Γραφει ο
Μάκης Αρμενιάκος
Είναι πλέον πιστεύω ξεκάθαρο σε όλους, αυτό, που από την αρχή πίστευαν όσοι ήξεραν. Η φτώχεια, η εξαθλίωση και το κόστος του μνημονίου σε βάθος χρόνου είναι πολύ μεγαλύτερο και πιο επώδυνο από το κόστος μιας κανονικής...
πτώχευσης, που δεν καταργεί την Εθνική ασυλία και δεν υπονομεύει την Εθνική Ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της χώρας! Όσοι έφυγαν από το ΔΝΤ στο παρελθόν, ανέκαμψαν οικονομικά, ανθρωπιστικά και δημοκρατικά αφού, της προσφυγής στο ΔΝΤ κατά κανόνα, προηγείτο η άνοδος στην εξουσία, αυταρχικών, καθεστωτικής νοοτροπίας και με δέσμευση εκ των προτέρων για προσφυγή στο ΔΝΤ, ηγεσιών. Στην Ελλάδα, ένα επιπλέον στοιχείο που αποτελεί ταμπού, διευκόλυνε σε μεγάλο βαθμό το ρόλο των ΜΜΕ και των οικονομικών δολοφόνων, στον εκβιασμό, την τρομοκρατία και την παραπληροφόρηση, και είναι κοινή πεποίθηση, χωρίς κανένας να γνωρίζει γιατί! το ευρώ! Πέτυχαν όλα αυτά τα χρόνια να ριζώσουν στο μυαλό του Έλληνα, του μέσου Έλληνα, χωρίς οι περισσότεροι να γνωρίζουν γιατί! έτσι σαν αξίωμα, ότι η όποια ευημερία του στηρίζεται σε αυτό, και ότι η πιθανή έξοδος του από αυτό, σημαίνει αυτόματα την καταστροφή. Αυτό το πιστεύουν ακόμα σε μεγάλο βαθμό, και άνθρωποι που έχουν καταστραφεί οικονομικά την εποχή του ευρώ!!! Είναι απορίας άξιο πως ακόμα και σοβαροί και μορφωμένοι άνθρωποι πιστεύουν ακριβώς αυτό! Πως είναι δυνατόν να πιστεύεις για την επιβίωση σου σε ένα νόμισμα, όταν η εκβιαστική προϋπόθεση για τη συμμετοχή σου σε αυτό, είναι, η ύφεση, η φτώχεια και η εξαθλίωση; πολύ δε περισσότερο όταν ο εκβιασμός είναι ψεύτικος αφού δεν υπάρχει τρόπος, νόμος, μηχανισμός, για την έξοδο σου, χωρίς τη θέληση σου από αυτό!!!!!!!! Μου λέει προχθές η μάνα μου, ήρθε η ΔΕΥΑΛ στο μαγαζί 130 ευρώ, και στη σκέψη πως δεν προλαβαίνουμε να πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας, ενώ είδη έχουμε περιοριστεί στα απολύτως απαραίτητα, ακολούθησε ο παρακάτω συνειρμός. Όλοι αυτοί οι χιλιάδες άστεγοι κάπως έτσι δεν ξεκίνησαν; Τι, τους ήρθε η ιδέα, δεν πάω να γίνω άστεγος και βγήκαν στους δρόμους; Όχι! στην αρχή καθυστερούσαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς, μετά δεν τους πλήρωναν καθόλου, και μετά έψαχναν φαί και βρέθηκαν στο δρόμο, χιλιάδες! Είδαν καμιά προστασία από το ευρώ; Μα χωρίς το ευρώ θα ήταν χειρότερα θα πει κάποιος, χωρίς να μπορεί να εξηγήσει κανείς γιατί, γιατί έτσι! Μα και τα νέα μέτρα δεν μας παν στα χειρότερα ακόμα; και το γαϊτανάκι προς τα κάτω συνεχίζεται, ξεχνώντας όμως ότι από ένα σημείο και μετά δεν υπάρχουν χειρότερα! και θα πρέπει να ξεφύγουμε από τη λογική ενός σωτήρα (του ευρώ) που σκεπτόμαστε το μη χειρότερα, πιάσαμε πάτο. Εμένα δεν με ενδιαφέρει το νόμισμα, ας είναι ευρώ, ας είναι δραχμή, ας είναι κουρκουμπίνια! εμένα με ενδιαφέρουν οι πολιτικές που εξασφαλίζουν ψωμάκι για τον κόσμο και για εμένα, και αντί οι σωτήρες μας να μιλούν με τους Ευρωπαίους ηγέτες και να διαπραγματεύονται πολιτικές, διαπραγματεύονται με τους υπαλληλάκους της τρόικα για το 3 το λάδι 2 το ξύδι 5 το λαδόξυδο των λογιστικών τους, που εξαθλιώνουν λαούς και καταστρέφουν μέχρι σημείο αφανισμού ανθρώπους. Τα αφεντικά δε των υπαλληλίσκων αυτών, εγκρίνουν εκατομμύρια για την βιοποικιλότητα, την πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα με ροζ κορδέλες.
Πηγη
Είναι πλέον πιστεύω ξεκάθαρο σε όλους, αυτό, που από την αρχή πίστευαν όσοι ήξεραν. Η φτώχεια, η εξαθλίωση και το κόστος του μνημονίου σε βάθος χρόνου είναι πολύ μεγαλύτερο και πιο επώδυνο από το κόστος μιας κανονικής...
πτώχευσης, που δεν καταργεί την Εθνική ασυλία και δεν υπονομεύει την Εθνική Ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της χώρας! Όσοι έφυγαν από το ΔΝΤ στο παρελθόν, ανέκαμψαν οικονομικά, ανθρωπιστικά και δημοκρατικά αφού, της προσφυγής στο ΔΝΤ κατά κανόνα, προηγείτο η άνοδος στην εξουσία, αυταρχικών, καθεστωτικής νοοτροπίας και με δέσμευση εκ των προτέρων για προσφυγή στο ΔΝΤ, ηγεσιών. Στην Ελλάδα, ένα επιπλέον στοιχείο που αποτελεί ταμπού, διευκόλυνε σε μεγάλο βαθμό το ρόλο των ΜΜΕ και των οικονομικών δολοφόνων, στον εκβιασμό, την τρομοκρατία και την παραπληροφόρηση, και είναι κοινή πεποίθηση, χωρίς κανένας να γνωρίζει γιατί! το ευρώ! Πέτυχαν όλα αυτά τα χρόνια να ριζώσουν στο μυαλό του Έλληνα, του μέσου Έλληνα, χωρίς οι περισσότεροι να γνωρίζουν γιατί! έτσι σαν αξίωμα, ότι η όποια ευημερία του στηρίζεται σε αυτό, και ότι η πιθανή έξοδος του από αυτό, σημαίνει αυτόματα την καταστροφή. Αυτό το πιστεύουν ακόμα σε μεγάλο βαθμό, και άνθρωποι που έχουν καταστραφεί οικονομικά την εποχή του ευρώ!!! Είναι απορίας άξιο πως ακόμα και σοβαροί και μορφωμένοι άνθρωποι πιστεύουν ακριβώς αυτό! Πως είναι δυνατόν να πιστεύεις για την επιβίωση σου σε ένα νόμισμα, όταν η εκβιαστική προϋπόθεση για τη συμμετοχή σου σε αυτό, είναι, η ύφεση, η φτώχεια και η εξαθλίωση; πολύ δε περισσότερο όταν ο εκβιασμός είναι ψεύτικος αφού δεν υπάρχει τρόπος, νόμος, μηχανισμός, για την έξοδο σου, χωρίς τη θέληση σου από αυτό!!!!!!!! Μου λέει προχθές η μάνα μου, ήρθε η ΔΕΥΑΛ στο μαγαζί 130 ευρώ, και στη σκέψη πως δεν προλαβαίνουμε να πληρώνουμε τους λογαριασμούς μας, ενώ είδη έχουμε περιοριστεί στα απολύτως απαραίτητα, ακολούθησε ο παρακάτω συνειρμός. Όλοι αυτοί οι χιλιάδες άστεγοι κάπως έτσι δεν ξεκίνησαν; Τι, τους ήρθε η ιδέα, δεν πάω να γίνω άστεγος και βγήκαν στους δρόμους; Όχι! στην αρχή καθυστερούσαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς, μετά δεν τους πλήρωναν καθόλου, και μετά έψαχναν φαί και βρέθηκαν στο δρόμο, χιλιάδες! Είδαν καμιά προστασία από το ευρώ; Μα χωρίς το ευρώ θα ήταν χειρότερα θα πει κάποιος, χωρίς να μπορεί να εξηγήσει κανείς γιατί, γιατί έτσι! Μα και τα νέα μέτρα δεν μας παν στα χειρότερα ακόμα; και το γαϊτανάκι προς τα κάτω συνεχίζεται, ξεχνώντας όμως ότι από ένα σημείο και μετά δεν υπάρχουν χειρότερα! και θα πρέπει να ξεφύγουμε από τη λογική ενός σωτήρα (του ευρώ) που σκεπτόμαστε το μη χειρότερα, πιάσαμε πάτο. Εμένα δεν με ενδιαφέρει το νόμισμα, ας είναι ευρώ, ας είναι δραχμή, ας είναι κουρκουμπίνια! εμένα με ενδιαφέρουν οι πολιτικές που εξασφαλίζουν ψωμάκι για τον κόσμο και για εμένα, και αντί οι σωτήρες μας να μιλούν με τους Ευρωπαίους ηγέτες και να διαπραγματεύονται πολιτικές, διαπραγματεύονται με τους υπαλληλάκους της τρόικα για το 3 το λάδι 2 το ξύδι 5 το λαδόξυδο των λογιστικών τους, που εξαθλιώνουν λαούς και καταστρέφουν μέχρι σημείο αφανισμού ανθρώπους. Τα αφεντικά δε των υπαλληλίσκων αυτών, εγκρίνουν εκατομμύρια για την βιοποικιλότητα, την πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα με ροζ κορδέλες.
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου