Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

Κέντρο Υγείας Μυκόνου....ή αλλιώς στάση αναμονής ελικοπτέρου.



Από το mykonensis
Επιστολή αναγνώστη


"Όσοι μένετε ή έχετε επισκεφθεί την Μύκονο θα έχετε διαπιστώσει ότι δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια να αρρωστήσεις ή να τραυματισθείς. Αφήστε δε που αν κάποιος εμπλακεί σε ατύχημα και έχει σοβαρή πληγή, τον στέλνουν απευθείας στο κοντινότερο νοσοκομείο που βρίσκεται στην Σύρο ή στην Αθήνα. Αυτό γίνεται με διάφορους τρόπους: Α) Φουσκωτό του λιμενικού ή κάποιου φίλου. Β)Ελικόπτερο (αν το επιτρέπει ο καιρός) Γ) C-130 αν είσαι τυχερός. Σημειώστε ότι
και οι τρεις επιλογές χρειάζονται το λιγότερο 2 ώρες, άρα αν ο ασθενής αιμορραγεί, μέχρι να μεταφερθεί στο πλησιέστερο νοσοκομείο θα έχει - κατά πάσα πιθανότητα- ξεψυχήσει.Το κέντρο υγείας ενώ κοστίζει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ το χρόνο, ουσιαστικά προσφέρει πολύ λίγα στους τραυματίες - αρρώστους. Αυτά που μπορεί να προσφέρει είναι: Ράμματα για μικροπληγές, οινόπνευμα, λίγο νερό, φάρμακα, μια ακτινογραφία (το πρωί αν δεν είναι κάτι σημαντικό γιατί το βράδυ θα ξυπνήσεις τον ακτινολόγο και δεν είναι σωστό), οξυγόνο και μια διάγνωση από τον αγροτικό Ιατρό. Δεν διαθέτει όμως το βασικότερο.

Ως επί το πλείστον στην Μύκονο υπάρχουν καθημερινά ατυχήματα. Όντας τουριστικός προορισμός τα ενοικιαζόμενα μηχανάκια αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο τραυματισμού και ουκ ολίγες ζωές έχουν χαθεί έτσι. Όπως έλεγα λοιπόν δεν διαθέτει τον Βασικότερο εξοπλισμό: Εξοπλισμό για την μετάγγιση αίματος σε τραυματίες - ασθενείς. Αν υπήρχε ο εν λόγω εξοπλισμός πολλά περιστατικά θα είχαν αντιμετωπιστεί στο σημείο που πρώτο-εισέρχονται και το κυριότερο, δεν θα είχαμε τόσους πολλούς θανάτους. Να σημειώσω εδώ, ότι ο Δήμος Μυκόνου είναι ένας από τους πλουσιότερους Δήμους (σε αναλογία) στην Ευρώπη, με έσοδα που θα ζήλευαν πολλοί. Μόνο το 2011 ο δήμος Μυκόνου είχε προϋπολογισμένα έσοδα πάνω από 15 εκατομμύρια ευρώ. Άρα προφανώς και τα χρήματα για την δημιουργία νοσοκομείου, υπάρχουν. Όμως μέχρι και σήμερα που μιλάμε η κατάσταση παραμένει στάσιμη.

Λίγα μέτρα πιο κάτω από το Κέντρο υγείας υπάρχει ένα ιδιωτικό κέντρο περίθαλψης, το οποίο διαθέτει σύγχρονα ιατρικά μηχανήματα με προσωπικό πολύ πιο έμπειρο από αυτό του Κέντρου Υγείας. Όλως τυχαίως ένας από τους ιδιοκτήτες της "Μυκονιάτικης υγείας" όπως ονομάζεται το εν λόγω κέντρο, είναι Αντιδήμαρχος Μυκόνου. Δεν έχω κάτι με κανέναν και ειδικά όταν προσφέρει υπηρεσίες υγείας, αλλά αναρωτιέμαι: Μήπως τελικά σκόπιμα απαξιώνεται το κέντρο υγείας Μυκόνου; Μήπως δεν θέλουν κάποιοι να εξελιχθεί σε ένα σύγχρονο κέντρο προνοσοκομειακής φροντίδας που θα μπορεί να περιθάλπει τους ασθενείς χωρίς να τους χρεώνει ένα σκασμό χρήματα και να τους κρατάει στην ζωή μέχρι να μεταφερθούν σε νοσοκομειακή μονάδα. Δεν έχουμε αποδείξεις ερωτήσεις κάνουμε. Εδώ αξίζει να σημειωθεί το εξής: Η δικαιολογία που χρησιμοποιούν οι αρχές -η οποία έχει μια βάση- είναι η εξής: "Δεν μπορεί η Μύκονος να προχωρήσει σε δημιουργία νοσοκομειακής μονάδας καθώς δεν το επιτρέπει ο αριθμός των κατοίκων της". Με άλλα λόγια υπάρχει νόμος που αναφέρει ρητά ότι για να προχωρήσει σε δημιουργία νοσοκομειακής μονάδας μια περιοχή, πρέπει να ξεπερνά συγκεκριμένο αριθμό κατοίκων. Καταρχήν ο νόμος αυτός είναι απαράδεκτος,απάνθρωπος και η δημοτική αρχή πρέπει να τον καταγγείλει προσφεύγοντας στο Σ.Τ.Ε. Από την στιγμή που ο Δήμος είναι από τους πιο εύπορους στην Ευρώπη, εάν επιθυμεί να έχει νοσοκομεία (αφού θα το πληρώνει ο ίδιος) είναι γούστο του καπέλο του. Θα πρέπει λοιπόν να είναι επιλογή των Δημοτών και του Δήμου εάν θέλει να πράξει διαφορετικά. Επίσης το καλοκαίρι, ο πληθυσμός της Μυκόνου πολλαπλασιάζεται δραματικά, καθιστώντας επιτακτική την ανάγκη ενός σύγχρονου νοσοκομείου.

Λύσεις προτάσεις

Είναι γνωστό ότι το να κατηγορούμε τους άλλους για πράγματα που και εμείς οι ίδιοι μπορούμε να κάνουμε είναι ανούσιο, χρονοβόρο και δεν οδηγεί πουθενά. Την λύση δεν χρειάζεται να την περιμένουμε από τις τοπικές αρχές αλλά να δράσουμε σαν κοινωνία εμείς οι ίδιοι. Σκοπός είναι να σώζονται οι ζωές των ανθρώπων που εμπλέκονται σε επικινδύνους τραυματισμούς και ατυχήματα, προσφέροντάς τους κατάλληλη προνοσοκομειακή φροντίδα, δυνατότητα μετάγγισης αίματος και χειρουργική επέμβαση για αποκατάσταση της σωματικής βλάβης. Άρα το νησί χρειάζεται στο κέντρο υγείας, ή ακόμα καλύτερα σε ένα νέο κέντρο εντατικής θεραπείας, 3 χειρουργούς οι οποίοι θα μένουν μόνιμα στην Μύκονο και θα πληρώνονται από εμάς τους ιδιώτες, αν ο Δήμος δεν είναι διατεθειμένος να συμβάλλει στο να σώζονται ανθρώπινες ζωές στην Μύκονο.
Τον χειμώνα χρειαζόμαστε μονάχα τους δύο και το καλοκαίρι - που αυξάνονται ραγδαία τα περιστατικά- τον τρίτο. Πάμε λοιπόν να το δούμε πρακτικά. Ας υποθέσουμε ότι ο μισθός του καθενός θα είναι 5000 ευρώ μηνιαίως, και ο ένας εξ αυτών εργάζεται κατά τους 6 θερινούς μήνες, οι τρεις τους θα μας κοστίσουν 150.000 ευρώ/χρόνο. Η Μύκονος έχει περίπου 12.000 μόνιμους κάτοικους. Για να καλυφθεί αυτό το ποσό, θα πρέπει ο κάθε κάτοικος να καταβάλλει σε ετήσια βάση το ποσό των 12,5 ευρώ. Δηλαδή, τρία πακέτα τσιγάρα ή ένα cocktail στην μικρή Βενετία. Δεν αξίζει; Αντιλαμβάνεστε τι ζωές θα μπορούσαμε να είχαμε σώσει; Ή καλύτερα τι ζωές θα σωθούν; Θυμηθείτε πόσα παιδιά έχουμε χάσει σε ατυχήματα μόνο.

Μαζί με αυτά το νησί θα μπορούσε να έχει και ελικόπτερο που θα μεταφέρει τους ασθενείς αμέσως στην πλησιέστερη νοσοκομειακή μονάδα. Το ελικόπτερο αυτό μπορεί να αγοραστεί άνετα από τα ταμεία του Δήμου και να μεταφέρει τον ασθενή άμεσα οπουδήποτε. Θα μπορούσε επίσης τους χειμερινούς μήνες το ελικόπτερο να εξυπηρετεί και άλλα έκτακτα περιστατικά νησιών όπως η Τήνος. Δεν χρειάζεται να θρηνήσουμε άλλους συμπολίτες μας για να δράσουμε. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του πόσο χαμηλό είναι το επίπεδο ιατρικής περίθαλψης είναι τα λόγια κάποιου επισκέπτη μετά από τον πρόσφατο χαμό εγκάρδιου φίλου του στο νησί: "Το Κέντρο Υγείας είναι ένα μπ%^&λο. Γκρεμίστε το, κρατήστε ένα χώρο για μικροατυχήματα, ραψίματα και τέτοια και με τα λεφτά που θα γλιτώσετε αγοράστε ένα ελικόπτερο. Πάρτε κι έναν πιλότο να τον έχετε μόνιμα εδώ και αντί να πηγαίνουν τα λεφτά σας χαμένα στο Κέντρο Υγείας και να πεθαίνει κόσμος άσκοπα, όποιος κινδυνεύει να φεύγει αμέσως για Αθήνα".

Προτείνω λοιπόν να αυτο-οργανωθούμε και με δική μας πρωτοβουλία να συμφωνήσουμε οτι θα καταβάλλουμε το ετήσιο ποσό που χρειάζεται να συγκεντρωθεί με σκοπό την παροχή σοβαρής νοσοκομειακής φροντίδας, ώστε να μην θρηνούμε θύματα που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων για την δημοσίευση
Ευάγγελος Παλκογιάννης"