Κι όμως, αυτό το κτίριο δεν βρισκόταν στη Βενετία, στη Φλωρεντία ή στη Βιέννη ή σε κάποια άλλη Ευρωπαϊκή χώρα. Ήταν το “κόσμημα” της περιοχής του Φαλήρου στην Αθήνα.
Κατεδαφίστηκε από ανθρώπινο ...
ελληνικό χέρι. Μάθε την ιστορία του.
Το 1903, ο τραπεζίτης Ι. Πεσμαζόγλου εγκαινίασε το θαυμάσιο ξενοδοχείο Ακταίο, στο Π. Φάληρο. Το ξενοδοχείο χτίστηκε με σχέδιο των αρχιτεκτόνων Ερνέστου Τσίλερ και Καραθανασόπουλου, κατά τα πρότυπα των “Palace” των ευρωπαϊκών λουτροπόλεων.
Ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια της εποχής, με 160 υπνοδωμάτια και μεγάλες πολυτελέστατες αίθουσες υποδοχής και δεξιώσεων. Για την ανέγερση, την εσωτερική διακόσμηση και τον εξοπλισμό του δαπανήθηκε το τεράστιο για την εποχή ποσό των 2.000.000 δραχμών.
Υπήρξε για αρκετά χρόνια το επίκεντρο της κοινωνικής και κοσμικής ζωής της Αθήνας και του Πειραιά. Εκεί δίνονταν επίσημοι χοροί όλο τον χρόνο.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου εγκαταλείφθηκε για να ακολουθήσει η κατεδάφισή του, που ολοκληρώθηκε τα τελευταία χρόνια με την εξαφάνιση και του μικρού τμήματος του κτιρίου που είχε διασωθεί κι άξιζε να διατηρηθεί σαν “τεκμήριο” εποχής που χάθηκε οριστικά.
πηγή
Κατεδαφίστηκε από ανθρώπινο ...
ελληνικό χέρι. Μάθε την ιστορία του.
Το 1903, ο τραπεζίτης Ι. Πεσμαζόγλου εγκαινίασε το θαυμάσιο ξενοδοχείο Ακταίο, στο Π. Φάληρο. Το ξενοδοχείο χτίστηκε με σχέδιο των αρχιτεκτόνων Ερνέστου Τσίλερ και Καραθανασόπουλου, κατά τα πρότυπα των “Palace” των ευρωπαϊκών λουτροπόλεων.
Ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά κτίρια της εποχής, με 160 υπνοδωμάτια και μεγάλες πολυτελέστατες αίθουσες υποδοχής και δεξιώσεων. Για την ανέγερση, την εσωτερική διακόσμηση και τον εξοπλισμό του δαπανήθηκε το τεράστιο για την εποχή ποσό των 2.000.000 δραχμών.
Υπήρξε για αρκετά χρόνια το επίκεντρο της κοινωνικής και κοσμικής ζωής της Αθήνας και του Πειραιά. Εκεί δίνονταν επίσημοι χοροί όλο τον χρόνο.
Κατά τη διάρκεια του πολέμου εγκαταλείφθηκε για να ακολουθήσει η κατεδάφισή του, που ολοκληρώθηκε τα τελευταία χρόνια με την εξαφάνιση και του μικρού τμήματος του κτιρίου που είχε διασωθεί κι άξιζε να διατηρηθεί σαν “τεκμήριο” εποχής που χάθηκε οριστικά.
πηγή
4 σχόλια:
Αυτά τα κτίρια είναι τεκμήρια της Βαυαροκρατίας στην Ελλάδα. Άσχετα από την αισθητική τους αντιπροσωπεύουν από τις μελανότερες σελίδες της ιστορίας. Αν ρωτήσετε και αρχιτέκτονες θα σας πουν ότι και κλιματικά δεν ανταποκρίνονται στα ελληνικά δεδομένα.
Γενικά είναι και πηθικισμός της αρχαιότητας από τους ευρωπαίους, έτσι όπως την καταλάβαιναν και τελικά μας την επέβαλαν .
Είμαστε έλληνες, με τίποτα δεν είμαστε ευχαριστημένοι, όλοι είναι άχρηστοι κι εμείς οι καλοί, εμείς τα ξέρουμε όλα και οι άλλοι τίποτα...
Και ξέρετε ποιοί είναι "οι άλλοι"; όλοι οι άλλοι έλληνες...
Άντε να χαθείτε ξερόλες.
Μέλι στάζει η γλώσσα σου.
Προσωπικά ευχαριστιέμαι με αρκετά και δε θεωρώ τον εαυτό μου ξερόλα αλλά άποψη έχω για ορισμένα πράγματα.
Αν πρόσεξες το όνομα του αρχιτέκτονα "Τσίλερ". Αυτός ο ρυθμός μας ήρθε μέσω Γερμανίας με τον Όθωνα που έφερε τους δικούς του αρχιτέκτονες.
Αν πρόσεξες επίσης "κατά τα πρότυπα των “Palace” των ευρωπαϊκών λουτροπόλεων".
Δηλ. μιμούμαστε τους ξένους που μιμούνταν την αρχαιότητα όπως την καταλάβαιναν οι Γερμανοί (βλέπε και Χίτλερ).
Σε αντιδιαστολή με αυτά τα κτίρια έχουμε τα κυκλαδίτικα, τα πέτρινα, τα λεγόμενα μακεδονίτικα σε πλήρη εναρμόνιση με το περιβάλλον. Ακόμα και τα αρχαία είχαν μια κατασκευή ώστε να μην χτυπάει ο ήλιος κατευθείαν μέσα λόγω ζέστης.
Ένας σημαντικός Έλληνας αρχιτέκτονας (μου διαφεύγει το όνομά του) είχε πει πως το ελληνικό κράτος θα έπρεπε να τα κατεδαφίσει τα νεοκλασικά.
Εμένα μου φαίνονται σαν τις γιαγιάδες με τις προσθετικές και τις σιλικόνες κλπ που προσπαθούν να μιμηθούν κάτι που πέρασε, μπορεί καθαρά αισθητικά να δείχνουν κάπως καλύτερες από τις άλλες γιαγιάδες όμως δεν είναι νέες και σίγουρα όχι αυθεντικές.
Περί ορέξεως...
11:13 3:38
Χαίρε!
Δημοσίευση σχολίου