Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Τελικά, αυτή είναι κυβέρνηση ή… διόδια;


Αυτή δεν είναι κυβέρνηση, αλλά… διόδια! Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί αυτό το συνεχές μπες-βγες υπουργών σε μία κυβέρνηση Σαμαρά, ο οποίος είναι μεν πρωθυπουργός, αλλά σε κατ’ οίκον περιορισμό!

Παραιτήθηκε ο Ράπανος από υπουργός Οικονομικών (το πότε έγινε υπουργός δεν το κατάλαβε ούτε ο ίδιος, αφού ούτε...
ορκίστηκε) και μπήκε στη θέση του ο Στουρνάρας. Και δεν προλάβαμε να ηρεμήσουμε, να σκεφτούμε πως «άντε, τώρα θα αρχίσει να περπατάει το πράγμα» και μας έρχεται κατακούτελα και η παραίτηση του υφυπουργού Ναυτιλίας κ. Βερνίκου!
Άραγε, στις επόμενες ώρες θα υπάρξει αντικατάσταση; Οι κακές γλώσσες κάτι λένε για τον Άδωνι (τον Γεωργιάδη ντε) και ίσως να έχουν δίκιο… Και επί Παπαδήμου ήταν υφυπουργός Ναυτιλίας (με χαλασμένο φαξ και αναγκάστηκε να αγοράσει δικό του όπως ομολόγησε και ο ίδιος) και ως εκ τούτου δικαιούται τη θέση, αφού έμαθε τη δουλειά, έβαλε και το κεφάλαιο για να «ανθίσει η επιχείρηση»!!!

Όμως, μετά; Τι γίνεται μετά; Να περιμένουμε από αύριο ή μεθαύριο κι άλλη παραίτηση;
Και πότε, τελικά, θα ξεκινήσει να εργάζεται αυτή η κυβέρνηση που τόσο βιαστική ήταν στο να γίνει και μας προεκλογικά μας έλεγαν ότι απαιτείται την επομένη των εκλογών να υπάρχει κυβέρνηση που θα εργαστεί, επειδή δεν υπάρχει χρόνος.
Πιάσαμε ήδη τις δέκα μέρες μετά τις εκλογές και αυτή η κυβέρνηση ακόμη να δουλέψει… Δηλαδή, τώρα δεν είναι επείγον να δουλέψει η κυβέρνηση; Είναι δεν είναι επείγον, όμως, το ζήτημα είναι ότι αυτή η κυβέρνηση δεν δουλεύει. Έχουμε χώρα -λέμε και κανένα αστείο να δροσιστούμε- δε έχουμε κυβέρνηση!!! Αφήστε που υπάρχει και το σοβαρό ενδεχόμενο να έχουμε τελικά κυβέρνηση, αλλά να ξεμείνουμε από... χώρα!
Και τελικά και μέσα από όλα αυτά τί γίνεται; Το μόνο που γίνεται -όπως το ψυχανεμίζομαι προσωπικώς- είναι πως δουλευόμαστε μεταξύ μας στην Ελλάδα, πως και καλά έχουμε κυβέρνηση… Αφού, να φανταστείτε, στην περιβόητη συνάντηση των Βρυξελλών θα πάει ο Κάρολος ο Παπούλιας!!! Ο απολύτως άσχετος δηλαδή, αλλά κι επιπλέον, χωρίς να έχει καμία αρμοδιότητα να βρεθεί στις Βρυξέλλες. Και με την"βούλα" δηλαδή, δεν έχουμε κυβέρνηση ούτε για να παίξει τον ρόλο του... "ακροατή"!

Για να ανακεφαλαιώσουμε:
Έχουμε χώρα ασθενούσα
Έχουμε πρωθυπουργό ασθενή
Έχουμε κυβέρνηση ανύπαρκτη
Με απλά λόγια, έχουμε μία χώρα στον γύψο... ή εγώ το βλέπω λάθος;
Έτσι, ώρες – ώρες σκέφτομαι. Καλά και οι προηγούμενοι δεν είχαν κυβέρνηση…, αλλά υπήρχε κάτι, έστω και τυπικά. Τώρα χάσαμε και τους τύπους. Απωλέσαμεν και το φύλλο συκής, που θα έλεγε και ο Πολύδωρας... Και όλο μου έρχονται στο νου εκείνα τα λόγια του Παΐσιου: «Θα σας βάλουν δυσβάσταχτο φόρο, αλλά δεν θα προλάβουν να τον πάρουν» και «θα έχετε κυβέρνηση και θα είναι σα να μην έχετε»…

Κωνσταντίνος

ΥΓ: Αλλά το μεγάλο μου το μαράζι ξέρετε ποιο είναι; Μην τυχόν και γίνουν τίποτε γεγονότα (χτύπα ξύλο...) και δεν προλάβει ο Αντώνης να… πρωθυπουργεύσει. Όχι τίποτε άλλο, αλλά θα χάσουμε και την ταμπέλα: Ελλάδα, η χώρα που μπορείς να ζήσεις το όνειρό σου σαν πρωθυπουργός!

Πηγή: Ας Μιλήσουμε Επιτέλους