Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Ερχονται μαύρες μέρες για κάποιους....


Μόλις αλλάξει η κατάσταση κάποιοι θα πρέπει να αλλάξουνε χώρα…
Γράφει ο Γιώργος Σταφυλάς
Kάποτε, όχι και πολλά χρόνια πίσω, ήμασταν περήφανοι που στην χώρα μας και στις πόλεις μας δεν συναντούσε κανείς άστεγους και εξαθλιωμένους ανθρώπους...
. Σπάνια βλέπαμε ανθρώπους... να κοιμούνται στο μετρό και στα παγκάκια και να τυλίγονται με χαρτόκουτα. Οι εικόνες αυτές μας ήτανε γνωστές κυρίως από τα έργα τα αμερικάνικα. Τα βλέπαμε και λέγαμε ”στην χώρα μας όλοι έχουν ένα σπίτι”. Τα πράγματα άλλαξαν όμως. Η φτώχεια και η εξαθλίωση μας χτύπησαν την πόρτα. Πλέον βλέπουμε καθημερινά στον δρόμο ανθρώπους άρρωστους, κουρελιασμένους ψυχικά και σωματικά, να σέρνονται ψάχνοντας κάπου να ζεσταθούν σε μιά γωνιά. Άνθρωποι που είχαν και σπίτι και αυτοκίνητο και επιχείρηση και δουλειά και σε μιά νύχτα τα χάσανε όλα. Δραματικές ιστορίες που μιλάνε καλύτερα απ χίλιες αναλύσεις για το πόσο έξω πέσαμε, για το πού κατάντησαν την πατρίδα οι πολιτικοί μας. Πού είναι η ευημερία που μας υποσχεθήκανε όταν μπήκαμε στο ΕΥΡΩ; Αυτό εννοούσανε την ευημερία των δανεικών; Την επίπλαστη ευημερία των χαμηλότοκων δανείων που πουλάγανε οι τράπεζες σ’ όποιον περνούσε απ’ έξω; Κοροιδέψανε τον λαό οι πολιτικοί και μάλιστα στεγνά. Πουλήσανε παραμύθια και ”φύκια για μεταξωτές κορδέλες”. Φταίμε κι εμείς, βεβαίως, ως λαός, διότι τσιμπήσαμε σαν ”ιθαγενείς το παραμύθι του Ευρώ και τρέξαμε να επωφεληθούμε αγοράζοντας αυτοκίνητα, σπίτια, σκι στην Αράχοβα, πάρτι στην Μύκονο και άλλα πολλά. Όλα τα πουλάγανε οι τράπεζες. Όλα με δανεικά. Φταίμε… Αλλά πρώτα φταίνε ”αυτοί” γιατί κορόιδεψαν και εξακολουθούν να κοροϊδεύουν. Το Ευρώ ήταν η αρχή της καταστροφής μας και όσο περνάει ο καιρός εξελίσσεται στην φυλακή μας. Μία οικονομική φυλακή. Τώρα που πέφτιουν οι μάσκες και που ο λαός ξύπνησε και ρωτάει γιατί να κάνω αυτά που μου επιβάλει η ΕΕ, γιατί να μείνω στο ΕΥΡΩ, τώρα έρχονται και μας λένε ότι απωλέσαμε οικειοθελώς εθνική κυριαρχία από τότε που μπήκαμε στην ΕΝΩΣΗ…. Σωστά, αλλά γιατί οικειοθελώς; Πότε ρωτήθηκε ο λαός; Ποτέ κανείς από όσους κυβέρνησαν δεν τόλμησε να πάει σ’ ενα δημοψήφισμα ώστε ο ίδιος ο λαός να μιλήσει για το μέλλον του… Αυτή είναι κοτσαμπασική δημοκρατία μας. Πλέον όσο παραμένουμε στο ΕΥΡΩ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΜΑΣ. Μόλις η δανειακή ψηφιστεί θα ακολουθήσει και η χρεοκοπία της χώρας. Όταν θα έχουν πάρει όλες τις εγγυήσεις που ζητάνε και θα μας έχουν ξεφτιλίσει, βάζοντάς μας να δώσουμε όρκους υποταγής, τότε θα μας οδηγήσουν σε χρεοκοπία και ύστερα θα μας φέρουν εδώ και έναν ύπατο αρμοστή και τέρμα η ιστορία ΤΗΣ ΝΕΩΤΕΡΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. Θα χουμε μια χώρα διαλυμένη, όπως μόνο σε καιρό πολέμου μπορεί να συμβεί και όταν θα μας επιτεθούν και οι τούρκοι τότε θα διαπιστώσουμε πόσο παραμύθι ήταν η ασφάλεια -που μας πούλαγαν οι πολιτικοί και οι εθνάρχες μας- ότι θα έχουμε μπαίνοντας στην ΕΕ. Τα πράγματα είναι απλά… Θέλουμε να συνεχίσουμε να ζούμε με την δόση των δανείων σαν πρεζάκια αυτό-καταργώντας το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ που δημιούργησαν οι αγώνες των προγόνων μας ή θέλουμε επιτέλους να σταθούμε στα πόδια μας και να προχωρήσουμε στηριγμένοι στις δικές μας δυνάμεις; Αν θέλουμε το δεύτερο θα πρέπει να ξεγράψουμε όλο το βρωμερό σύστημα της διαπλοκής που μας οδήγησε εδώ. Πολιτικοί και πληρωμένοι κονδυλοφόροι της υποταγής θα πρέπει να αλλάξουν χώρα μόλις αλλάξει η κατάσταση…
kostasxan.blogspot.com

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Eξω! οι βάσεις τού Θανάτου!!!
-Ποιός δεν θυμάται τό σύνθημα: «έξω οι βάσεις του θανάτου» πού εκραύγαζαν στις πορείες, στις απεργίες, στις λαοσυνάξεις τους, στά στάδια, στίς παραλίες, στίς εξέδρες, οι νέοι νεόπλουτοι «νεοέλληνες» ακριβώς μετά την λεγόμενη «μεταπολίτευση» μέ συρρικνωμένη τήν εδαφική τους «κυριαρχία», μέ προδομένη καί τσαλακωμένη τήν Εθνική τους αξιοπρέπεια εξ αιτίας τών γεγονότων τού Νοεμβρίου 1973 και τού θέρος τού 1974!. Πού γιουχάϊζαν μέ αντί-αμερικανιές τούς ξένους «δάκτυλους» και παράγοντες, καπνίζοντας μάρλμπορο, τρώγοντας χάρμπουκερ, πίνοντας κόκακόλα, ακούγοντας τζάζ, θράς , χίπ-χόπ, ράπ…παπάκια και λαμπάντα, στα ντίσκο κλάμπ΄ς! Πού φορούσαν μισοφθαρμένα! μπλουτζίν καμπάνα!, με φαβορίτες ..μέ αχτένιστες μαλούρες, μέ μούσια, πού έπιναν δωδεκάρια σίβας, τίτσερς, κάττυ σάρκ, βάτ 69, γουάϊτ χόρς ..καί μπαλλαντάϊνς; εις ένδειξιν αντιστάσεως και πλέριας!!! αλλαγής. Πού πανηγύριζαν έξαλλοι, λένε, την ποθητή «ελευθερία» - επιτέλους!- τήν αποκατάσταση τής δημοκρατικιάς Δημοκρατίας στή Χώρα… τόν άνεμο τής πλέριας αλλαγής πού έπνεε από άκρου εις άκρο, στήν Πατρίδα!...σέ κάθε επέτειο τού Πολυτεχνείου τους. Οι όποιοι βανδαλισμοί, οι καταστροφές, οι σκοτωμοί και άλλα τέτοια κομψά., πυρπολισμοί, καψίματα σημαιών καί ξεπερασμένων!!! συμβόλων, ήταν μέρος τών ασύμμετρων απειλών! και τών στρατηγών ανέμων!. Πού συμμετείχαν αυθόρμητα! στά όποια προσκλητήρια τών αρχηγών, τών νέων κομμάτων, τής νέας εποχής, τής νέας σελίδας, πού άλλαζαν στήν νέα ιστορία τους όλοι! οι Νέο-Έλληνες πλέον.. με πανό, πλακάτ, αφίσες, συνθήματα, γαλάζιους! πυρσούς, πράσινους! ημιήλιους, κόκκινα σφυροδρέπανα! και πλαστικά σημαιάκια. Καιρός ήταν!!! Καιρός νά αλλάξει η ζωή τους πρός τό καλύτερο βρέ αδερφέ…έλεγαν! Για νά έρθουν τά πρώτα εμβάσματα από τούς λαζοντόϊτς - και λοιπούς ομογενείς - να χτιστούν τα «πρώτα» παραθαλάσσια μέ γκαζόν και πισίνες, εντός ή και εκτός ρυμοτομικού σχεδίου, να πάρουν εξωλέμβιο.. να αγοράσουν δεύτερο ιχ γιά τά μονά και ζυγά Σαββατοκύριακα!!!.. γιά νά δραπετεύουν! από τα άστεα για νά πηγαίνουν διακοπές! γιά γκρίκ σάλατς καί ola sta karvuna!!!. Για νά καταργηθούν με Νόμο! τά πνεύματα και όλα τα στολίδια της γλώσσας μας, μαζί με σχετικό επίσης Νόμο, για τήν δακοκτονία! και νά γεμίσει ο τόπος οινοπνεύματα.. αερικά καί άλλα εξωτικά πνεύματα. Γιά να έρθει τό πενθήμερο «εβδομαδιαίο» ωράριο εργασίας, τόσο στόν ιχ όσο και στον ευρύτερο δχ τομέα...καί δέκο νά δοθεί χρόνος να απολαμβάνουν τή ζωή, τά αγαθά πρός κατανάλωση, σάν άνθρωποι ευρωπαίοι οι νεοέλληνες, οι κατά στρατιές διορισθέντων από τα κομματικά στρατόπεδα, τών ορδών τών τοπικών κομματαρχών, τών κυρίων γενικών γραμματέων, των συνδικα-ληστών, τών αρχηγών…και εκκλησιαζόμενοι τις Κυριακές, να εύχονται καί νά προσεύχονται…. «έξι ημέρας εργά καί ποιείς πάντα τά έργα σου, τη δε εβδόμη τη ημέρα, Σάββατα Κυρίω τω Θεώ σου!» Εκείνο τό λιτότηςςς, λιτότηςςς!!! ακόμη φαντάζει φληνάφημα, και φάντασμα αυστηρής εντολής μπροστά στή φουργιόζα φόρα και κατηφόρα, πού πήραν τά πράγματα…και μέσω εόκ!!! Μάταια θα μετρούν τά πτώματα, τίς εκατόμβες -τα Σαββατοκύριακα στίς Εθνικές- τίς σάρκες, τούς ακρωτηριασμούς ..τά αίματα, οι αρμόδιες αρχές, οι χειρουργοί, οι κρεουργοί, τα κάτ, οι αστυνόμοι, οι τροχονόμοι.. τά ληξιαρχεία, τα κοιμητήρια, τα θυμιατήρια! Γέμισαν από τότε! οι Εθνικές καί επαρχιακές οδοί προκάτ ναϊδρια, ντενεκεδένια, σιδερένια, μαρμάρινα.. πλαστικά λουλούδια, εικονοστάσια, εις προσδοκίαν αναστάσεως! καί τά πεζοδρόμια μέ ράμπες για αμέα, με αναπηρικά αμαξίδια!!! Γέμισε ο τόπος, από πολιτιστικούς συλλόγους, δωσιλόγους, υπολόγους, πολιτιστικά επιδοτούμενα ξενυχτάδικα, σκυλάδικα -γδούπους και ουρλιαχτά- μπουζουξίδικα, εμποροπορνοβοσκεία, μοιχείες, διαζύγια, βενζινάδικα…καφετέριες, ορθάδικα, σουβλακερί καί ουζερί, σούπερ-μπακάλικα... ένας απέραντος κυνηγότοπος! τού εύκολου και γρήγορου πλουτισμού, τών ανθρώπων τού καλού! υποκόσμου.>>>>>>συνέχεια ..>>>>

Ανώνυμος είπε...

....>>>>>συνέχεια>>>..Γέμισαν πλούσια δυστυχία και τετράτροχα αυτοκινούμενα σιδερικά τά σπιτικά, δεύτερο ή και τρίτο οικογενειακό ιχ αυτοκίνητο οι πυλωτές, τα γκαράζζ, οι δρόμοι. Γέμισαν τα άστεα από γυρογυράδικα, ταχυφαγεία, φαρμακεία, τράπεζες, από πιστωτικές κάρτες, άφθονο πλαστικό χρήμα, ιντιτούτα αδυνατίσματος και διαίτης, λίφτινγκ, μπότοξ, σολάριουμ, γυμναστήρια σιλουέτας.. από γήπεδα, από «στημένους» και χουλιγκάνους, από νεόπλουτους νεοέλληνες...άδειασαν και ρήμαξαν!!! τα χωριά και η ύπαιθρος Χώρα, βρόμισε η υπόλοιπη, από χωματερές και χυτά. Εκείνο τό ξεθωριασμένο σλόγκαν «κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό καί γυμναστήριο» μάλλον επέφερε αντίθετα αποτελέσματα! και γέμισαν τα στοχιματζίδικα, από ιντιάνα τζόουνς τού τζόγου. Πλούτισαν οι δικολάβοι, οι δικηγόροι, οι κάθε «έγκριτοι» εισαγωγείς έμποροι καί καταπατητές δασών εργολάβοι…γέμισαν (;) τα ταμεία του κρατικού κορβανά. Πλούτισαν οι τζογαδόροι τόσο τού ευρύτερου δχ Οπάπ, Λουτράκια, Κέρκυρες και Πάρνηθες όσο, και του ιχ τομέα. Εκείνες οι κατά καιρούς επιδημίες, όπως, οί κωσκοτίτηδες, λιβανίτηδες, παμπερίτηδες, έπρεπε να θεραπευτούν καί μέ τζογαδόρικους –επιτέλους!- νόμους των κουλοχέρηδων φρουτακίων, τού λόττο, τού τζόκερ, τού κίνο, τού στοιχήματος.. τής ελεύθερης πλέον έγχρωμης τηλεόρασης, τής αγοράς! και ραδιοφωνίας. Γέμισαν οι μαρίνες, θαλαμηγές καί κότερα, από θαμώνες τά ψυχιατρεία, τά λυσσιατρεία…τά άσυλα, τά γηροκομεία καί καπή. Γέμισαν οι μαρκίζες τών περιπτέρων καί τών πρακτορείων τύπου από εμετικούς ωραιοφανείς καί αποκρουστικούς τίτλους περιοδικών, ένθετων, σύνθετων, από καλλιτεχνικά εφήμερα σκύβαλα, φρόκαλα και πάσης φύσεως περιτρίμματα τού λάϊφ στάϊλ, τού όμορφου κόσμου τού που- στάρ σύστεμ!!! κάπου άν θυμάμαι καλά!!! ηθοποιούς, ποδοσφαιρισταράδες και τραγουδασταράδες… τά λένε!!! Γέμισαν (;) οι τράπεζες τα ταμεία τους από χρήμα, τού κάθε επίδοξου Μίδα. Έρρεαν οι Πακτωλοί από πακέτα στήριξης ντελόρ τής εόκ, σε πολύτιμο νόμισμα πλέον ευρώ!!! σέ προγράμματα ανάπτυξης καί από άκρου εις άκρον η Χώρα έγινε μία απέραντη ξαπλώστρα παραλίας, καφετερίας και φραπεδοκωλοτούμας…σε υποπολαπλασιασμό του κόστους τής ζωής κατά 340,750% !!!είς δόξαν τού δανειοσυντήρητου ευδαιμονισμού τής χοληστερίνης, τής παχυσαρκίας...τού πανευρωπαϊκού τού 87!!! τών ολυμπιακών αγώνων τού 2004!!! Κάπου –κάπου γίνονταν και εκλογές-μέχρι εξαντλήσεως τής τετραετίας!!!!!! ένα νέο ανακάτεμα τής τράπουλας δηλαδή, αλλαγή στά ποσοστά τών συσχετισμών τών μιζών, τών ενθηλακωμάτων τών κομμάτων, πρός δόξαν τού κυρίαρχου πάντοτε λαού, τών περήφανων γηρατειών, τής επανίδρυσης, τής κουμπαριάς καί τού νοικοκυρεματος. Καί εν μέσω προεκλογικών περιόδων πάντοτε, οι κραυγές, οι αντιαμερικανιές, τα χαιρετίσματα στήν «εξουσία» τού Βασίλη τού κκέ ΑΕ, οι τυμπανοκρουσίες, οι μπατανόβουρτσες, οι τηλεβόες και οι ιαχές τών (κ)-οπαδών: έξω οι βάσεις του θανάτου!!!
Ύστερα…λένε, έφυγαν (;) οι βάσεις του θανάτου, για αλλού!!! αλλά παρελαύνουν ήσύχως οι σατράπες Κροίσοι, κι εμείς έχουμε!!! τρικυμία εν κρανίω και κρίση, ξαναλένε.-
γράφει ο Απελής