Η τελική, αντίστροφη μέτρηση

• Η απειλή του 3ου παγκοσμίου πολέμου, οι συναλλαγματικές μάχες, ο ρόλος του διεθνούς νομισματικού ταμείου, η σχέση της Γερμανίας με την Ελλάδα και την Ευρωζώνη, καθώς επίσης η μοναδική, τεράστια ευκαιρία της χώρας μας

Οι οικονομολόγοι είναι κατά κανόνα απαισιόδοξοι - καθώς επίσης πολύ συχνά «εκ των υστέρων προφήτες». Έτσι λοιπόν, αναφέρονται σήμερα στη συντέλεια του κόσμου, ενώ δεν κατάφεραν να προβλέψουν έγκαιρα την πρόσφατη «χρεοκοπία» του καπιταλισμού - παρά το ότι «επαναλαμβάνεται» σχεδόν κάθε σαράντα χρόνια (η παρούσα θα είχε συμβεί τη δεκαετία του ‘80 - καθυστέρησε «τεχνητά», για λόγους που θα αναφέρουμε στη συνέχεια). Επομένως, είναι δυνατόν να επιστρέψει ο κόσμος (η Ελλάδα επίσης) στην φυσιολογική του κατάσταση, παρά τις αντίθετες οικονομικές προβλέψεις – ενδεχομένως «ανθεκτικότερος» και πολύ πιο σύντομα, από ότι φανταζόμαστε.

Ανεξάρτητα όμως από αυτά, δεν μπορούμε παρά να......

«πιστοποιήσουμε» το ότι, η σημερινή κρίση ευρίσκεται ήδη στο τρίτο της στάδιο – ακολουθώντας σχεδόν «υποδειγματικά» τις προβλέψεις μας. Αφήνοντας πίσω της το πρώτο στάδιο, στο οποίο πρωταγωνίστησαν οι Η.Π.Α. (χρηματοπιστωτική κρίση - ολοκληρώθηκε με τη «ληστεία» της Ευρώπης και ειδικά της Γερμανίας). οδηγήθηκε στο δεύτερο – στη δημοσιονομική κρίση, με πρωταγωνιστή την Ελλάδα (Η κρίση των κρίσεων).

Στη συνέχεια, εισήλθε στο τρίτο στάδιο (παγίδα ρευστότητας, κρίση στην πραγματική αγορά – ας σημειωθεί εδώ ότι, το επόμενο έτος θα αναζητηθούν παγκοσμίως δάνεια ύψους άνω των 6 τρις $, για τα οποία θα ανταγωνιστούν μεταξύ τους κράτη και πολυεθνικές), το οποίο κορυφώθηκε (ειδικά μετά την απόβαση του ΔΝΤ μέσω της Ελλάδας στην Ευρώπη, καθώς επίσης με την αντίστοιχη της Κίνας), με τις νομισματικές μάχες - στην τεράστια έκταση που διαπιστώνεται σήμερα (επιθετική «χειραγώγηση» των συναλλαγματικών ισοτιμιών διεθνώς, εμπορικός προστατευτισμός κλπ).

Εάν τώρα η «αλυσιδωτή» αυτή πυρηνική αντίδραση δεν σταματήσει εγκαίρως, δεν εμποδιστεί καλύτερα από τις «υγιείς» δυνάμεις του πλανήτη, θα εξελιχθεί στο επόμενο στάδιο – στη διάλυση της ΕΕ, στους εμφυλίους πολέμους και στις κοινωνικές εξεγέρσεις. Περαιτέρω, θα ακολουθήσει προφανώς το 5^ο κατά σειρά στάδιο (πολιτικές ανακατατάξεις), με αποτέλεσμα να καταλήξουμε αναπόφευκτα στο έκτο και τελευταίο - στο πιο επώδυνο στάδιο που μπορούμε να φαντασθούμε σήμερα: στο «γεωπολιτικό», όπως ευρύτερα αποκαλείται (ενδεχομένως σαν επακόλουθο του 3^ου παγκοσμίου πολέμου, εφόσον βέβαια συνεχίσει να υπάρχει ο πλανήτης).

Εμείς, έχοντας την άποψη ότι, ευρισκόμαστε στο σημείο μηδέν (τόσο διεθνώς, όσο και στην Ελλάδα), σε εκείνη δηλαδή τη χρονική στιγμή που θα ξεκινήσει η τελική, αντίστροφη μέτρηση (είτε με κατεύθυνση την απόλυτη καταστροφή, είτε με την πλήρη εξυγίανση του συστήματος), θεωρούμε σκόπιμη την ανάλυση εκείνων των (εμφανών) κινδύνων, οι οποίοι οφείλουν να καταπολεμηθούν άμεσα. Ο κοινός παρανομαστής τους είναι αναμφίβολα, κυριολεκτικά και μεταφορικά, η παγκόσμια ανισορροπία - ενώ η Ελλάδα συνεχίζει να διαδραματίζει έναν πρωταγωνιστικό ρόλο, ευρισκόμενη «ποικιλοτρόπως» στο μάτι του κυκλώνα.

Ο ΣΥΝΑΛΛΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Η συνέχεια του άρθρου εδώ