«Τα μέτρα που πήρε η ελληνική κυβέρνηση στρέφονται εναντίον ανθρώπων που δεν ήταν υπεύθυνοι για την κρίση. Νιώθω βεβαίως πολύ άσχημα που αναγκαστήκαμε να πάρουμε..
... αυτά τα μέτρα και που η οικονομική μας κυριαρχία τελεί υπό την κηδεμονία της λεγόμενης τρόικας. Δεν είναι μια ευχάριστη θέση(…)Και το πλέον επώδυνο πράγμα είναι να παίρνει μέτρα εναντίον ανθρώπων που δεν ήταν υπεύθυνοι για την κρίση. Στην πολιτική όμως είσαι αναγκασμένος να παίρνεις σκληρές αποφάσεις».
Ο πρωθυπουργός εμφανίζεται μάλιστα μετανιωμένος για τα μέτρα που πήρε, αλλά τι να κάνει;
«Οι επιλογές που είχαμε ήταν οι εξής» λέει στην εφημερίδα: Χρεοκοπούμε ή παίρνουμε τα μέτρα αυτά; Χάνουμε τις συντάξεις ή διασώζουμε ό,τι μπορούμε; Ήταν ερώτημα «υπαρξιακό», ή θα εξακολουθούσαν οι δημόσιοι υπάλληλοι να αμείβονται, ή αυτή η δυνατότητα θα χανόταν».
Λες και δεν υπήρχαν άλλα μέτρα και άλλες πολιτικές, έπρεπε να διαλύσει τον κοινωνικό ιστό της χώρας.
Αφού όμως ο ίδιος το λέει ότι πληρώνουν αυτοί που δε φταίνε γιατί δεν αναγκάζει να πληρώσουν αυτοί που φταίνε;
Ποιος τον εμποδίζει; Μήπως το ΔΝΤ το οποίος εκπροσωπεί επαξίως αυτός και η κυβέρνησή του;
Αυτά είπε ο πρωθυπουργός και όποιος διαβάσει Guardian και τη συνέντευξή του, σίγουρα θα χρειαστεί ψυχίατρο. Διότι πώς αλλιώς να εξηγήσεις έναν άνθρωπο που σου λέει ότι υπάρχει αδικία αλλά αυτή είναι… δεν μπορείς να κάνει τίποτε παρά να δεχθείς τους όρους της υποταγής σου;
Τα ερωτήμαυα που... ξέχασε ο Γιώργος
Μα υπάρχουν και άλλα ερωτήματα κύριε Πρωθυπουργέ των διλημμάτων:
- κόβουμε τις συντάξεις ή αγοράζουμε τα υποβρύχια των μιζών του 2000;
- κόβουμε μισθούς ή στηρίζουμε τις Τράπεζες με νέα 10 δις;
- υμνούμε τους Κινέζους στο λιμάνι ή συνεχίζουμε να βρίζουμε;
- διαδηλώνουμε για το συνταξιοδοτικό όπως το 2008 ή κάνουμε τους εργαζόμενους δουλοπάροικους;
- εκχωρούμε εθνική κυριαρχία και κόκκινες γραμμές και παίρνουμε και τα € ή στρώνουμε το πισινό μας για δουλειά;
- βάζουμε υπεύθυνο κάποιον αθώο μεν που δεν έπαιρνε χαμπάρι τις μίζες της SIEMENS ΣΤΟΝ ΟΤΕ το 2000 ή κοιτάμε μετά τον Τιτανικό;
- κάνουμε εξεταστική ή περιμένουμε το πόρισμα της εσωτερικής Τσουκάτιας έρευνας;
- κάθομαι στην Ελλάδα ή κάνω κανό και ταξίδια;
- αφήνω Υπουργούς να βάζουν υιούς φίλων σε νομοπαρασκευαστικές ή μιλώ για αξιοκρατία;
- διαλέγω αρεστούς λυκείου για ΓΓ ή βάζω άριστους να στέλνουν βιογραφικά;
- φταίει η φοροδιαφυγή των μισθωτών ή οι μίζες και τα σπίτια κολλητών;
- πουλώ το ΤΤ στην Τράπεζα που δάνεισε λόγω ρευστότητας ή μιλώ για αναδιάρθρωση χρηματοπιστωτικού συστήματος;
Καλύτερο κανό ή την κάνω για εξωτερικό…; Ιδού η απορία
Πως περνάει ο Γιώργος Παπανδρέου τις καλοκαιρινές του ημέρες
Τις πρωινές και απογευματινές εργασίες του συνεδρίου διέκοπτε μόνο η ολιγόωρη μεσημεριανή «σιέστα». Το κολύμπι ήταν η συνηθέστερη δραστηριότητα για τον λίγο ελεύθερο χρόνο που είχαν στη διάθεσή τους οι καλεσμένοι νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα. Για τον γνωστό λάτρη της αεροβικής άσκησης, Γιώργο Παπανδρέου, η προφανής και αναμενόμενη πλέον επιλογή ήταν η απαιτητική κωπηλασία με καγιάκ θαλάσσης και η προσεκτικά σχεδιασμένη προπόνηση με το νέο του μάουντεν μπάικ που σύμφωνα με πηγές είναι ένα τελευταίας γενιάς καλιφορνέζικο ποδήλατο μάρκας «Γκάρι Φίσερ».…
Όσο για τα κανάλια Μούγκα για τα πλατσουρίσματα του ταξιδιωτικότερου 10 μέρες στον Πόρο, με το Πιρι Ρέις εντός υφαλοκρηπίδας, να καίγετε η Αττική και το παιντί δεν χαμπάρι τίποτε. Κανό, μάουντεν-μπάικ, τζοκινγκ, κολύμπι και κολοκυθόπιτες…
Δεν υπάρχει λόγος να κάνει δηλώσεις, δεν υπάρχει λόγος να κυβερνήσει. Και τα δύο τα κάνουν άλλοι...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου