Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011

Νὰ ἐπιβάλουμε τὸ δικό μας «σὸκ καὶ δέος»!


Επιτρέψτε μου να απευθύνω ως πολίτης και ως Έλλην, αισθήματα ανακούφισης, προσμονής αλλά και ευγνωμοσύνης, προς τους ταγούς των κινημάτων/μετώπων/κομμάτων, από τους οποίους εκφράστηκε η ειλικρινής διάθεση για συνένωση σʼ ένα ενιαίο πολιτικό φορέα. Είναι παρήγορο ότι άνοιξε ο διάλογος σύμπραξης μεταξύ ανθρώπων με διαφορετικές καταβολές και επίκτητα...
προσόντα που παραμερίζοντας το «εγώ» και τις όποιες βλέψεις, αποφασίζουν να συνεργαστούν για το καλό της χώρας και των πολιτών. Για ακόμη μία φορά ο ήλιος της ομόνοιας μεσουρανεί πάνω από την Ελλάδα. Ωστόσο ο χρόνος πιέζει. Κάθε λεπτό που περνάει φέρνει την χώρα πιο κοντά στην υποδούλωση και στον αφανισμό. Συνειδήσεις «εξαγοράζονται» μέσα από εκβιαστικά και άλλα διλλήματα. Βουλευτές «λεοντόκαρδοι» στα λόγια, αποδεικνύονται δεινοί οσφυοκάμπτες! Ας απαντήσουμε με το δικό μας σοκ και δέος. Με ταχύτητα να συγκροτήσουμε τον ενιαίο πολιτικό φορέα. Οι ανούσιες συζητήσεις εξυπηρετούν το σύστημα και του δίνει χρόνο να αντιδράσει. Από την ανάγνωση των ιδρυτικών διακηρύξεων, με ευχαρίστηση διαπίστωσα ότι τα σημεία που ενώνουν είναι ισχυρότερα από αυτά που διαφέρουν. Ωστόσο, προκειμένου να κερδηθεί πολύτιμος χρόνος, προτείνω την παράκαμψη κάποιων από τις προτεινόμενες, από τους ηγέτες, διαδικασίες. Προτείνω την σύνταξη μιας συγκριτικής συνοπτικής μελέτης η οποία θα ομαδοποιήσει τα κοινά σημεία των ιδρυτικών διακηρύξεων, τα συγγενή και τις διαφορές, ώστε, να επισπευσθεί ο διάλογος που θα οδηγήσει στην σύνταξη της ιδρυτικής διακήρυξης του ενιαίου πολιτικού φορέα και στην σύγκλιση των βασικών θέσεων. Στο παραπάνω προσφέρομαι να συνδράμω εργαζόμενος νυχθημερόν σε αγαστή συνεργασία με άλλους εθελοντές ώστε το αποτέλεσμα να προκύψει σε μερικές ημέρες. Παράλληλα με την έναρξη και κατά την διάρκεια των διαδικασιών σύμπραξης και προετοιμασίας της εκλογικής διαδικασίας προτείνω να εκπονηθεί μία δεύτερη μελέτη-εισήγηση, ώστε να αναδείχθούν τα δυνατά και αδύναμα σημεία, οι ευκαιρίες και οι απειλές που ενδεχόμενα υφίστανται ή προκύψουν από επιρροές του εσωτερικού και του εξωτερικού περιβάλλοντος του φορέα. Στόχος είναι η θωράκιση της ύπαρξή του και η αποσόβηση ενδεχόμενων «επιθέσεων» από το σύστημα. Είμαι βέβαιος ότι στην προσπάθεια αυτή θα συμμετάσχουν αγόγγυστα Έλληνες επιστήμονες και πολίτες. Τον πρώτο και τελευταίο λόγο θα έχει το συλλογικό όργανο και η λαϊκή ετυμηγορία. Με διάθεση, ταχύτητα και αποφασιστικότητα μπορούμε επιβάλουμε στο σύστημα το δικό μας σοκ και δέος. Τέλος σε απάντηση της συνεχιζόμενης προσπάθειας εξαπάτησης και προδοσίας της λαϊκής βούλησης, της διαρκούς υποβάθμισης και του ξεπουλήματος της χώρας από πολιτικούς, οι οποίοι προδίδοντας την εμπιστοσύνη μας υποκύπτουν σε συντεχνιακές λογικές διατήρησης των προνομίων και του πολυτελούς τρόπου διαβίωσής τους, αδιαφορώντας για το μέλλον της χώρας και των πολιτών, προτείνω την επιβολή κοινωνικής περιφρόνησης σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής τους ζωής και την εκδήλωση της έντονης διαμαρτυρίας μας στους ίδιους αλλά και σε όσους από τον περίγυρό τους ωφελούνται από τον πλουτισμό τους και την άνομη συμπεριφορά τους.
Ιωάννης Δέμος
Πηγη 

1 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εχουμε ηθική υποχρέωση προς την πατρίδα και τα παιδιά μας να μην πέσουμε αμαχητί.
Να έχουμε την ηθική ικανοποίηση ότι πέσαμε στο πεδίο της μάχης.
Η αλήθεια είναι ότι αποσπασματικά οι διαμαρτυρίες είναι το θέατρο που τους διασκεδάζει.
Μόνο ο γενικός ξεσηκωμός,η συμμετοχή όλων ,η παράκαμψη των διαφορών μπορεί να συντρίψει τα σκοτεινά σχέδια αυτών που με άφατη ικανοποίηση μας οδηγούν σε ένα μέλλον που κανείς δεν θέλει.
Ενα μέλλον χωρίς αξιοπρέπεια,χωρίς δικαιώματα,χωρίς ελπίδα.
Είναι η τελευταία μας ελπίδα.Μόνο Ολοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Αλλιώς θα σπάμε τα μούτρα μας μεμονωμένα προς τέρψιν και ικανοποίησιν αυτών που τους εμπιστευτήκαμε την ζωή μας για να την κάνουν κουρέλι,ξευτιλίζοντας μας.