Μετάφραση: Εμμανουήλ Σαρίδης
Αυτή η ιστορική «ειδική σύνοδος κορυφής της ΕΕ", μια συνάντηση 17 κρατών, που ακόμη και σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ δεν αποτελεί απαρτία, πήρε στις 22.07.2011 τη μόνη απόφαση που θα μπορούσε πραγματικά να πάρει: οι πρόεδροι, καγκελάριοι και πρωθυπουργοί των χωρών μελών της ΕΕ ενέκριναν την παράδοση στις τράπεζες και στους πιστωτές της Ελλάδος για λεηλασία τα 440 δισεκατομμύρια ευρώ που βρίσκονται στα ταμεία της "ανώνυμης εταιρίας" European Financial Stability Facility (EFSF) και προέρχονται απο την φορολογία των υπηκόων της Ευρωζώνης. Απο τα χρήματα αυτά τα 148 δισεκατομμύρια προέρχονται απο φορολογικα έσοδα των Γερμανών.
Ήδη μέσα στις επόμενες μέρες το EFSF, το «ταμείο διάσωσης του ευρώ», δηλαδή των τραπεζών, της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) και άλλων πιστωτών της Ελλάδος, θα δώσει το σύνθημα για την λεηλάτηση. Η λεγόμενη «άφεση χρέους» πιστωτών, που κατα την γνώμη τους "πλήττει" την Deutsche Bank AG, συνίσταται σε μια μείωση μόλις και μετα βίας του 20 τοις εκατό της ονομαστικής τους αξίας. Αυτό είναι ένα αστείο, ένα συνειδητά αποτρόπαιο αστείο, για να μη φαίνεται ο μεγάλος κυνισμός της "συμμετοχής των τραπεζών" του συμφωνημένου ένα τοις εκατό και το 98 τοις εκατό των ηλιθίων φορολογουμένων. Κάθε ένα από αυτά τα ομόλογα έχει ήδη αποφέρει κέρδη / έσοδα από τόκους, οι οποίοι στις περισσότερες περιπτώσεις είναι πολύ μεγαλύτεροι απο την πραγματική του αξία. Όποιος έπρεπε να ξεπληρώσει ένα δάνειο, γνωρίζει, ότι τα χρήματα που πληρώνει είναι πολύ περισσότερο από το δάνειο που πήρε.
Το EFSF με την γελοία έκπτωση του 20 τοις εκατό κάνει τώρα αυτό που κάνει η ΕΚΤ εδω και ένα χρόνο, και τώρα, μαζί με τις 17 κεντρικές τράπεζες της Ευρωζώνης, κάθεται πάνω σ' ενα τεράστιο βουνό απο άχρηστα ελληνικά ομόλογα των 140 δισ. ευρώ, τα οποία δεν είναι τίποτε άλλο απο ένα σωρός από 140 δισ. ευρώ χρέος. Αυτά τα χρέη τώρα θα "φορεθούν" στο EFSF και στους άλλους πιστωτές της Ελλάδος. Οι οποίοι ήδη περιμένουν ουρά στο EFSF.
Κι' αυτά, ενώ ο μύλος των χρεών του Ευρωσυστήματος γυρίζει όπως γύριζε και πριν. Μία από τις πολλές κορυφές του κυνισμού: η ΕΚΤ, η οποία απέτυχε πλήρως και ούτε μια φορά δεν δικαιώθηκε σε κάτι που έκανε, θα μετακυλίσει τώρα τα σκουπίδια αυτά στους φορολογούμενους - έτσι ώστε να μπορεί να λειτουργεί και πάλι "ανεξάρτητα" απο αυτούς.
Επιπλέον η "ανώνυμη εταιρία" του Λουξεμβούργο EFSF είναι τώρα εξουσιοδοτημένη από τους ιδιοκτήτες της, τις 17 χώρες της Ευρωζώνης, να μεταβιβάζει τα χρήματα των φορολογουμένων των μελών της χωρίς προηγούμενη απόφαση-εγκριση του Κοινοβουλίου τους σε τράπεζες που απειλούνται με πτώχευση - ακόμα και εκτός από τα κράτη, τα οποία μπήκαν στα "προγράμματα σωτηρίας", την Ελλάδα , την Ιρλανδία και την Πορτογαλία. Δηλαδή: Το EFSF μπορεί πλέον να ρίχνει χρήμα στον λάρυγγα της φτωχής Societe General, αν αυτή έχει στενοχώριες, γιατί πέταξε τόσο χρήμα από το παράθυρο και θέλει να το αντικαταστήσει, για να συνεχίσει να παίζει στο καζίνο. Κακιά τράπεζα, να πάρε κι' εσύ!
Παρεμπιπτόντως: Τα 109 δισ. ευρώ που θα πάρουν οι πιστωτές της Ελλάδος ως δεύτερη δόση "βοήθειας" (απο τα οποία ούτε ένα λεπτό-ούτε ένα Cent δεν θα πάει στην Ελλάδα, ούτε και θα διατεθεί για την αποπληρωμή των χρεών της, γιατί πηγαίνουν όλα στους πιστωτές και τους τόκους που απαιτούν) τα χρηματοδοτεί το ταμείο φορολογουμένων του EFSF μέσω δικών του χρεωστικών τίτλων που διαθέτει στις αγορές χρήματος. Αυτό το EFSF το κάνει ήδη από την αρχή του έτους και πρόκειται για τα πολυσυζητημένα "ευρωομόλογα", τα "συλλογικά χρεωστικά χαρτιά", για τα οποία φωνασκούν διαρκώς οι Σοσιαλδημοκράτες (SPD), το κόμμα των Πρασίνων και το κόμμα της Αριστεράς.
Και ακριβώς αυτό δείχνει όλη την υποκρισία, την εσχάτη προδοσία αυτών των κομμάτων, την δόλια και ύπουλη. Διότι για το μόνο που ενδιαφέρονται αυτά τα κόμματα που ζητούν ευρωομόλογα, είναι η δημιουργία μιας κεντρικής κυβέρνησης της ΕΕ και η εγκατάσταση ενός κράτους ΕΕ που θα είναι εις θέσιν να ξεπληρώνει χρέη. Μόνο ένα τέτοιο κράτος θα μπορούσε να εκδίδει δικά του ομόλογα.
Οι τράπεζες, τα χρηματιστήρια και η λόμπι της ΕΕ ξεκαρδίζονται στα γέλια. Η βιομηχανία της πληροφορίας, τα κρατικά ΜΜΕ και τα πολιτικά κόμματα υποκρίνονται μέχρι θανάτου. Ενω τα ανεξάρτητα ΜΜΕ, οι ριζοσπαστικοί κριτές της αγοράς αλλά και σχεδόν ολόκληρο το κοινό της Γερμανίας έχει παραλύσει και κάθεται γλείφοντας τις πληγές του.
Οι αγγλο-αμερικανικές εφημερίδες πάντως το διασκεδάζουν βλέποντας με έκπληξη την προφανή ευκολία, με την οποία προωθείται αυτή η θρασύτατη προδοσία και η προσπάθεια λεηλασίας της Γερμανίας μετα τον 2. Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι «Financial Times» χειροκρότησαν πρίν λίγες μέρες την «δραματική υποχώρηση» από το δόγμα της "περιορισμένης εφαρμογής" του ταμείου φορολογουμένων του EFSF. Το «MSN» σημείωσε την «πρωτοφανή εξουσιοδότηση αγοράς κρατικών ομολόγων από επενδυτές". Η «Wall Street Journal» ασχολήθηκε εκτός απο το προσφιλές θέμα του Rupert Murdoch και με την Μέρκελ ("Amid the Panic, Merkel Will Have Little Choice"), γράφοντας, ότι με την απόφασή της να αναλάβει η Γερμανία τα χρέη άλλων χωρών της ΕΕ στο Ευρωσύστημα, είχε μόνο την ακόλουθη επιλογή:
"Αν απορρίψει την μαζική επέκταση των θεσμικών οργάνων της ΕΕ για αμοιβαία υποστήριξη, θα είναι σχεδόν βέβαιο, ότι θα επιφέρει ένα ανείπωτο χάος στο πολιτικό σώμα της Ευρώπης και της παγκόσμιας οικονομίας. Εάν την αποδέχθεί, θα προκαλέσει ένα από τα μεγαλύτερα ξεπουλήματα ενός έθνους από την πολιτική του τάξη στην σύγχρονη εποχή".
Ακριβώς αυτό βρίσκεται τώρα σε πλήρη εξέλιξη. Να δούμε, τι μπορούμε να κάνουμε ενάντια σ'αυτό.
Πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου