εδώ τη στήλη, είχαμε εκφράσει την άποψη ότι το δάνειο της Federal Reserve προς την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ενδέχεται να αγγίξει ουσιαστικά τα 10 τρισ. δολάρια. Την τελευταία εβδομάδα διαπιστώσαμε ότι η ελβετική εταιρεία Credit Suisse συμμερίζεται τις απόψεις μας. Πιστεύουμε πως αυτό που μας λέει στην πραγματικότητα αυτή η κίνηση της Fed και της ΕΚΤ είναι ότι ο κύβος ερρίφθη. Επίσης επανερχόμαστε σε ένα ερώτημα που είχαμε θέσει: Πώς θα μπορέσουν οι τράπεζες, κάνοντας χρήση της μακροπρόθεσμης αναχρηματοδότησης (LTRP) που εγκαινίασε η ΕΚΤ, να αποπληρώσουν τα κεφάλαια σε εύθετο χρόνο; Κανένα σχέδιο δεν έχει παρουσιαστεί πριν ή μετά, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν υπάρχει σχέδιο. Για άλλη μια φορά, όλο που κάνουν είναι να ρίχνουν μπόλικο χρήμα στο θησαυροφυλάκιο και να αυξάνεται το πρόβλημα. Ο μόνος παίκτης που πραγματικά μπορεί να σώσει την Ευρώπη είναι η Γερμανία, αλλά αν επιχειρήσει κάτι τέτοιο, θα αυτοκαταστραφεί. Κανονικά όλοι έπρεπε να είχαν προβλέψει αυτό το αδιέξοδο, αλλά κανείς δεν το προέβλεψε, εκτός από μερικούς που κατέχουν και χειρίζονται εμπιστευτικές πληροφορίες. Το πώς χρησιμοποιήθηκαν και χρησιμοποιούνται τα κεφάλαια αυτά από τη στιγμή που τα διένειμε η ΕΚΤ ούτε καν αναφέρεται στα μέσα ενημέρωσης. Είναι ένα μεγάλο σκοτεινό μυστικό. Θα θελήσει η Γερμανία να σώσει τη Γαλλία; Αν ναι, θα θελήσει η Γαλλία να σωθεί; Κατά τη γνώμη μας, αυτό εξαρτάται εν μέρει από το ποιός θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της Γαλλίας το Μάιο. Με βάση τις τρέχουσες δημοσκοπήσεις, το προβάδισμα έχουν οι Σοσιαλιστές, αλλά προβλέπεται να είναι τελικά ένας πολύ αμφίρροπος αγώνας. Αν ο Sarkozy χάσει στον προκριματικό γύρο, τότε θα εξαρτηθεί από το εάν οι Συντηρητικοί θα ψηφίσουν υπέρ της Marine Le Pen και του Εθνικού Μετώπου (FN), κάτι που οι Συντηρητικοί δεν έχουν κάνει ποτέ πριν. Ένα είναι σίγουρο. Εάν κερδίσει τις εκλογές είτε το Σοσιαλιστικό Κόμμα είτε το Εθνικό Μέτωπο, αυτό θα σημάνει το τέλος του ευρώ, ίσως και της ίδιας της ΕΕ. Είδαμε και πριν από χρόνια, πώς στον 2ο γύρο των εκλογών οι Συντηρητικοί έριξαν σχεδόν όλες τις ψήφους τους υπέρ των Σοσιαλιστών. Αυτή τη φορά, ωστόσο, ίσως τα πράγματα να είναι διαφορετικά. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στη Γερμανία, πάνω από το 50% των Γάλλων ψηφοφόρων τάσσεται υπέρ της κατάργησης του ευρώ, αλλά τα "μεγάλα" μέσα ενημέρωσης φροντίζουν ώστε να μην πληροφορούνται οι πολίτες για αυτή την τάση. Οι Γάλλοι έχουν πάψει να ανησυχούν για την ηγετική τους θέση στην ΕΕ. Θέλουν η Γαλλία να γίνει όπως ήταν κάποτε και να μην είναι μπλεγμένη σε ένα συνονθύλευμα από άλλες χώρες. Την τάση αυτή την βλέπω εδώ και 60 χρόνια που πηγαινοέρχομαι από αυτή τη χώρα, και μάλιστα από την εποχή που ζούσα εκεί. Οι Γάλλοι ξεκίνησαν ολόκληρη εκστρατεία με σκοπό να μην παρεισφρήσουν στη γαλλική γλώσσα λέξεις όπως "χοτ ντογκ" και γουικέντ". Ακόμα θυμάμαι την κόρη μου, στο γυμνάσιο στη Λοζάνη, και μια καθηγήτριά της, τη δεσποινίδα Galgosh, που έκανε έφοδο στους διαδρόμους του σχολείου φωνάζοντας στους μαθητές: "Parle français"! Τελικά, πρέπει να ζήσει κανείς κάπου για να καταλάβει τη νοοτροπία μιας χώρας. Εάν η κόρη του Le Pen κατατροπώσει τον Sarkozy, η Γαλλία θα μπει σε μια νέα πορεία. Ανεξάρτητα αν οι περισσότερες ψήφοι πάνε στον Σοσιαλιστή Hollande ή στην Le Pen, το κυρίως μέρος αυτών των πολιτικών δυνάμεων θα κατέχουν πάλι άτομα που ανήκουν στο γνωστό πολιτικό κατεστημένο. Οι Γερμανοί και οι Γάλλοι επιθυμούν μια αλλαγή στα πολιτικά τους πράγματα, πράγμα απολύτως λογικό, αν λάβει κανείς υπ' όψιν του ότι οι πολίτες και στις δύο αυτές χώρες δεν θέλουν πια το ευρώ, ούτε τις ευθύνες που συνοδεύουν την ένταξη της χώρας τους στην Ευρωζώνη. Αυτό είναι το αιώνιο παιχνίδι που παίζεται στο εσωτερικό αυτών των χωρών. Αν και η Federal Reserve έκανε την εσπευσμένη κίνηση να διασώσει προσωρινά την Ευρωζώνη, έχουν ουσιαστικά χάσει τον κατ' εξοχήν άνθρωπό τους μέσα στην ΕΕ, που δεν είναι άλλος από τον Sarkozy. Όταν ο Sarkozy θα φύγει από την εξουσία, τότε η Fed, το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, η CIA και η Mossad θα περάσουν στο Σχέδιο Β' και, κατά τη γνώμη μας, δεν διαθέτουν ένα αποτελεσματικό Σχέδιο Β'. Οι Γάλλοι δεν είναι αφελείς. Ξέρουν ακριβώς τι συμβαίνει. Οι γαλλικές τράπεζες και η γαλλική κυβέρνηση έχουν ξεπεράσει τα επιτρεπτά γι' αυτούς όρια, στην προσπάθειά τους να σώσουν το ευρώ και τα συστατικά του μέρη, που δεν είναι άλλα από τα ίδια τα κυρίαρχα κράτη της ΕΕ. Μετά από τις γαλλικές εκλογές, και αργότερα, τις γερμανικές εκλογές, πιστεύουμε ότι θα διαπιστώσετε και εσείς ότι θα υπάρξει, μεταξύ άλλων, μια αγαστή συνεργασία για την σταδιακή κατάργηση του ευρώ. Η ΠΠΜΑ (πράξη πιο µακροπρόθεσµης αναχρηµατοδότησης), που υιοθέτησε η ΕΚΤ, θα επιτρέψει να υπάρξει η προσχεδιασμένη μεταβατική φάση. Η κατάσταση στην Ελλάδα έχει καταντήσει ένα παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι, και εάν οι γνωστοί της ελίτ και ο πρωθυπουργός που διόρισαν εκεί πιστεύουν ότι θα κερδίσουν το παιχνίδι, κάνουν λάθος. Το έχουν χαμένο εδώ και δυόμιση χρόνια, χάρη στην ανικανότητα του ΠΑΣΟΚ. Μόλις μια νέα κυβέρνηση πάρει τη θέση τους, θα ανατραπούν τα πάντα, η Ελλάδα θα κηρύξει χρεοκοπία και θα τραβήξει τον δικό της δρόμο, τον δρόμο που κανονικά έπρεπε να ακολουθήσει η Ελλάδα δυόμιση χρόνια πριν, προτού την ξεπουλήσει το ΠΑΣΟΚ. Οι ελληνικές τράπεζες προτιμούν μια εθελοντική ανταλλαγή χρέους, αλλά τελικά θα πάρουν μόνο ό,τι τους παίρνει να πάρουν. Στο τέλος θα κάνουν μήνυση, αλλά πάλι δεν θα πάρουν τίποτα. Γίνεται να βγει ξύγκι από τη μύγα; Είναι και τα χρεωστούμενα μέσω CDS, και στην περίπτωση αυτή μιλάμε για δισεκατομμύρια. Πιστεύετε πραγματικά ότι οι ασφαλιστές των CDS διέθεταν τα απαραίτητα μετρητά όταν υπέγραφαν τα συμβόλαια και έδιναν υποσχέσεις ότι θα πληρώσουν; Όλα είναι μια απάτη. Ασφάλεια δεν υπάρχει ούτε τώρα, ούτε υπήρξε ποτέ. Και ενώ η Ελλάδα βαδίζει ακάθεκτη προς την "χωματερή", οι Ευρωπαίοι παγκοσμιοποιητές πασχίζουν να στήσουν ένα νέο Ευρωπαϊκό Μηχανισµό Σταθερότητας (ESM), και σχεδιάζουν να τον ψηφίσουν επίσημα στις 30 Ιανουαρίου στην Πόλη του Μεξικού. Αυτό σημαίνει ότι ο ΕSM θα αρχίσει να λειτουργεί τον ερχόμενο Ιούλιο, οπότε και θα διαθέτει ένα θησαυροφυλάκιο με 650 δισ. δολάρια, το οποίο δεν αποκλείεται να αυξηθεί. Τώρα, από πού θα προκύψουν όλα αυτά τα κεφάλαια, αυτό θα το δούμε εν καιρώ. Αλλά περιμένετε να δείτε τι θα γίνει όταν οι ψηφοφόροι σε κάθε χώρα τους ανακαλύψουν ότι έχουν ξεπουλήσει και πάλι, και ότι η εθνική κυριαρχία τους έχει χαθεί, και μαζί της η ανεξαρτησία και η ελευθερία τους. Οι τράπεζες δεν διευκρινίζουν τίποτε, έτσι ώστε το κοινό να έχει ουσιαστικά μεσάνυχτα για το θέμα αυτό. Αυτός είναι ο τρόπος που λειτουργούν οι της ελίτ, πάντα με άκρα μυστικότητα, αφού οι πολίτες, κατά τη γνώμη τους, δεν έχουν ανάγκη να γνωρίζουν. Λόγω της ΠΠΜΑ ("Πράξης πιο µακροπρόθεσµης αναχρηµατοδότησης"), την οποία εισηγήθηκε η ΕΚΤ, πολλοί επενδυτές έχουν αρχίσει να αγοράζουν και πάλι ευρωπαϊκό τραπεζικό χρέος. Οι υποβαθμίσεις πολλών χωρών και τραπεζών κόστισαν πρόσφατα στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηµατοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), την υποβάθμισή του από τους οίκους αξιολόγησης. Έπεσε από ΑΑΑ σε ΑΑ +. Αυτή είναι η οδός προς την εφαρμογή του Μηχανισμού Χρηµατοπιστωτικής Σταθερότητας, ο οποίος πρέπει να εγκριθεί και από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ, και όχι μόνο από τα 17 μέλη της Ευρωζώνης, αφού αυτό προέβλεπε η σχετική τροπολογία της Συνθήκης της Λισαβόνας. Αλλά από την περασμένη εβδομάδα, η Γερμανία αρνείται να αυξήσει το μέγεθος του EFSF. Παράλληλα, ο ισολογισμός της ΕΚΤ έχει αυξηθεί σε 3,5 τρισεκατομμύρια δολάρια, δηλαδή είναι μεγαλύτερος από εκείνον της Federal Reserve. Πρόκειται για ρεκόρ, και τα άμεσα ορατά αποτελέσματα είναι η άσκηση πίεσης στο ευρώ, τα χαμηλά επιτόκια και η πολύ υψηλή ρευστότητα. Η συσταθείσα ασφάλεια δεν είναι παρά "financial garbage" (οικονομικά σκουπίδια), και αυτό σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο για το ευρώ να διατηρήσει μόνιμα τις καλές επιδόσεις του. Τέλος, ας αναφέρουμε επίσης ότι η Φινλανδία έχει δηλώσει ότι η προτεινόμενη νέα συνθήκη είναι περιττή και επιζήμια. Σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών της, η Φινλανδία δεν θα πρέπει να υπογράψει τη συνθήκη. Η δε πλειοψηφία του φινλανδικού Κοινοβουλίου συμμερίζεται την ίδια άποψη. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας του Σαρκοζί έχουν προστεθεί 800 δισ. δολάρια στο εθνικό χρέος της Γαλλίας. Αν γίνουμε μάρτυρες μιας ελληνικής χρεοκοπίας, και αν ακολουθήσουν και άλλες, θα εγκαταλείψει άραγε η Γερμανία το ευρώ; Θα είναι ακριβώς η τέλεια ευκαιρία, για να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια.
Πηγή
kostasxan
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου