Ουρές σχηματίζονται στη Θεσσαλονίκη για το «Κοινωνικό Θεατροπωλείο» του ΚΘΒΕ. Οι θεατές «πληρώνουν» το εισιτήριό τους προσφέροντας τρόφιμα μακράς διάρκειας, που θα...
διοχετευτούν σε κοινωνικά ιδρύματα. Ακόμη κι όταν δεν βρίσκουν θέσεις, αφήνουν γεμάτες σακούλες.
Την άνοιξη του 2002, λίγους μήνες μετά την κήρυξη πτώχευσης στην Αργεντινή, ο κόσμος εξακολουθούσε να συρρέει στα θέατρα της πρωτεύουσας. Με περισσότερους από τους μισούς πολίτες να ζουν επισήμως κάτω από το όριο της φτώχειας και σχεδόν το ένα τρίτο σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας, το θέατρο έμοιαζε να αντέχει εντυπωσιακά. Οι ουρές έξω από το «Κολόν» του Μπουένος Άιρες ήταν μεγάλες. Έστω κι αν ελλείψει χρημάτων οι θεατές κρατούσαν από μια σακούλα με λίγο ρύζι, μακαρόνια ή γάλα.
Μπορεί στην Ελλάδα να μην έχουμε φτάσει ακόμη να βιώνουμε αντίστοιχες σκηνές, η νέα δράση του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, όμως, μας τις φέρνει στο μυαλό και δείχνει εμπράκτως τον ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει η τέχνη σε εποχές κρίσιμες και οριακές, όπως είναι και η δική μας. Το «Κοινωνικό Θεατροπωλείο», όπως εύγλωττα ονομάστηκε η δράση που εγκαινιάστηκε στις 30 Μαρτίου και συνεχίζεται μέχρι και το τέλος Απριλίου, καλεί το κοινό να παρακολουθήσει τις παραστάσεις στο νέο Υπερώο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών και στο Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών, καταβάλλοντας αντί εισιτηρίου τρόφιμα μακράς διάρκειας, για να καταλήξουν σε κοινωνικά ιδρύματα.
Η υποδοχή του κοινού της συμπρωτεύουσας είναι περισσότερο κι από εντυπωσιακή. Οι παραστάσεις γίνονται από νωρίς sold out. Καθημερινά επιστρατεύονται καρεκλάκια, τα οποία και πάλι δεν αρκούν για όλους όσοι προσέρχονται. «Καθημερινά αναγκαζόμαστε να ‘‘διώξουμε’’ κόσμο. Πριν φύγουν, όμως, αφήνουν τα τρόφιμα που έχουν φέρει, ακόμη κι αν δεν παρακολουθήσουν την παράσταση» μας μεταφέρει εργαζόμενη του θεάτρου.
Από τον «Γκάρντιαν» στη «Χουριέτ»
Η φήμη του «Κοινωνικού Θεατροπωλείου» έχει ξεπεράσει προ πολλού τα στενά όρια της τοπικής κοινωνίας. Η προβολή που απέκτησε η δράση του ΚΘΒΕ ήταν διεθνούς εμβέλειας. Δεν ήταν λίγοι οι Αθηναίοι που πληροφορήθηκαν την ύπαρξή του διαβάζοντας το άρθρο του «Γκάρντιαν», του «Ασοσιέτεντ Πρες», του «Ρόιτερς» και του «Μπλούμπεργκ». Από τη «Χουριέτ» της γειτονικής Τουρκίας έως την ισπανική «Eλ Ουνιβερσάλ» η δράση σχολιάστηκε ευμενώς από τον διεθνή Τύπο. Στα γραφεία του ΚΘΒΕ συλλέγουν καθημερινά αποκόμματα από τις Βρυξέλλες έως τη Χιλή και την Αυστραλία, ενώ δέχονται ερωτήσεις για τη δράση από το Δουβλίνο, τις Βρυξέλλες, τη Ρώμη.
«Προσπαθούμε να αρθρώσουμε παρηγορητική φωνή για τον συνάνθρωπο που δοκιμάζεται. Με εργαλείο μας το θέατρο, αντικρούουμε τις εύκολες κατηγορίες περί αργόσχολων του Δημοσίου και προτείνουμε την τέχνη ως αξιακή βάση οικοδόμησης ενός νέου εθνικού αφηγήματος». Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΚΘΒΕ Σωτήρης Χατζάκης φαίνεται να διαθέτει ευαίσθητες κεραίες, που του επιτρέπουν να αντιλαμβάνεται ακριβώς τα ζητούμενα της εποχής και «κατακτά» εκ νέου το κοινό του θεάτρου και στη νέα συγκυρία.
Θέατρο κατ’ οίκον
Εξάλλου, το άνοιγμα του θεάτρου στην κοινωνία φάνηκε να είναι στην κορυφή των προτεραιοτήτων του και καθόρισε το στίγμα των επιλογών του από την πρώτη ημέρα της θητείας του. Στον φετινό προγραμματισμό εντάσσονται κι άλλες αντίστοιχες δράσεις. Όπως το «Θέατρο κατ’ οίκον», που «πηγαίνει» σε ευπαθείς ομάδες της πόλης, ή η παράσταση «Εκείνος κι εκείνος», η οποία συνεχίζει τις αιφνιδιαστικές επισκέψεις της στα (300 και πλέον εγγεγραμμένα στη λίστα) καφέ της πόλης, αλλά και η αντικαπνιστικού περιεχομένου θεατρική δράση «Θα κάνω ό,τι μου καπνίσει», που εκτυλίσσεται στα φουαγιέ των θεάτρων του ΚΘΒΕ πριν από κάθε παράσταση. Παραστάσεις για ανθρώπους με προβλήματα όρασης και κωφαλάλους, δράσεις για την ελεύθερη πρόσβαση των ΑΜΕΑ στην πόλη, το φεστιβάλ νεανικών ομάδων «Χώρος δράσης» με ελεύθερη είσοδο για το κοινό, καθώς και δωρεάν τμήματα προετοιμασίας υποψηφίων για τις δραματικές σχολές, που στόχο έχουν να πατάξουν «τη λειτουργία παραφροντιστηρίων και την οικονομική εκμετάλλευση των παιδιών και των γονιών τους», όπως τονίζουν, είναι μερικές μόνο από τις δράσεις που δεν εξαντλούν τον μακρύ κατάλογο.
Πέρα από το κοινωνικό κομμάτι που παρουσιάζει αδιαμφισβήτητα ενδιαφέρον, υπάρχει και το καθαρά καλλιτεχνικό. Στις πέντε παραστάσεις του «Κοινωνικού Θεατροπωλείου» συναντάμε μερικά από τα σημαντικότερα έργα του παγκόσμιου δραματολογίου, τα οποία έχουν προτείνει, σκηνοθετήσει και ερμηνεύουν οι ηθοποιοί του ΚΘΒΕ.
Έτσι, ο Γιώργος Σφυρίδης προτείνει τις «Δούλες» του Ζαν Ζενέ. Η Μαρίνα Χατζηστεφάνου τη «Συλλογή» του Χάρολντ Πίντερ, έργο που «σου επιβάλλει μια ατμόσφαιρα μυστηρίου, κρυφών βλεμμάτων και σιωπών» (21, 22, 27 και 28 Απριλίου). Ο Γιώργος Ρούφας μας προτρέπει να στρέψουμε το βλέμμα μας στους εφήβους μέσα από ένα έργο του λεγόμενου νεανικού θεάτρου, το «Chatroom» του Έντα Γουόλς (19 και 20 Απριλίου). Ενώ οι Βασίλης Σπυρόπουλος και Γιάννη Τσάτσαρης συνεργάζονται σκηνοθετώντας και ερμηνεύοντας τα «Σκυλιά στο πάρκο», μια διασκευή δηλαδή της Πένυς Φυλακτάκη στο έργο του Έντουαρντ Άλμπι «Ιστορία του ζωολογικού κήπου» (24, 25 και 26 Απριλίου). Τέλος, η Εβελίνα Παπούλια σκηνοθετεί ένα κείμενο που έγραψε η ίδια μαζί με τη Μαίρη Καλδάρα, τη «Δίψα» (27, 28, 29 Απριλίου).
Τα τρόφιμα μακράς διάρκειας που φέρνει μαζί του το κοινό θα διοχετευτούν στα Ιδρύματα: «Το Χαμόγελο του παιδιού», «Ελληνικό Παιδικό Χωριό», Ορφανοτροφείο Θηλέων «Η Μέλισσα», Παπάφειο Ίδρυμα και Ξενώνας Προστασίας Αγάμων Μητέρων «Το Σπίτι της Μαρίας».
Πληροφορίες και κρατήσεις 2315200200.
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου