Η προπαγάνδα ενός διαχρονικού εγκλήματος

Θα μπορούσα να παραθέσω και άλλα κοινά σημεία των ομιλιών Παπανδρέου-Σαμαρά-Παπαδήμου, αλλά δεν έχει σημασία...

Αυτοί που μας οδήγησαν στην καταστροφή, μάς υπόσχονται σωτηρία από την καταστροφή, μέσω... καταστροφολογίας. Γιατί;...


Απλό: από τον φόβο των σημερινών -και μελλοντικών- αντιδράσεων του κόσμου, αλλά και των βουλευτών τους. Δηλαδή, αυτοί που μας φοβούνται, προσπαθούν να τρομοκρατήσουν πρώτους εμάς, για να προλάβουν εξελίξεις δυσάρεστες για τους ίδιους...

Το μόνο που κατάφεραν (γιατί πιστεύω ότι έπιασε η προπαγάνδα της κινδυνολογίας) είναι να πάρουν ακόμη λίγους μήνες παράτασης της πολιτικής τους ζωής. Ο κόσμος είναι φυσιολογικό να φοβάται τα "χειρότερα".

Δυστυχώς όμως, τα χειρότερα που βλέπουμε τώρα στους εφιάλτες στον "ύπνο" μας, θα αυξάνονται με μαθηματική ακρίβεια αν συνεχίσουμε την ίδια συνταγή ύφεσης. Νέα μέτρα κάθε μήνα, μειώσεις μισθών - συντάξεων κάθε εξάμηνο, περαιτέρω συρρίκνωση του Κράτους Πρόνοιας κάθε λίγο και λιγάκι με κατάργηση δομών σε κάθε επίπεδο, τρομακτική ακρίβεια.

Και θα νοιώσουμε ακόμη πιο άσχημα, όταν θα "ξυπνήσουμε" ένα πρωί και θα συνειδητοποιήσουμε ότι τελικά, χρεοκοπήσαμε... "συντεταγμένα". Ελεγχόμενα. Ελεγχόμενα όμως, όχι από εμάς, αλλά από τους διεθνείς τοκογλύφους μας, που θα έχουν καταφέρει να ξεζουμίσουν ως και το τελευταίο ευρώ καταθέσεων, δημόσιων υποδομών-περιουσίας-υπηρεσιών που ΆΝΗΚΑΝ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ.

Θα είμαστε δηλαδή, όχι μόνο οικονομικά φτωχοί όλοι μας (δεν θα υπάρχει καν ευρώ στην τσέπη μας για να μετατραπεί σε... δραχμή), αλλά δεν θα υπάρχει και καμιά δομή όρθια για να μας στηρίξει στον πραγματικό "Γολγοθά" που μόλις θα ξεκινάει.

Με άλλα λόγια έτσι όπως πάμε, είτε ελεγχόμενη είτε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία, τα αποτελέσματά της θα είναι ίδια και ίσως και χειρότερα όσο καθυστερούμε να αλλάξουμε τακτική.

Τέλος, αυτό που ξέχασαν να μας πουν, ήταν το τι θα υποστούν αυτοί σε ενδεχόμενη χρεοκοπία...

Το πολύ-πολύ (μαζί με τους φίλους τους που κατάφεραν να κάνουν περιουσίες στις πλάτες του Ελληνικού λαού τα τελευταία 15 χρόνια) να φυγαδευτούν με ελικόπτερα και να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους σε καμιά εξωτική παραλία πίνοντας κοκτέιλ ανανά.

Εμείς όμως που θα μείνουμε πίσω θα πίνουμε το αίμα του διπλανού μας για να ζήσουμε...

Όχι πως δεν αρχίσαμε, αλλά τότε θα το πίνουμε με το καλαμάκι...
πηγη