Η συγκλονιστική επιστολή ενός 45χρονου από τη Θεσσαλονίκη που ζητάει δουλειά
Την παρακάτω επιστολή ενός 45χρονου δημοσίευσε πριν λίγες ώρες το newsit.gr και από την στιγμή που το έκανε δεκάδες συμπολίτες μας θέλουν να βοηθήσουν με τρόφιμα και χρήματα. Ο ίδιος όμως το μόνο που θέλει είναι δουλειά. Τα στοιχεία για όποιον μπορεί να βοηθήσει είναι στη διάθεση του newsit και μπορείτε να απευθυνθείτε σ' αυτό...
«Oνομάζομαι Α.Κ και μαζί με τη σύντροφο μου κατοικούμε στη Καλαμαριά Θεσσαλονίκης.Είμαστε και οι δύο άνεργοι επι μακρον, προσωπικά 3 έτη και φέτος στις 20 Σεπτέμβρη θα έχουμε επέτειο ενός έτους διαβίωσης χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, μια που η δεη διέκοψε τη παροχή λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών.
Σήμερα δε είναι η επέτειος των 6 ημερών χωρίς καθόλου φαγητό, ουτε καν υποψίας αυτού και βέβαια ειμαι στην ευχάριστη θέση να δηλώσω ευτυχής που υπάρχω σε μια πραγματικότητα όπου το κάθε χθες είναι ονειρικό σε σχέση με το σήμερα…και βέβαια ως ένας από τους πολλούς αδυνατώ πλήρως να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου απέναντι στη πολιτεία και απλά αναρωτιέμαι πόσο συνεπής είναι εκείνη απέναντι σε εμένα και τους όμοιους μου.
Αναζητώ μέχρι εξαντλήσεως μια οποιαδήποτε εργασία αλλά μάταια, ούτε χαραμάδα σε υποψία ανοίγματος…κούφια λόγια και κενού περιεχομένου υποσχέσεις.
Αλλά υπάρχω…γιατί; Ποιος μπορεί να ζει χωρις τίποτα χωρις καν τα στοιχειώδη, χωρίς την αξιοπρέπεια του, χωρίς την υπερηφάνεια του, χωρίς όνειρα και μέλλον..;
Πεινάμε κύριε και είναι λέξεις πραγματικές και με περιεχόμενο. Και ζητάμε να μας βοηθήσετε, έμπραχτα όμως και πολύ άμεσα εαν θέλετε. Δεν είμαι επαίτης ούτε και ζητάω δανεικά, δε βοηθούν, ούτε μπορώ να τα επιστρέψω. Ζητάω εργασία, οποιαδήποτε εργασία για να σταθώ στα πόδια μου και ίσως και να κάνουμε ονειρα…
Δεν έφθασα 45 ετών για να σκέφτομαι οτι σύντομα θα αποτελώ ένα ακόμη νούμερο στις στατιστικές της απώλειας…γιατί βλέπετε είναι προτιμότερη η αυτοχειρία της στιγμής παρά ο καθημερινός θάνατος που βιώνουμε…
Πιστεύω στους ανθρώπους και κάνω έκλυση βοηθείας, είμαι σε απόλυτη απόγνωση, σας παρακαλώ. Δε θέλω να πιστέψω οτι μαζί με τη πτώχευση ήρθε και η κώφωση. Εάν μπορείτε και εαν θέλετε βοηθήστε αλλά με πράξεις, όχι με λόγια σας παρακαλώ.
Θα ήθελα επίσης να ζητήσω συγνώμη για την όποια τυχόν ενόχληση προκαλώ και την κατανόησή σας διότι η πείνα κα η απόγνωση δεν είναι καλοί σύμβουλοι αλλά δυστυχώς είναι οι μόνοι που με συντροφεύουν εδώ και πολύ – πολύ καιρό.
Με απόλυτη ειλικρίνεια Α.Κ.
ΥΓ: Σας παρακαλώ ας μη ξεχνάμε την ανθρωπιά μας, τη χρειαζόμαστε και ίσως εμείς λίγο περισσότερο από κάποιους άλλους και ίσως κάποιοι άλλοι περισσότερο από εμάς….».
πηγη
Την παρακάτω επιστολή ενός 45χρονου δημοσίευσε πριν λίγες ώρες το newsit.gr και από την στιγμή που το έκανε δεκάδες συμπολίτες μας θέλουν να βοηθήσουν με τρόφιμα και χρήματα. Ο ίδιος όμως το μόνο που θέλει είναι δουλειά. Τα στοιχεία για όποιον μπορεί να βοηθήσει είναι στη διάθεση του newsit και μπορείτε να απευθυνθείτε σ' αυτό...
«Oνομάζομαι Α.Κ και μαζί με τη σύντροφο μου κατοικούμε στη Καλαμαριά Θεσσαλονίκης.Είμαστε και οι δύο άνεργοι επι μακρον, προσωπικά 3 έτη και φέτος στις 20 Σεπτέμβρη θα έχουμε επέτειο ενός έτους διαβίωσης χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, μια που η δεη διέκοψε τη παροχή λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών.
Σήμερα δε είναι η επέτειος των 6 ημερών χωρίς καθόλου φαγητό, ουτε καν υποψίας αυτού και βέβαια ειμαι στην ευχάριστη θέση να δηλώσω ευτυχής που υπάρχω σε μια πραγματικότητα όπου το κάθε χθες είναι ονειρικό σε σχέση με το σήμερα…και βέβαια ως ένας από τους πολλούς αδυνατώ πλήρως να είμαι συνεπής στις υποχρεώσεις μου απέναντι στη πολιτεία και απλά αναρωτιέμαι πόσο συνεπής είναι εκείνη απέναντι σε εμένα και τους όμοιους μου.
Αναζητώ μέχρι εξαντλήσεως μια οποιαδήποτε εργασία αλλά μάταια, ούτε χαραμάδα σε υποψία ανοίγματος…κούφια λόγια και κενού περιεχομένου υποσχέσεις.
Αλλά υπάρχω…γιατί; Ποιος μπορεί να ζει χωρις τίποτα χωρις καν τα στοιχειώδη, χωρίς την αξιοπρέπεια του, χωρίς την υπερηφάνεια του, χωρίς όνειρα και μέλλον..;
Πεινάμε κύριε και είναι λέξεις πραγματικές και με περιεχόμενο. Και ζητάμε να μας βοηθήσετε, έμπραχτα όμως και πολύ άμεσα εαν θέλετε. Δεν είμαι επαίτης ούτε και ζητάω δανεικά, δε βοηθούν, ούτε μπορώ να τα επιστρέψω. Ζητάω εργασία, οποιαδήποτε εργασία για να σταθώ στα πόδια μου και ίσως και να κάνουμε ονειρα…
Δεν έφθασα 45 ετών για να σκέφτομαι οτι σύντομα θα αποτελώ ένα ακόμη νούμερο στις στατιστικές της απώλειας…γιατί βλέπετε είναι προτιμότερη η αυτοχειρία της στιγμής παρά ο καθημερινός θάνατος που βιώνουμε…
Πιστεύω στους ανθρώπους και κάνω έκλυση βοηθείας, είμαι σε απόλυτη απόγνωση, σας παρακαλώ. Δε θέλω να πιστέψω οτι μαζί με τη πτώχευση ήρθε και η κώφωση. Εάν μπορείτε και εαν θέλετε βοηθήστε αλλά με πράξεις, όχι με λόγια σας παρακαλώ.
Θα ήθελα επίσης να ζητήσω συγνώμη για την όποια τυχόν ενόχληση προκαλώ και την κατανόησή σας διότι η πείνα κα η απόγνωση δεν είναι καλοί σύμβουλοι αλλά δυστυχώς είναι οι μόνοι που με συντροφεύουν εδώ και πολύ – πολύ καιρό.
Με απόλυτη ειλικρίνεια Α.Κ.
ΥΓ: Σας παρακαλώ ας μη ξεχνάμε την ανθρωπιά μας, τη χρειαζόμαστε και ίσως εμείς λίγο περισσότερο από κάποιους άλλους και ίσως κάποιοι άλλοι περισσότερο από εμάς….».
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου