Προσεχώς: Βία

Από το Μαρικάκι Δεν ξέρω αν τη νύχτα ανακοινώθηκαν κι άλλα μέτρα. Δεν ξέρω αν είμαι σε θέση πλέον να αναγνωρίσω πια από αυτά είναι «νέα», πια έχουν φρεσκοανακοινωθεί. Εγώ το έχω τσεκάρει άλλωστε, όσο εμείς νομίζουμε ότι δεν έχουμε άλλα να δώσουμε, η κυβέρνηση βρίσκει. Μας έχει ξετινάξει όχι το «λίπος» μόνο, δηλαδή τις καταθέσεις, το κομπόδεμα, αλλά και τη σάρκα...
. Μας αφήνει χωρίς εισόδημα. Στο εξής όλες μας οι δυνάμεις θα αναλώνονται στην προσπάθεια να αγοράσουμε μια μέρα ησυχίας, να παρατείνουμε τον βίο μας μια μέρα ακόμη. Η κατάσταση γίνεται αβίωτη ακόμη ενδεχομένως και για πολλούς από εκείνους που είναι διατεθειμένοι να πληρώνουν σωρηδόν τους φόρους προκειμένου να αφεθούν ήσυχοι. Το κυνηγητό γίνεται διαρκές και ανελέητο, οι εκφοβισμοί και η φυσική βία ημερήσια διάταξη. Το ερώτημα είναι υπάρχει φρένο σ’ αυτή την κατάσταση ή το χάσαμε το τρένο; Στην υποψία και μόνο γκριμάτσας άμα το άκουσμα των μέτρων εκστομίζονται πρωτοφανείς απειλές, επισήμως μας λένε ότι η Δημοκρατία δεν φτουράει πια, δημοκρατία και «υποχρεώσεις» απέναντι στο διεθνές κατεστημένο δεν πάνε μαζί… Ποια λοιπόν στο εξής μπορεί να είναι η αντίδραση απέναντι σε αυτούς που δεν διστάζουν να χτυπήσουν και μικρά παιδιά; Οι διαδηλώσεις στο εξής σε τίποτα δεν θα θυμίζουν τις διαδηλώσεις του παρελθόντος. Μετά τις 28 – 29 Ιουνίου το μήνυμα έχει δοθεί. Θα είναι όλο και πιο επικίνδυνες, όλο και πιο δολοφονικές. Καλώς ή κακώς οι μέρες της ευδαιμονίας έχουν τελειώσει πρώτα απ’ όλους για μας που καλούμαστε πλέον να αντισταθούμε με δεδομένη τη μέγιστη διακινδύνευση της σωματικής μας ακεραιότητας. Αυτό που μας έχουν περιγράψει στις δηλώσεις τους οι τσαροπαπαγάλοι εκφωνητές των μέτρων και αυτό που προκύπτει από τα ίδια τα μέτρα είναι μια διαρκής απειλή κατά τη ζωής. Η βία είναι αναπόφευκτη και πιθανότατα αυτό που μας περιμένει δεν θα το έχουμε ξαναδεί…
Πηγη