σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, και δεν διαγράψει τα χρέη νοικοκυριών και μικρομεσαίων.
Η ατμομηχανή κάθε οικονομίας είναι η λιανική κατανάλωση. Και για να υπάρξει λιανική κατανάλωση χρειάζεται να υπάρξει ένα αξιοπρεπές λαϊκό εισόδημα. Τέτοιο μάλιστα που εκτός από την λιανική κατανάλωση να επιτρέπει στοιχειωδώς και την αποταμίευση....
Με μια κουβέντα χωρίς λαϊκό εισόδημα δεν υπάρχει λιανική. Και χωρίς λιανική δεν υπάρχει χοντρική. Και χωρίς λιανική και χοντρική δεν υπάρχει οικονομία. Δεν υπάρχει.
Και δυστυχώς για μας, τα “σωτήρια” μέτρα του Μνημονίου των συγκυβερνητών Βενιζέλου-Σαμαρά δηλαδή ΠαΣοΚ και ΝΔ, έχουν στείλει τον μισθό και την σύνταξη των λαϊκών στρωμάτων στον πάτο. Τα στοιχεία μιλάνε για μείωση 30% και στην λιανική και στην χοντρική, την τελευταία τριετία.
Το 85% των ελληνικών επιχειρήσεων στην ελλάδα απασχολούν ως 5 εργαζόμενους. Είναι δηλαδή πολύ μικρές επιχειρήσεις. Οι επιχειρήσεις αυτές, όσες δεν έχουν κλείσει, στενάζουν από τον βραχνά των δανείων. Το ίδιο και τα νοικοκυριά. Ενας μεγάλος αριθμός νοικοκυριών με δάνεια θα αναγκαστεί να “πτωχεύσει” τους επόμενους μήνες. Στις ελληνικές οικογένειες και στις ελληνικές επιχειρήσεις, επικρατεί πανικός. Το δείχνει άλλωστε και το θλιβερό φαινόμενο των αυτοκτονιών.
Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων καθώς και οι δύο απορροφητήρες ρευστότητας από την αγορά, τα δάνεια προς τις τράπεζες και η φορολογία (έμμεση + χαράτσια) έχουν γονατίσει τους πάντες. Κράτος και τράπεζες απορροφούν και την τελευταία ικμάδα.
[Οι τραπεζίτες μάλλον θα πρέπει να ανησυχούν. Υπάρχουν φωνές που ζητούν την κρατικοποίηση των τραπεζών. Ειδικώτερα κρατικοποίηση της ΤτΕ σημαίνει κήρυξη πολέμου στον σκληρό πυρήνα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού μπλοκ που κρύβεται πίσω από τους αφανείς μετόχους της (ναι, η ΤτΕ είναι μια ιδιωτική ανώνυμη εταιρία). Κι όποια πολιτική δύναμη αποφασίσει κάτι τέτοιο θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για πόλεμο εξοντώσεως. Από την άλλη πυκνώνουν οι φωνές που ζητούν έλεγχο στην διαχείριση των τραπεζών, όλα αυτά τα χρόνια. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα κακά που βρήκαν τους τραπεζίτες μας, έχει αρχίσει να ενδιαφέρεται για την αφεντιά τους και ο εισαγγελέας Γ. Πεπονής. (Τον τόπο θα τον ξεβρωμίσουν οι έλληνες εισαγγελείς και όχι η Χρυσή Αυγή φυσικά. Κι αν δεν ξεβρωμίσει τον τόπο η τακτική επαγγελματική δικαιοσύνη, τότε μάλλον θα κληθεί η λαϊκή δικαιοσύνη να τον ξεβρωμίσει).]
Χωρίς αύξηση του εισοδήματος των λαϊκών στρωματων, δηλαδή των μισθών και των συντάξεων, και ελάφρυνση από τον βραχνά των δανείων σε οικογένειες και μικρές (τουλάχιστον) επιχειρήσεις, ούτε λιανική θα δούμε, ούτε χοντρική, ούτε αποταμιεύσεις τέτοιες που να επιτρέψουν τις οικογενειακές μικρο-επενδύσεις για το στήσιμο νέων μικρών επιχειρήσεων.
Αληθινή αύξηση του λαϊκού εισοδήματος και όχι υποκατάσταση της αύξησης με δανεικά από τις τράπεζες όπως γινόταν παλιότερα. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν.
Διαφορετικά, χωρίς δηλαδή αυξήσεις στο λαϊκό εισόδημα και ελάφρυνση του βραχνά των δανείων, καμμία κυβέρνηση, ακόμα και η πιο αντιμνημονιακή δεν θα επιβιώσει για πολύ.
Η κομματική και η παραταξιακή “φιλοπατρία” δεν θα σώσει καμμία κυβέρνηση, ακόμα και την πιο αντιμνημονιακή, που δεν θα πάρει μέτρα για να ανορθώσει το λαϊκό εισόδημα.
Ούτε περιθώρια υπάρχουν πια, ούτε αντοχές. Μόνο απελπισία και οργή.
Θραξ Αναρμόδιος
Η ατμομηχανή κάθε οικονομίας είναι η λιανική κατανάλωση. Και για να υπάρξει λιανική κατανάλωση χρειάζεται να υπάρξει ένα αξιοπρεπές λαϊκό εισόδημα. Τέτοιο μάλιστα που εκτός από την λιανική κατανάλωση να επιτρέπει στοιχειωδώς και την αποταμίευση....
Με μια κουβέντα χωρίς λαϊκό εισόδημα δεν υπάρχει λιανική. Και χωρίς λιανική δεν υπάρχει χοντρική. Και χωρίς λιανική και χοντρική δεν υπάρχει οικονομία. Δεν υπάρχει.
Και δυστυχώς για μας, τα “σωτήρια” μέτρα του Μνημονίου των συγκυβερνητών Βενιζέλου-Σαμαρά δηλαδή ΠαΣοΚ και ΝΔ, έχουν στείλει τον μισθό και την σύνταξη των λαϊκών στρωμάτων στον πάτο. Τα στοιχεία μιλάνε για μείωση 30% και στην λιανική και στην χοντρική, την τελευταία τριετία.
Το 85% των ελληνικών επιχειρήσεων στην ελλάδα απασχολούν ως 5 εργαζόμενους. Είναι δηλαδή πολύ μικρές επιχειρήσεις. Οι επιχειρήσεις αυτές, όσες δεν έχουν κλείσει, στενάζουν από τον βραχνά των δανείων. Το ίδιο και τα νοικοκυριά. Ενας μεγάλος αριθμός νοικοκυριών με δάνεια θα αναγκαστεί να “πτωχεύσει” τους επόμενους μήνες. Στις ελληνικές οικογένειες και στις ελληνικές επιχειρήσεις, επικρατεί πανικός. Το δείχνει άλλωστε και το θλιβερό φαινόμενο των αυτοκτονιών.
Οι μειώσεις μισθών και συντάξεων καθώς και οι δύο απορροφητήρες ρευστότητας από την αγορά, τα δάνεια προς τις τράπεζες και η φορολογία (έμμεση + χαράτσια) έχουν γονατίσει τους πάντες. Κράτος και τράπεζες απορροφούν και την τελευταία ικμάδα.
[Οι τραπεζίτες μάλλον θα πρέπει να ανησυχούν. Υπάρχουν φωνές που ζητούν την κρατικοποίηση των τραπεζών. Ειδικώτερα κρατικοποίηση της ΤτΕ σημαίνει κήρυξη πολέμου στον σκληρό πυρήνα του διεθνούς χρηματοπιστωτικού μπλοκ που κρύβεται πίσω από τους αφανείς μετόχους της (ναι, η ΤτΕ είναι μια ιδιωτική ανώνυμη εταιρία). Κι όποια πολιτική δύναμη αποφασίσει κάτι τέτοιο θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για πόλεμο εξοντώσεως. Από την άλλη πυκνώνουν οι φωνές που ζητούν έλεγχο στην διαχείριση των τραπεζών, όλα αυτά τα χρόνια. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά τα κακά που βρήκαν τους τραπεζίτες μας, έχει αρχίσει να ενδιαφέρεται για την αφεντιά τους και ο εισαγγελέας Γ. Πεπονής. (Τον τόπο θα τον ξεβρωμίσουν οι έλληνες εισαγγελείς και όχι η Χρυσή Αυγή φυσικά. Κι αν δεν ξεβρωμίσει τον τόπο η τακτική επαγγελματική δικαιοσύνη, τότε μάλλον θα κληθεί η λαϊκή δικαιοσύνη να τον ξεβρωμίσει).]
Χωρίς αύξηση του εισοδήματος των λαϊκών στρωματων, δηλαδή των μισθών και των συντάξεων, και ελάφρυνση από τον βραχνά των δανείων σε οικογένειες και μικρές (τουλάχιστον) επιχειρήσεις, ούτε λιανική θα δούμε, ούτε χοντρική, ούτε αποταμιεύσεις τέτοιες που να επιτρέψουν τις οικογενειακές μικρο-επενδύσεις για το στήσιμο νέων μικρών επιχειρήσεων.
Αληθινή αύξηση του λαϊκού εισοδήματος και όχι υποκατάσταση της αύξησης με δανεικά από τις τράπεζες όπως γινόταν παλιότερα. Αυτά ανήκουν στο παρελθόν.
Διαφορετικά, χωρίς δηλαδή αυξήσεις στο λαϊκό εισόδημα και ελάφρυνση του βραχνά των δανείων, καμμία κυβέρνηση, ακόμα και η πιο αντιμνημονιακή δεν θα επιβιώσει για πολύ.
Η κομματική και η παραταξιακή “φιλοπατρία” δεν θα σώσει καμμία κυβέρνηση, ακόμα και την πιο αντιμνημονιακή, που δεν θα πάρει μέτρα για να ανορθώσει το λαϊκό εισόδημα.
Ούτε περιθώρια υπάρχουν πια, ούτε αντοχές. Μόνο απελπισία και οργή.
Θραξ Αναρμόδιος
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου