Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Ποιός φοβάται την βροχή;


γράφει ο αρισταρχος
Ακούω σοφούς, πρυτάνεις, οικονομολόγους, μυαλά μεγάλου ειδικού βάρους να δίνουν στην τηλεόραση και στα ραδιόφωνα συνεντεύξεις με ότι από τουρλού τους κατέβει. Τόσο πολύπλοκα ώστε να μην τους πολυκαταλαβαίνουμε. Αν τους καταλαβαίναμε, πιθανόν να μην...
φαινόταν η διαφορά. Το ”σοφόν το σαφές” και τα παρόμοια ελέχθησαν για άλλους. Αν γίνει ετούτο, θα συμβεί το άλλο. Και αμέσως στην κόντρα «όποιος μπορεί να πει τι θα συμβεί μετά, λέει ασύστολα ψέματα». Ξέρετε τι κατάλαβα; Όσοι φωνάζουν για την περίφημη διάσωση με τα περίφημα δολοφονικά μέτρα είναι απλώς όλοι βολεμένοι με περιουσίες, με δουλειές και οικονομική άνεση. Φωνάζουν για να μην χάσουν τον παράδεισο που έχτισαν τα τελευταία τριάντα χρόνια με δόλιους τρόπους. Πώς να το κάνουμε, πολύ χρήμα και τίμιο δεν γίνεται. Και πλαντάζουν στην αγωνία και το κλάμα φορτώνοντας τα διασωστικά στους φουκαράδες των 500 και 600 ευρώ. Κύριε Βενιζέλο, μας λες να πονέσουμε λίγο για να μην πονέσουμε πολύ. Σύμφωνοι. Ρώτησες τον άνεργο των τριάντα-σαράντα χρονών πόσο πονάει και τον σώζεις για να μην πονέσει πιο πολύ; Ρώτησες τον άστεγο που ξεπαγώνει στους δρόμους πόσο κρυώνει και τον σώζεις για να μην κρυώσει πιο πολύ; Ρώτησες τον συνταξιούχο που του στέρησες το μισό εισόδημα και του φόρτωσες άνεργα παιδιά και χαράτσια πόσο πολύ κλαίει και τον σώζεις για να μην κλάψει περισσότερο; Ρώτησες τον οικογενειάρχη που έχασε την δουλειά του και δεν μπορεί να πληρώσει το δάνειο του σπιτιού, και στέλνει το παιδάκι του νηστικό στο σχολείο πόσο καίγεται και τον σώζεις για να μην καεί περισσότερο; Ρώτησες κοιτάζοντας κατάματα έναν φοιτητή πως αισθάνεται που σπουδάζει όταν βλέπει τον πατέρα του χωρίς δουλειά και τ’ αδέλφια του ξενητεμένα. ΟΧΙ! Και ξέρεις γιατί; Γιατί όσο ευφράδεια λόγου κι αν έχεις δεν θα βρεις υπερθετικό βαθμό να περάσεις την ατάκα σου.. Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο. Εσείς που διατείνεστε ότι μας σώζετε, εσείς ήσασταν πάντα στην εξουσία, εσείς κάνατε αυτό το κράτος χειρότερο κι από χαβούζα. Δεν λειτουργεί τίποτε, παντού αναξιοκρατία, φαυλοκρατία και δολιότητα. Αφήστε να χρεοκοπήσουμε. Όχι εμείς, οι χρεωκοπημένοι με τρία εκ. άνεργους. Αφήστε να χρεοκοπήσετε εσείς. Οι πολύ λίγοι. Οι βολεμένοι. Εσάς βολεύει αυτή η κατάσταση που υπάρχει σ’ αυτή την χώρα. Εμείς πτωχεύσαμε, πτωχεύσατε και σεις. Να το πάρουμε από την αρχή το παραμύθι ΕΜΕΙΣ. ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΙΣ. Να κάνουμε επανίδρυση αυτού του κράτους ΕΜΕΙΣ. ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΙΣ. Να το βάλουμε πάνω σε νέες βάσεις, ανθρώπινες και κοινωνικά δίκαιες ΕΜΕΙΣ. ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΙΣ.. Τουλάχιστον, σ’ αυτόν τον Αρμαγεδώνα που μας ρίξατε, να ξεκινήσουμε την οργάνωση μιας νέας Ελλάδας. Όπως την ονειρεύονται οι νέοι, με μια φωτεινή ελπίδα στο βάθος. Να ξέρουν πως χτίζουν την πατρίδα τους, και απ’ αυτό να ξεπηδήσουν δικαιώματα και υποχρεώσεις προς μια κοινωνία ευνομούμενη στην πράξη και όχι μόνο στα λόγια. Σ’ αυτόν τον κόσμο θέση δεν έχετε σεις. Πάρτε δρόμο και λουφάξτε στο λαγούμι σας μέχρι να σας καλέσει η πατρίδα να αναλάβετε τα επίχειρα για τις πληγές που προξενήσατε. Με την “διάσωση” που προσπαθείτε να κάνετε απλά γεμίζετε φτώχεια και μιζέρια την χώρα. Διαιωνίζετε ένα βρώμικο και τρισάθλιο σύστημα που χειραγωγεί τους πάντες. Κοντά σ΄αυτά, φορτωθείτε γιατί αργότερα θα λογοδοτήσετε γι αυτό, την παραχώρηση στους “εταίρους ΣΑΣ” την υπερηφάνεια μας, την αξιοπρέπειά μας και την εθνική μας κυριαρχία.
Γρηγορείτε, οι καιροί ου μενετοί!
Πηγη