έθνος" υποδηλώνει μια πολιτιστική και εθνοτική οντότητα. Ο όρος «έθνος-κράτος» σημαίνει ότι τα δύο συμπίπτουν γεωγραφικά. Ολα τα κράτη της Ασίας των οποίων η δημιουργία ήταν παράγωγο της αποικιοκρατίας υποφέρουν απο εσωτερικές θρησκευτικές , πολιτικές και εθνοτικές διαμάχες .
Τέτοια περίπτωση αποτελεί και το Ιράκ οπου στα εδάφη του εκτός απο σουνίτες και σιίτες, εκτός απο Άραβες και Τουρκμένους υπάρχει αμιγής κουρδικός πληθυσμός συγκεντρωμένος σε συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή , ο οποίος αποτέλεσε κατά το παρελθόν θύμα στυγνής καταπίεσης και δέχθηκε βάρβαρες γενοκτονικές πολιτικές και ο οποίος ουδέποτε παραιτήθηκε της επιθυμίας του για δημιουργία "Εθνους-Κράτους και η ύπαρξη της Κουρδικής περιφερειακής διοίκησης του Νοτίου αυτόνομου Κουρδιστάν συνηγορεί σε αυτό.
Στην ίδια κατάσταση ευρίσκεται και η Τουρκία όπου η αντίθεση του Κουρδικού λαού στην βίαιη ενσωμάτωση τους στην Τουρκία μετρά δεκαετίες αγώνων με συνεχείς εξεγέρσεις στις κουρδικές περιοχές από το 1920 και εντεύθεν.
Η συνολική κατάσταση στις Κουρδικές περιοχές είναι ώριμη για Δυτική παρέμβαση στα πρότυπα της Λιβύης. Το Ιρακινό Κουρδιστάν, το οποίο και συμπτωματικά διαθέτει μεγάλα αποθέματα ορυκτού πλούτου (φυσικό αέριο και πετρέλαιο) προσφέρει την ευκαιρία που θα επιθυμούσε το Ισραήλ για την δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους στενά όμως προσδεδεμένου στην σφαίρα της επιρροής του καθώς μάλιστα το Ιράκ είναι αδύναμο ελεγχόμενο κατά μεγάλο μέρος του από το Ιράν
Σημαντική παράμετρος αποτελεί επίσης το ισχυρό αντι-ιρακινό αίσθημα του Κουρδικού λαού ως αποτέλεσμα της γενοκτονικής πολιτικής την οποία εφάρμοσε κατά του κουρδικού λαού το ιρακινό καθεστώς του Σανταμ Χουσειν την δεκαετία του 1980 με αποκορύφωμα την σφαγή εκατοντάδων χιλιάδων Κούρδων στην πόλη Halabja το 1988.
Το Ισραήλ υποστήριξε την Χαμας και την Χεζμπολλάχ στο εμβρυακό τους στάδιο ως αντιστάθμισα στην κυβέρνηση του Λιβάνου και στην ΟΑΠ-Φατάχ. Οι δύο αυτές οργανώσεις στην εξέλιξη τους αποτέλεσαν "εχθρούς" του Ισραήλ στην πραγματικότητα όμως εξυπηρετούν απόλυτα το στρατηγικό στόχο του Ισραήλ ο οποίος και βασίζεται στην αρχή "Διαίρει και Βασίλευε»
Μερικές φορές, ο εχθρός του εχθρού σου είναι φίλος σου. Άλλες ο εχθρός του εχθρού σου είναι εχθρός σου. Η Μέση Ανατολή είναι η Μέση Ανατολή, ο εχθρός σας μπορεί να είναι επίσης και καλύτερος σύμμαχος. Με παρακαταθήκη τον αιματηρό πόλεμο Ιράν-Ιράκ το Ιράν δεν επιθυμεί να εμπλακεί ξανά σε μια τέτοια διαδικασία και προς τούτο σπεύδει να εκμεταλλευτεί την σημαντική επιρροή του σιιτικού πληθυσμού στο Ιράκ.Απο την άλλη πλευρά το Ισραήλ θέλει να χρησιμοποιήσει το Ιρακινό Κουρδιστάν ως ένα ελεγχόμενο ανεξάρτητο Κράτος που θα αποτελέσει τον συνδετικό κρίκο με τον ιστορικό σύμμαχο του Ισραήλ στην περιοχή το Αζερμπαϊτζάν.
Κατά κάποιο τρόπο Ισραήλ και Ιράν συνεργάζονται αρμονικά στην διαμόρφωση του μελλοντικού Ιρακινού κράτους. Οι Κούρδοι οι οποίοι κουβαλούν σημαντική ιστορική παρακαταθήκη ως υποχείρια ξένων δυνάμεων δεν δείχνουν διάθεση να αποτελέσουν ελα ελεγχόμενο Κράτος-Έθνος, αλλά έχουν ισχυρότατη θέληση να αποτελέσουν ενα ανεξάρτητο κράτος.
Σε όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί η εντεινόμενη πολιτική διαμάχη στην Τουρκία μεταξύ Ερντογάν-Gulen. Την ίδια χρονική στιγμή που ο πολύς Ερντογάν άγεται και φέρεται απο την αμερικανική διπλωματία αποτελώντας πλέον υποχείριο της, ο Gulen πράκτορας της CIA και το κίνημα του οποίου ηγείται έχει έρθει σε συμφωνία με την εβραϊκή κοινότητα στις ΗΠΑ κάτι που δίνει στην μάχη στην μάχη της εξουσίας στην Τουρκία ιδιαίτερο χρώμα καθώς στην προσπάθεια του να συνεχίσει να διαθέτει την εύνοια του πανίσχυρου εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ επικρίνει την πολιτική του Ερντογάν εναντίον του Ισραήλ , τάσσεται ευνοϊκά πρός την παραχώρηση δικαιωμάτων προς τον Κουρδικό λαό, εκπαίδευση στην μητρική του γλώσσα αλλά εχθρικά πρός το PKK.
Αξίζει τέλος να σημαιωθεί επίσης οτι ευνοούμενοι του κινήματος Γκουλέν φέρονται ο Τούρκος Πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιούλ, και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου
ΠΗΓΗ: ''ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ''
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου