Είμαστε ένα κράτος “μαριονέτα” που υποθάλπτει και πριμοδοτεί τους χειρότερους φονιάδες του λαού του …

Με ΨΕΜΜΑΤΑ εξαπάτησαν τον λαό και οδήγησαν την χώρα στην εξαθλίωση-χρεοκοπία…
Από τον Δημήτρη Φωκιανό
Η αποκάλυψη ότι κατατέθηκε μήνυση και αγωγή 1 εκ. ευρώ στον πρ.υπουργό Περιβάλλοντος Γιώργο Παπακωνσταντίνου έχει...
προκαλέσει αίσθηση διότι μπορεί να υπάρξουν και πολιτικές παρενέργειες από την υπόθεση αυτή. Ο υπουργός κατηγορείται για σοβαρές παρατυπίες “που εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα στην ανακύκλωση” αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι ζητείται να δικαστεί από τα τακτικά δικαστήρια και όχι μέσω της Βουλής.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν έχει βουλευτική ασυλία, ενώ η μήνυση και η αγωγή υπογράφεται από τους δικηγόρους Γιάννη Μαντζουράνη και Φαήλο Κρανιδιώτη, οι οποίοι τεκμηριώνουν με σαφή και πειστικό τρόπο ότι η αρμοδιότητα για να εξετάσουν τις συγκεκριμένες παραβάσεις του Υπουργού είναι τα τακτικά ποινικά δικαστήρια και όχι….
η Βουλή και το ειδικό δικαστήριο.
 Πιο συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, …….>>>>>>

γράφουν: «η με το επίδικο δελτίο τύπου καταγγελόμενη συκοφαντική δυσφήμηση δεν ευρίσκεται σε ουσιαστική συνάφεια με την ενάσκηση οποιασδήποτε συγκεκριμένης υπουργικής αρμοδιότητας, δεδομένου ότι αποτελεί απλώς και μόνον απάντηση σε ένα δημοσίευμα, που επαναδιατυπώθηκε σε δηλώσεις του ιδίου του Υπουργού».
Και εξηγούν ότι:
“Για την υπαγωγή στην ειδική δικαιοδοσία της Βουλής και του Ειδικού Δικαστηρίου κρίσιμο πλέον είναι το ερώτημα πότε μια αξιόποινη πράξη Υπουργού ή Υφυπουργού τελείται απ’ αυτόν «κατά την άσκηση των καθηκόντων του» και πότε όχι. Το ερώτημα δεν έχει απασχολήσει ιδιαιτέρως τη θεωρία και τη νομολογία.
Εν προκειμένω υποστηρίζεται ότι ένα έγκλημα τελείται από τον Υπουργό «κατά την άσκηση των καθηκόντων του» μόνον όταν βρίσκεται σε ουσιαστική σχέση με την άσκηση των υπουργικών καθηκόντων και όχι και όταν διαπράττεται απλώς και μόνον κατά το χρόνο άσκησης των καθηκόντων του. Έτσι, δεν είναι «κατά την άσκηση» η τέλεση πράξης στη χρονική διάρκεια εκτέλεσης των καθηκόντων, αλλά για λόγους άσχετους απ’ αυτά, τουναντίον είναι «κατά την άσκηση» η εκτός χρόνου εργασίας, ήτοι υπηρεσίας, τέλεση πράξης ενόψει και προς διευ­κόλυνση της μεταγενέστερης άσκησης συγκεκριμένης αρμοδιότητάς του. Στην προσπάθεια ακριβέστερης οριοθέτησης της αξιούμενης ουσιαστικής σχέσης, υιοθετείται η άποψη ότι οι διατάξεις του άρθρου 86 Συντ. και του Ν. 3126/2003 εφαρμόζονται μόνον στις περιπτώσεις που η αξιόποινη πράξη του Υπουργού αποτελεί «παράνομο μέσο» άσκησης συγκεκριμένης αρμοδιότητας του Υπουργού.
Στην κρινόμενη περίπτωση ελλείπει η αξιούμενη από το Σύνταγμα και τον εκτελεστικό αυτού Νόμο σχέση ουσιαστικής συνάφειας της τελούμενης από Υπουργό αξιόποινης πράξης και της άσκησης συγκεκριμένης υπουργικής αρμοδιότητας. Και αυτό, γιατί η με το επίδικο Δελτίο Τύπου καταγγελόμενη συκοφαντική δυσφήμηση ανώνυμης εταιρείας δεν ευρίσκεται σε ουσιαστική συνάφεια με την ενάσκηση οποιασδήποτε συγκεκριμένης υπουργικής αρμοδιότητας, δεδομένου ότι αποτελεί απλώς και μονόν απάντηση σε ένα δημοσίευμα μιας έγκριτης Εφημερίδας, που αναφέρεται στη συμπεριφορά του μηνυομένου, ο οποίος καταφεύγει στη διάπραξη του εγκλήματος της συκοφαντικής δυσφήμησης προς άμυνα αυτού έναντι της δημοσιογραφικής κριτικής, όπως δικαιούται κάθε απλός πολίτης χωρίς την προστασία της προβλεπόμενης στις διατάξεις του άρθρου 86 Συντ. και του Ν. 3126/2003 ειδικής διαδικασίας.
Άλλως, εν εναντία περιπτώσει, θα εχορηγείτο εισιτήριο δωρεάν ελευθέρας εισόδου στον εγκληματικό χώρο της συκοφαντίας σε πολίτες με την προσωρινή ιδιότητα του υπουργού, οι οποίοι δρουν όχι κατά την άσκηση πολιτειακής αρμοδιότητας, αλλά – ως συνήθως – κατά την προάσπιση προσωπικών συμφερόντων”.
Όλα αυτά κάνουν την υπόθεση πολύ ενδιαφέρουσα διότι θα υπάρξει και νομολογία από την οποία θα φανεί σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να βρεθούν υπουργοί κατηγορούμενοι στα τακτικά διακστήρια και όχι μέσω της γνωστής διαδικασίας της Βουλής.
Ως προς την ουσία, η μήνυση και αγωγή κατατέθηκε στον κ. Παπακωνσταντίνου για δηλώσεις που έκανε με Δελτίο Τύπου απαντώντας σε δημοσιογραφική κριτική εφημερίδας ότι “καθυστερεί αδικαιολόγητα και παράνομα τη μείωση των χρηματικών εισφορών για τις επιχειρήσεις που πρότεινε το εγκεκριμένο συλλογικό σύστημα της Ανταποδοτικής Ανακύκλωσης”.
πηγη