ΦΑΣΙΣΜΟΣ: Η «σύνθεση» της ιμπεριαλιστικής αχρειότητας και φρίκης…

Όταν η οικονομική ζωή του καπιταλισμού φτάνει σε αδιέξοδο βγαίνει στην επιφάνεια όλη η συσσωρευμένη «σκουριά» και βαρβαρότητα του συστήματος: Κρίσεις, καταστροφές, θηριωδίες κ.λπ…

Σε τέτοιες περιόδους, οι ασφαλιστικές δικλίδες της τυπικής «δημοκρατίας» (το κοινοβουλευτικό θέατρο) τινάζονται στον αέρα. Το ίδιο και οι εύθραυστοι κανόνες της αστικής ηθικής.
Αυτό που κυριαρχεί, σαν κατακλυσμός, είναι το ψέμα, η εξαχρείωση, η διαφθορά, η εξαγορά συνειδήσεων, ο καταναγκασμός, η δολοφονία της σκέψης και όλες οι διαστροφές της σήψης και αποσύνθεσης: Όλα αυτά παίρνουν πρωτοφανείς διαστάσεις, τις διαστάσεις της πολιτικής φρενοβλάβειας…

Η «σύνθεση» όλων αυτών, δηλαδή η «σύνθεση» της ιμπεριαλιστικής αχρειότητας είναι το πολιτικό «μοντέλο» του φασισμού. Ένα «μοντέλο» το οποίο αποτελεί τον ΑΜΕΣΟ καρπό της χρεοκοπίας της αστικής δημοκρατίας μπροστά στα τεράστια προβλήματα και ΑΔΙΕΞΟΔΑ της ιμπεριαλιστικής εποχής…

Αυτό το φασιστικό «μοντέλο» ζούμε σήμερα. Η πλανητική χρηματιστηριακή και τραπεζική χούντα είναι αυτή που «συνθέτει», ηγετικά, την πλανητική ιμπεριαλιστική αχρειότητα: Το φασισμό της Νέας Τάξης…

Αυτή η νεοταξική χούντα έχει καταστήσει, σήμερα, τις «ασφαλιστικές δικλίδες» της τυπικής «δημοκρατίας», άμεσα γρανάζια της και επιβάλλει έτσι το φασισμό της με την ενεργητική ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ τους: Των κοινοβουλίων και των κομμάτων…

Τινάζει, δηλαδή στον αέρα τους τυπικούς κανόνες της «δημοκρατίας» και τα κόμματά της, ΟΧΙ με την άμεση, εξωτερική και βίαιη κατάργησή τους, όπως στο παλιό φασιστικό «μοντέλο», ΑΛΛΑ με την ΕΜΜΕΣΗ: Με την ενεργητική ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ των κομμάτων στο νέο φασιστικό «μοντέλο», με την ανοικτή μετατροπή τους σε προτεκτοράτα της, δηλαδή με την έμμεση ΑΥΤΟ-Κατάργησή τους…

Γι αυτό ο σημερινός πλανητικός φασισμός, ο ΥΠΕΡ-εθνικός φασισμός της ιμπεριαλιστικής αχρειότητας, είναι εκατό φορές πιο επικίνδυνος, ΔΟΛΙΟΣ και ΙΣΟΠΕΔΩΤΙΚΑ καταστροφικός, από το χθεσινό φασισμό των εθνικών ιμπεριαλισμών…

Γι αυτό το ψεύδος, ο εκφυλισμός και η εξαχρείωση των κομμάτων, οι διαστροφές της υποκρισίας και της απάτης έχουν πάρει τέτοιες σχιζοφρενικές διαστάσεις: χωρίς όρια, χωρίς σύνορα, χωρίς αναστολές…

Μόνο οι κομματικά «εγκάθετοι», τα καθεστωτικά «βαποράκια» και οι παντελώς ηλίθιοι δεν μπορούν, σήμερα, να διακρίνουν, τα κόμματα μαϊμούδες των «νταβάδων», τα ποικίλα και πολύχρωμα πολιτικά τους ανδρείκελα…

Τα τρία παρακάτω κείμενα του Νίκου Μπογιόπουλου, δίνουν μια σαφή εικόνα των καθεστωτικών κομμάτων.
πηγη