Όλα τα βήματα που έχουν γίνει μέχρι στιγμής έχουν οδηγήσει σε μεγαλύτερη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, όχι λιγότερη. Είναι αλήθεια ότι μερικές φορές η λήψη αποφάσεων στο δημοκρατικό μας σύστημα θέλει χρόνο. Αλλά μην μας κρίντε λάθος: οι διαπραγματεύσεις γίνονται για τις ρυθμίσεις, όχι για το τελικό αποτέλεσμα. Υπάρχει επαρκής πολιτική βούληση της ΕΕ να κάνει ό, τι είναι απαραίτητο για την προστασία του ευρώ, διότι το μέλλον του ενιαίου νομίσματος θα καθορίσει το μέγεθος της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Τα πρόσθετα μέτρα που χρειάζεται η Ευρώπη πρέπει να είναι βαθιά ριζωμένα σε μια δέσμευση για εμβάθυνση της ολοκλήρωσης. Τα υψηλά επίπεδα του δημόσιου χρέους, σε συνδυασμό με τη συμπεριφορά μέρους του χρηματοπιστωτικού τομέα, έχουν επιτείνει την κρίση στην ευρωζώνη και θέτουν σημαντικά ζητήματα εμπιστοσύνης που απαιτούν τώρα μια συστημική απάντηση. Αυτός είναι ο λόγος που πρέπει να ολοκληρώσουμε τις εκκρεμότητες της οικονομικής και νομισματικής ένωσης _ και γιατί η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υποστηρίζει εδώ και καιρό τη δημιουργία μιας ένωσης τραπεζών ως απαραίτητο βήμα προς την κατεύθυνση αυτού του στόχου. Επικείμενες προτάσεις της Επιτροπής αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης δέσμης που οδηγούν στην οικονομική, δημοσιονομική και πολιτική ένωση που θα επαναπροσδιορίσει τα όρια της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Η κρίση έχει αποκαλύψει έντονα τις ανεπάρκειες της υπάρχουσας τραπεζικής εποπτείας. Πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από τη συνεργασία και να δημιουργήσουμε μια πανευρωπαϊκή εποπτική αρχή, ιδιαίτερα στην ευρωζώνη. Η σχέση μεταξύ του δημόσιου χρέους και του τραπεζικού χρέους πρέπει να σπάσει μια για πάντα. Θα πρέπει να σταματήσει ο φαύλος κύκλος όπου η χρήση των κεφαλαίων από τους φορολογούμενους για τη διάσωση των τραπεζών _περισσότερα από 4,5 τρισεκατομμύρια ευρώ μέχρι σήμερα_ αποδυναμώνει τους κυβερνητικούς προϋπολογισμούς, ενώ ολοένα και περισσότερο οι τράπεζες που αποφεύγουν το ρίσκο σταματούν τα δάνεια σε επιχειρήσεις που χρειάζονται κεφάλαια, υπονομεύοντας την οικονομία περαιτέρω.
Η Ευρώπη μπορεί να σταματήσει αυτή την αρνητική δυναμική τώρα με τολμηρά μέτρα. Ένα ενιαίο σύνολο κανόνων για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες έχει τεθεί σε εφαρμογή για την ενιαία αγορά. Με βάση αυτό, μια ενιαία ευρωπαϊκή τραπεζική αρχή εποπτείας θα ανοίξει το δρόμο για την άμεση ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών μέσω του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας, καθώς και για την κοινή ασφάλεια των καταθέσεων και ένα ενιαίο πλαίσιο αποφάσεων.
Στις Στι Σ 12 Σεπτεμβρίου, η Επιτροπή θα παρουσιάσει τις προτάσεις της για έναν Ενιαίο Μηχανισμό Τραπεζικής Εποπτείας που βασίζεται σε τρεις βασικές αρχές: Εντός της ευρωζώνης, ο συντονισμός μεταξύ των εθνικών εποπτικών οργάνων δεν είναι πλέον αρκετός. Οι κίνδυνοι που προκύπτουν σε μία χώρα μπορεί να επηρεάσουν το σύνολο της νομισματικής ζώνης. Η κοινή εποπτεία των τραπεζών είναι απαραίτητη για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης μεταξύ των χωρών που χρησιμοποιούν κοινά χρηματοοικονομικά δίκτυα ασφαλείας. Ο νέος μηχανισμός τραπεζικής εποπτείας της ευρωζώνης θα έχει στο επίκεντρο την ΕΚΤ. Η επιλογή των εργασιών που θα ανατεθούν στην ΕΚΤ θα εξασφαλίσει την αυστηρή, υψηλής ποιότητας και ίση προληπτική εποπτεία των τραπεζών της ευρωζώνης, συμβάλλοντας έτσι αποφασιστικά στη διατήρηση της εμπιστοσύνης μεταξύ των τραπεζών_ και κατά συνέπεια την αύξηση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας σε ολόκληρη την ευρωζώνη. Η στενή συνεργασία με τις εθνικές εποπτικές αρχές θα πρέπει να είναι ενσωματωμένη στο πλαίσιο.
Ο εποπτικός ρόλος της ΕΚΤ θα πρέπει να διαχωριστεί πλήρως από τις ευθύνες της για την νομισματική πολιτική. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών θα συνεχίσει να ασκεί τα υφιστάμενα καθήκοντά της, δηλαδή την ανάπτυξη του ενιαίου εγχειριδίου κανόνων για το σύνολο της ενιαίας αγοράς και τη διασφάλιση της σύγκλισης των εποπτικών πρακτικών σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όλες οι τράπεζες της ευρωζώνης θα πρέπει να καλύπτονται από το νέο ευρωπαϊκό εποπτικό σύστημα. Και θα πρέπει να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των μελών της ευρωζώνης και των κρατών μελών της ΕΕ που παραμένουν εκτός της νομισματικής ένωσης, κάποιες από τις οποίες μπορεί να θέλουν να συμμετάσχουν στους νέους μηχανισμούς ελέγχου. Ο δρόμος που έχουμε αποφασίσει να ακολουθήσουμε θα επιτρέψει την ταχεία δράση. Η Ενιαίος Τραπεζικός Μηχανισμός Εποπτείας δεν απαιτεί αλλαγή της Συνθήκης και θα πρέπει να ισχύσει από τον Ιανουάριο του 2013.Η κοινή και πιο ολοκληρωμένη εποπτεία είναι το πρώτο βήμα προς μια τραπεζική ένωση. Στη συνέχεια, η Επιτροπή θα βασιστεί στις τρέχουσες προτάσεις μας για προγράμματα εγγύησης των καταθέσεων και οι μηχανισμοί εξυγίανσης των τραπεζών θα κινηθούν προς ένα ενιαίο ταμείο εξυγίανσης και μια ενιαία αρχή εξυγίανσης. Μόλις εφαρμοστούν οι προτάσεις αυτές, η ένωση τραπεζών θα είναι πλήρης.
Η ίδρυση μιας ένωσης τραπεζών μέχρι το 2013 δεν θα δώσει στην Ευρώπη ένα μαγικό ραβδί με το οποίο θα εξαφανίσει την οικονομική κρίση εν μία νυκτί. Αλλά είναι ένα σημαντικό και κρίσιμο βήμα για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών της Ευρώπης, στους διεθνείς εταίρους και τους επενδυτές. Θα διασφαλίσει τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, θα αυξήσει την διαφάνεια, θα κάνει τον τραπεζικό τομέα υπολογίσιμο και θα προστατεύσει τα χρήματα των φορολογουμένων. Επιπλέον, είναι η αρχή για κάτι πολύ μεγαλύτερο. Για άλλη μια φορά, θα ήθελα να τονίσω ότι η ευρωζώνη αντλεί μαθήματα από το παρελθόν και χαράζει έναν δρόμο προς τα εμπρός και όχι προς τα πίσω, από την άποψη της ολοκλήρωσης. Αυτό είναι καλή είδηση, όχι μόνο για το ευρώ, αλλά και για την παγκόσμια οικονομία.
http://www.project-syndicate.org/commentary/europe-s-necessary-union-by-jose-m–barroso
antinews
2 σχόλια:
Το λέει ξεκάθαρα, όπως τα έλεγε ο Κίσσινγκερ...Αυτή η κρίση είναι ότι πρέπει για τη δημιουργία τής Ευρωχούντας!!!
Ο Γιωργάκης της Πορτογαλιας. Φτύστε τον να μην τον ματιάσετε!!!
Δημοσίευση σχολίου