Ο εθνικά επικίνδυνος Γιώργος Παπανδρέου

της effie B.

Δεκαοκτώ ολόκληρους μήνες χρειάστηκε ο ελληνικός λαός για να διαπιστώσει πόσο εθνικά επικίνδυνος είναι ο Γιώργος Παπανδρέου. Κάποιοι το ήξεραν ήδη από καιρό!

Χθες γράφτηκε μια ακόμη σελίδα γελοιοποίησης εκ μέρους του. Γελοιοποίησης της πολιτικής, γελοιοποίησης του θεσμού που εκπροσωπεί, κυρίως όμως της Ελλάδας στη διεθνή πολιτική σκηνή.


Διαπιστώνοντας την πλήρη αδυναμία του να κυβερνήσει μετά μόλις δεκαοκτώ μήνες ισχυρότατης λαϊκής εντολής, βλέποντας την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία να φυλλοροεί και τον κόσμο στις πλατειές να πιέζει ασφυκτικά ΓΙΑ ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, άρχισε πάλι τους θεατρινισμούς.

Αφού μίλησε με τους πολιτικούς αρχηγούς ξεχωριστά, λέγοντας στο καθένα διαφορετικά πράγματα, όπως προκύπτει από τις μαρτυρίες τους, προσπάθησε να εγκλωβίσει τον Α. Σαμαρά ζητώντας του συνεργασία σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας.

Η ειλικρινής κίνηση αποδοχής της συνεργασίας υπό όρους επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος, ήταν μη αναμενόμενη για τον Γ. Παπανδρέου που βρέθηκε απροετοίμαστος, αυτοπροτείνοντας η αποδεχόμενος, εδω που φράσαμε μικρή σημασία έχει, την προσωπική του παραίτηση “για το καλό του τόπου”. Και εκεί που Ο ΙΔΙΟΣ διέρρεε την μεγάλη προσωπική του υπέρβαση να παραιτηθεί από πρόεδρος της κυβέρνησης, παπαγαλιζε στα μέσα ονόματα πρόσωπων κοινής αποδοχής και άδειαζε στα δελτία ειδήσεων τους συνεργάτες του αφήνοντας τους άφωνους και φέρνοντας τους στη γελοία θέση να δικαιολογούν υπερβάλλοντας για την “φιλοπατρία” του αρχηγού τους, με μια μεγάλη καθυστέρηση επτά ωρών, τα ΠΗΡΕ ΟΛΑ ΠΙΣΩ, τα γύρισε!!

Υποκύπτοντας στις πιέσεις στελεχών και όχι μόνο, αυτοκαταργούμενος(!) ανακάλεσε την προσωπική του παραίτηση ως ουδέποτε υποβληθείσα, παίζοντας ένα γελοίο επικοινωνιακό παιγνίδι, που οι πάντες αδυνατούσαν πλέον να παρακολουθήσουν. Η πολιτική στα όρια του γελοίου!

Πολλοί θα θυμήθηκαν την επιστολή παραίτησης του το βραδύ των εκλογών του 2004 όταν ο Ευ. Βενιζέλος τον είχε αμφισβητήσει ανοιχτό στο Ζάππειο. Και τότε κάποιοι(!) στο περιβάλλον παρενέβησαν και έσωσαν την παρτίδα Παπανδρέου. Πολλοί ίσως να το έχουν μετανιώσει οικτρά!

Αυτό που συνέβη χθες υπερβαίνει τα όρια μιας γελοίας πολιτικής ενός ανασφαλούς, αυτοδιαψευμένου και αυτοαναιρούμενου Παπανδρέου. Το ότι διακωμωδεί σε κάθε ευκαιρία τον εαυτό του λίγο ενδιαφέρει.

Επί δεκαοκτώ ολόκληρους μήνες λοιδορεί τους έλληνες, συκοφαντεί την Ελλάδα, απαξιώνει κάθε τι ελληνικό. Κατόρθωσε να καταστήσει την Ελλάδα επίκεντρο χλευασμού και ύβρεων.

Αφού απέσπασε την ψήφο του ελληνικού λαού με ασύστολα ψέματα, τον οδήγησε σε μια περιπέτεια άνευ προηγουμένου και οδήγησε τις σχέσεις μας με την διεθνή κοινότητα σε αδιέξοδα, αποφάσισε να παραμείνει γαντζωμένος στην εξουσία με μπλόφες συναίνεσης και σκληρούς εκβιασμούς χρεοκοπίας. Και όταν το παιχνίδι άρχισε να παρεκτρέπεται επικίνδυνα σε δρόμους και πλατείες και έξω από τα προσωπικά του σχέδια, δεν δίστασε να ευτελίσει τους θεσμούς. Διερευνά οριακές πλειοψηφίες, ακροβατεί συνταγματικά με δημοψηφίσματα και δίνει βορά στην επικοινωνία την ειλικρινή διάθεση για συναίνεση του πολιτικού κόσμου.

Ο Γ. Παπανδρέου είναι κυβερνητικά ανίκανος και γι’ αυτό εθνικά επικίνδυνος. Για επτά ολόκληρες ώρες θεωρείτο παραιτημένος από τους ιδίους του τους συνεργάτες, από τα μέσα επικοινωνίας, από τον ίδιο το λαό που πανηγύριζε “ελευθερωμένος” στην πλατεία, από τους ευρωπαίους εταίρους και τα διεθνή φόρα.

Για επτά ολόκληρες ώρες η Ελλάδα ήταν ακυβέρνητη!

Δεν γνωρίζω αν συνεχίζει να είναι.

Η ανερμάτιστη απόφαση ανασχηματισμού, -ποιος σώφρων πολιτικός η μη θα εμπλακεί σε μια αδιέξοδη πολιτική(!)-, δεν διασώζει την απέλπιδα κατάσταση.

Η ψήφος εμπιστοσύνης σε μία κυβέρνηση που στερείται πλέον της λαϊκής εντολής είναι θεσμικά οριακή.

Η ψήφιση του μεσοπρόθεσμου θα βάλει ταφόπλακα στο αύριο των Ελλήνων.

Όλα τα πολιτικά κόμματα της αντιπολίτευσης ζητούν από χθες την ετυμηγορία του ελληνικού λαού.

Ο κυρίαρχος λαός είναι ο μόνος που μπορεί πλέον να απαλλάξει τον τόπο από τον εθνικά επικίνδυνο Γ. Παπανδρέου.
Πηγη