ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ - Η ΜΕΓΑΛΗ ΘΥΣΙΑ .

Ημέρα Τιμής και Μνήμης αποτελεί η σημερινή για τους 300 Σπαρτιάτες και τους 700 Θεσπιείς που έμειναν μέχρι το τέλος της μεγάλης πολεμικής αναμετρήσεως στα Στενά των Θερμοπυλών υπό την εμπνευσμένη ηγεσία του Σπαρτιάτη Βασιλιά Λεωνίδα. Απέναντι στους Τρανούς Ήρωες υπήρχαν τα πολυεθνικά στρατεύματα των μυριάδων βαρβάρων εξ ....
Ανατολών του Πέρση Βασιλιά Ξέρξη.
Δυσθεώρητη η αναλογία των δυνάμεων αλλά το ιερό καθήκον για την προάσπιση της Πατρίδος και την ελευθερία των παιδιών της Ελλάδος ήταν ανώτερο για τους Έλληνες Πολεμιστές που δεν μετρούσαν τις πιθανότητες της τελικής επικράτησης και τους αριθμητικούς συσχετισμούς αλλά τους παλμούς της καρδιάς τους και τις προγονικές εντολές.

Είναι δε χαρακτηριστικό της εκβάσεως της σπουδαίας μάχης πως αν δεν πρόδιδε ο «περιούσιος» Γεφυραίος Εφιάλτης το κρυφό μονοπάτι πίσω από τους Γενναίους του Λεωνίδα, το αποτέλεσμα θα ήταν αβέβαιο αφού οι αυξανόμενες απώλειες του Ξέρξη υπήρχε μέγιστη πιθανότητα να αποθάρρυναν τον εισβολέα προς τα πίσω. Η προδοσία βάρυνε αναπότρεπτα την πλάστιγγα της νίκης στους Πέρσες και τα στρατεύματα των δούλων τους, αιμοδιψών απολίτιστων της Ανατολής, οπότε ο Λεωνίδας αποφάσισε προ της βεβαίας ήττας να προτρέψει σε αποχώρηση τους Αρκάδες και λοιπούς συμμάχους και να κρατήσει τους 1000 Σπαρτιάτες και Θεσπιείς.

Ο συμβολισμός της μάχης των Θερμοπυλών και ο σκοπός που αυτή δόθηκε έμεινε ανεξίτηλα χαραγμένος στην ιστορία της πολεμικής αρετής των Ελλήνων. Αυτός ο μοναδικός ηρωισμός που εκτυλίχθηκε ήταν η συνέχεια της προσβλητικής αποδόσεως του περσικού τελεσιγράφου για την παροχή γης και ύδατος, μήνυμα που στάθηκε η αφορμή να αφανισθούν οι απεσταλμένοι του Ξέρξη. Κι ο λόγος ήταν τόσο η ιταμή αναφορά των βαρβάρων στο λαό και τη βασίλισσα της Σπάρτης δια της επιδείξεως των κεφαλιών όσων σε άλλες μάχες ηττήθηκαν ως τροπαίων του άξεστου κατακτητή μες στην Σπάρτη όσο και το βέβηλο αίτημα να του παραδοθούν τα εξουσιαστικά κλειδιά της Πολιτείας.

Ακόμη και η ύπαρξη διαστάσεως ανάμεσα στις ελληνικές πόλεις – κράτη και οι αντιμαχίες τους δεν στάθηκαν εμπόδιο και δεν ανέστειλαν τα νάματα της Σπάρτης με τα οποία μεγαλώνανε οι Σπαρτιάτες από τα μικρά τους ώστε να στελεχώσουνε την τελειότερη πολεμική μηχανή της εποχής. Ούτε καν τα κελεύσματα του τοπικού μαντείου δεν ανέκοψαν την απόφαση του Τρανού Βασιλιά Λεωνίδα παρά το ότι υπήρξαν αρνητικά και προδίκαζαν την ήττα. Το ανώτατο παράγγελμα Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ που προέκριναν ακόμη και οι Σπαρτιάτισσες γυναίκες και μανάδες για την Τιμή Βωμών, Εστιών και Πατρίδος έδωσε το έναυσμα της μάχης.

Δεν υπάρχουν χαμένες μάχες παρά μονάχα αυτές που δεν δίνονται. Και το αίμα που κυλάει ξεσηκώνει και ενώνει τους Έλληνες προκειμένου να δικαιώσουν τους Ήρωες και τον Εθνικό Σκοπό. Αυτό ακριβώς έπραξε ο Λεωνίδας. Απέδειξε μαζί με τους άξιους συμπολεμιστές του ότι οι Πέρσες δεν είναι αήττητοι. Όρθωσαν σαν τείχη τα κορμιά τους και ισοπέδωσαν την αλαζονεία του Βάρβαρου. Οι 300 Σπαρτιάτες και οι 700 Θεσπιείς κράτησαν σε απόσταση τους εισβολείς τσακίζοντας όλα τα κύματα των επίλεκτων στρατιωτών του Ξέρξη, προξενώντας τους τεράστιες απώλειες. Απέρριψαν τις προσκλήσεις για αποχώρηση από το Πεδίο της Τιμής.

Τότε ο Εφιάλτης, ένα ανθρωποειδές με ασχήμια θωριάς και ψυχής, αποδέχτηκε την πρόταση για πλούτη που του έταξε ο Ξέρξης. Αλλά και σ’ αυτήν την περίπτωση τα στρατεύματα των Μήδων δεν αποτόλμησαν να αναμετρηθούν εκ του σύνεγγυς. Προτίμησαν να κάνουν πράξη αυτό που είχαν πει πριν τη μάχη στους Έλληνες Ήρωες, πως θα σκιάσουν τους αιθέρες με τα βέλη τους. Αλλά και οι Άφοβοι Έλληνες κάνανε πράξη την απάντηση που δόθηκε τότε. Πολέμησαν ακόμη καλύτερα υπό σκιάν.

Πέσανε αλλά δώσανε το μέγα μήνυμα, ότι οι Έλληνες δεν υποχωρούν και δεν παραδίνονται αλλά βαδίζουν εμπρός και κατακτούν τις Νίκες που αρμόζει στην Μεγάλη και Ένδοξη Ελλάδα. Ιδού το μήνυμα των καιρών που μας δίδει ο Λεωνίδας από τις Θερμοπύλες στην σημερινή δύσκολη συγκυρία. Ιερή Εντολή για κάθε Έλληνα και Εθνικιστή.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ ΚΑΡΑΧΑΛΙΟΣ