Ας δούμε τι ισχυρίζεται η νεοφιλελεύθερη αφήγηση:
το Δημόσιο αποτελείται κυρίως από κάμποσους διορισμένους χαραμοφάηδες, οι οποίοι δεν παράγουν τίποτα. Οι κρατικές επιχειρήσεις είναι ένα δυσκίνητο και συνήθως ελλειμματικό...
κομμάτι της οικονομίας. Η κρατική παρέμβαση το μόνο που κάνει είναι να συντηρεί τη διαφθορά, μέσω της συναλλαγής με διάφορους επιχειρηματίες.
Άρα αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι :
α) να ιδιωτικοποιήσουμε τις κρατικές επιχειρήσεις,
β) να περιορίσουμε στο ελάχιστο κάθε κρατική παρέμβαση.
Ας δούμε και την περίπτωση της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδας.
H ATE στα πλαίσια του PSI υπέστη ένα κούρεμα 843,9 εκ. €.
Στο α’ εξάμηνο του 2011 παρουσίασε αύξηση της κερδοφορίας:
Επίσης έγινε μια γενναία περικοπή των λειτουργικών εξόδων, κατά 10,4% στο τελευταίο εννιάμηνο του 2011.
Τα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει η ΑΤΕ, εκτός από το PSI, είναι τα πρόβληματα που έχουν να αντιμετωπίσουν όλες οι ελληνικές τράπεζες, λόγω του αυξημένου κόστους δανεισμού από την ΕΚΤ, μέσω των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου. Παρόλα αυτά ήταν σίγουρα πιο ευάλωτη στις επιθέσεις, από το αδερφάκι της το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που παραμένει ισχυρότερο.
Ένας από τους ρόλους της Αγροτικής Τράπεζας ήταν από την ίδρυση της να δίνει ευνοϊκά δάνεια στους αγρότες. Με αυτό τον τρόπο διαθέτει υποθηκευμένο στο χαρτοφυλάκιο της περίπου το 40% της αγροτικής γης, που αντιστοιχεί στο 10% των δανείων που έχει παραχωρήσει. Επίσης είναι ο κύριος μέτοχος της βιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗ, που είχε δημιουργηθεί από τη συμμετοχή της ΑΤΕ και συνεταιρισμών, με μεγάλη οικονομική σημασία για την Ήπειρο, με αύξηση κερδών 58,16% το 2011.
Σημειώστε και ότι η ΑΤΕ είναι ο μοναδικός μέτοχος της ΑΤΕ Ασφαλιστικής, επίσης εξαιρετικά κερδοφόρας επιχείρησης.
Και για δεκαετίες συνεργαζόταν, έδινε δάνεια και εγγυητικές επιστολές, σε δεκάδες μικρές και μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Τα τονίζω όλα αυτά, σε περίπτωση, που δεν έχετε επαφή με την ελληνική πραγματικότητα, για ότι μιλάμε για κανονική, κανονικότατη τράπεζα, και όχι το στερεότυπο, του χαραμοφάη δημοσίου υπαλλήλου.
Και ενώ το Μάρτη συνεχίζονταν οι συζητήσεις για ανακεφαλαιοποίηση της ΑΤΕ και του ΤΤ, στα πλαίσια της αντιμετώπισης του κουρέματος των ομολόγων, αποφασίστηκε τώρα με συνοπτικές διαδικασίες, η ΑΤΕ να χωριστεί σε δύο μέρη (!) ένα υγιές, και ένα ελλειμματικό, το υγιές να παραχωρηθεί σε ιδιώτη , την Τράπεζα Πειραιώς και το ελλειμματικό να παραμείνει στο δημόσιο. Η οποία Τράπεζα Πειραιώς, έχει ήδη σωθεί με ανακεφαλαιοποίηση με δημόσιο χρήμα (!), τιμή η οποία δεν επιφυλάχθηκε στην ήδη δημόσια ΑΤΕ. Όλα αυτά μετά την εισήγηση του κ. Προβόπουλου της Τράπεζας της Ελλάδας (η οποία είναι κρατική σε ποσοστό που δεν μπορεί να υπερβεί το 35%, πολύ μικρότερο από το 92,48% που έχει το κράτος στην ΑΤΕ).
Αν όλα αυτά δεν είναι περιγραφή κλοπής, με ιδεολογικό μανδύα, τότε τί είναι; Αν μεθοδεύεις την πώληση μιας έως πολύ πρόσφατα κερδοφόρας επιχείρησης, που ανήκει σε όλους, με χρήμα, που έχει προέλθει επίσης από την τσέπη όλων, τότε πώς το περιγράφεις; Εξυγίανση; Μεταρρύθμιση; Πάταξη του κρατισμού και της διαφθοράς;
ΥΓ . Το λογότυπο με την προτομή της Δήμητρας, ελπίζω να μην χαθεί, μου άρεσε πολύ η ελληνική της μύτη, που έχει χαθεί από τους σημερινούς επιγόνους για κάποιο λόγο.
Σχετικό Άρθρο : H Αγροτική και ο Όργουελ, του Θανάση Καρτερού
Η υπόθεση της Αγροτικής και η νέα φάση εδραίωσης του παρασιτισμού, Του Θέμη Τζήμα
πηγη
το Δημόσιο αποτελείται κυρίως από κάμποσους διορισμένους χαραμοφάηδες, οι οποίοι δεν παράγουν τίποτα. Οι κρατικές επιχειρήσεις είναι ένα δυσκίνητο και συνήθως ελλειμματικό...
κομμάτι της οικονομίας. Η κρατική παρέμβαση το μόνο που κάνει είναι να συντηρεί τη διαφθορά, μέσω της συναλλαγής με διάφορους επιχειρηματίες.
Άρα αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι :
α) να ιδιωτικοποιήσουμε τις κρατικές επιχειρήσεις,
β) να περιορίσουμε στο ελάχιστο κάθε κρατική παρέμβαση.
Ας δούμε και την περίπτωση της Αγροτικής Τράπεζας Ελλάδας.
H ATE στα πλαίσια του PSI υπέστη ένα κούρεμα 843,9 εκ. €.
Στο α’ εξάμηνο του 2011 παρουσίασε αύξηση της κερδοφορίας:
Κατά το α΄εξάμηνο του 2011, ο Όμιλος της ΑΤΕbank αύξησε σημαντικά την προ προβλέψεων κερδοφορία του. Συγκεκριμένα τα κέρδη προ προβλέψεων σχεδόν τριπλασιάστηκαν και ανήλθαν σε €158,0 εκ. το α΄εξάμηνο του έτους έναντι €51,6 εκ. το αντίστοιχο διάστημα του 2010. Επίσης, τα οργανικά προ προβλέψεων κέρδη διαμορφώθηκαν κατά το α΄εξάμηνο του 2011 σε €171,5 εκ. έναντι €156,1 εκ. πέρυσι.
Η συνετή πολιτική προβλέψεων που εφαρμόζει ο Όμιλος σε συνδυασμό με την επίπτωση της συμμετοχής στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, διαμόρφωσε τα αποτελέσματα εξαμήνου σε ζημιές ύψους €905,1 εκ. Εξαιρουμένης της επίπτωσης της ανταλλαγής ομολόγων, το αποτέλεσμα του α΄εξαμήνου 2011 διαμορφώνεται σε ζημιές €86,8 εκ., το οποίο κινείται εντός των εκτιμήσεων του Προγράμματος Αναδιάρθρωσης, βελτιωμένο έναντι των ζημιών ύψους €109,9 εκ. το α΄εξάμηνο 2010.
Τα καθαρά έσοδα τόκων κατά το α΄εξάμηνο του 2011 υποχώρησαν σε ετήσια βάση κατά 4,6%, σε €357,8εκ., αν και το β΄τρίμηνο του 2011 ήταν υψηλότερα κατά 3,4% σε σχέση με το προηγούμενο τρίμηνο και διαμορφώθηκαν σε €181,9 εκ. Αναλυτικότερα, τα έσοδα από τόκους, ως αποτέλεσμα κυρίως της επιτυχημένης ανατιμολόγησης των δανείων, το α΄εξάμηνο του 2011 αυξήθηκαν κατά 5,7% σε ετήσια βάση ενώ το β΄τρίμηνο του 2011 αυξήθηκαν κατά 3,0% σε σχέση με το α΄τρίμηνο. Από την άλλη μεριά, η αύξηση των εξόδων από τόκους κατά 27,2% σε επίπεδο εξαμήνου οφείλεται στην άνοδο του κόστους καταθέσεων (+9,9%), στο αυξημένο κόστος άντλησης ρευστότητας τόσο από την διατραπεζική (+34,0%) και στο ακόμα μεγαλύτερο κόστος χρηματοδότησης από την ΕΚΤ μέσω των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου (€27,5 εκ. έναντι μόλις €3,4 εκ. το α΄εξάμηνο του 2010).
Επίσης έγινε μια γενναία περικοπή των λειτουργικών εξόδων, κατά 10,4% στο τελευταίο εννιάμηνο του 2011.
Τα προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει η ΑΤΕ, εκτός από το PSI, είναι τα πρόβληματα που έχουν να αντιμετωπίσουν όλες οι ελληνικές τράπεζες, λόγω του αυξημένου κόστους δανεισμού από την ΕΚΤ, μέσω των εγγυήσεων του Ελληνικού Δημοσίου. Παρόλα αυτά ήταν σίγουρα πιο ευάλωτη στις επιθέσεις, από το αδερφάκι της το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, που παραμένει ισχυρότερο.
Ένας από τους ρόλους της Αγροτικής Τράπεζας ήταν από την ίδρυση της να δίνει ευνοϊκά δάνεια στους αγρότες. Με αυτό τον τρόπο διαθέτει υποθηκευμένο στο χαρτοφυλάκιο της περίπου το 40% της αγροτικής γης, που αντιστοιχεί στο 10% των δανείων που έχει παραχωρήσει. Επίσης είναι ο κύριος μέτοχος της βιομηχανίας ΔΩΔΩΝΗ, που είχε δημιουργηθεί από τη συμμετοχή της ΑΤΕ και συνεταιρισμών, με μεγάλη οικονομική σημασία για την Ήπειρο, με αύξηση κερδών 58,16% το 2011.
Σημειώστε και ότι η ΑΤΕ είναι ο μοναδικός μέτοχος της ΑΤΕ Ασφαλιστικής, επίσης εξαιρετικά κερδοφόρας επιχείρησης.
Και για δεκαετίες συνεργαζόταν, έδινε δάνεια και εγγυητικές επιστολές, σε δεκάδες μικρές και μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις. Τα τονίζω όλα αυτά, σε περίπτωση, που δεν έχετε επαφή με την ελληνική πραγματικότητα, για ότι μιλάμε για κανονική, κανονικότατη τράπεζα, και όχι το στερεότυπο, του χαραμοφάη δημοσίου υπαλλήλου.
Και ενώ το Μάρτη συνεχίζονταν οι συζητήσεις για ανακεφαλαιοποίηση της ΑΤΕ και του ΤΤ, στα πλαίσια της αντιμετώπισης του κουρέματος των ομολόγων, αποφασίστηκε τώρα με συνοπτικές διαδικασίες, η ΑΤΕ να χωριστεί σε δύο μέρη (!) ένα υγιές, και ένα ελλειμματικό, το υγιές να παραχωρηθεί σε ιδιώτη , την Τράπεζα Πειραιώς και το ελλειμματικό να παραμείνει στο δημόσιο. Η οποία Τράπεζα Πειραιώς, έχει ήδη σωθεί με ανακεφαλαιοποίηση με δημόσιο χρήμα (!), τιμή η οποία δεν επιφυλάχθηκε στην ήδη δημόσια ΑΤΕ. Όλα αυτά μετά την εισήγηση του κ. Προβόπουλου της Τράπεζας της Ελλάδας (η οποία είναι κρατική σε ποσοστό που δεν μπορεί να υπερβεί το 35%, πολύ μικρότερο από το 92,48% που έχει το κράτος στην ΑΤΕ).
Αν όλα αυτά δεν είναι περιγραφή κλοπής, με ιδεολογικό μανδύα, τότε τί είναι; Αν μεθοδεύεις την πώληση μιας έως πολύ πρόσφατα κερδοφόρας επιχείρησης, που ανήκει σε όλους, με χρήμα, που έχει προέλθει επίσης από την τσέπη όλων, τότε πώς το περιγράφεις; Εξυγίανση; Μεταρρύθμιση; Πάταξη του κρατισμού και της διαφθοράς;
ΥΓ . Το λογότυπο με την προτομή της Δήμητρας, ελπίζω να μην χαθεί, μου άρεσε πολύ η ελληνική της μύτη, που έχει χαθεί από τους σημερινούς επιγόνους για κάποιο λόγο.
Σχετικό Άρθρο : H Αγροτική και ο Όργουελ, του Θανάση Καρτερού
Η υπόθεση της Αγροτικής και η νέα φάση εδραίωσης του παρασιτισμού, Του Θέμη Τζήμα
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου