«Έτσι κι αλλιώς, η ολοκληρωτική διαλεύκανση των ερωτήσεων που τίθενται στην ομιλία, στη σκέψη, στη δράση, δεν είναι του χεριού μας. Η εξαπάτηση κι η μπλόφα αποτελούν μέρος του παιχνιδιού.»
Το ‘χω υποστηρίξει και στο παρελθόν, θα το υπενθυμίσω πάλι…
Όλα πείθουν πως ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΤΥΧΑΙΑ στην Ελλάδα του Μνημονίου και της Ξένης Κατοχής. Ακόμα και οι «τυχαίες» εξελίξεις, που επιβάλλουν ακόμα μεγαλύτερη «έκτακτη» καταπίεση, αποπνέουν πάρα πολύ δήθεν, με... άλλα λόγια, κάθε άλλο παρά τυχαίες είναι…
Η στρατηγική του σαλαμιού είναι καταφανέστατη…
Κόβουν σιγά – σιγά το σαλάμι και μόλις ο χρόνος «θεραπεύσει» τον πόνο, για την ακρίβεια σε κάνει να τον συνηθίσεις, προχωράνε και κόβουν τις επόμενες φέτες, έχοντας εξασφαλίσει τα νώτα τους από τους προηγούμενους σφαγιασθέντες…
Μ’ αυτό τον τρόπο, σιγά – σιγά, θα φάνε ολόκληρο το σαλάμι, ΔΗΛΑΔΗ ΕΜΑΣ…
Και βεβαίως τη κάθε φορά προπαγανδίζουν ελπίδες ότι δεν θα υπάρξουν νέες μαχαιριές….
Και λίγο μετά, γεμάτοι «δήθεν» έκπληξη, «διαπιστώνουν» κάτι που επιβάλλει το Σφαγείο να συνεχίσει τη λειτουργία του…
Ισχυρίζομαι λοιπόν, πως όλα αυτά, συμπεριλαμβανομένων και των δήθεν εκπλήξεων και εκτάκτων καταστάσεων είναι γνωστά εκ των προτέρων και προκατασκευασμένα στα πλαίσια αυτής της στρατηγικής του σαλαμιού…
Και βέβαια, αυτή η στρατηγική, πρέπει οπωσδήποτε να μη συνειδητοποιηθεί από τα θύματα παρά μονάχα όταν θα είναι πολύ αργά για να σωθούν, δηλαδή, όταν θα έχει φαγωθεί εντελώς το σαλάμι, ή κάπου κοντά εκεί…
Βασίλης Χασιώτης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου