συσπειρώνοντας στις τάξεις του εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων. Η συμμετοχή μιας ευρείας γκάμας συνδικαλιστικών οργανώσεων στους κόλπους του, σηματοδοτεί την προοπτική ανάπτυξης που έχει, και τη τεράστια δυνατότητα να κινητοποιήσει εκατομμύρια πληθυσμού. Το 99% δεν αντέχει άλλο, και βγήκε στους δρόμους για να διαμαρτυρηθεί. Αυτό που βλέπουμε είναι η γέννηση ενός νέου κοινωνικού κινήματος, που έχει τη δυναμική να φέρει την οικονομική δικαιοσύνη. Όντας ολοκαίνουργιο, έχει πολλές επιλογές. Το σίγουρο πάντως είναι, πως αφού η οικονομική κατάσταση που το γέννησε, δεν λέει να φύγει, το κίνημα αναμένεται να προκαλέσει πολλούς ακόμη αγώνες στο μέλλον. Κάποιοι λένε πως το κίνημα Occupy Wall Street έχει τόση σχέση με το Δημοκρατικό κόμμα όση και το Tea Party με το Ρεπουμπλικανικό. Αυτό όμως είναι λάθος. Το Tea Party (και το μήνυμά του), δημιουργήθηκε, χρηματοδοτήθηκε, και σχηματίστηκε από επιχειρηματικά συμφέροντα, όπως αυτά των αδελφών Koch. Προσπάθησε να κινητοποιήσει τον κόσμο, εκμεταλλευόμενο τις φοβίες του για το που πάει η χώρα, και μεταμφιέζοντας τα επιχειρηματικά πολιτικά συμφέροντα μέσα από μια λαϊκίστικη αμφίεση. Δεν υπήρχε ποτέ καμία αμφιβολία ότι το κίνημα αυτό απλά θα ενίσχυε την ακροδεξιά πτέρυγα των Ρεπουμπλικάνων, η οποία έσπευσε να ταυτιστεί μαζί του. Η σχέση του Occupy Wall Street με τους Δημοκρατικούς είναι διαφορετική. Εδώ δεν υπάρχουν τραπεζικά συμφέροντα να χρηματοδοτούν τις δραστηριότητές του. Καταγγέλλοντας ευθέως την ανισότητα και την αδικία που έφερε η Wall Street, το κίνημα έβαλε τον εαυτό του απέναντι ακριβώς από τους μεγάλους χρηματοδότες και τους πολιτικούς συμμάχους του Δημοκρατικού κόμματος. Και μπορεί κάποιοι Δημοκρατικοί πολιτικοί να παίρνουν θέση υπέρ του κινήματος, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα προωθήσουν ποτέ τα πραγματικά συμφέροντα του απλού εργαζόμενου. Για να καταλάβουμε τα παραπάνω, θα πρέπει να ψάξουμε για τα λεφτά. Όλες μαζί οι κοινωνικές και συνδικαλιστικές οργανώσεις, δεν μπορούν ούτε να συγκριθούν με την οικονομική δύναμη της επιχειρηματικής ελίτ. Και το Δημοκρατικό κόμμα είναι μια μηχανή που κατασκευάστηκε και συντηρείται από αυτά ακριβώς τα συμφέροντα. Αν κάποιος Δημοκρατικός προσπαθήσει (γνήσια) να υποστηρίξει τα συμφέροντα των εργαζομένων, αυτό θα πήγαινε κόντρα στα συμφέροντα του κόμματός του. Βέβαια, στα λόγια θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν τα ζητήματα που βάζει το κίνημα, όπως είναι η φορολόγηση των πλουσίων, αλλά και πάλι μόνο στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, ή σε κάποια ανώδυνη πολιτικά συγκυρία. Σε μια προσπάθεια περιορισμού του κινδύνου, ο πρόεδρος Ομπάμα αναγνώρισε πως το κίνημα εκφράζει την γνήσια αγανάκτηση του λαού. Στην συνέχεια, και στη διάρκεια της ίδιας συνέντευξης τύπου, υπερασπίστηκε τις διασώσεις των τραπεζών. Πρόκειται για μια κλασική πλέον μανούβρα του Ομπάμα, ο οποίος ξεπούλησε τις υποσχέσεις του, και πολιτεύεται πλέον με σκοπό τον πλουτισμό του 1% του πληθυσμού, εις βάρος όλων των υπολοίπων. Το κίνημα Occupy Wall Street πρέπει να παραμείνει ανεξάρτητο τόσο από τα δυο κόμματα εκφραστές της Wall Street, όσο και από τα χρήματα των ελίτ. Αν και πολλά συνδικάτα θα στηρίξουν τον Ομπάμα στις επόμενες εκλογές, το κίνημα δεν θα πρέπει να παρασυρθεί στην «επιλογή του μικρότερου από τα δυο κακά». Θα πρέπει να συνεχίσει να αφουγκράζεται, και να μιλάει για τον απλό λαό, προτρέποντας τον σε μαζικές κινητοποιήσεις, αντί να παρακαλάει τους Δημοκρατικούς. Η ιστορία των κοινωνικών κινημάτων των ΗΠΑ μας έχει δείξει ότι όποιο μπλέξει στα δίχτυα του Δημοκρατικού κόμματος, οδηγείται σε παράλυση, ξεδόντιασμα, και στο θάνατο κάθε ελπίδας που είχε για αλλαγές. Όσο μεγαλώνει το κίνημα, θα πρέπει να βρει διεκδικήσεις πίσω από τις οποίες θα συνταχθεί η εργατική τάξη. Διεκδικήσεις όπως η δημιουργία θέσεων εργασίας, η φορολόγηση των πλουσίων, η διακοπή των περικοπών στην κοινωνική ασφάλιση, η δημόσια υγεία, ο τερματισμός των πολέμων, κλπ. Όλα αυτά τα ζητήματα, τυγχάνουν μεγάλης λαϊκής υποστήριξης, αν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις. Παράλληλα, αν θέλει να μεγαλώσει, το κίνημα θα πρέπει να μεταμορφωθεί. Θα πρέπει να γίνει πιο δημοκρατικό, να οργανωθεί σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, να αποκτήσει ηγετική δομή που θα είναι διάφανη, και θα έχει λογοδοσία. Εξελισσόμενο με αυτόν τον τρόπο, το δημοκρατικό αυτό κίνημα θα έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει μια εναλλακτική λύση στα δυο νυν κόμματα της Wall Street και των επιχειρηματικών ελίτ. Να γίνει δηλαδή ένα γνήσιο Εργατικό κόμμα, που θα εκπροσωπεί την πλειοψηφία. Αν και ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν περνά από το μυαλό των συμμετεχόντων στο κίνημα, η εξέλιξη του αγώνα του θα το οδηγήσει λογικά προς τα εκεί. Αν συμβεί αυτό, τότε θα αποτελεί ένα προϊόν μιας διαδικασίας που είχε τη δυναμική να αλλάξει συθέμελα την πολιτική και οικονομική δομή των ΗΠΑ.
Του Mark Vorpahl Global Research http://www.globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=27008 Απόδοση:S.A.
Απο Antinews
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου