1. Όχι πια λόγια, όχι τα μάταια, τα τριμμένα λόγια του Έπους!
2. Με τη λόγχη Σας μόνο
με τη λόγχη Σας και με την ψυχή Σας
με τη λόγχη Σας και με την ψυχή μας,...
γυμνές και τις δύο,
ας ορμήσουμε, χέρι με χέρι πιασμένοι
στο υπέρτατο αντρίκειο χορό μας,
για την Έφοδο του Ύψους!
3. Πια κι ο μόνος λόγος που ταίριαζε πρώτα να βγαίνει
απ’ τ’ αδάμαστα στήθια Σας μέσα,
σα φαινότανε αντρίκια ο οχτρός μας:
“αέρα! αέρα!”
πια και τούτος σωπαίνει σε τούτη τη ζώνη, που μόνο,
πιο ψηλά από γκρεμά κι από χιόνια και βράχους,
κάτι νιώθουμε απάνω στη μεγάλη κορφή να θρονιάζει,
κάτι π’ αύριο θε να ‘ναι δικό μας,
δικό μας για πάντα!.
ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ Α.
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου