Σοκ είναι η πρώτη αντίδραση στο άκουσμά τους. Η φτωχοποίηση -βίαιη, οριζόντια και για τη μεσαία τάξη, εκτός από την εξαθλίωση στα χαμηλά εισοδηματικά- θα γίνει απολύτως εμφανής και αντιληπτή ως προς το μέγεθος της μέσα στον επερχόμενο χειμώνα. Σημειωτέον ότι η Ελλάδα δεν διακρίνεται από πραγματική μεγαλοαστική- εθνική τάξη, ενώ κατήργησε και την όποια Αριστοκρατία είχε με τη Μεταπολίτευση, προκειμένου να υποστηρίξει από δικά της κεφάλαια και διεθνή λόμπι, εθνική και κοινωνική πολιτική. Το μόνο που έχει κυρίαρχο, στο μεγάλο της κεφάλαιο, αν εξαιρέσουμε τους εφοπλιστές που αποκτούν πλούτο από το διεθνές εμπόριο, είναι η κλεπτοκρατία που από τα μέσα της δεκαετίας του '80, με έμφαση στη δεκαετία του ευρώ, απέκτησε τον πλούτο που προοριζόταν για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της Ελλάδας, καταστρέφοντας τη χώρα και την προοπτική της.
Η κλεπτοκρατία αυτή, κυρίαρχη στο ελληνικό πολιτικό και διοικητικό σύστημα διαχείρισης, με τη δυνατότητα να επηρεάζει καθοριστικά την εκλογή πρωθυπουργών, την επιλογή υπουργών και τον διορισμό διοικητών, κατορθώνει και σήμερα μέσα από τη διαδικασία των Μνημονίων και την αλληλεξάρτηση ή το μάνατζμεντ των τραπεζών, να αυξάνει τον πλούτο της, να διασφαλίζει τη θέση κυριαρχίας της στην χωρίς πλέον κυριαρχία και αυτοδιοίκηση Ελλάδα και να επηρεάζει καθοριστικά την πορεία της χώρας, είτε αυτή βρίσκεται υπό την διοίκηση της Τρόικας και του Βερολίνου είτε αυτή κάποια στιγμή εξέλθει του φαύλου κύκλου του ευρώ και αποκτήσει την αυτονομία της. Εφόσον φυσικά το πολιτικό σύστημα διοίκησης συνεχίζει να εξελίσσεται σε ευθεία γραμμή και δεν υπάρξει πραγματική εθνική και κοινωνική επανάσταση, που θα μεταφρασθεί σε βαθιά θεσμική αλλαγή και προπάντων, εξίσου βίαιη με την παρούσα φτωχοποίηση, ανατροπή του συστήματος.
Παρά τις διαβεβαιώσεις που θα δοθούν για το ότι δεν θα υπάρξουν περαιτέρω περικοπές, οι Σαμαράς-Βενιζέλος-Κουβέλης, αλλά και όλη η ελίτ της τραπεζικοεπιχειρηματικής μιντιοκρατίας, γνωρίζουν αρμοδίως από τις πηγές τους στην τρόικα και την ευρωπαϊκή δομή, ειδικά τις επαφές τους στο Βερολίνο και το ευρωπαϊκό σύστημα των τραπεζών, ότι το παρόν πακέτο μέτρων «προσαρμογής» δεν θα είναι το τελευταίο.
Ουσιαστικά και για να γνωρίζουμε και εμείς οι υπόλοιποι τι μας συμβαίνει, τα μέτρα που θα εξαγγελθούν δεν θα ξεπερνούν τα 13,5 δισ. ευρώ, όπως τουλάχιστον έχουν αποφασισθεί μέχρι στιγμής. Το σύνολο των μέτρων όμως που πρέπει να ληφθούν μέχρι το τέλος του 2013, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Τρόικας και ευρωπαϊκών οικονομικών παραγόντων στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, αγγίζουν τα 35 δισ. ευρώ!
Ήδη, όπως πληροφορούμαστε, ο Γιούνκερ στη διάρκεια των συζητήσεων που είχε με τον Έλληνα πρωθυπουργό στην Αθήνα, του εισηγήθηκε τα περιοριστικά μέτρα που θα ληφθούν, μέχρι το τέλος του 2012, να φθάσουν τα 18 δισ. ευρώ, ώστε περίπου να ληφθούν αντίστοιχου ύψους μέτρα μέσα στο 2013. Η πραγματικότητα αυτή μένει στο σκοτάδι και θα γίνει φανερή, όταν η ύφεση που θα ανακοινωθεί στο τέλος του 2012, θα ξεπερνά το 9% και θα ακουμπά το 10%, με επίσημη ανεργία της τάξης του 25%, ειδικά στους νεοεισερχόμενους στην εργασία στο 50-55%.
Το μέλλον των Ελλήνων, ως πρώτων δουλοπάροικων στην Ευρώπη του ευρώ (προερχόμενων από το δυτικό μεταπολεμικό σύστημα, του Καπιταλισμού, που θέλει να προσεγγίσει το φεουδαρχικό μοντέλο των δούλων της Κίνας), διαμορφώνεται ήδη.
- Μισθοί και συντάξεις νεόπτωχων, χωρίς ασφάλιση, υγειονομική περίθαλψη, περιορισμένη ιδιοκτησία κρατική και ιδιωτική.
- Η δημόσια διοίκηση θα καταρρεύσει στο σύνολό της μέσω της περικοπής των δαπανών και θα ιδιωτικοποιηθεί ως λειτουργία στη βασική της δομή , στρατός, αστυνομία, εκπαίδευση, συγκέντρωση φόρων, υγεία, παιδεία.
- Επιχειρηματικές Οικονομικές Ζώνες, με χαμηλούς μισθούς, χωρίς ασφάλιση, «μαύρη εργασία» δηλαδή, αντί για επενδύσεις και επιχειρηματική ανασυγκρότηση.
- Οι υποδομές, οι φυσικοί πόροι, οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας θα περάσουν στις ευρωπαϊκές (υπό γερμανικό έλεγχο ή εποικοδόμημα) εταιρείες, τράπεζες ή σε άλλες διεθνείς ανάλογα με τους συσχετισμούς που δημιουργούνται και μια διεθνή ισορροπία συμφερόντων και διεκδικήσεων, τον διακανονισμό των οποίων θα προωθήσει ή θα αποφασίσει πρωταρχικά το Βερολίνο και σε δεύτερο επίπεδο το Παρίσι.
- Ακόμη και η ελληνική σημαία και ιδιοκτησία στα πλοία, η μεγαλύτερη εμπορική αρμάδα στον κόσμο, μετά την κρατικοκεντρική Κίνα που στην παρούσα φάση εξαγοράζει τις γερμανικές ναυτιλιακές εταιρείες συλλήβδην, θα της δοθούν κίνητρα και δεδομένα ώστε να υποστείλει την εθνική ελληνική σημαία από τα κατάρτια και να ανεβάσει στη θέση της την μαϊμού- αστερόεσσα της Γερμανικής Ευρώπης. Όσο και αν με μια πρώτη ματιά μοιάζει περίεργο, το έθνος των Ελλήνων, δεν μπορεί να αφανισθεί στη στεριά, αλλά στη θάλασσα.
- Η ιδιοκτησία στη χώρα, διότι κράτος σημαίνει έδαφος και νόμιμη (αναγνωρισμένη) ιδιοκτησία θα χαθεί μέσα από αποκρατικοποιήσεις- απεθνικοποιήσεις που ήδη προωθούνται, είτε από την εξαγορά της ιδιοκτησίας των συγχωνευμένων πρώην ελληνικών και νυν «ευρωπαϊκών» τραπεζών, μέσω του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου. Υπό διαφορετικούς όρους από τους σημερινούς, η συγχώνευση των ελληνικών τραπεζών και η διεθνοποίησή τους θα μπορούσε να αποτελέσει προαναγγελία ανάκαμψης, ανάπτυξης και εισόδου διεθνικού κεφαλαίου, επαναπροσδιορισμού της γεωοικονομικής θέσης της χώρας. Σήμερα ολοκληρώνει την ξένη κατοχή και την εξαθλίωση (εθνικοκρατικό αφανισμό) των Ελλήνων.
- Με το Δουβλίνο 3, που ετοιμάζεται και για την Ελλάδα στην ευρωζώνη, οι στρατιές των Ασιατών και των Αφρικανών θα συνεχίσουν να έρχονται και μέσα σε μια δεκαετία θα κατορθώσουν, μέσα από τις Ειδικές Επιχειρηματικές Ζώνες και την κατάληψη περιοχών της Ελλάδας (νέα οικιστικά συγκροτήματα κατοικιών σε στυλ φαβέλας), να ισοπεδώσουν και φυλετικά- εθνικά την περιοχή, που κάποτε είχαν ως ιδιοκτησία οι Έλληνες.
Αυτή είναι η μοίρα των Ελλήνων στη ζώνη του ευρώ, στην Ευρώπη του πλέον έξυπνου και επικίνδυνου Ράιχ της παγκόσμιας ιστορίας. Και για όσους δεν το γνωρίζουν, διεθνείς τραπεζίτες έστησαν και χρηματοδότησαν και το προηγούμενο, όταν στον φανατικό, γνωστό στις μπυραρίες της Βαυαρίας Αδόλφο Χίτλερ, του έδωσαν την ευκαιρία να γίνει παγκόσμιος ηγέτης, με τη δυνατότητα να εγκαθιδρύσει το όραμα του, μια παγκόσμια «νέα τάξη πραγμάτων». Εκείνη του Γ΄ Ράιχ. Την ίδια που επιζητούσαν και οι διεθνείς τραπεζίτες και κεφαλαιοκράτες, με βάσεις ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού. Οι πραγματικοί ναζί!
Έχουν πιθανότητες οι Έλληνες; Κάθε μέρα που περνάει, με κάθε απόφαση που λαμβάνεται, όλο και λιγότερες. Πλησιάζουν συνεχώς και πιο πολύ το μοιραίο. Το σημείο μηδέν από όπου δεν υπάρχει επιστροφή. Η λύση δεν θα δοθεί με μια ψήφο σε μια εκλογική διαδικασία. Αλλά με μια συνολική (βίαιη ίσως) ανατροπή, που θα αλλάξει τα δεδομένα που χτίσθηκαν από την κλεπτοκρατία σε τέσσερις φάσεις. Το 1950, το 1975, το 1982, το 1989, το 2000.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου