άντεξε το βρόχο της ανεργίας και έδωσε τέλος στη ζωή του…” Έρχεται η ώρα που πρέπει να διαλέξεις με ποιους θα πας, όχι γιατί το λέει το θυμικό σου ή ο Αριστοτέλης αλλά επειδή αυτό είναι το προαιώνιο κάλεσμα σε όποια αντιπαράθεση ξεπερνά την εργασιακή ή κοινωνική ρουτίνα και περνά κατ΄ ευθείαν στα ορμέμφυτα της Επιβίωσης και της Αλληλεγγύης απέναντι στην ομάδα, αγγίζοντας την πιο βαθειά υπαρξιακή απειλή: την αντιμετώπιση ΕΧΘΡΩΝ που βρίσκονται ήδη ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΟΣΤΟ ΕΝΤΟΣ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ… ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΠΑΦΙΟΜΑΣΤΕ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ «ΑΡΜΟΔΙΟ»: Ας κινηθούν οι Σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων. Δεν σχηματίσθηκαν για να εξυπηρετούν τα υπαρκτικά ή ψυχολογικά ή εξουσιαστικά αδιέξοδα μελλοντικών δημοτικών συμβούλων: ένα ευρώ από κάθε μαθητή αρκεί για να έχει φαί το παιδί που ΣΗΜΕΡΑ, ΤΩΡΑ δεν έχει… Αν δεν θέλουν, στα παλιότερα των υποδημάτων μας. Ας μαζευτούν παρέες οι γονείς και ας οργανώσουν κάποιες δράσεις. ΕΣΤΩ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΠΡΟΣΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΓΕΥΜΑΤΑ… Ας πάμε ως πρόσωπα ή σε παρέες, στους Δήμους. Καλό είναι να δώσουν και για κάτι που αξίζει λίγη προσοχή. Καλό είναι, τώρα που δεν υπάρχουν, ακόμη ΑΝΤΙ- ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΣ ΔΟΜΕΣ απέναντι στους φανερά πλέον ΕΧΘΡΙΚΟΥΣ για τον Πολίτη ΘΕΣΜΟΥΣ, να μιλήσουν οι δάσκαλοι στους γονείς, οι συνάδελφοι στους απλήρωτους συναδέλφους, οι άνεργοι στους ομοιοπαθείς τους: μια πρόσκληση για γεύμα από τον καθένα θα αρκούσε… Ένα πακέτο τσιγάρα δεν αποτελεί πολυτέλεια αλλά αγχολυτική πρακτική βοήθεια! Ας ανταλλάξουμε τηλέφωνα, δυο-δυο, τρεις-τρεις για τέτοιες περιπτώσεις. Δεν χρειάζεται να συστήσουμε …σωματείο και να φάμε στην μάπα και άλλους «προέδρους» Έως ότου υποψιαστούμε τι και πως πρέπει να γίνει ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΤΩΝ ΟΠΟΙΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ… Δεν είμαι πολιτικός αδιαφορώ και θα αδιαφορώ όσο ζω «για την πολιτική των πολιτικών».: - Μήπως όμως ήρθε η ώρα να κάνουμε κάτι πέραν από το να πληκτρολογούμε;
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου