Σκάνδαλο- μαμούθ με την πώληση 4 κρατικών Airbus!

ΤΑ ΠΗΡΑΜΕ 167 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ ΕΚΑΣΤΟ, ΤΑ ΠΟΥΛΑΜΕ 31 ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΠΑΛΙΟΣΙΔΕΡΑ
ΜΟΛΙΣ ΠΡΟΠΕΡΣΙ, ΜΑΣ ΕΔΙΝΑΝ 90-95 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΘΕΝΑ!!!
Αυτό, δεν είναι απιστία; Δεν πρέπει να το ψάξει ένας εισαγγελέας και να μας πει αν κάποιος ζημίωσε με τις πράξεις του το ελληνικό Δημόσιο, άρα και όλους τους Έλληνες που υπόκεινται αιματηρές περικοπές. Δεν πρέπει να μπει κάποιος φυλακή;

Τελικά, οι άνθρωποι παίζουν το παιχνίδι τους πολύ ωραία. Οι αποκρατικοποιήσεις, σου λένε, ξεκίνησαν. Πουλήσαμε, σου λένε, τέσσερα παλιά αεροπλάνα της Ολυμπιακής που ήταν άχρηστα, για 40 εκατομμύρια. Ναι, αλλά τι 40 εκατομμύρια; Δολάρια (αλλάξαμε νόμισμα και δεν το μάθαμε; πείτε το μας, αν είναι), άρα 31 εκατομμύρια ευρώ. Και πόσο παλιά; Τόσο παλιά, ώστε πριν από δύο χρόνια, άξιζαν περίπου 90-95 εκατομμύρια ευρώ το καθένα. Και τι έγινε μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια; Πολλά, όπως θα διαβάσετε παρακάτω, στο ρεπορτάζ της iTabloid…

Ο πρόεδρος της Ένωσης Χειριστών Πολιτικής Αεροπορίας, Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, εκτιμά πως “εάν τα αεροσκάφη είχαν πωληθεί με το κλείσιμο της εταιρίας, όταν ακόμα ήταν πλόϊμα, η τιμή και για τα 4 θα μπορούσε να φτάσει ακόμα και στα 170 με 180 εκατ. ευρώ”, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις άλλων τεχνικών, “εάν αληθεύει ότι πουλήθηκαν προς 31 εκατ. ευρώ και τα 4 αεροπλάνα, τότε μιλάμε για τιμή scrap”. Και έτσι είναι. Τα 4 “διαμάντια” της Ολυμπιακής, πουλήθηκαν για… παλιοσίδερα, στην Apollo Aviation Group, με τιμή κατά 50 εκατομμύρια ευρώ μικρότερη για το κάθε ένα από αυτά, από τη μέση τιμή προσφοράς που είχε ισχύσει σε διαγωνισμό, ένα χρόνο πριν!

Και γιατί αυτή η απαξίωση; Οι άνθρωποι που γνωρίζουν καλά από αεροπλάνα, λένε πως εις βάρος της Ελλάδας είχε στηθεί ένα βρώμικο παιχνίδι, με την ανοχή πάντα, της ικανότατης, άτεγκτης, γενναίας, πανέξυπνης και ετοιμοπόλεμης πολιτικής ηγεσίας τούτου του τόπου. Ο “νόμος” στην αεροπορική αγορά, είναι ότι όσο ένα αεροσκάφος δεν πετά, χάνει την αξία του. Αυτό γιατί, με απλά λόγια, κάποια απαραίτητα για την πτήση εξαρτήματά του, τίθενται εκτός λειτουργίας και χρειάζονται αντικατάσταση. Αυτό, αποκλείεται να μην το ήξερε κανείς σε ολόκληρο το ελληνικό Δημόσιο. Κι όμως: Τα τέσσερα αεροσκάφη έμειναν παροπλισμένα από το 2009.
Kατά τον ..
πρώτο διεθνή ανοικτό διαγωνισμό που προκηρύχθηκε από την ΔΕΑΑ στο τέλος του 2009, η πλειοδότρια εταιρία (Cirrus International) που είχε προσφέρει το ποσό των 97 εκατ. δολαρίων απέσυρε το ενδιαφέρον της εξαιτίας αδυναμίας χρηματοδότησης της συναλλαγής.
Μετά από εξέταση των υπολοίπων προσφορών που είχαν υποβληθεί στο πλαίσιο αυτού του πρώτου διαγωνισμού και τις σχετικές εισηγήσεις των χρηματοοικονομικών και νομικών συμβούλων, ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος τον Δεκέμβριο του 2010 και αποφασίστηκε η επαναπροκήρυξή του από τη ΔΕΑΑ. Τότε, σύμφωνα με πληροφορίες του -έγκυρου σε ζητήματα άμυνας- defencenet.gr, η Πολεμική Αεροπορία πρότεινε να της παραχωρηθούν τα τέσσερα γιγαντιαία αεροσκάφη και να τα μετατρέψει σε αεροσκάφη εναέριου ανεφοδιασμού.
Αλλά αυτό, ας μην το εξετάσουμε, γιατί κάποιοι Γερμανοί, Γάλλοι, Αμερικανοί κλπ, θα πίεζαν να μας πουλήσουν τα δικά τους, έτοιμα.
Περιέργως, η υπόθεση της πώλησης των 4 Airbus, δεν ανατέθηκε στην εκκαθαριστική εταιρία “Ολυμπιακές Αερογραμμές”, αλλά στη Lazard. Η οποία Lazard, επέτρεψε να καθυστερήσει η διαδικασία και να απαξιωθούν τα αεροπλάνα. Τα οποία, βέβαια, είναι μέχρι σήμερα τα ιδανικότερα, ασφαλέστερα και πιο σύγχρονα για τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων (εάν ετοιμάζεστε να απαντήσετε για μεγάλες καταναλώσεις και τα συναφή, ρίξτε μια ματιά στους στόλους των μεγαλύτερων αεροπορικών εταιριών του κόσμου, γιατί δεν είναι ηλίθιοι οι επιτελείς της Lufthansa, ή της Turkish Airlines, για παράδειγμα, που τα χρησιμοποιούν).

Τώρα, η Lazard μας λέει πως για να καταστούν πλήρως αξιόπλοα τα συγκεκριμένα αεροπλάνα, θα χρειάζονταν 47 εκατ. δολάρια, ή και περισσότερα. Δεν μας λέει όμως, αν γινόταν αυτή η επένδυση, πόσο θα πωλούνταν τα αεροσκάφη και αν το Δημόσιο θα έβγαζε περισσότερα.

Ας κάνουμε ένα… repetition: Το Δημόσιο, επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ- ΝΔ, αγόρασε για την Ολυμπιακή τέσσερα αεροσκάφη προς περίπου 167 εκατ. ευρώ το ένα. Εάν ήταν άχρηστα, πρόκειται για σπατάλη. Εάν πρόκειται για σπατάλη, κάποιος κρατικός παράγοντας έχει κάνει απιστία, άρα θα πρέπει να λογοδοτήσει και να οδηγηθεί στην παρεούλα του Άκη.
Αν δεν ήταν άχρηστα, τότε θα μπορούσαν -όπως συνομολογούν ΟΛΟΙ οι ειδικοί- να πουληθούν στο μισό της αξίας αγοράς τους, πέρυσι, πρόπερσι, ή ακόμα και το 2009. Κανείς δεν θα δικαιούταν να μιλά για σκάνδαλο τότε. Το αντίθετο: Όλοι θα “χειροκροτούσαν” μια λογική κίνηση. Έκανες μια αγορά, χρησιμοποίησες το προϊόν, το πουλάς στο μισό της τιμής αγοράς. Πολύ καλό deal. Όμως, λόγω αδράνειας, η αξία τους έπεσε άνω του 90%. Γιατί, τι έκανες (ως κράτος);

Για να μπορέσεις να πουλήσεις σε καλή τιμή αυτό το προϊόν, προσέλαβες (και πλήρωσες, να μην ξεχνιόμαστε) μια εταιρία συμβούλων. Μην εξετάσεις το τι έγινε και δεν έγινε στο ενδιάμεσο. Με τη βοήθεια αυτής της εταιρίας, όχι μόνο δεν κατάφερες να το πουλήσεις σε καλή τιμή, αλλά περίμενες να απαξιωθεί τόσο το προϊόν σου, ώστε να το πουλήσεις για παλιοσίδερα, σε έναν από τους ενδιαφερόμενους, που πέρυσι, αντί για 30, σου έδινε 93 εκατομμύρια ευρώ.
Στη χειρότερη περίπτωση δηλαδή, έχασες 63 εκατομμύρια ευρώ.
Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό;
Αυτό, δεν είναι απιστία;
Δεν πρέπει να το ψάξει ένας εισαγγελέας και να μας πει αν κάποιος ζημίωσε με τις πράξεις του το ελληνικό Δημόσιο, άρα και όλους τους Έλληνες που υπόκεινται αιματηρές περικοπές.
Δεν πρέπει να μπει κάποιος φυλακή;





Πηγή