Γαμήλιες βέρες, οικογενειακά κειμήλια, έργα τέχνης που έχουν περάσει από γενιά σε γενιά… Προσωπικά αντικείμενα ανεκτίμητης συναισθηματικής αξίας για τον καθένα μας. Κι, όμως, τελικά όχι μόνο αποτιμώνται αλλά και εκποιούνται για να ξεπληρωθούν...
δάνεια και κάρτες, να πληρωθεί ο λογαριασμός της ΔΕΗ ή το φροντιστήριο των παιδιών… Αυτή είναι η ζοφερή πραγματικότητα που βιώνουν εκατοντάδες νοικοκυριά στον καιρό της κρίσης και του ΔΝΤ… Όπως αναφέρει το Έθνος, οι Έλληνες ξεπουλούν ήδη ό,τι έχουν και δεν έχουν προκειμένου να πληρώσουν δάνεια, πιστωτικές κάρτες, να γλιτώσουν τα σπίτια τους από πλειστηριασμούς ακόμη και για να πληρώσουν λογαριασμούς της ΔΕΗ. Κάποτε τους έβρισκε κανείς κυρίως συγκεντρωμένους γύρω από την Ομόνοια. «Έχουν δεκαπλασιαστεί πλέον, είναι σε όλη την Ελλάδα» λένε παλιές καραβάνες του επαγγέλματος. Σε καιρούς ύφεσης και ανεργίας, με τα λουκέτα να διαδέχονται το ένα το άλλο, υπάρχει και ένα επάγγελμα το οποίο ακολουθεί αντίστροφη πορεία. Αυτό του ενεχυροδανειστή καθώς η αγορά των ενεχυροδανειστηρίων και των εμπόρων χρυσού γνωρίζει στιγμές μεγάλης δόξας στην Ελλάδα της κρίσης. Ενδεικτικό είναι πως οι επιχειρήσεις που αγοράζουν χρυσό ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια τους τελευταίους μήνες. Και δεν έχουν μόνο φυσική παρουσία αλλά δραστηριοποιούνται και στο διαδίκτυο αφού εταιρείες που δηλώνουν έδρες στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό αγοράζουν χρυσά κοσμήματα και άλλα αντικείμενα εξ αποστάσεως. Τα διαφημιστικά φυλλάδια «αγοράζω χρυσό» γεμίζουν συνεχώς τα παρμπρίζ των αυτοκινήτων, ενώ οι δεκάδες νέες ταμπέλες ενεχυροδανειστηρίων συνοδεύονται και από δεκάδες νέες φήμες για καταστήματα που δραστηριοποιούνται δίχως άδεια… "Αποσύρουν" ΙΧ, σκάφη ακόμα και φορτηγά Και αφού η ανάγκη οδηγεί πολλούς Έλληνες να αποχωριστούν αντικείμενα ανεκτίμητης συναισθηματικής αξίας, το αυτοκίνητο ή το σκάφος δε θα μπορούσαν να έχουν άλλη τύχη… «Διαπιστώνουμε αύξηση της τάξης του 20% στους ανθρώπους που έρχονται σε εμάς για να αφήσουν ως ενέχυρο το αυτοκίνητο, το σκάφος ή το φορτηγό τους. Έχει αυξηθεί πολύ η ανάγκη του κόσμου για μετρητά» δηλώνει ο κ. Χρήστος Ιωάννου, γενικός διευθυντής εταιρείας, που δραστηριοποιείται ως ενεχυροδανειστήριο αυτοκινήτων στο Κορωπί από το 2005. Ιστορίες απελπισίας με φόντο την επιβίωση… Οι ενεχυροδανειστές και οι έμποροι χρυσού δεν έχουν πια παραδοσιακά στέκια. Βρίσκονται παντού. Στις γειτονιές, στα προάστια, στην Ερμού… Κάποιοι επαγγελματίες του χώρου κάνουν λόγο ακόμη και για αύξηση της τάξεως του 1.000%. «Τα πράγματα έχουν ζορίσει πολύ και αυτό φαίνεται. Δε χωρούν συναισθηματισμοί» τονίζει ένας ενεχυροδανειστής που έκλεισε 20ετία στο χώρο. «Ο κόσμος πουλάει τα πάντα. Είναι συνήθως άνθρωποι χρεωμένοι σε δάνεια και κάρτες. Και πάρα πολλοί που έχουν χάσει τη δουλειά τους. Πουλάνε οτιδήποτε κόσμημα έχουν. Κάποιοι έχουν πουλήσει τα πάντα και πλέον δεν έχουν τι να φέρουν» εξηγεί ο ίδιος στη συνέχεια, για να καταλήξει λέγοντας πως η πλειοψηφία των πολιτών που καταφεύγει στα ενεχυροδανειστήρια είναι «άνθρωποι που δεν έχουν να πληρώσουν το νοίκι τους, τα φροντιστήρια των παιδιών τους ή το ηλεκτρικό»…
Από το : star.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου