Γράφει ο Δευκαλίων
Ερώτηση: Κύριοι, τι σκοπεύετε να κάνετε για να ξεφύγει η χώρα μία ώρα αρχύτερα από το Μνημόνιο;
Η στήλη ουδέποτε μέχρι σήμερα δημοσίευσε θέσεις και απόψεις ξεκομμένες η μία με την άλλη και αφηρημένες. Αντίθετα πάντα προσπαθούσε να δημοσιεύει θέσεις και απόψεις με συνεχές...
περιεχόμενο και μήνυμα. Στόχος πάντα να ενημερώνει την κοινή γνώμη και να εκθέτει απόψεις και θέσεις που τεκμηριώνονταν και αποδεικνύονταν από τα ίδια τα γεγονότα. Πολλές φορές ξεφύγαμε, άλλες πάλι λειτούργησε πιο πολύ το θυμικό από το γνωστικό.
Σίγουρα είναι λάθη για τα οποία απολογούμαστε, αλλά ουδείς μπορεί να μας κατηγορήσει ότι υποστείλαμε έστω και για μία ημέρα την σημαία του αγώνα υπέρ των συμφερόντων της Πατρίδας και του Ελληνικού Λαού.
Έτσι κάνουμε και σε αυτή την δύσκολη χρονική συγκυρία. Από την αρχή ανησυχήσαμε. Η ιδεολογική και πολιτική πόλωση ήταν πρωτοφανής παρ’ ότι δεν υπήρχαν έντονα δημόσια σημάδια. Από την μία μεριά οι αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις από το σύνολο του πολιτικού φάσματος. Από την άλλη πλευρά δύο κεντρογενείς πολιτικές δυνάμεις (ΝΔ & ΠΑΣΟΚ) στις οποίες το αντιμνημονιακό λαϊκό πολιτικό στοιχείο πλειοψηφεί και απλά στηρίζει τις όποιες φίλομνημονιακές επιλογές των ηγεσιών εν ονόματι του κομματικού πατριωτισμού.
Στο πρώτο μεγάλο δίλημμα των εκλογών (Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο) καμία γέφυρα συνεννόησης. Οι μεν αντιμνημονιακοί αποκαλούν καλυμμένα ή απροκάλυπτα τους φίλομνημονιακούς σαν προδότες, οι δε φίλομνημονιακοί αποκαλούν συλλήβδην τους αντιμνημονιακούς σαν ανεύθυνους και συνωμότες της δραχμής. Από εκεί και πέρα στις δευτερεύουσες θέσεις το χάσμα και η αντίθεση ακόμα πιο αβυσσαλέα.
Είναι φανερό ότι το έθνος έχει διχαστεί. Οι λίγοι, οι βολεμένοι φοβούνται μην χάσουν το εναπομείναν άνετο επίπεδο διαβίωσης και τα δίνουν όλα στην Τρόικα. Από κοντά και τα δύο κεντρογενή κόμματα. Προσπαθούν να προσεταιρισθούν εκλογικά τους μεγαλοαστούς και αδιαφορούν για τα λαϊκά προάστια. Εκεί χορεύουν οι διάβολοι του αντιμνημονίου. Λένε σε…
όλους τους τόνους οι πολιτικοί των δύο κεντρογενών συστημικών κομμάτων:
· Η οργή θα καταλαγιάσει και ο κόσμος θα σκεφθεί σοβαρά και όχι επηρεασμένος από τα πάθη και την τυφλή διάθεση τιμωρίας… το τι θα ψηφίσει. Και τότε τα μικρά κόμματα θα ξεφουσκώσουν. Διότι εμείς είμαστε η δύναμη ευθύνης. Και η χώρα την Δευτέρα το πρωί πρέπει να κυβερνηθεί από σοβαρούς και υπεύθυνους.
Τόσο μυαλό έχετε, τέτοιες ανοησίες λέτε!
Μα πως θα καταλαγιάσει η οργή και η διάθεση τιμωρίας όταν σε κάθε σπίτι και κάθε ημέρα υπάρχει και ένα μεγάλο πρόβλημα που γέννησε το μνημόνιο;
Είτε τα ανύπαρκτα φάρμακα και η πενιχρή σύνταξη που δεν φτάνει ούτε για τα στοιχειώδη του γέροντα παππού, είτε ο άνεργος νέος, είτε τα άδεια από φαγητό πιάτα και τα νηστικά παιδάκια είναι φαινόμενα και προβλήματα που εμφανίζονται σε κάθε ελληνικό σπίτι. Και τότε η οργή ξεχειλίζει και η διάθεση τιμωρίας δεν ικανοποιείται μόνο από τις επιπτώσεις μίας αρνητικής ψήφου.
Μπροστά στον φόβο του επικείμενου διχασμού η στήλη πολύ έγκαιρα, από τις 4 Απριλίου, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου με το άρθρο της «Όποιος κατάλαβε, καλώςκατάλαβε».
Γράφαμε τότε:
«Ήδη στα λαϊκά προάστια της Αθήνας ανοίγουν σιγά-σιγά τα μπαούλα με τα οικογενειακά κειμήλια και ακούγεται ολοένα και πιο δυνατά το τραγούδι…
Θύελλες άνεμοι
Γύρω μας πνέουν
Τέκνα του σκότους εμάς κυνηγούν
Σε ύστερες μάχες μπλεκόμαστε τώρα
Κι άγνωστες τύχες εμάς καρτερούν
Όποιος κατάλαβε, καλώς κατάλαβε».
Δυστυχώς όμως κύριοι των συστημικών κεντρογενών κομμάτων δεν καταλάβατε ότι τα μπαούλα στα λαϊκά προάστια ξανανοίγουν για να βγουν πάλι στο φως οικογενειακά φωτογραφικά άλμπουμ στα οποία σώζονται φωτογραφίες προγόνων που υπηρέτησαν στην Αντίσταση.
Δεν καταλάβατε ότι ο επόμενος στίχος του τραγουδιού είναι:
Μίσος και Εκδίκηση στον κάθε κλέφτη
Στο κάθε τύραννο της εργατιάς
Θάνατος σ’ όλους τους Μπουρζουάδες
Ήρθε η ώρα της λευτεριάς.
Και τον τραγουδούσαν στην χειρότερη περίοδο του εμφυλίου, όταν τα πάθη και τα μίση είχαν φτάσει στο αποκορύφωμά τους, οι αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού!
Το κατάλαβε όμως πολύ καλά ο φίλος μου που ανέφερα στον χθεσινό Δευκαλίωνα, ο Αντώνης Β., όταν σπάραζε και φώναζε προχθές βλέποντας το 30-χρονο βλαστάρι του να είναι άνεργο «Θα ψηφίσω χούντα, θα ψηφίσω κατά-κόκκινα». Όπως σπαράζω και εγώ κύριοι των συστημικών κεντρογενών κομμάτων όταν ακούω τον 18χρονο γιό μου να μου λέει «Γιατί να διαβάσω πατέρα για να μπω στο Πανεπιστήμιο; Αφού όταν τελειώσω θα είμαι άνεργος». Όπως σπαράζει ο κάθε τίμιος Έλληνας που βλέπει το σπλάχνο του να υποφέρει. Τα δικά σας τα εγκλήματα εναντίον της πατρίδας πληρώνει και ο γιός του φίλου μου του Αντώνη Β. και ο δικός μου γιός και τα χιλιάδες άλλα Ελληνόπουλα.
Εσείς κύριοι των συστημικών κεντρογενών κομμάτων σπρώχνετε τον κόσμο στα άκρα. Εσείς σπέρνετε τον σπόρο του διχασμού. Εσείς θα είστε υπεύθυνοι για τον εμφύλιο που έρχεται. Γιατί δεν φροντίζετε έστω και την ύστατη στιγμή να αντιπροσωπεύσουν τα κόμματα σας την φωνή και τον παλμό του έθνους που είναι σαφώς αντιμνημονιακός. Και θα καταλάβετε πολύ καλά το σφάλμα σας την Κυριακή το βράδυ.
Όμως, αυτή την φορά δεν θα πάνε τα δικά μας τα παιδιά να αλληλοσκοτωθούν με τα αδέρφια τους στον Γράμμο και το Βίτσι. Αυτή την φορά θα πάνε τα δικά σας τα παιδιά στην αλληλό-σφαγή και στον εμφύλιο που έρχεται.
Σ’ αυτόν τον εμφύλιο θα μετράτε εσείς φέρετρα!
Στοχασμός Πολιτική
Ερώτηση: Κύριοι, τι σκοπεύετε να κάνετε για να ξεφύγει η χώρα μία ώρα αρχύτερα από το Μνημόνιο;
Η στήλη ουδέποτε μέχρι σήμερα δημοσίευσε θέσεις και απόψεις ξεκομμένες η μία με την άλλη και αφηρημένες. Αντίθετα πάντα προσπαθούσε να δημοσιεύει θέσεις και απόψεις με συνεχές...
περιεχόμενο και μήνυμα. Στόχος πάντα να ενημερώνει την κοινή γνώμη και να εκθέτει απόψεις και θέσεις που τεκμηριώνονταν και αποδεικνύονταν από τα ίδια τα γεγονότα. Πολλές φορές ξεφύγαμε, άλλες πάλι λειτούργησε πιο πολύ το θυμικό από το γνωστικό.
Σίγουρα είναι λάθη για τα οποία απολογούμαστε, αλλά ουδείς μπορεί να μας κατηγορήσει ότι υποστείλαμε έστω και για μία ημέρα την σημαία του αγώνα υπέρ των συμφερόντων της Πατρίδας και του Ελληνικού Λαού.
Έτσι κάνουμε και σε αυτή την δύσκολη χρονική συγκυρία. Από την αρχή ανησυχήσαμε. Η ιδεολογική και πολιτική πόλωση ήταν πρωτοφανής παρ’ ότι δεν υπήρχαν έντονα δημόσια σημάδια. Από την μία μεριά οι αντιμνημονιακές πολιτικές δυνάμεις από το σύνολο του πολιτικού φάσματος. Από την άλλη πλευρά δύο κεντρογενείς πολιτικές δυνάμεις (ΝΔ & ΠΑΣΟΚ) στις οποίες το αντιμνημονιακό λαϊκό πολιτικό στοιχείο πλειοψηφεί και απλά στηρίζει τις όποιες φίλομνημονιακές επιλογές των ηγεσιών εν ονόματι του κομματικού πατριωτισμού.
Στο πρώτο μεγάλο δίλημμα των εκλογών (Μνημόνιο-Αντιμνημόνιο) καμία γέφυρα συνεννόησης. Οι μεν αντιμνημονιακοί αποκαλούν καλυμμένα ή απροκάλυπτα τους φίλομνημονιακούς σαν προδότες, οι δε φίλομνημονιακοί αποκαλούν συλλήβδην τους αντιμνημονιακούς σαν ανεύθυνους και συνωμότες της δραχμής. Από εκεί και πέρα στις δευτερεύουσες θέσεις το χάσμα και η αντίθεση ακόμα πιο αβυσσαλέα.
Είναι φανερό ότι το έθνος έχει διχαστεί. Οι λίγοι, οι βολεμένοι φοβούνται μην χάσουν το εναπομείναν άνετο επίπεδο διαβίωσης και τα δίνουν όλα στην Τρόικα. Από κοντά και τα δύο κεντρογενή κόμματα. Προσπαθούν να προσεταιρισθούν εκλογικά τους μεγαλοαστούς και αδιαφορούν για τα λαϊκά προάστια. Εκεί χορεύουν οι διάβολοι του αντιμνημονίου. Λένε σε…
όλους τους τόνους οι πολιτικοί των δύο κεντρογενών συστημικών κομμάτων:
· Η οργή θα καταλαγιάσει και ο κόσμος θα σκεφθεί σοβαρά και όχι επηρεασμένος από τα πάθη και την τυφλή διάθεση τιμωρίας… το τι θα ψηφίσει. Και τότε τα μικρά κόμματα θα ξεφουσκώσουν. Διότι εμείς είμαστε η δύναμη ευθύνης. Και η χώρα την Δευτέρα το πρωί πρέπει να κυβερνηθεί από σοβαρούς και υπεύθυνους.
Τόσο μυαλό έχετε, τέτοιες ανοησίες λέτε!
Μα πως θα καταλαγιάσει η οργή και η διάθεση τιμωρίας όταν σε κάθε σπίτι και κάθε ημέρα υπάρχει και ένα μεγάλο πρόβλημα που γέννησε το μνημόνιο;
Είτε τα ανύπαρκτα φάρμακα και η πενιχρή σύνταξη που δεν φτάνει ούτε για τα στοιχειώδη του γέροντα παππού, είτε ο άνεργος νέος, είτε τα άδεια από φαγητό πιάτα και τα νηστικά παιδάκια είναι φαινόμενα και προβλήματα που εμφανίζονται σε κάθε ελληνικό σπίτι. Και τότε η οργή ξεχειλίζει και η διάθεση τιμωρίας δεν ικανοποιείται μόνο από τις επιπτώσεις μίας αρνητικής ψήφου.
Μπροστά στον φόβο του επικείμενου διχασμού η στήλη πολύ έγκαιρα, από τις 4 Απριλίου, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου με το άρθρο της «Όποιος κατάλαβε, καλώςκατάλαβε».
Γράφαμε τότε:
«Ήδη στα λαϊκά προάστια της Αθήνας ανοίγουν σιγά-σιγά τα μπαούλα με τα οικογενειακά κειμήλια και ακούγεται ολοένα και πιο δυνατά το τραγούδι…
Θύελλες άνεμοι
Γύρω μας πνέουν
Τέκνα του σκότους εμάς κυνηγούν
Σε ύστερες μάχες μπλεκόμαστε τώρα
Κι άγνωστες τύχες εμάς καρτερούν
Όποιος κατάλαβε, καλώς κατάλαβε».
Δυστυχώς όμως κύριοι των συστημικών κεντρογενών κομμάτων δεν καταλάβατε ότι τα μπαούλα στα λαϊκά προάστια ξανανοίγουν για να βγουν πάλι στο φως οικογενειακά φωτογραφικά άλμπουμ στα οποία σώζονται φωτογραφίες προγόνων που υπηρέτησαν στην Αντίσταση.
Δεν καταλάβατε ότι ο επόμενος στίχος του τραγουδιού είναι:
Μίσος και Εκδίκηση στον κάθε κλέφτη
Στο κάθε τύραννο της εργατιάς
Θάνατος σ’ όλους τους Μπουρζουάδες
Ήρθε η ώρα της λευτεριάς.
Και τον τραγουδούσαν στην χειρότερη περίοδο του εμφυλίου, όταν τα πάθη και τα μίση είχαν φτάσει στο αποκορύφωμά τους, οι αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού!
Το κατάλαβε όμως πολύ καλά ο φίλος μου που ανέφερα στον χθεσινό Δευκαλίωνα, ο Αντώνης Β., όταν σπάραζε και φώναζε προχθές βλέποντας το 30-χρονο βλαστάρι του να είναι άνεργο «Θα ψηφίσω χούντα, θα ψηφίσω κατά-κόκκινα». Όπως σπαράζω και εγώ κύριοι των συστημικών κεντρογενών κομμάτων όταν ακούω τον 18χρονο γιό μου να μου λέει «Γιατί να διαβάσω πατέρα για να μπω στο Πανεπιστήμιο; Αφού όταν τελειώσω θα είμαι άνεργος». Όπως σπαράζει ο κάθε τίμιος Έλληνας που βλέπει το σπλάχνο του να υποφέρει. Τα δικά σας τα εγκλήματα εναντίον της πατρίδας πληρώνει και ο γιός του φίλου μου του Αντώνη Β. και ο δικός μου γιός και τα χιλιάδες άλλα Ελληνόπουλα.
Εσείς κύριοι των συστημικών κεντρογενών κομμάτων σπρώχνετε τον κόσμο στα άκρα. Εσείς σπέρνετε τον σπόρο του διχασμού. Εσείς θα είστε υπεύθυνοι για τον εμφύλιο που έρχεται. Γιατί δεν φροντίζετε έστω και την ύστατη στιγμή να αντιπροσωπεύσουν τα κόμματα σας την φωνή και τον παλμό του έθνους που είναι σαφώς αντιμνημονιακός. Και θα καταλάβετε πολύ καλά το σφάλμα σας την Κυριακή το βράδυ.
Όμως, αυτή την φορά δεν θα πάνε τα δικά μας τα παιδιά να αλληλοσκοτωθούν με τα αδέρφια τους στον Γράμμο και το Βίτσι. Αυτή την φορά θα πάνε τα δικά σας τα παιδιά στην αλληλό-σφαγή και στον εμφύλιο που έρχεται.
Σ’ αυτόν τον εμφύλιο θα μετράτε εσείς φέρετρα!
Στοχασμός Πολιτική
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου