ΠΟΛΕΜΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΣΕ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΕΣ ΕΘΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ

Νεοταξίτες και Διεθνιστές το νέο πλαίσιο παιχνιδιού .
Αντίπαλοι όλοι οι υπόλοιποι.
Ο εθνομιδενισμός έχει αρχίζει και αλλάζει πουκάμισο .
Τώρα μέσα σε ένα οικονομικό περιβάλλον που παρουσιάζεται με δραματικές διαστάσεις και με την βοήθεια και του ευρωπαϊκού...
παράγοντα αλλά και με την προδιαγεγραμμένη προσπάθεια της σοσιαλιστικής ομάδας που άνδρωσε και προώθησε τον Γιώργο Παπανδρέου βάζοντας τον μπροστά , δημιούργησαν ιδανικές συνθήκες τέτοιων καταστάσεων ώστε απόψεις σαν του Αντιπροέδρου της κυβέρνησης του Γ Παπανδρέου, Θ. Πάγκαλου «Είμαι υπέρ της απώλειας εθνικής κυριαρχίας» ότι δεν έχει χώρα ή έθνος αλλά είναι ευρωπαίος. να αρχίζουν να επικρατούν σε ένα εθνικά ανεξάρτητο κράτος.
Ποιός λοιπόν θα μπορούσε να είναι ο έτερος «αντίπαλος» ώστε να ζυμωθεί μέσα στο περιβάλλον αντιπαράθεσης το κλίμα του «απάτριδος πολίτου » ;
Ποίος θα μπορούσε να είναι το αντίπαλο δέος του « παιχνιδιού » ώστε να μπούνε πλαίσια μέσα στο οποία θα σύρουν τον ελληνικό λαό και το ελληνικό έθνος ώστε να παγιδευτεί και να συναινέσει μην έχοντας κάτι άλλο στον ορίζοντα ή από κάτι δυνατό να γαζωθεί ώστε να ξεφύγει ;
Ποιος εξαθλιωμένος οικονομικά έλληνας θα μπορούσε να ...αντισταθεί στις θελκτικές οικονομικές προτάσεις της αριστεράς;
Όταν αισθάνεται ότι πεινάει το παιδί του , τι τον πειράζει εάν τα Σκόπια λέγονται όπως λέγονται και τι καθεστώς θα έχει η Θράκη; Ή εάν το Αιγαίο και τον πλούτο του ,που μπορούσε να ενισχύσει την πατρίδα , το έχει μισό -μισό με μια φίλη γείτονα χώρα;
Δεν είναι τυχαίο ότι σε αυτές τις εκλογές αλλά και στις προηγούμενες τα εθνικά ζητήματα δεν ακούστηκαν και δεν συζητήθηκαν από κανένα κόμμα εξουσίας..! Ούτε μνημονιακό , ούτε αριστερό.!
Αυτό που μπορούμε να συμπεράνουνε είναι ότι ,το έτερον, το διεθνιστικό περιβάλλον μιας Αριστεράς είναι ότι πρέπει. Μίας οποιασδήποτε αριστεράς λίγο δυνατής ,όχι πολύ, μιας αριστεράς με πρόσβαση στο ευρωπαϊκό περιβάλλον, ώστε το ευρωπαϊκό να είναι μέσα στο παιχνίδι της επόμενης κίνησης, της επόμενης πατρίδας.
Που θα μπορούσε κάποιος εθνικά δημοκράτης  έλληνας λοιπόν να στραφεί ;
Από κάτι εθνικιστικό, που και αυτό πρέπει να υπάρχει αλλά , να είναι δακτυλοδεικτούμενο ώστε να στιγματίζεται όποιος συνειδητά πρόσκειται εκεί , ώστε αυτό να μην διογκώνεται.
Το πέτυχαν και αυτό αφήνοντας σε ακραίας ιδεολογίας κόμμα να ανδρωθεί , με μορφές όπως, βοήθεια στους αναξιοπαθούντες ας πούμε , κάτι που είναι υποχρεωμένο το ίδιο το κράτος να το κάνει , ή με το να μεγαλώνει την απειλή παράνομης μετανάστευσης που αυτή με την σειρά της πιέζει τον ελληνικό πληθυσμό που με την σειρά του «βρήκε» προστάτη περισσότερο παρά προστασία.
Έτσι έχουμε όλο το πεδίο παιχνιδιού όπου μέσα θα διαπλαστεί ο λαός μας . Είναι μεταξύ Νεοταξιτών και Διεθνιστών έχοντας στην άκρη το πανάθεμα του φασισμού για όποιον θέλει να στραφεί κάπου αλλού .Έτσι στα χρόνια που έρχονται ο λαός αυτός θα γίνει  ένας ενιαίος ευρωπαϊκός λαός, με κυβερνήτες από ένα μόνο κέντρο ελέγχου, που μαζί με των άλλων σημείων του πλανήτη τέτοιας μορφής κέντρα θα υπάγονται σε ένα Παγκόσμιο κέντρο εξουσίας.
Πόλεμος λοιπόν σε δημοκρατικές  παρατάξεις του έθνους μας  , γιατί είναι ο μόνος αντίπαλος του παιχνιδιού που μόλις άρχισε.
πηγη