Με όλα αυτά ο πρόεδρος του Φιλελεύθερου Κόμματος, αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας, κερδίζει το χειροκρότημα της Bild, το οποίο φαίνεται επιδιώκει. Ή την αποδοχή των πολύ, πάρα πολύ, Γερμανών, την οποία φαίνεται ότι αποζητά καθώς δεν είναι ούτε ξανθός, ούτε ψηλός, ούτε γαλανομάτης. Απευθύνεται εν ολίγοις, ενόψει και εκλογών, σε ένα ακροατήριο που ακόμα σιγοτραγουδά Deutschland über alles και ονειρεύεται μια μεγάλη και καθαρή Γερμανία, ή ακόμα καλύτερα μια πειθαρχημένη γερμανική Ευρώπη.
Το πράγμα έτσι μόνο εξηγείται.
Ο καθένας ανάλογα με το ήθος και τα μυαλά του προσπαθεί να επιπλεύσει στην πολιτική -κι αυτό ισχύει και για τη Γερμανία. Μπορεί οι σοσιαλδημοκράτες να χαρακτηρίζουν ανοησίες όσα λέει, οι Πράσινοι να κάνουν λόγο για ανευθυνότητα, μέσα στο ίδιο το κόμμα του να τον καταγγέλλουν ως εκτός πραγματικότητας, αλλά ούτε αυτός, ούτε η Μέρκελ που τον έχει αντικαγκελάριο κωλώνουν από κάτι τέτοια. Όπως δεν κωλώνουν με την αυστηρή κριτική από φορείς και οικονομολόγους, ότι με τις δηλώσεις του υπονομεύει την Ευρωζώνη στην οποία η γερμανική κυβέρνηση ορκίζεται.
Ποιο ηθικό δίδαγμα βγαίνει απ’ όλα αυτά;
Ότι ο Ρέσλερ είναι η προσωποποίηση της μπούρδας και της φτηνής δημαγωγίας, ώς τα όρια του ρατσισμού, θα πείτε. Αν όμως είναι έτσι, τότε δεν θα έπρεπε οι Γερμανοί συντηρητικοί να είναι πιο προσεκτικοί στα μαθήματα πολιτικής αγωγής προς τους Έλληνες; Να το βουλώσουν όσοι έχουν καρφωμένα τα προτεσταντικά τους μάτια στις αδυναμίες των Ελλήνων -οι ίδιοι που προεκλογικά φιλοξενούσαν κείμενα στα ελληνικά κατά του δημαγωγού Τσίπρα; Γιατί αν ο Ρέσλερ της αμετροέπειας, της μισαλλοδοξίας, της βλακείας και του ρατσισμού είναι αντικαγκελάριος και υπουργός Οικονομίας, τότε ευλόγως υποψιάζεσαι ότι δεν είναι και τόσο σοβαρό όσο θέλει να πιστεύουμε το πολιτικό σύστημα της σοβαρής Γερμανίας. Και θα πρέπει να κόψει τουλάχιστον τα μαθήματα σοβαρότητας...
πηγη
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου