ασφαλείας και ο στρατός κατηγορήθηκαν ότι προέβησαν προεκλογικά σε εκτεταμένη τρομοκρατία εναντίον των κομμάτων του Κέντρου και της Αριστεράς αλλά και σε νοθεία του εκλογικού αποτελέσματος.
Σημειώθηκαν βίαια επεισόδια κατά την προεκλογική εκστρατεία κατά των οπαδών της ΕΔΑ (η οποία συμμετείχε με την ονομασία «ΠΑΜΕ»), ακόμη και κατά υποψηφίων βουλευτών της. Στις συμπλοκές υπήρξαν και νεκροί από πυρά του στρατού και της χωροφυλακής. Ιδιαίτερα στην επαρχία στρατός, χωροφυλακή και παρακρατικοί ("μαγκουροφόροι") άσκησαν ψυχολογική πίεση στους πολίτες να μη συμμετάσχουν στις προεκλογικές εκδηλώσεις της ΕΔΑ και να μην την ψηφίσουν. Προεκλογικό υλικό της ΕΔΑ κατασχέθηκε κατ' επανάληψη, ενώ πολλές συγκεντρώσεις της παρεμποδίστηκαν είτε με την επέμβαση του στρατού και της αστυνομίας είτε με τη δημιουργία επεισοδίων από πολίτες που εκτελούσαν διαταγές των τελευταίων.
Επεισόδια βίας ή τρομοκρατίας σημειώθηκαν και σε βάρος υποψηφίων της Ένωσης Κέντρου. Η νοθεία είχε να κάνει με ψευδείς εγγραφές στους εκλογικούς καταλόγους και διπλοψηφίες. Χαρακτηριστικό είναι ότι βρέθηκαν εγγεγραμμένοι 218 χωροφύλακες να δηλώνουν διεύθυνση κατοικίας την ίδια διώροφη μονοκατοικία[1]. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αρνήθηκε πάντοτε σθεναρά την οποιαδήποτε υποκίνηση της βίας ή της νοθείας από το κόμμα του και κατήγγειλε ότι η όποια βία ή νοθεία ενορχηστρώθηκε από τα ανάκτορα χωρίς συμμετοχή του και εν γνώσει του Γεωργίου Παπανδρέου, στον οποίο ο βασιλιάς υποσχέθηκε ισοκαταμερισμό των ψήφων που είχαν υπεξαιρεθεί[2]. Ως αίτιο για τη βία κατά της ΕΔΑ θεωρείται η μεγάλη επιτυχία που αυτή είχε σημειώσει κατά τις προηγούμενες εκλογές, η οποία είχε ανησυχήσει έντονα τους ακραιφνείς «εθνικόφρονες».
Στις 4 Νοεμβρίου ορκίστηκε η νέα κυβέρνηση Κ. Καραμανλή.
Την 1η Δεκεμβρίου ο Γεώργιος Παπανδρέου ξεκίνησε τον "Ανένδοτο Αγώνα", ο οποίος κορυφώθηκε με μεγάλες πορείες και διαδηλώσεις σε όλη τη χώρα. Ο "Ανένδοτος Αγώνας" συνεχίστηκε μέχρι το 1963 δημιουργώντας μεγάλη πολιτική ένταση. Και η ΕΔΑ, που ήταν ο μεγάλος ηττημένος αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, υποστήριξε τον ανένδοτο αγώνα, οργανώνοντας μάλιστα πολλές διαδηλώσεις. Στις 4 Δεκεμβρίου συνήλθε η νέα Βουλή χωρίς την παρουσία των βουλευτών του κέντρου και της αριστεράς.
Αναφορικά με τη νοθεία τα στοιχεία που βγήκαν στη δημοσιότητα μετά τις εκλογές φανερώνουν ότι ήταν εκτεταμένη, με αποτέλεσμα ο λαός να λέει τη χαρακτηριστική φράση ότι «ψήφισαν μέχρι και τα δένδρα».
Το ότι οι εκλογές του 1961 ήταν εκλογές βίας και νοθείας ουδείς μπόρεσε να το αρνηθεί. Ακόμη και οι ηγέτες της ΕΡΕ υποχρεώθηκαν να το παραδεχτούν υποστηρίζοντας από τη μια μεριά ότι όλα έγιναν εν αγνοία τους κι από την άλλη ότι τις εκλογές θα τι κέρδιζε το κόμμα τους και χωρίς να γίνει ό,τι έγινε.
Οπως αποκαλύφθηκε αργότερα, όλο το όργιο της βίας και της νοθείας εκδηλώθηκε βάσει ενός σχεδίου που έφερε την ονομασία «Ασκησις ΠΕΡΙΚΛΗΣ» και είχαν επεξεργαστεί στην τελική του μορφή λίγους μήνες πριν τις εκλογές οι επιτροπές αντικομουνιστικού αγώνα στις οποίες αναφερθήκαμε πιο πάνω. Σκοπός του σχεδίου ήταν, με τη χρησιμοποίηση όλων των ενδεικνυόμενων μέσων, να υποστεί ο κομμουνισμός κάμψη και «να κατέλθη εις επίπεδα κάτω του 20%»18. Λίγες όμως ημέρες πριν τις εκλογές θύμα της τρομοκρατίας έπεσε και η Ενωση Κέντρου, σε μικρότερο βέβαια βαθμό από το ΠΑΜΕ, η οποία δεν κατόρθωσε να αποφύγει και τις συνέπειες της νόθευσης του αποτελέσματος. Το καθεστώς ήθελε ένα ενωμένο κόμμα του Κέντρου. Οχι όμως και να το κάνει αμέσως κυβέρνηση.
Το αποτέλεσμα των εκλογών ανταποκρινόταν στο σχεδιασμό. Η ΕΡΕ επικράτησε με ποσοστό 50,81% αυξάνοντας τη δύναμή της, σε σχέση με τις εκλογές του 1958, περίπου κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες!!! Η Ενωση Κέντρου -σε συνεργασία με το κόμμα του Μαρκεζίνη- συγκέντρωσε το 33,66% και το ΠΑΜΕ υποχώρησε στο 14, 63% του εκλογικού σώματος, δηλαδή 10, περίπου, μονάδες κάτω από την εκλογική δύναμη που είχε η ΕΔΑ από τις εκλογές του 1958.
Πηγή
Λόγιος Ερμής
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου