Στο παραπάνω video από την κοινή συνέντευξη Τύπου Μέρκελ – Σαμαρά, περιέχεται συμπυκνωμένη η σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας μας. Μέσα σε λίγες λέξεις, ο κ. Σαμαράς αποκάλυψε τον βασικότερο λόγο για τον οποίο η Ελλάδα βρίσκεται στη σημερινή κατάσταση. Το χειρότερο, όμως, είναι ότι τα λόγια του δείχνουν ξεκάθαρα πως θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε στον ίδιο δρόμο...
Η ερώτηση του Γερμανού δημοσιογράφου είχε σχέση με τις «ευθύνες» του κ. Σαμαρά την εποχή που έκανε αντιμνημονιακή αντιπολίτευση. «Πρώτα απ’ όλα κανένας δεν είναι αναμάρτητος», απάντησε ο Έλληνας πρωθυπουργός, διαβεβαιώνοντας την Καγκελάριο της Γερμανίας, τους δημοσιογράφους, τους δανειστές, τους λαούς, ότι έχει επίγνωση της αμαρτωλότητάς του.
Ουσιαστικά, μιλώντας περί «αμαρτίας» ο κ. Σαμαράς προχώρησε σε μία δημόσια εξομολόγηση και ζήτησε τη συγχώρεση. Ουδόλως με απασχολεί αυτή η κίνησή του, όσο σημαντική και ξεκάθαρη των προθέσεών του είναι. Διότι είναι! Δε νοείται σε μία Δημοκρατία να θεωρείς «αμαρτία» κάποια πολιτική άποψη. Δε μπορείς να βαφτίζεις «αμαρτωλούς» όσους στέκονται απέναντι στο Μνημόνιο.
Οι λέξεις δεν είναι καθόλου τυχαίες σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο κ. Σαμαράς θα μπορούσε να πει: «κανείς δεν είναι αλάνθαστος». Θα ήταν μια πολιτική τοποθέτηση και όχι μια θεολογική προσέγγιση των πραγμάτων που οδηγεί σε παραληρηματικές καταστάσεις. Ναι, βρίσκεται σ’ ένα δαιμονικό παραλήρημα ο κ. Σαμαράς, όπως και οι βουλευτές του, οι βουλευτές της προηγούμενης κυβέρνησης και όσοι στηρίζουν τη σημερινή τρικομματική. Αφού, λοιπόν, θέλει να μιλήσουμε με θεολογικούς όρους και αμαρτίες, τότε η καταστροφή ενός λαού μόνο δαιμονισμένους μπορεί να ικανοποιεί. Αμαρτωλοί, λοιπόν, οι αντιμνημονιακοί, δαιμονισμένοι οι μνημονιακοί κι άντε να δούμε πού θα το φτάσουμε.
Εν πάση περιπτώσει, αυτό που με τρόμαξε πολύ περισσότερο ήταν η συνέχεια της απάντησης του κ. Σαμαρά. «(…) Θέλω να ξέρετε ότι το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες (…)» είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός και το μυαλό μου ένιωσε έναν οξύτατο πόνο. Δηλαδή; Τι σημαίνει «το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες»; Παραγράφονται όλα; Πάλι σφουγγάρι;
Εφόσον κ. Σαμαρά «το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες», τότε προς τι η κοροϊδία του αιτήματος άρσης ασυλίας για τον Γιώργο Παπανδρέου και τις πιθανές ευθύνες του; Γιατί δουλευόμαστε μεταξύ μας; Κι ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να πει το ίδιο ακριβώς. Ότι δεν έχει σημασία τι έκανε εκείνος χτες, αλλά σήμερα να δούμε πώς μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα από τη θέση του στη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Γιατί άραγε να μην επικαλεστούν το ίδιο οι υπουργοί από το 1974 των οποίων τα πόθεν έσχες δημιουργήσατε επιτροπή για να τα ελέγξει; Μα και οι ίδιοι θα πουν ότι δεν έχει σημασία τι έκαναν αυτοί χτες, αλλά σήμερα να μη χαλάσουμε το ωραίο κλίμα της συγκυβέρνησης.
Γιατί ο Άκης Τσοχατζόπουλος βρίσκεται στη φυλακή; Έχει σημασία τι έκανε χτες; Γιατί ο Λάκης Γαβαλάς μπαινοβγαίνει στον Κορυδαλλό; Έχει σημασία αν χτες χρωστούσε στο Δημόσιο; Το θέμα είναι να δούμε σήμερα πώς μπορούν και οι δύο να βοηθήσουν την ελληνική επιχειρηματικότητα.
Γιατί άραγε να έχει ευθύνες ο Κώστας Σημίτης που μας έβαλε στην ευρωζώνη με πλαστά στοιχεία, γνωρίζοντας και την πλαστότητα των στοιχείων, αλλά και την καταστροφή που θα ερχόταν; Μα και αυτός το ίδιο θα πει. Έχει σημασία το χτες; Ας το ξεχάσουμε. Ας ξεχάσουμε τις ευθύνες του Κώστα Καραμανλή, του Γιώργου Βουλγαράκη, των «κουμπάρων», όλων! Τι σημασία έχει τι έκαναν χτες; Αυτό που μετράει είναι να μη χαλάσουμε την κοινή προσπάθεια για την ανάπτυξη (της Γερμανίας).
Κι ο ταβερνιάρης της Ύδρας; Γιατί τον πιάσατε; Δεν έκοψε αποδείξεις ΧΤΕΣ! Σήμερα μπορεί να κόβει και μάλιστα να κάνει και αγώνα εναντίον της φοροδιαφυγής στους άλλους ταβερνιάρηδες της Ύδρας. Κι άραγε, πόσο ηλίθιοι είμαστε που καθόμαστε και σας ακούμε κ. Σαμαρά να αθωώνετε το οικονομικό επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου που μας έριξε στον Καιάδα των αγορών; Αυτό δεν εννοούσατε λέγοντας «Θέλω να ξέρετε ότι το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες»;
Σε μία λογική κοινωνία που γνωρίζει τα δικαιώματά της και απολαμβάνει μια πραγματική Δημοκρατία, σήμερα το σκαλπ σας θα στόλιζε κάποια αίθουσα δικαστηρίου. Διότι δεν είστε εσείς ο δικαστής που θα κρίνει αν έχει σημασία το τι κάνατε χτες εσείς. Δεν έχετε το δικαίωμα να αυτοαθωώνεστε. Ούτε έχετε δικαίωμα να κρίνετε αυτό που έκανε στον ελληνικό λαό «οποιοσδήποτε άλλος χθες».
Είναι θέμα της δικαιοσύνης. Όμως φροντίσατε εμμέσως πλην σαφώς να περάσετε το μήνυμα για αμνηστία. Εγώ αυτό κατάλαβα. Η εντολή ήταν προς τον τελευταίο έντιμο δικαστή: «Μην το ψάχνεις, δεν έχει σημασία τι έγινε». Αυτό είπατε κ. Σαμαρά και αυτό ελπίζετε να πουν αύριο για εσάς οι επόμενοι που θα κυβερνήσουν. Αυτοί είστε και γι’ αυτό σας σιχαινόμαστε.
πηγη
Η ερώτηση του Γερμανού δημοσιογράφου είχε σχέση με τις «ευθύνες» του κ. Σαμαρά την εποχή που έκανε αντιμνημονιακή αντιπολίτευση. «Πρώτα απ’ όλα κανένας δεν είναι αναμάρτητος», απάντησε ο Έλληνας πρωθυπουργός, διαβεβαιώνοντας την Καγκελάριο της Γερμανίας, τους δημοσιογράφους, τους δανειστές, τους λαούς, ότι έχει επίγνωση της αμαρτωλότητάς του.
Ουσιαστικά, μιλώντας περί «αμαρτίας» ο κ. Σαμαράς προχώρησε σε μία δημόσια εξομολόγηση και ζήτησε τη συγχώρεση. Ουδόλως με απασχολεί αυτή η κίνησή του, όσο σημαντική και ξεκάθαρη των προθέσεών του είναι. Διότι είναι! Δε νοείται σε μία Δημοκρατία να θεωρείς «αμαρτία» κάποια πολιτική άποψη. Δε μπορείς να βαφτίζεις «αμαρτωλούς» όσους στέκονται απέναντι στο Μνημόνιο.
Οι λέξεις δεν είναι καθόλου τυχαίες σε αυτές τις περιπτώσεις. Ο κ. Σαμαράς θα μπορούσε να πει: «κανείς δεν είναι αλάνθαστος». Θα ήταν μια πολιτική τοποθέτηση και όχι μια θεολογική προσέγγιση των πραγμάτων που οδηγεί σε παραληρηματικές καταστάσεις. Ναι, βρίσκεται σ’ ένα δαιμονικό παραλήρημα ο κ. Σαμαράς, όπως και οι βουλευτές του, οι βουλευτές της προηγούμενης κυβέρνησης και όσοι στηρίζουν τη σημερινή τρικομματική. Αφού, λοιπόν, θέλει να μιλήσουμε με θεολογικούς όρους και αμαρτίες, τότε η καταστροφή ενός λαού μόνο δαιμονισμένους μπορεί να ικανοποιεί. Αμαρτωλοί, λοιπόν, οι αντιμνημονιακοί, δαιμονισμένοι οι μνημονιακοί κι άντε να δούμε πού θα το φτάσουμε.
Εν πάση περιπτώσει, αυτό που με τρόμαξε πολύ περισσότερο ήταν η συνέχεια της απάντησης του κ. Σαμαρά. «(…) Θέλω να ξέρετε ότι το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες (…)» είπε ο Έλληνας πρωθυπουργός και το μυαλό μου ένιωσε έναν οξύτατο πόνο. Δηλαδή; Τι σημαίνει «το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες»; Παραγράφονται όλα; Πάλι σφουγγάρι;
Εφόσον κ. Σαμαρά «το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες», τότε προς τι η κοροϊδία του αιτήματος άρσης ασυλίας για τον Γιώργο Παπανδρέου και τις πιθανές ευθύνες του; Γιατί δουλευόμαστε μεταξύ μας; Κι ο Γιώργος Παπανδρέου μπορεί να πει το ίδιο ακριβώς. Ότι δεν έχει σημασία τι έκανε εκείνος χτες, αλλά σήμερα να δούμε πώς μπορεί να βοηθήσει την Ελλάδα από τη θέση του στη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Γιατί άραγε να μην επικαλεστούν το ίδιο οι υπουργοί από το 1974 των οποίων τα πόθεν έσχες δημιουργήσατε επιτροπή για να τα ελέγξει; Μα και οι ίδιοι θα πουν ότι δεν έχει σημασία τι έκαναν αυτοί χτες, αλλά σήμερα να μη χαλάσουμε το ωραίο κλίμα της συγκυβέρνησης.
Γιατί ο Άκης Τσοχατζόπουλος βρίσκεται στη φυλακή; Έχει σημασία τι έκανε χτες; Γιατί ο Λάκης Γαβαλάς μπαινοβγαίνει στον Κορυδαλλό; Έχει σημασία αν χτες χρωστούσε στο Δημόσιο; Το θέμα είναι να δούμε σήμερα πώς μπορούν και οι δύο να βοηθήσουν την ελληνική επιχειρηματικότητα.
Γιατί άραγε να έχει ευθύνες ο Κώστας Σημίτης που μας έβαλε στην ευρωζώνη με πλαστά στοιχεία, γνωρίζοντας και την πλαστότητα των στοιχείων, αλλά και την καταστροφή που θα ερχόταν; Μα και αυτός το ίδιο θα πει. Έχει σημασία το χτες; Ας το ξεχάσουμε. Ας ξεχάσουμε τις ευθύνες του Κώστα Καραμανλή, του Γιώργου Βουλγαράκη, των «κουμπάρων», όλων! Τι σημασία έχει τι έκαναν χτες; Αυτό που μετράει είναι να μη χαλάσουμε την κοινή προσπάθεια για την ανάπτυξη (της Γερμανίας).
Κι ο ταβερνιάρης της Ύδρας; Γιατί τον πιάσατε; Δεν έκοψε αποδείξεις ΧΤΕΣ! Σήμερα μπορεί να κόβει και μάλιστα να κάνει και αγώνα εναντίον της φοροδιαφυγής στους άλλους ταβερνιάρηδες της Ύδρας. Κι άραγε, πόσο ηλίθιοι είμαστε που καθόμαστε και σας ακούμε κ. Σαμαρά να αθωώνετε το οικονομικό επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου που μας έριξε στον Καιάδα των αγορών; Αυτό δεν εννοούσατε λέγοντας «Θέλω να ξέρετε ότι το θέμα δεν είναι τι έκανα εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος χθες»;
Σε μία λογική κοινωνία που γνωρίζει τα δικαιώματά της και απολαμβάνει μια πραγματική Δημοκρατία, σήμερα το σκαλπ σας θα στόλιζε κάποια αίθουσα δικαστηρίου. Διότι δεν είστε εσείς ο δικαστής που θα κρίνει αν έχει σημασία το τι κάνατε χτες εσείς. Δεν έχετε το δικαίωμα να αυτοαθωώνεστε. Ούτε έχετε δικαίωμα να κρίνετε αυτό που έκανε στον ελληνικό λαό «οποιοσδήποτε άλλος χθες».
Είναι θέμα της δικαιοσύνης. Όμως φροντίσατε εμμέσως πλην σαφώς να περάσετε το μήνυμα για αμνηστία. Εγώ αυτό κατάλαβα. Η εντολή ήταν προς τον τελευταίο έντιμο δικαστή: «Μην το ψάχνεις, δεν έχει σημασία τι έγινε». Αυτό είπατε κ. Σαμαρά και αυτό ελπίζετε να πουν αύριο για εσάς οι επόμενοι που θα κυβερνήσουν. Αυτοί είστε και γι’ αυτό σας σιχαινόμαστε.
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου