Ἴωνας Δραγούμης
Υπό την επίκληση του υπερσυνταγματικής δυνάμεως αξιώματος: «Υπέρ πάντων Νόμος είναι η σωτηρία του Έθνους και του Λαού» “salus populi suprema lex esto”, διεκδικώντας και υπερασπιζόμενος τα Συνταγματικά μου δικαιώματα, ως Έλλην το γένος, ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΩ:
Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας
Πρωθυπουργό της χώρας
Το Υπουργικό Συμβούλιο της Κυβέρνησης
Τους αρχηγούς και τους συντελεστές των κομμάτων που εκδήλωσαν ενδιαφέρον για την κάθοδό τους στις Εθνικές εκλογές της 06 Απριλίου 2012
Τους αρμόδιους φορείς της Δικαστικής εξουσίας οιουδήποτε βαθμού δικαιοδοσίας των και οιονδήποτε εμπλεκόμενο φορέα τόσο για την προκήρυξη όσο και για την διενέργεια των Εθνικών εκλογών της 06 Απριλίου 2012
Ως ΕΚΤΡΟΠΕΙΣ της μορφής του πολιτεύματος, διότι διά της παραλείψεως οφειλομένης νομίμου ενέργειάς των, κατά παράβαση των αρχών της χρηστής διοίκησης και της διαφάνειας ή κατά κατάχρηση εξουσίας, καταστρατηγήσαντες τις διατάξεις του Καταστατικού Χάρτη της Χώρας, ΕΣΥΡΑΝ τον Ελληνικό Λαό σε εκλογές χωρίς συγχρόνως να του γνωρίσουν, ως είχαν την υποχρέωση, ποιά είναι τα εξαιρετικής σημασίας Εθνικά Θέματα για την αντιμετώπιση των οποίων η Κυβέρνηση που είχε λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή πρότεινε την ανανέωση της λαϊκής εντολής συμφώνως με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 41 του Συντάγματος.
Προς τούτο ασκώντας τα Συνταγματικά μου δικαιώματα, την 11 Απριλίου 2012 προέβην σε υποβολή σχετικής αιτήσεώς μου προς την Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης με το κατωτέρω περιεχόμενο:
[ΑΙΤΗΣΙΣ ΧΟΡΗΓΗΣΕΩΣ ΕΓΓΡΑΦΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΕΝΝΟΜΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΜΟΥ
Αθήνα 11η Μαΐου 2012
ΠΡΟΣ
ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Ως γνωστόν, διά του υπ’ αριθμόν 40/11 Απριλίου 2012 Προεδρικού Διατάγματος [αριθμός φύλλου 90, ΤΕΥΧΟΣ ΠΡΩΤΟ της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως] ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας, έχοντας υπ’ όψη:
1. Τις διατάξεις των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 41 του Συντάγματος.
2. Την πρόταση της Κυβέρνησης που έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή, η οποία περιέχεται στην Πράξη 12 Υπουργικού Συμβουλίου της 11ης Απριλίου 2012, για την ανανέωση της λαϊκής εντολής, προκειμένου να αντιμετωπιστούν τα αναφερόμενα σε αυτήν εξαιρετικής σημασίας εθνικά θέματα, την οποία και απεδέχθη, αποφασίζοντας την διάλυση της Βουλής της ΙΓ΄ Περιόδου Προεδρευομένης Δημοκρατίας καλώντας τους εκλογείς, και εμένα προσωπικά, για την εκλογή βουλευτών την 06η Μαΐου 2012, ημέρα Κυριακή συγκαλώντας τη Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές την 17η Μαΐου 2012, ημέρα Πέμπτη και ώρα 11.00.
Υπό τις επιταγές των Διατάξεων του Άρθρου 1 του Συντάγματος και δη της παραγράφου 2 που ορίζει ότι «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία» και της παραγράφου 3 που ορίζει ότι «όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους», του άρθρου 52 του Συντάγματος εδάφιον 1 που ορίζει ότι «Η ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης, ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, τελεί υπό την εγγύηση όλων των λειτουργιών της Πολιτείας, που έχουν υποχρέωση να τη διασφαλίζουν σε κάθε περίπτωση.» και με προφανές το άμεσο έννομο συμφέρον που έχω ως μέλος του ανώτατου πολιτειακού οργάνου, δηλαδή του κυρίαρχου Ελληνικού Λαού, να γνωρίζω παν ό,τι με αφορά, ΖΗΤΩ να μου γνωρίσετε εγγράφως ποιά είναι τα εξαιρετικής σημασίας Εθνικά Θέματα για την αντιμετώπιση των οποίων η Κυβέρνηση που έχει λάβει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή πρότεινε την ανανέωση της λαϊκής εντολής συμφώνως με τις διατάξεις της παραγράφου 2 του άρθρου 41 του Συντάγματος και τα οποία περιέχονται στην Πράξη 12 της 11ης Απριλίου 2012 του Υπουργικού Συμβουλίου και τα οποία, ενώ τα αρμόδια πολιτειακά όργανα είχαν υποχρέωση να μου τα γνωστοποιήσουν, εν τούτοις μου τα έχουν αποκρύψει με αποτέλεσμα μέχρι και σήμερα να τα αγνοώ παντελώς.]
Σε απάντηση επί των ανωτέρω αιτημάτων μου η Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης διά του Γενικού Γραμματέα της κυρίου Σωτηρίου Α. Λύτρα, με το υπ’ αριθ. Πρωτ 1641 /11 Μαΐου 2012 έγγραφό της διατυπώνει τα κατωτέρω:
«Σε απάντηση της από 11-05-2012 αίτησής σας, σας γνωρίζω ότι το Προεδρικό Διάταγμα Διάλυσηs της Βουλής και Πρoκήρυξης Eκλoyών αποτελεί Πράξη Κυβερνήσεως.
Συνακόλουθα, η πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου προς τον Πρόεδρο της Δημoκρατίας γιά τη Διάλυση της Βουλής αποτελεί μεν πράξη της εκτελεστικής εξουσίας δεν συνδέεται όμως με τη διοικητική λειτουργία του Κράτους.
Κατά συνέπεια, δεν συνιστά διοικητικό έγγραφο και δεν μπορεί να σας κοινοποιηθεί η περιεχόμενη στην 12/11-4-2012 Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου πρόταση της Κυβέρνησης, στην οποία αναφέρονται τα εξαιρετικής σημασίας εθνικά θέματα για τη διάλυση της Bουλής και την πρoκήρυξη εκλoγών.»
Η παραδοχή της υποβληθείσης αιτήσεώς μου επερίδεται επί της Διατάξεως του Άρθρου 1 και δη αφ’ ενός της παραγράφου 3 του Συντάγματος κατά την οποίαν «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους», αφ’ ετέρου της παραγράφου 2 αυτού κατά την οποίαν «Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία». Των ανωτέρω διατάξεων παραβιασθέντων και παραβιαζομένων κατ’ εξακολούθηση, αφ’ ης στιγμής οι πολίτες της χώρας αυτής, και εν προκειμένω εγώ, δεν ενημερώθηκαν για τα εξαιρετικής σημασίας εθνικά θέματα γιά τα οποία οφείλετε η προκήρυξης εθνικών εκλογών και τα οποία θέματα «….δεν μπορούν να κοινοποιηθούν» εκ μέρους της κυβερνήσεως, τότε η χώρα αυτή βρίσκεται σε βαρεία Συνταγματική εκτροπή. Το πολίτευμα πλέον δεν είναι Δημοκρατία αλλά Τυραννία. Από την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία μεταπηδήσαμε δυστυχώς στον Κοινοβουλευτικό Ολοκληρωτισμό και κατ’ εφαρμογή επομένως των διατάξεων του ακροτελεύτιου Άρθρου 120 παράγραφο 4 του Συντάγματος: «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
Διά των ανωτέρω, το Σύνταγμα απευθύνεται εις τη Συνείδηση των Ελλήνων, εν ονόματι δε του πατριωτισμού υποχρεώνει όλους τους Έλληνες σε αντίσταση κατά των σφετεριστών της λαϊκής κυριαρχίας, ως εν προκειμένω.
Δυστυχώς με αφορμήν την διέλυσαν της πρώτης μεταδικτατορικής Βουλής, δίκην δημιουργίας απαραδέκτου Συνταγματικού Εθίμου παραβιάζονται- αθετούνται Κανόνες του Συντάγματος ως η ουσιαστική προϋπόθεσις, την οποίαν απαιτεί το Άρθρον 41 παρ. 2 αυτού, αναφορικώς με την έννοια της υπάρξεως εξαιρετικής σημασίας Εθνικού Θέματος. Η ανωτέρω έκνομος ενέργεια έχει λάβει χώρα και στις προκηρυχθείσες κατά την 06η Μαΐου 2012 Εθνικές Εκλογές, αφού διενεργήθηκαν Εκλογές υπό καθεστώς παραβιάσεως της Συνταγματικής ως άνω Διατάξεως.
Το διά αιτήσεώς μου διατυπωμένο αίτημα επιστηρίζεται στους Κανόνες Δικαίου, οι οποίοι τίθενται διά των Διατάξεων των άρθρων 41 παρ. 2 και 53 παρ. 1 του Συντάγματος. [Ίδετε Συνταγματικό Δίκαιο Δ. Τσάτσου, σελίδες 306 επόμενα και 327 επόμενα]. Εν όσο όμως οι υπεύθυνοι δοσίλογοι έναντι του κυρίαρχου Ελληνικού Λαού διατηρούν απαραδέκτως εν κρυπτώ και παραβύστω την υποχρέωση περί του λόγου διαλύσεως της Βουλής και προκηρύξεως των Εκλογών και μέχρι σήμερα ο Ελληνικός Λαός και εν προκειμένω εγώ και οι Αρχηγοί των Κομμάτων τα οποία κατήλθαν στις Εθνικές Εκλογές αγνοούν το περιεχόμενο της προτάσεως της Κυβερνήσεως προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας προς ανανέωση της Λαϊκής εντολής, προκειμένου να αντιμετωπισθούν εξαιρετικής σημασίας Εθνικά Θέματα, υπό την προϋπόθεση αυτή, αγνοίας του κυριάρχου Ελληνικού Λαού όσον αφορά στα Εθνικά Θέματα εξαιρετικής σημασίας, υπαιτιότητι των αρμοδίων οργάνων του Κράτους, παραβιάζεται η ανωτέρω θεμελιώδης Συνταγματική Διάταξις και το Άρθρο 1 του Καταστατικού Χάρτου της χώρας και αποσκορακίζεται ο στοιχειώδης σεβασμός υπό των αρμοδίων οργάνων του Κράτους προς την αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Κατά το άρθρο 2 παράγραφος 1 του Συντάγματος: «Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας». Πού ευρίσκεται κόκκος συνάπεως του σεβασμού αυτού; Δεν αποτελεί αυτό ονειδισμό, λοιδορία και καταφρόνηση προς την ανθρώπινη αξιοπρέπεια όταν καλείται ο Λαός σε Εκλογές, χωρίς να γνωρίζει τον λόγο αυτής της ενεργείας και κυρίως τον λόγο διαλύσεως μιας Βουλής;
Είναι δυνατόν να καλείται σε ψηφοφορία ο Ελληνικός Λαός, ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΩΣ κατά το Σύνταγμα, προς εκλογή των Αντιπροσώπων του Έθνους, χωρίς να γνωρίζει για ποιό λόγο γίνονται οι εκλογές; Για ποιό λόγο ετέθη υπό του Συνταγματικού Νομοθέτου ο Κανών Δικαίου της ανωτέρω Διατάξεως; Άκρως διαφωτιστική απάντησις δίδεται εις την ανωτέρω εξωφρενική τακτική από τον Καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου Γ. Παπαδημητρίου, στην σχετική του μονογραφία, «Η διάλυσις της πρώτης μεταδικτατορικής Βουλής» του έτους 1978, στην οποία πειστικώς παρατηρεί: «Οι διαδικαστικές προϋποθέσεις του Άρθρου 41 παρ.2 του Συντάγματος τηρήθηκαν. Η συνδρομή όμως της ουσιαστικής προϋποθέσεως, δηλαδή της υπάρξεως εξαιρετικής σημασίας Εθνικού Θέματος παρεβιάσθη και έτσι φάνηκε από την πρώτη εφαρμογή η αθέτηση των Κανόνων του Συντάγματος».
Εάν υπάρχει σεβασμός προς την Νομιμότητα δι’ εφαρμογής του Δικαιϊκού αξιώματος της παρακαταθήκης του αλήστου μνήμης Καθηγητού του Συνταγματικού Δικαίου Αλέξανδρου Σβώλου: «Η εκτέλεσις του καθήκοντος απέναντι εις τον κυρίαρχον Ελληνικόν Λαόν δεν πρέπει να έχη όρια», επιβάλλεται ο σεβασμός, εκ μέρους των υπηρετούντων την αξιοπρέπεια του Έθνους φορέων της Δικαιοσύνης ως το οχυρό της Δημοκρατίας.
Η ανωτέρω όμως θέση του κυρίου Γενικού Γραμματέα που απέρριψε το αίτημά μου με το αιτιολογικό ότι: «…..η πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας γιά τη Διάλυση της Βουλής αποτελεί μεν πράξη της εκτελεστικής εξουσίας δεν συνδέεται όμως με τη διοικητική λειτουργία του Κράτους.
Κατά συνέπεια, δεν συνιστά διοικητικό έγγραφο και δεν μπορεί να σας κοινοποιηθεί, η περιεχόμενη στην 12/11-4-2012 Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου πρόταση της Κυβέρνησης, στην οποία αναφέρονται τα εξαιρετικής σημασίας εθνικά θέματα για τη διάλυση της Bουλής και την προκήρυξη εκλογών.», κατά το άρθρο 10 του Συντάγματος, είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΩΣ αόριστος και άνευ ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας και οι οποιεσδήποτε διατάξεις είναι καταδήλως υποδεέστερες συγκεκριμένων συνταγματικών κανόνων και δη της αρχής της Λαϊκής κυριαρχίας. Κυριαρχία σημαίνει και για τον Ελληνικό Λαό, ΤΟ ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΩΣ ΑΡΧΕΙΝ ΚΑΙ ΜΗ ΑΡΧΕΣΘΑΙ ΠΑΡ’ ΟΥΔΕΝΟΣ.
Είναι προφανές ότι η επίκλησης της θέσεως του κυρίου Γενικού Γραμματέα ότι: «……δεν συνιστά διοικητικό έγγραφο και δεν μπορεί να σας κοινοποιηθεί….» ΘΑΛΠΕΙ την αυθαιρεσία και την παράβαση του Συντάγματος ειδικότερα το άρθρο 2 αυτού που αναφέρεται στον σεβασμό και την προστασία της αξίας του ανθρώπου και φρονούμε ότι η μη χορήγηση της πράξεως του Υπουργικού Συμβουλίου ΣΥΝΙΣΤΑ όχι απλώς πράξη πολλαπλώς παράνομη και υποχρεωτικώς κολαζόμενη όχι μόνον κατά τας διατάξεις των άρθρων 222 και 242 παρ. 2 και 3 του Π.Κ. και προσβολή της προσωπικότητός μου, αλλά και πράξη αυτόχρημα ΑΝΙΕΡΗ ΚΑΙ ΑΝΗΘΙΚΗ χαρακτηριζόμενη ως ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΕΜΠΛΕΚΟΜΕΝΩΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ. Όταν ο άνθρωπος «φύσει ορέγεται του οιδέναι», σε ποιά λογική μη εναγκαλιζόμενη την νομική κουφόνοια στηρίζεται το εκλέγειν εκπροσώπους του Έθνους, δηλαδή του Λαού και του μέλλοντός του, υπό καθεστώς αγνοίας των προϋποθέσεων; Παραβιάζεται συνεπώς προδήλως όχι μόνο το Σύνταγμα αλλά συθέμελα άπασα η έννομος τάξης της δικαιοκρατούμενης Ελληνικής Πολιτείας. Παραβιάζονται οι διατάξεις των άρθρων 901 του Α.Κ. και 450 της Πολ. Δ. αρνουμένων των αρμοδίων κρατικών οργάνων να χορηγήσουν την υπ’ αριθμό 12/11-04-2012 πράξη, το ουσιώδες δηλαδή έγγραφο της προτάσεως του Υπουργικού Συμβουλίου για την διάλυση της Βουλής και προκήρυξη εκλογών.
Όταν το Σύνταγμα πρέπει να είναι έκφρασις της λαϊκής κυριαρχίας, όπως εδίδαξε ο αλήστου μνήμης Νομοδιδάσκαλος Αλέξανδρος Σβώλος, και ο Ελληνικός Λαός ευρίσκεται εν αγνοία των συνθηκών διεξαγωγής των Εθνικών εκλογών, η εκζητουμένη, κατά παράβαση του Συντάγματος, υπό των Κρατούντων διεξαγωγή εκλογών είναι αναιρετικόν της εννοίας του ανθρώπου (άνω-θρώσκω) γεγονός το οποίο τραυματίζει τις ψυχές των Πανελλήνων και παρεμποδίζει την ελεύθερη και ανόθευτη εκδήλωση της λαϊκής θέλησης παραβιαζομένης προδήλως της Διατάξεως του Άρθρου 52 του Συντάγματος που καθιερώνει την έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας.
Ο Ελληνικός λαός επί του θέματος αυτού ΟΥΔΕΠΟΤΕ και εις ΟΥΔΕΝΑ έδωσε λευκή επιταγή να χειριστεί κατά το δοκούν αυτό που ανήκει στην αποκλειστική αρμοδιότητά του. Καμιά Κυβέρνηση, καμιά Βουλή, κανένα κόμμα δεν νομιμοποιείται να αποφασίσει δεσμευτικά για την παρούσα και τις επερχόμενες γενεές σε θέματα που αφορούν την ύπαρξη του ίδιου του Έθνους και την εδαφική ακεραιότητα της χώρας.
Δυστυχώς, κατόπιν των ανωτέρω, εδώ στο μίζερο και παράξενο τοπίο του βυθού που βρίσκεται το Έθνος και οι διαχρονικές του αξίες, είμαστε υποχρεωμένοι να διαπιστώσουμε με λύπη ότι η σχέση του Ελληνικού Λαού με την Εξουσία έχει υποστεί ολική συναισθηματική πτώχευση και τούτο διότι από το μυαλό των διαρρηκτών των θεσμών μιάς εθνοκτόνου γιάφκας που δρα στους κόλπους του κράτους απουσιάζει η συναίσθησης του μελλοντικού κινδύνου και ΟΥΔΕΜΙΑ αγωνία ενυπάρχει για τα τεκταινόμενα εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Και υπάρχει ΠΡΟΒΛΗΜΑ. Πρόβλημα που αρνούνται να αναγνωρίσουν κάποιοι, αμελώντας τη θέληση του Λαού. Πρόβλημα που γεννάται από την έλλειψη ευνομίας και κάποια στιγμή ο Λαός θα αυτοδικεί. Και υπάρχουν και άλλα, τόσα άλλα, αλλά φαίνεται πως αγνοούνται επιμελώς! Η συμπεριφορά τους όμως αυτή προσβάλλει κατάφορα το Λαό μας και δεν θα μείνουμε αδιάφοροι έναντι οιουδήποτε κόστους στην σύγκρουσή μας με τους ολετήρες του Έθνους μας έχοντας κατά νού τα λόγια του Στρατηγού Μακρυγιάννη: «Αλλοίμονο σ’ εκείνους οπού χύσανε το αίμα τους και θυσιάσανε το δικόν τους να ιδούνε την πατρίδα τους να είναι το γέλασμα όλου του κόσμου και να καταφρονιώνται τ’ αθώα αίματα οπού χύθηκαν!»
Εμείς, αψηφώντας το γεγονός μιάς επικείμενης στοχοποίησής μας από τους υποχθόνιους κατασταλτικούς μηχανισμούς, έτοιμοι να τα χάσουμε όλα, θα πάρουμε θέση σ’ αυτή την «ιστορία της χαβούζας» παιανίζοντας Το πνευματικό εμβατήριο του Άγγελου Σικελιανού: «Ομπρός, οι δημιουργοί!… Την αχθοφόρα ορμή Σας
στυλώστε με κεφάλια και με πόδια, μη βουλιάξει ο ήλιος!»
Αδέλφια Έλληνες, η ΕΛΛΑΣ ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ Η ΕΛΛΑΣ!!!
ΕΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ!!!
Οδυσσέας Τηλιγάδας
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου