Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Δεν θα σας κάνουμε τη χάρη να αλληλοσκοτωθούμε!


Ζούμε σε χαλεπούς καιρούς και για την πατρίδα μας οι στιγμές είναι κρίσιμες, όπως συνηθίζουν να γαυγίζουν τα πολιτικά κουτάβια. Πολύ κρίσιμες έως και πονηρές. Όλοι πλέον γνωρίζουν ότι τα επεισόδια είναι στημένα από παρακρατικούς κουκουλοφόρους...
(βούιξε το διαδίκτυο από βίντεο και φωτογραφίες), αλλά όλοι οι προπαγαναδιστές, πολιτικοί και τα τσιράκια τους στα ΜΜΕ χύνουν κροκοδείλια δάκρυα. Φτάνουν μάλιστα στο σημείο να χρησιμοποιούν επικίνδυνες εκφράσεις. Δε μιλώ για το ότι λένε πως αυτές είναι σκηνές χρεωκοπίας. Δεν την έχουν ζήσει και για να ξέρουν. Μιλάνε όμως για εμφύλιο, κάτι που καθιστά επικίνδυνη την προπαγάνδα, σε βαθμό που θα έπρεπε να επέμβει εισαγγελέας. Θα θυμάστε ότι η δικαιοσύνη ήταν αρκετή ευαίσθητη με κάποιον τορναδόρο όταν η απαγορευμένη λέξη ήταν η «χρεωκοπία». Ο εμφύλιος άραγε τι λέξη είναι τούτη την περίδο;

Γεγονός είναι ότι οι ζούσες γενιές των Ελλήνων έχουν δει τα εξής κατά σειρά: Αντίσταση - εμφύλιο – χούντα – μεταπολίτευση και τώρα πάλι χούντα. Τώρα οφείλουν να αποτρέψουν την σειρά πηγαίνοντας στην ενωμένη αντίσταση που προηγήθηκε του εμφυλίου. Στην αντίσταση απέναντι σ’ αυτούς που με το προσωπείο του δημοκράτη επέβαλλαν στυγνή χούντα και βαράει και ψεκάζει αδιακρίτως! Μιλάμε για κανονικό πραξικόπημα! Κουρέλιασαν το Σύνταγμα για να περάσει το δικό τους. Αυτό το έκτρωμα που κυβερνά δεν φτιάχτηκε από την κρίση του λαού, κι όμως εντελώς φασιστικά βαστιέται με τη βία στην εξουσία!

Το παραμύθι ήδη ξεκίνησε. Διαβάζω περί νέας μεταπολίτευσης. Τα πρόσωπα είναι ίδια όμως. Πιθανόν να «μαγειρεύουν» το διχασμό ανάμεσα σε μνημονιακούς και αντιμνημονιακούς, μιας και η πόλωση του δικομματισμού κατέπεσε. Η κοινωνία έφτασε σε ένα σημείο με όχι και τόσο ισχυρή άμυνα. Διαχρονικά και τα δωσιλογικά ΜΜΕ τους αλλοίωσαν τα εθνικά χαρακτηριστικά του Έλληνα. Ένα απ’ αυτά είναι και η οικογένεια. Αναφέρω χαρακτηριστικά το σίριαλ του Μέγκα με τον κατάπτυστο τίτλο «Η οικογένεια βλάπτει»! Αν λάβουμε υπόψη μας το «η φτώχεια φέρνει γκρίνια», η γκρίνια μπήκε στην οικογένεια που υποσυνείδητα ξαφνικά μάθαμε ότι …βλάπτει!

Στην οικογένεια υπάρχουν και αδέρφια. Κι αυτή τη στιγμή οι Έλληνες οφείλουν να γίνουν μια μεγάλη οικογένεια με αγκαλιασμένα αδέρφια. Αυτό επιτάσσει ο ιστορικός τους ρόλος. Η ιστορία έχει δείξει ότι μονοιασμένοι μπορούμε να καταφέρουμε και να ανατρέψουμε τα πάντα. Όταν δεν διδαχτήκαμε σωστά, ο αδερφός σκότωσε αδερφό! Τέτοιες εικόνες δεν πρέπει να ζήσει κανείς ξανά. Ίσως έτυχε στη δική μας γενιά να τιμωρηθούν επιτέλους οι δωσίλογοι, τώρα που οι φάκελοι με τα τερτίπια τους είναι ζεστά και όχι καμένα…

Δεν πρέπει να τους δοθεί το δικαίωμα να νομίζουν ότι και πάλι θα πετύχουν το δόλιο σκοπό τους με έναν εμφύλιο. Εχθροί της Ελλάδας δεν είναι οι Έλληνες, αλλά οι ανθέλληνες. Αυτοί που επιτίθενται με κάθε μέσο στους Έλληνες, παραβιάζοντας το Σύνταγμα. Γι’ αυτό οφείλουμε να ενεργοποιήσουμε το άρθρο 120 του Συντάγματος απέναντι στη μαφιόζικη συμμορία των τραπεζιτών και του πολιτικού τους προσωπικού. Καμία επίθεση στην δημοκρατία δεν γίνεται αφού «η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία»!

Πάνω, κάτω, κέντρο, δεξιά, αριστερά και άλλα διχαστικά τελείωσαν… Μόνο κόκαλα των Ελλήνων τα ιερά!

«Αυτό οπού μας φοβερίζεις, να μας κόψης και κάψης τα καρποφόρα δέντρα μας, δεν είναι της πολεμικής έργον, διατί τα άψυχα δένδρα δεν εναντιώνονται εις κανένα, μόνον οι άνθρωποι οπού εναντιώνονται έχουνε στρατεύματα και σκλαβώνεις, και έτσι είναι το δίκαιον του πολέμου…
Όχι τα κλαδιά να μας κόψης, όχι τα δένδρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνον πέτρα απάνω στην πέτρα να μην μείνη, ημείς δεν προσκυνούμεν.

Τι τα δένδρα μας αν μας τα κόψης, και κάψης την γην δεν θέλει την σηκώσης και η ίδια η γης που τα έθρεψε, αυτή η ίδια γη μένει δική μας και τα ματακάνει. Μόνον ένας Έλληνας να μείνη, πάντα θα πολεμούμε και μην ελπίζης πως την γην μας θα την κάμης δική σου, βγάλτο από το νου σου».
Θεόδωρος Κολοκοτρώνης προς Ιμπραήμ
 Παύλος Γ. Σφέτσας
Πηγη