Παρασκευή 10 Αυγούστου 2012

Και τώρα, φτάσαμε στο… ή αυτοί ή εμείς…


Ήρθε πια η στιγμή να κοιταχτούμε στον καθρέφτη και μετά να στρέψουμε τη ματιά μας ο ένας στον άλλο και να αναρωτηθούμε: Αυτά που ζούμε, είναι αυτά που θέλουμε; Αυτά που ζούμε, είναι αυτά που μας αξίζουν; Αυτά που ζούμε, είναι δημοκρατία;...


Ορμήξανε οι βάρβαροι μαζί με τους ντόπιους ξεπουλητάδες, και κάνουνε κομμάτια τους νόμους, συνθλίβουν την λογική και ως σύγχρονοι κατακτητές ισοπεδώνουν την αξιοπρέπεια των ανθρώπων στοχεύοντας στις ψυχές και την υποδούλωσή τους.
Ψεύτες, ελεεινοί, απάτριδες και ελληνόφωνοι, διακυβερνούν την χώρα με εντολές των μεγάλων αφεντάδων τους κι εμείς στέκουμε άφωνοι μάρτυρες μιάς σύγχρονης γενοκτονίας, μοιραίοι θεατές του ίδιου του θανάτου μας και της καταστροφής μας.

Αυτοί είμαστε μωρέ;

Φοβισμένα ανθρωπάκια, που κλείνονται στο καβούκι τους, περιμένοντας τον δήμιο να φωνάξει πως ήρθε η σειρά τους;
Ζούμε κάτω από τον φόβο της κυβερνοτρομοκρατίας που απλώθηκε στην χώρα και άβουλοι δεχόμαστε τις επιθέσεις, τους εξευτελισμούς και το όνειδος από εκείνους που δεν νοιάζονται για τίποτε πέρα από το τομάρι τους… Ίδιοι κι εμείς, μοιραίοι συνυπογράφοντες του εξανδραποδισμού μας, άβουλα ανθρωπάκια όπως και οι τιποτένιοι αρχοντάδες μας, γεμάτοι με φοβικά σύνδρομα και την λήθη να έχει γίνει η φυλακή που κρύβεται η γενιά μας.

Κάνανε κομμάτια την ζωή μας, κάνουνε κομμάτια την πατρίδα…

Κομμάτια γενήκαμε στον εικονικό κόσμο και την ματαιοδοξία των περιλάλητων πολιτευτάδων μας, που έτρεξαν με μεγάλη προθυμία να γίνουν οι πωλητές της περηφάνιας μας, οι έμποροι που θα ξεπουλήσουν στα πέρατα της γης τα ίδια τα παιδιά μας.
Μαστίγιο που ξεσκίζει την γύμνια της ψυχής μας είν’ όλα ετούτα που βολευτάδες και άλλα πρόθυμα –χωρίς κουκούλα- δουλικά των τραπεζιτών, εφαρμόζουν καθημερινά στην ζωή μας.

Ας μαζέψουμε τα κομμάτια μας, αδέλφια…

Η ώρα που θα μας έχουν αλυσοδεμένους, πισθάγκωνα, δεν αργεί. Πριν από ετούτη τη στιγμή, πριν να χαθεί και η τελευταία ελπίδα, έχουμε ακόμη τη δύναμη να αντισταθούμε στους πρόθυμους λογιστάκους που μετρούν τη ζωή και την ψυχή μας με τα δράμια της πλούσιας ανικανότητάς τους.
Ας μαζευτούμε, το λοιπόν, να κάνουμε μία αρχή. Να δώσουμε τον αγώνα μας τώρα που ακόμη το μπορούμε και να φέρουμε πίσω το δίκιο και να βραβεύσουμε την αξιοσύνη εκείνων που ο αγώνας θα τους λαμπρύνει. Ας κάνουμε και μία αρχή ακόμη: Να τιμωρήσουμε δημόσια και παραδειγματικά όλα εκείνα τα μίσθαρνα δουλικά που βρέθηκαν πρόθυμοι να ανοίξουν τις πόρτες για την κατοχή της χώρας, της πατρίδας μας.

Σαν θα κλείνεις τα μάτια αδελφέ, θέλω να σε ρωτήσω τι θα αφήσεις πίσω σου, τι θέλεις να λένε για τη βιοτή σου. Θέλεις να είσαι εκείνος που μήτε το χώμα θα θέλει να τον δεχτεί για την ντροπή και τις πομπές που δέχθηκε σιωπηλά; Θέλεις να είσαι μήπως εκείνος που τα παιδιά του θα τον αναθεματίζουν, επειδή κρύφτηκε και δεν στάθηκε εκεί που έπρεπε, για να τους δώσει μια χώρα λεύτερη και μια ζωή που θα τους επέτρεπε να ονειρεύονται αλλά και να παλεύουν για το καλύτερο; Θέλεις να είσαι, αδελφέ, ένα σίχαμα που όταν φύγει οι άλλοι θα λένε «ένας λιγότερος, τόσο το καλύτερο»;

Ας μαζέψουμε, το λοιπόν, τα κομμάτια μας και ας χτίσουμε όλοι μαζί εκείνο που αξίζουμε, εκείνο που ποθούμε. Αν δεν το κάνουμε, θα μας τσακίσουν. Φτάσαμε, πια, στο… ή αυτοί ή εμείς. Και η απόφαση για το τι θα γίνει, πρέπει να είναι δική μας και όχι δική τους.


ΥΓ: Και να θυμόμαστε όλοι μας, πως δεν θα μας φορέσει κανένας αλυσίδες αν δεν του το επιτρέψουμε εμείς, κανένας δεν θα μας κάνει να τον προσκυνήσουμε αν δεν σκύψουμε πρώτα εμείς οι ίδιοι...

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

λυπάμε που στο λέω αλλα πάνω στα αρχικά ερωτήματά σου και στο Υ.Γ σου εγω λέω Ν Α Ι ... όταν βλέπεις 30 χρόνια να ψηφίζουνε οι Ελληνάρες τους ίδιους να παίρνουνε δάνεια (διακοποδάνειο, εορτοδάνειο, καταναλωτικό δάνειο, φητητικό δάνειο και άλλα τέτοια..)

τότε και "μας" αξίζει και τα θέλει ο κώλος μάς, εάν και εγώ την πληρώνω ενώ δέν έχω φταίξει, ε πάντα υπάρχει μια έστω και μικρή ευθήνη και μόνο που απλά κάθομαι και περιμένω μήπως αλλάξει κάτι σκεπτόμενος "ε τι να έκανα" και πάει λέγοντας..

οπότε πραγματικα το λέω άντε να πεθάνουμε να δεί προκοπή ο τόπος, οι Ελληνάρες αποδείξατε οτι ότι πιάνεται το κάνετε σκατά, μακάρι να λιποτακίσουν τα Στρατά και να μπούνε οι ξένοι να σας σκίσουν όσο μιλάτε για δημοκρατίες και λαμογιές.. εγώ πάω Αυστραλία και αρχίζω εκεί απο το μηδέν και δέν θέλω να λέγομαι νεοΕλληνας... Άντε γεια, μαλάκες.

Ανώνυμος είπε...

Λόγια και ευχολόγια!
Βαρεμάρα, της χειρότερης μορφής.

Στείρα και άχρηστα.

Χωρίς πράξεις δεν έχουν σημασία τα λόγια.

ΚΩΣΤΑΣ.21 είπε...

Αν όντως το έχεις πάρει απόφαση τότε.. στο καλό και να μας γράφεις, φιλιά στα καγκουρό κλπ. Πάντως να ξέρεις πως στο κείμενό σου (και ίσως μέσα σου) έκανες τρία φάουλ.

1) Γενικεύεις. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Είναι οι δημιουργικές μειονότητες που συνήθως φέρνουν τις μεγάλες αλλαγές στον κόσμο και όχι οι μάζες.

2) Απογοητεύεσαι και βρίζεις. Ποιόν βρίζεις όμως; Μία χούφτα άνθρωποι είμαστε, λίγο αν το ψάξεις μπορεί να βγούμε και συγγενείς. Θεωρείς οτι καταλαβαίνεις κάποια πράγματα καλύτερα; καλώς, κάτσε και πολέμα τότε γιατι διαφορετικά είσαι ο ορισμός του λιποτάκτη, του επαναστάτη του καναπέ .. για να μην πώ και τίποτα "Εφιαλτικότερο".
Οι πραγματικές επαναστάσεις και αλλαγές ξεκινάνε απο εμάς τους ίδιους. Αν παρανομώ, αμελώ, ωχαδερφίζω όλη μέρα και το βράδυ μου φταίνε "οι άλλοι" ε συγνώμη αλλα είναι φαρισαισμός ολκής.

3) Παίζεις το παιχνίδι τους, γίνεσαι γρανάζι στην μηχανή τους. Αυτό θέλουν! να διαρρήξουν τις κοινωνικές δομές και να δημιουργήσουν αλληλοσπαραγμό. Η φτώχεια φέρνει την μιζέρια και η μιζέρια την γκρίνια.
Αφου πρώτα καλά καλά μάθαμε να ζούμε με τις πολυτέλειες του δυτικού τρόπου ζωής και γίναμε πρεζόνια του αμερικάνικου "πολιτισμού".. τώρα η έλλειψη μας κακοφαίνεται και ρίχνουμε τις ευθύνες ο ένας στον άλλον.
Σύμφωνοι, έχουν αλλάξει τα δεδομένα, μαζί με τα ξερά μας κάψανε και χλωρά (μισθούς, συντάξεις,δικαιώματα), αυτό όμως δεν σημαίνει οτι χάσαμε και το δικαίωμα διεκδίκησης, άρνησης υπακοής, απάιτησης.

nkm είπε...

Φίλε Ανώνυμε
Είσαι αυτό που λέμε κιοτής.
Αυτό δεν σημαίνει πως όσοι είναι αποφασισμένοι να παλαίψουν είναι μαλάκες.
Υπενθυμίζω ότι ο χαρακτηρισμός χαρακτηρίζει αυτόν που κάνει τον χαρακτηρισμό, και όχι αυτόν στον οποίο απευθύνεται.
Πήγαινε να κρυφτείς. Δεκτό. Αλλά μη βγάζεις και κώλο.
Όχι στο φόβο.
ΚΡΗΣ

Ανώνυμος είπε...

φιλε που πας στα κανγκουρο στο καλο και να μας γραφεις και σου ευχομαι να μην τα βρεις χειροτερα απ'οτι εδω....να ξερεις ομως οτι πολλες φορες η πραγματικοτητα διαφερει απο τις εντυπωσεις που αποκταμε ακουγοντας για κατι....και πολλες φορες αυτη η πραγματικοτητα που πας να βρεις βασιζομενος σε εντυπωσεις ισως βγει και ασχημη και ανυποφορη....αντε ενας ενας ,οσοι δεν γουσταρετε την Ελλαδιτσα μας να φευγετε ,μηπως κι οσοι μεινουμε εδω να μπορεσουμε φτιαξουμε κατι καλο απ'τις σταχτες....εγω να ξερεις σε 1 βδομαδα γινομαι (ακομα) ενας ανεργος,ομως δεν το βαζω κατω...θα μεινω εδω και θα πολεμισω οσο μπορω κι οπως μπορω....να ξερεις ομως οτι τα γραφωμενα σου τα χαρακτιριζει ο "νεοελληνισμος" που θελεις να ξεχασεις και ν'αφισεις πισω σου,γιατι το "αντε γεια μαλακες" ειναι ενα απ'τα πιστευω των χοντρων,κακομαθημενων,ανιστορητων,φαφλαταδων,φραπεδοπληκτων,χαχολων μπουζουκοβιων "νεοελληνων"....μακαρι να τα βρεις ολα υπεροχα στο kangarooland, αλλα δεν το νομιζω και ξερω γιατι....!!!!